Old/New Testament
17 माझा आत्मा भंगला आहे.
मी आशा सोडून दिली आहे.
माझे आयुष्य जवळ जवळ संपले आहे
आणि थडगे माझी वाट पाहात आहे.
2 लोक माझ्याभोवती उभे राहातात आणि मला हसतात.
ते मला चिडवतात.
माझा अपमान करतात.
तेव्हा मी फक्त बघत राहतो.
3 “देवा, तुझा मला खरोखरच पाठिंबा आहे हे मला दाखव.
दुसरे कुणीही मला पाठिंबा देणार नाही.
4 तू माझ्या मित्रांच्या मनाची कवाडे बंद करुन टाकलीस
आणि आता त्यांना काही कळत नाही.
कृपा करुन तू त्यांना विजयी होऊ देऊ नकोस.
5 लोक काय म्हणतात ते तुला माहीत आहे
‘एखादा माणूस मित्राला [a] मदत करण्यासाठी स्वतःच्या मुलांकडे दुर्लक्ष करतो’
परंतु माझे मित्र मात्र माझ्या विरुध्द गेलेत.
6 देवाने माझे नाव म्हणजे सर्वासाठी एक शिवी केली.
लोक माझ्या तोंडावर थुंकतात.
7 दु:ख आणि यातना यांनी मी जवळ जवळ आंधळा झालो आहे,
माझे शरीर छायेप्रमाणे अतिशय बारीक झाले आहे.
8 यामुळे चांगले लोक फार व्यथित झाले आहेत.
देवाची पर्वा न करणाऱ्या लोकांमुळे निष्पाप लोक व्यथित होतात.
9 पण चांगली माणसे मात्र न्यायाने जीवन जगत राहातात.
निष्पाप लोक अधिक सामर्थ्यवान होतात.
10 “पण तुम्ही सर्व एकत्र या आणि या सगळ्यात माझीच चूक आहे हे मला दाखवून द्या.
तुमच्या पैकी कुणीही विद्वान नाही.
11 माझे आयुष्य संपत चालले आहे.
माझ्या योजना धुळीला मिळवल्या गेल्या आणि माझी आशा नष्ट झाली.
12 माझे मित्र गोंधळून गेले आहेत.
त्यांना रात्र दिवसासारखी वाटते.
अंधार प्रकाशाला पळवून लावतो असे त्यांना वाटते.
13 “थडगेच माझे नवीन घर असेल अशी मी आशा करतो.
अंधाऱ्या थडग्यांत माझे अंथरुण घालण्याची इच्छा मी धरतो.
14 ‘तू माझा जन्मदाता आहेस’ असे मी थडग्याला
आणि किड्यांना ‘माझी आई’ किंवा ‘बहीण’ म्हणू शकेन.
15 परंतु मला जर तेवढी एकच आशा असेल, तर मला मुळीच आशा नाही.
मला जर तेवढी एकच आशा असेल तर लोकांना मी आशे शिवायच दिसेन.
16 माझी आशा माझ्याबरोबरच मरेल का?
ती सुध्दा मृत्युलोकात जाईल का?
आम्ही बरोबरच मातीत जाऊ का?”
बिल्दद ईयोबला उत्तर देतो
18 नंतर शूहीच्या बिल्ददने उत्तर दिले:
2 “ईयोबा, तू बोलणे केव्हा बंद करणार आहेस?
शांत राहा आणि लक्ष दे. आम्हाला काही बोलू दे.
3 आम्ही पशूसारखे मूर्ख आहोत असे तू का मानतोस?
4 ईयोबा तुझा राग तुलाच अधिक त्रासदायक होत आहे.
केवळ तुझ्यासाठी लोकांनी हे जग सोडून जावे का?
देव केवळ तुझ्या समाधानासाठी डोंगर हलवेल असे तुला वाटते का?
5 “हो दुष्ट माणसाचा प्रकाश नाहीसा होईल.
त्याचा अग्नी पेटणे बंद होईल.
6 त्यांच्या घरातला प्रकाश अंधकारमय होईल.
त्यांच्या जवळचा दिवा विझेल.
7 त्याची पाऊले पुन्हा दमदारपणे व भरभर पडणार नाहीत.
तो हळु हळु चालेल आणि अशक्त बनेल.
त्याच्या दुष्ट मसलती त्याचा अधःपात करतील.
8 त्याचेच पाय त्याला सापळ्यात अडकवतील.
तो आपणहून सापळ्यात जाईल आणि त्यात अडकेल.
9 सापळा त्याची टाच पकडेल.
त्याला घटृ पकडून ठेवेल.
10 जमिनीवरची दोरी त्याला जाळ्यात अडकवेल.
सापळा त्याची त्याच्या मार्गातच वाट बघत असेल.
11 दहशत चहुबाजूंनी त्याची वाट पाहात आहे.
भीती त्याच्या प्रत्येक पावलावर पाठलाग करीत आहे.
12 वाईट संकटे त्याच्यासाठी भुकेली आहेत.
विध्वंस आणि अरिष्ट तो पडण्याचीच वाट पहात आहेत.
13 भयानक रोग त्याची कातडी खाऊन टाकेल.
तो त्याचे हातपाय कुजवेल.
14 दुष्ट माणूस त्याच्या घराच्या सुरक्षिततेपासून दूर नेला जाईल.
त्याला भयाच्या राजापुढे हजर करण्यासाठी दूर नेले जाईल.
15 त्याच्या घरात काहीही शिल्लक राहाणार नाही.
का? कारण त्याच्या घरात सर्वत्र जळते गंधक विखरण्यात येईल.
16 त्याची खालची मुळे सुकून जातील
आणि वरच्या फांद्या मरतील.
17 पृथ्वीवरील लोकांना त्याची आठवण राहाणार नाही.
आता त्याची आठवण कुणालाही येणार नाही.
18 लोक त्याला प्रकाशापासून दूर अंधारात ढकलतील.
लोक त्याचा पाठलाग करुन या जगातून पळवून लावतील.
19 त्याला मुले आणि नातवंडे असणार नाहीत.
त्याच्या कुटुंबातले कुणीही जिवंत असणार नाही.
20 पश्र्चिमेकडचे लोक जेव्हा या दुष्ट माणसाचे काय झाले ते ऐकतील तेव्हा त्यांना धक्का बसेल.
आणि पूर्वेकडचे लोक भयाने बधीर होतील.
21 दुष्ट माणसाच्या घराचे खरोखरच असे होईल.
जो माणूस देवाची पर्वा करीत नाही त्याच्याबाबतीत असेच घडेल.”
ईयोब उत्तरला
19 नंतर ईयोबाने उत्तर दिले:
2 “तुम्ही मला किती वेळ त्रास देणार आहात?
आणि शब्दांनी मला मोडणार आहात?
3 तुम्ही आतापर्यंत दहा वेळा माझा अपमान केला आहे.
तुम्ही माझ्यावर हल्ला करता तेव्हा अजिबात लाज, शरम बाळगीत नाही.
4 मी पाप केले असेल तर तो माझा प्रश्न आहे.
तुम्हाला त्याचा उपद्रव होत नाही.
5 तुम्ही माझ्यापेक्षा चांगले आहात एवढेच तुम्हाला दाखवायचे आहे,
माझी संकटे माझ्या चुकीमुळेच निर्माण झाली आहेत असे तुम्ही (उगीचच) म्हणता.
6 परंतु देवानेच माझ्यावर अन्याय केला आहे.
त्यानेच मला पकडण्यासाठी सापळा रचला.
7 ‘त्याने मला दुखवले’ असे मी ओरडतो.
पण मला उत्तर मिळत नाही.
मी मदतीसाठी जोरात ओरडलो तरी न्यायासाठी असलेले
माझे रडणे कुणाला ऐकू येत नाही.
8 मी पुढे जाऊ नये म्हणून देवाने माझ्या मार्गात अडथळा आणला.
त्याने माझा मार्ग अंधारात लपविला.
9 देवाने माझी प्रतिष्ठा धुळीला मिळवली.
त्याने माझ्या डोक्यावरचा मुकुट काढून घेतला.
10 माझा सर्वनाश होईपर्यंत देव मला चाऱ्ही बाजूंनी झोडपतो.
एखादे झाड मुळासकट उपटून काढावे
त्याप्रमाणे त्याने माझ्या आशा उपटून नेल्या.
11 त्याचा क्रोध मला जाळीत आहे.
तो मला त्याचा शत्रू म्हणतो.
12 देव त्याचे सैन्य माझ्यावर हल्ला करण्यासाठी पाठवतो.
ते माझ्याभोवती मोर्चा उभारतात.
ते माझ्या डेऱ्याभोवती छावणी टाकतात.
13 “देवाने माझ्या भावांना माझा द्वेष करायला भाग पाडले.
माझ्या सर्व मित्रांमध्ये मी परका झालो आहे.
14 माझे नातलग मला सोडून गेले.
माझे मित्र मला विसरले.
15 माझ्या घरी येणारे पाहुणे आणि माझ्या दासी मला परका
आणि परदेशातला समजतात.
16 मी माझ्या नोकराला बोलावतो पण तो उत्तर देत नाही.
मी मदतीसाठी याचना केली तरी माझा नोकर उत्तर देणार नाही.
17 माझी बायको माझ्या श्वासाच्या वासाचा तिरस्कार करते.
माझे भाऊ माझा तिरस्कार करतात.
18 लहान मुलेदेखील मला चिडवतात.
मी त्यांच्याजवळ जातो तेव्हा ते माझ्याबद्दल वाईटसाईट बोलतात.
19 माझे जवळचे मित्रदेखील माझा तिरस्कार करतात.
माझे ज्यांच्यावर प्रेम आहे ते लोक देखील माझ्याविरुध्द् गेले आहेत.
20 “मी इतका कृश झालो आहे की माझी कातडी हाडांवर लोंबते.
आता माझ्यात जिवंतपणाचा मागमुसही उरलेला नाही.
21 “माझी दया येऊ द्या. मित्रांनो, तुम्हाला माझी दया येऊ द्या!
का? कारण देव माझ्यावर उलटला आहे.
22 देव जसा माझा छळ करीत आहे तसा तुम्ही पण माझा छळ का करीत आहात?
मला सतत त्रास देण्याचा तुम्हाला कंटाळा येत नाही का?
23 “मी जे बोलतो ते कुणीतरी लक्षात ठेवून पुस्तकात लिहून ठेवावे असे मला वाटते.
माझे शब्द पाषाणात कोरुन ठेवायला हवेत असे मला वाटते.
24 मी जे बोलतो ते लोखंडी कलमाने शिश्यावर
किंवा पाषाणावर कोरुन कायम करायला हवे असे मला वाटते.
25 माझा बचाव करणारा कोणी तरी आहे याची मला खात्री आहे.
तो हयात आहे हे मला माहीत आहे.
आणि शेवटी तो या पृथ्वीतलावर येऊन उभा राहील
आणि माझा बचाव करील.
26 मी जेव्हा माझे शरीर सोडून जाईन तेव्हा
आणि माझी कातडी नष्ट होईल तेव्हा सुध्दा मी देवाला पाहू शकेन.
27 मी देवाला माझ्या डोळ्यांनी बघेन.
अन्य कुणी नाही, तर मी स्वतःच त्याला पाहीन.
आणि त्यामुळे मी किती हुरळून गेलो आहे ते मी सांगू शकत नाही.
28 “तुम्ही कदाचित् म्हणाल: ‘आपण ईयोबचा छळ करु.
त्याला दोषी ठरवण्यासाठी काहीतरी कारण शोधून काढू.’
29 परंतु तुम्हाला स्वतःलाच तलवारीची भीती वाटायला हवी का?
कारण देव दोषी माणसांना शिक्षा करतो.
देव तुम्हाला शिक्षा करण्यासाठी तलवारीचा उपयोग करेल.
नंतर तुम्हाला कळेल की न्यायाचीसुध्दा वेळ यावी लागते.”
पेत्र आणि कर्नेल्य
10 कर्नेल्य नावाचा मनुष्य कैसरीयामध्ये राहत होता. तो इटलीक नावाच्या पलटणीन शताधिपती होता. 2 कर्नेल्य हा धर्मशील असून आपल्या कुटुंबासह देवाचे भय बाळगणारा होता. तो गोरगरिबांना पुष्कळसा दानधर्म करीत असे आणि तो नेहमी देवाची प्रार्थना करीत असे. 3 एके दिवशी दुपारी तीन वाजण्याच्या सुमारास, कर्नेल्याला दृष्टान्त झाला. त्याने तो स्पष्टपणे पाहिला. त्या दृष्टान्तात देवाचा एक दूत त्याच्याकडे आला आणि त्याला म्हणाला, “कर्नेल्या!”
4 कर्नेल्य देवदूताकडे पाहू लागला. तो भयभीत झाला होता. “काय आहे, प्रभु?”
देवदूत कर्नेल्याला म्हणाला, “देवाने तुझी प्रार्थना ऐकली आहे, ज्या गोष्टी तू गरीबांना दिल्या आहेत, त्या देवाने पाहिल्या आहेत. देवाला तुझी आठनण आहे. 5 तू यापो गावी माणसे पाठीव आणि शिमोन नावाच्या माणसाला घेऊन ये, शिमोनाला पेत्र असे सुद्धा म्हणततात; तो 6 शिमोन नावाच्या चांभाराच्या घरी राहत आहे. त्याचे घर समुद्राजवळ आहे.” 7 कर्नेल्याशी बोलणे झाल्यावर देवदूत निघून गेला. नंतर कर्नेल्याने त्याचे दोन विश्वासू नोकर व एका धर्मशील शिपायाला बोलावून घेतले. 8 कर्नेल्याने या तिघांना घडलेले सर्व काही सांगितले, आणि त्यांना यापोला पाठविले.
9 दूसऱ्या दिवशी ही माणसे यापो गावाजवळ आली, ती दूपारची वेळ होती. त्याच वेळी प्रार्थना करावयास पेत्र गच्चीवर गेला. 10 पेत्राला भूक लागली होती. त्याला खायला पाहिजे होते. ते पेत्रासाठी जेवण करीत असता पेत्राला तंद्री लागली. 11 आणि आपल्यासामोर आकाश उघडले असून चारही कोपऱ्यांना बांधून खाली सोडल्यामुळे मोठ्या चादरीसारखे काही तरी जमिनीवर येत आहे असे त्याला दिसू लागले. 12 त्या चादरीत वेगवेगळ्या प्रकारचे प्राणी होते. उदा. चालणारे, सरपटणारे, आकाशात उडणारे पक्षी त्यात होते. 13 नंतर एक वाणी पेत्राने ऐकली, “पेत्रा, उठ; यापैकी कोणताही प्राणी मारुन खा.”
14 पण पेत्र म्हणाला, “मी तसे कधीच करणार नाही, प्रभु! जे अशुद्ध व अपवित्र आहे असे कोणतेही अन्न मी अद्याप खाल्लेले नाही.”
15 पण ती वाणी त्याला पुन्हा म्हणाली, “देवाने या गोष्टी शुद्ध केल्या आहेत. त्यांना अपवित्र म्हणू नकोस!” 16 असे तीन वेळा घडले. मग त्या सगळ्या गोष्टी वर स्वर्गामध्ये पुन्हा घेतल्या गेल्या. 17 पेत्र भयचकित होऊन या दृष्टान्ताचा अर्थ काय असावा याविषयी विचार करु लागला.
ज्या लोकांना कर्नेल्याने पाठविले होते, त्यांना शिमोनाचे घर सापडले. ते दाराजवळ उभे होते. 18 त्यांनी विचारले, “शिमोन पेत्र येथेच राहतो काय?”
19 पेत्र अजूनसुद्धा या दृष्टान्ताविषयीच विचार करीत होता. पण आत्मा त्याला म्हणाला, “ऐक, तीन माणसे तुला शोधीत आहेत. 20 ऊठ आणि पायऱ्या उतरुन खाली जा, कारण मीच त्यांना पाठवले आहे. काही संशय न धरता त्यांच्याबरोबर जा.” 21 मग पेत्र खाली त्या माणसांकडे गेला. तो म्हणाला, “तुम्ही ज्याचा शोध करीत आहात तो मीच आहे. तुम्ही येथे का आलात?”
22 ती माणसे म्हणाली, “एका पवित्र दूताने तुम्हांला आमंत्रित करण्याविषयी कर्नेल्याला सांगितले होते. कर्नेल्य हा शताधिपती आहे. तो चांगला धर्मशील मनुष्य आहे. तो देवाची उपासना करतो. सर्व यहूदी लोक त्याचा आदर करतात, तुम्हांला घरी बोलावून तुमचे शब्द ऐकावेत असे देवदूताने त्याला सांगितले आहे.” 23 पेत्राने त्यांना आत बोलावून घेतले व रात्रभर मुक्काम करण्यास सांगितले.
दुसऱ्या दिवशी पेत्र तयार झाला व त्या तीन मनुष्याबरोबर गेला. यापो येथील काही बंधुही पेत्राबरोबर गेले.
2006 by World Bible Translation Center