Old/New Testament

“आपण सर्व मनुष्यप्राणी आहोत.
    आपले आयुष्य अगदी कमी आणि कष्टांनी भरलेले आहे.
² माणसाचे आयुष्य फुलासारखे आहे.
    तो लवकर वाढतो आणि मरुन जातो.
माणसाचे आयुष्य छायेसारखे आहे.
    ती थोडा वेळ असते आणि नंतर नाहीशी होते.
³ ते खरे आहे पण देवा, माझ्याकडे एका माणसाकडे तू लक्ष देशील का?
    आणि तू माझ्याबरोबर न्यायालयात येशील का?
    आपण दोघेही आपापली मते मांडू या का?

⁴ “परंतु एखाद्या घाणेरड्या वस्तूचे स्वच्छ वस्तूशी काय साम्य असू शकते काहीच नाही.
⁵ माणसाचे आयुष्य मर्यादित आहे देवा,
    माणसाने किती जगायचे ते तूच ठरवतोस.
    तूच त्याची मर्यादा निश्र्चित करतोस आणि ती कुणीही बदलू शकत नाही.
⁶ देवा, म्हणून तू आमच्यावर नजर ठेवणे बंद कर.
    आम्हाला एकटे सोड.
    आमची वेळ संपेपर्यंत आमचे हे कष्टप्रद आयुष्य आम्हाला भोगू दे.

⁷ “वृक्षाला तोडून टाकले तरी त्याच्याबाबतीत आशा असते.
    ते पुन्हा वाढू शकते त्याला नवीन फांद्या फुटतच राहतात.
⁸ त्याची मुळे जरी जमिनीत जुनी झाली
    आणि त्याचे खोड जमिनीत मरुन गेले.
⁹ तरी ते पाण्यामुळे पुन्हा जिवंत होते.
    आणि त्याला नवीन रोपासारख्या फांद्या फुटतात.
¹⁰ परंतु माणूस जेव्हा मरतो तेव्हा तो संपतो.
    माणूस मरतो तेव्हा तो कायमचा जातो.
¹¹ नद्या सुकून जाईपर्यंत तुम्ही समुद्रातील पाणी घेऊ शकता.
    तरीही माणूस मरुन जातो.
¹² माणूस मरतो तेव्हा तो झोपतो
    आणि पुन्हा कधीही उठत नाही.
आकाश नाहीसे होईपर्यंत मेलेला माणूस उठणार नाही.
    मनुष्यप्राणी ^[a] त्या झोपेतून कधीच जागा होत नाही.

¹³ “तू मला माझ्या थडग्यात लपवावेस असे मला वाटते.
    तुझा राग निवळेपर्यंत तू मला तिथे लपवावेस.
    नंतर तू तुझ्या सोयीने माझी आठवण करु शकतोस.
¹⁴ मेलेला माणूस पुन्हा जिवंत होऊ शकतो का?
    मी माझी सुटका होईपर्यंत वाट बघत राहीन.
¹⁵ देवा तू मला हाक मारशील
    आणि मी तुला उत्तर देईन.
मग जे तू मला निर्माण केलेस तो
    मी तुला महत्वाचा वाटेन.
¹⁶ तू माझी प्रत्येक हालचाल निरखशील.
    पण माझ्या पापांची तुला आठवण होणार नाही.
¹⁷ तू माझी पापे एखाद्या पिशवीत बांधून ठेवावीस अंसे मला वाटते.
    ती पिशवी मोहोरबंद कर आणि फेकून दे.

¹⁸ “डोंगर पडतात आणि नष्ट होतात.
    मोठमोठे खडक फुटतात आणि त्यांच्या ठिकऱ्या होतात.
¹⁹ खडकावरुन वाहणारे पाणी त्यांची झीज करते.
    पुरामुळे जमिनीवरची माती वाहून जाते.
    त्याचप्रमाणे देवा, तू माणसाची आशा नष्ट करतोस.
²⁰ तू त्याचा संपूर्ण पराभव करतोस
    आणि मग तू तेथून निघून जातोस.
तू त्याला दु:खी करतोस
    आणि त्याला नेहमीसाठी मृत्यूलोकात पाठवून देतोस.
²¹ त्यांच्या मुलांना मानसन्मान प्राप्त झाला तर ते त्याला कळत नाही.
    त्याच्या मुलांनी काही चुका केल्या तर त्या त्याला कधी दिसत नाहीत.
²² त्या माणसाला फक्त त्याच्या स्वतःच्या शारीरिक दु:खाची जाणीव असते.
    आणि तो केवळ स्वतःसाठीच रडतो.”

² “ईयोबा, जर तू खरोखरच शहाणा
    असशील तर तू पोकळ शब्दांनी उत्तर देणार नाहीस.
    शहाणा माणूस गरम हवेने इतका भरलेला नसतो.
³ विद्वान निरुपयोगी शब्दांनी
    आणि निरर्थक बोलण्याने वाद घालत बसेल असे तुला वाटते का?
⁴ ईयोबा तुला जर तुझ्या मनाप्रमाणे वागू दिले तर कोणीही माणूस देवाला मान देणार नाही
    आणि त्याची प्रार्थना करणार नाही.
⁵ तुझ्या बोलण्यावरुन तुझे पाप चांगले कळते.
    ईयोबा तू हुशारीने बोलून तुझे पाप लपवायचा प्रयत्न करीत आहेस.
⁶ तू चुकत आहेस हे सिध्द करण्याची मला आवश्यकता वाटत नाही.
    का? कारण तू तुझ्या तोंडाने जे बोलतोस ते तू चुकात असल्याचे सिध्द करतात.
    तुझे स्वतःचेच ओठ तुझ्याविरुध्द बोलतात.

⁷ “ईयोबा, जन्माला येणारा तू पहिलाच माणूस आहेस असे तुला वाटते का?
    टेकड्या निर्माण व्हायच्या आधीच तू जन्मलास का?
⁸ तू देवाच्या गुप्त मसलती ऐकल्यास का?
    केवळ तूच एक शहाणा माणूस आहेस असे तुला वाटते का?
⁹ ईयोब, तुझ्यापेक्षा आम्हाला जास्त माहिती आहे.
    तुला न कळणाऱ्या गोष्टी आम्हाला समजतात.
¹⁰ केस पांढरे झालेले लोक आणि वृध्द आमच्याशी सहमत आहेत.
    होय, तुझ्या वडिलांपेक्षा वृध्द असलेले लोक आमच्या बाजूला आहेत.
¹¹ देव तुझे सांत्वन करतो
    पण ते तुला पुरेसे वाटत नाही.
देवाचा निरोप आम्ही तुला अगदी हळुवारपणे दिला आहे.
¹² ईयोबा, तू का समजून घेत नाहीस?
    तू सत्य का पाहात नाहीस?
¹³ तू हे रागाचे शब्द उच्चारतोस
    तेव्हा तू देवाच्या विरुध्द जातोस.

¹⁴ “मनुष्य कधीही निष्कलंक असू शकत नाही.
    मनुष्यप्राणी देवापेक्षा अधिक बरोबर असू शकत नाही.
¹⁵ देव त्याच्या पवित्र दूतांवर विश्र्वास ठेवत नाही.
    देवाशी तुलना करता स्वर्गसुध्दा निर्मळ नाही.
¹⁶ मनुष्यप्राणी सर्वांत वाईट आहे,
    तो अशुध्द् आणि कुजलेला आहे.
    तो वाईट गोष्टी पाण्यासारख्या पितो.

¹⁷ “ईयोबा, तू माझे ऐक मी तुला नीट सांगतो.
    मला जे माहीत आहे ते मी तुला सांगतो.
¹⁸ विद्वानांनी ज्या गोष्टी मला सांगीतल्या,
    त्या मी तुला सांगतो.
    विद्वानांच्या पूर्वजांनी त्यांना या गोष्टी सांगीतल्या.
त्यांनी माझ्यापासून कुठलीही गुप्त गोष्ट लपवून ठेवली नाही.
¹⁹ ते त्यांच्या देशात एकटे राहात होते, तिथून दुसऱ्या देशांतील लोक जात नसत.
    त्यामुळे इतरांनी कुणी त्यांना काही विचित्र कल्पना सांगितल्या नाहीत.
²⁰ हे विद्वान लोक म्हणाले, दुष्ट माणूस जीवनभर यातना भोगतो.
    क्रूर माणूस मरण येईपर्यंत भीतीने कापत असतो.
    (क्रूर माणसाचे दिवस भरलेले असतात. तो त्या दिवसांत ही यातना भोगतो.)
²¹ त्याला प्रत्येक आवाजाची भीती वाटते.
    जेव्हा आपण सुरक्षित आहोत असे त्याला वाटते तेव्हा त्याचा शत्रू त्याच्यावर हल्ला करतो.
²² दुष्ट माणूस निराश झालेला असतो.
    व त्याला अंधारातून सुटका होण्याची आशा नसते.
    त्याला मारण्यासाठी तलवार टपून बसलेली असते.
²³ तो इकडे तिकडे भटकत राहातो परंतु त्याचे शरीर गिधाडांचे अन्न असते.
    आपला मृत्यू अगदी जवळ आला आहे हे त्याला माहीत असते.
²⁴ त्याला काळजी आणि यातना भयभीत करतात.
    एखाद्या राजाप्रमाणे त्याला नष्ट करण्यासाठी त्या त्याच्यावर हल्ला करतात.
²⁵ का? कारण दुष्ट मनुष्य देवाची आज्ञा मानायला तयार नसतो.
    तो त्याच्या मुठी देवासमोर नाचवतो.
    तो सर्वशक्तिमान देवाचा पराभव करायचा प्रयत्न करतो.
²⁶ दुष्ट माणूस अतिशय हट्टी असतो.
    तो जाड आणि मजबूत ढालीने देवावर हल्ला करतो.
²⁷ माणूस श्रीमंत आणि धष्टपुष्ट असू शकतो.
²⁸     पण त्याचे शहर धुळीला मिळेल.
त्याच्या घराचा नाश होईल.
    त्याचे घर रिकामे होईल.
²⁹ दुष्ट माणूस फार दिवस श्रीमंत राहू शकत नाही.
    त्याची संपत्ती खूप दिवस टिकत नाही.
    त्याची पिके जास्त वाढत नाहीत.
³⁰ दुष्ट माणसाची काळोखापासून सुटका नसते.
    तो त्या झाडासारखा असतो ज्याची पाने रोगामुळे मरतात
    आणि वारा त्यांना दूर उडवून नेतो.
³¹ निरुपयोगी गोष्टींवर विश्वास ठेवून दुष्ट माणसाने स्वतःचीच फसवणूक करुन घेऊ नये, का?
    कारण त्याला त्यातून काहीही मिळणार नाही.
³² आयुष्य संपायच्या आधीच दुष्ट माणूस म्हातारा आणि शुष्क झालेला असेल.
    तो पुन्हा कधीही हिरव्या न होणाऱ्या फांदीसारखा असेल.
³³ दुष्ट माणूस द्राक्ष न पिकता गळून गेलेल्या द्राक्षाच्या वेलीसारखा असेल.
    तो फूल गळून गेलेल्या जैतून झाडाप्रमाणे असेल.
³⁴ का? कारण ज्यांच्या जवळ देव नसतो त्यांच्याजवळ काहीही नसते.
    जे लोक पैशावर प्रेम करतात त्यांची घरे आगीत भस्मसात होतात.
³⁵ दुष्ट माणसे सतत दुष्टपणा करण्यासाठी आणि त्रास देण्यासाठी योजना आखत असतात.
    ते लोकांना फसविण्यासाठी योजना तयार करतात.”

² “या सर्व गोष्टी मी पूर्वी ऐकल्या आहेत.
    तुम्ही तिघे जण मला त्रास देता, आराम नव्हे.
³ तुमची लांबलचक भाषणे कधीही संपत नाहीत.
    तुम्ही वाद घालणे का सुरु ठेवले आहे?
⁴ जर तुमच्यावर माझ्यासारखे संकट आले असते,
    तर जे आता तुम्ही म्हणत आहात तेच मीही म्हणू शकलो असतो.
मी तुमच्याविरुध्द शहाणपणाच्या गोष्टी सांगू शकलो असतो
    आणि माझे डोके तुमच्यासमोर हलवू शकलो असतो.
⁵ पण मी तुम्हाला धीर देऊ शकलो असतो आणि माझ्या बोलण्याने तुमच्यात आशा निर्माण केली असती.

⁶ “परंतु मी काहीही बोललो तरी माझ्या यातना कमी होत नाहीत.
    पण मी बोललो नाही तर मला शांती लाभत नाही.
⁷ देवा, खरोखरच तू माझी शक्ती हिरावून घेतली आहेस.
    तू माझ्या सर्व कुटुंबाचा नाश केला आहेस.
⁸ तू मला खूप बारीक व अशक्त केले आहे
    म्हणून मी अपराधी आहे असे लोकांना वाटते.

⁹ “देव माझ्यावर हल्ला करतो.
    तो माझ्यावर रागावला आहे आणि तो माझे शरीर छिन्न विछिन्न करतो.
तो माझ्याविरुध्द दात खातो,
    माझ्या शत्रूचे डोळे माझ्याकडे तिरस्काराने बघतात.
¹⁰ लोक माझ्या भोवती जमले आहेत.
    ते माझी थट्टा करतात व तोंडावर मारतात.
¹¹ देवाने मला दुष्ट लोकांच्या स्वाधीन केले आहे.
    त्याने क्रूर माणसांना मला त्रास द्यायची परवानगी दिली आहे.
¹² मी अगदी मजेत होतो.
    पण देवाने मला चिरडून टाकले.
हो त्याने माझी मान पकडली
    आणि माझे तुकडे तुकडे केले.
त्याने माझा निशाण्यासारखा उपयोग केला.
¹³     त्याचे धनुर्धारी मला घेरतात.
    तो माझ्या मुत्रपिंडात बाण सोडतो.
तो दया दाखवीत नाही.
    तो माझे मूत्राशय धरतीवर रिकामे करतो.
¹⁴ देव माझ्यावर पुन्हा पुन्हा हल्ला करतो.
    युध्दातल्या सैनिकाप्रमाणे तो माझ्यावर चाल करुन येतो.

¹⁵ “मी फार दु:खी आहे
    म्हणून मी दु:खाचे कपडे घालतो.
मी इथे धुळीत आणि राखेत बसतो
    आणि मला पराभूत झाल्यासारखे वाटते.
¹⁶ रडल्यामुळे माझा चेहरा लाल झाला आहे.
    माझ्या डोळ्याभोवती काळी वर्तुळे आहेत.
¹⁷ मी कुणाशीही दुष्टपणाने वागलो नाही.
    तरीही माझ्या बाबतीत या वाईट गोष्टी घडल्या.
    माझ्या प्रार्थना नेहमी बरोबर आणि शुध्द असतात.

¹⁸ “हे धरतीमाते, माझ्यावर जे जुलूम झाले आहेत ते लपवू नकोस.
    मी न्यायासाठी भीक मागतो आहे ते थांबवू नकोस.
¹⁹ स्वर्गात कदाचित् माझ्या बाजूचा कुणीतरी असेल.
    कदाचित् मला पाठिंबा देणारा आणि माझा बचाव करणारा कुणी तिथे असेल.
²⁰ माझा मित्र माझ्यासाठी बोलतो.
    पण माझे डोळे देवासमोर अश्रू ढाळतात.
²¹ जशी एखादी व्यक्ति आपल्या मित्रासाठी वादविवाद करते
    तसा तो माझ्याविषयी देवाबरोबर बोलतो.

²² “मी अगदी थोड्या वर्षातच पुन्हा कधीही परतून
    न येणाऱ्या जागी जाणार आहे (मृत्युलोक).