Old/New Testament
शौलाच्या कुटुंबीयांना शासन
21 दावीदाच्या या कारकिर्दीत एकदा दुष्काळ पडला. हा दुष्काळ तीन वर्षे टिकला. तेव्हा दावीदाने परमेश्वराची प्रार्थना केली. परमेश्वराने सांगितले, “शौल आणि त्याचे खुनी (रक्तपिपासू) घराणे यावेळच्या दुष्काळाला जबाबदार आहेत. शौलने गिबोन्यांना मारले म्हणून हा दुष्काळ पडला.” 2 (गिबोनी म्हणजे इस्राएली नव्हेत. ते अमोरी होत. इस्राएलींनी त्यांना दुखापत न करण्याचे वचन दिले होते. [a] तरी शौलने गिबोन्यांच्या वधाचा प्रयत्न केला. इस्राएली आणि यहूदा लोकांविषयीच्या अति उत्साहामुळे त्याने तसे केले.)
गिबोन्यांना एकत्र बोलावून राजा दावीदाने त्यांच्याशी बोलणे केले. 3 दावीद त्यांना म्हणाला, “तुमच्या साठी मी काय करु? इस्राएलचा कलंक पुसला जाईल आणि तुम्ही या परमेश्वराच्या प्रजेला आशीर्वाद द्याल यासाठी मी काय करु शकतो?”
4 तेव्हा गिबोनी दावीदाला म्हणाला, “शौलाच्या घराण्याने जे केले त्याची सोन्यारुप्याने भरपाई होऊ शकत नाही. पण त्यासाठी इस्राएलींना जिवे मारण्याचाही आम्हाला हक्क नाही.”
दावीद म्हणाला, “ठीक तर, तुमच्यासाठी मी आता काय करावे?”
5 ते राजाला म्हणाले, “त्या माणसाने (शौलने) आमच्याविरुद्ध कट केला. इस्राएली प्रदेशात राहणाऱ्या आमच्या सर्व लोकांचा त्याने नि:पात करण्याचा प्रयत्न केला. 6 तेव्हा शौलची सात मुले आमच्या हवाली कर. शौलला परमेश्वराने राजा म्हणून निवडले होते. तेव्हा शौलाच्या गिबा डोंगरावर त्याच्या मुलांना आम्ही देवासमक्षच फाशी देऊ.”
राजा दावीद म्हणाला, “मला हे मान्य आहे. त्यांना मी तुमच्या हवाली करतो.” 7 पण योनाथानचा मुलगा मफीबोशेथ याला राजाने अभय दिले. योनाथान हा शौलचा मुलगा. पण दावीदाने त्याला त्याच्या कुटुंबियांच्या सुरक्षिततेचे वचन दिले होते. म्हणून मफीबोशेथला राजाने इजा पोचू दिली नाही. 8 अरमोनी आणि मफीबोशेथ (हा मफीबोशेथ वेगळा) ही शौलाला रिस्पा या पत्नीपासून झालेली मुले. शौलला मखिल नावाची मुलगीही होती. अद्रीएलशी तिचे लग्न झाले होते. महोलाथी येथील बर्जिल्ल्यचा हा मुलगा. या दांपत्याची पाच मुलेही दावीदाने ताब्यात घेतली. 9 या सात जणांना त्याने गिबोन्यांच्या स्वाधीन केले. गिबोन्यांनी त्यांना गिबा डोंगरावर परमेश्वरासमोर फाशी दिले. ते सातजण एकदमच प्राणाला मुकले. त्यांना ठार केले गेले ते दिवस हंगामाच्या सुरुवातीचे होते. जवाच्या पिकाच्या सुरुवातीचा तो (वसंतातील) काळ होता.
दावीद आणि रिस्पा
10 अय्याची मुलगी रिस्पा हिने शोकाकुलहोऊन एक मोठे कापड त्या गिबाच्या खडकावर अंथरले. तेव्हापासून पावसाला सुरुवात होईपर्यंत ते तसेच राहू दिले. रिस्पाने रात्रंदिवस त्या मृत देहांची निगराणी केली. दिवसा पक्ष्यांनी आणि रात्री जंगली जनावरांनी त्याचे लचके तोडू नयेत म्हणून राखण केली.
11 शौलाची दासी रिस्पा काय करत आहे हे लोकांनी दावीदाच्या कानावर घातले. 12 तेव्हा दावीदाने याबेश गिलाद मधील लोकांकडून शौल आणि योनाथान यांच्या अस्थी आणवल्या (शौल आणि योनाथान यांचा गिलबोवा येथे वध झाल्यावर याबोश गिलादच्या लोकांनी त्या नेल्या होत्या. बेथशान मधील भिंतीवर पलिष्ट्यांनी या दोघांचे देह टांगले होते. पण बेथशानच्या लोकांनी येऊन भरवस्तीतील ती प्रेते चोरुन नेली.) 13 याबेश-गिलाद मधून शौल आणि त्याचा पुत्र योनाथान या दोघांच्या अस्थी दावीदाने आणल्या. तसेच त्या फाशी दिल्या गेलेल्या सात जणांचे मृतदेहही आणले. 14 शौल आणि योनाथानच्या अस्थी त्यांनी बन्यामीनच्या प्रदेशात पुरल्या. शौलचे वडील कीश यांच्या कबरीत त्या पुरल्या. राजाच्या आज्ञेबरहुकूम लोकांनी हे सर्व केले. तेव्हा देवाने लोकांची प्रार्थना ऐकली आणि तिला त्याने प्रतिसाद दिला.
पलिष्ट्यांशी युध्द
15 पलिष्ट्यांनी पुन्हा इस्राएलीशी युध्द पुकारले. तेव्हा दावीद आपल्या लोकांबरोबर पलिष्ट्यांशी युध्द करायला निघाला. पण यावेळी दावीद फार थकून गेला. 16 त्यावेळी तेथे रेफाई वंशातला इशबी-बनोब हा एक बलाढ्य माणूस होता. त्याच्या भाल्याचे वजनच साडेसात पौंड होते. त्याच्याजवळ नवी कोरी तलवार होती. दावीदाला मारायचा त्याने प्रयत्न केला. 17 पण सरुवेचा मुलगा अबीशय याने या पलिष्ट्याला मारले आणि दावीदाचे प्राण वाचवले.
तेव्हा दावीद बरोबरच्या लोकांनी दावीदाला शपथ घालून सांगितले “तुम्ही आता लढाईवर यायचे नाही. नाहीतर इस्राएल एका मोठ्या नेत्याला मुकेल.”
18 यानंतर गोब येथे पलिष्ट्यांशी आणखी एकदा लढाई झाली. तेव्हा हूशाथी सिब्बखय याने रेफाई वंशातील सफ याचा वध केला.
19 गोब येथेच पुन्हा पलिष्ट्यांशी युध्द झाले. तेव्हा बेथलहेमचा यारे ओरगीम याचा मुलगा एलहानान याने गथचा गल्याथ याला ठार केले. विणकराच्या तुरीएवढा त्याचा भाला होता.
20 गथ येथे आणखी एक युध्द झाले. तेथे एक धिप्पाड पुरुष होता. त्याच्या हातापायांना सहा सहा बोटे होती. म्हणजे एकंदर चोवीस. हाही रेफाई वंशातला होता. 21 त्याने इस्राएलला आव्हान दिले पण योनाथानने या माणसाचे प्राण घेतले. (हा योनाथान म्हणजे दावीदाचा भाऊ शिमी याचा मुलगा.)
22 ही माणसे गथ येथील रेफाई वंशातील होती. दावीद आणि त्याचे लोक यांनी त्यांना ठार केले.
दावीदाचे देवाप्रीत्यर्थ स्तुतिगीत
22 शौल आणि इतर शत्रू यांच्या हातून देवाने सोडवल्याबद्दल दावीदाने हे स्तुतिगीत म्हटले.
2 परमेश्वर हा माझा दुर्ग माझा गड माझ्या सुरक्षिततेचा आधार
3 तो माझा देव माझ्या संरक्षणासाठी मी या दुर्गाच्या, देवाच्या आश्रयाला जातो.
देव म्हणजे माझी संरक्षक ढाल आहे त्याचे सामर्थ्य माझे रक्षण करते.
परमेश्वर म्हणजे माझी लपण्याची जागा,
माझ्या सुरक्षिततेचे ठिकाण उंच डोंगरात असलेले.
क्रूर शत्रूपासून तो मला वाचवतो.
4 त्यांनी माझी चेष्टा केली.
पण मी मदतीसाठी परमेश्वराचा धावा केला
आणि शत्रूपासून माझा बचाव करण्यात आला.
5 (शत्रूंना माझा जीव घ्यायचा होता) मृत्यूच्या लाटा माझ्याभोवती थैमान घालत होत्या.
मृत्युसदनाला नेणाऱ्या पुराच्या लोंढ्यात मी सापडलो होतो.
6 कबरीचे पाश माझ्या भोवती आवळले होते.
मृत्यूचा सापळा माझ्यासमोर तयार होता.
7 तेव्हा मी परमेश्वराचा धावा केला. होय,
मी त्यालाच शरण गेलो.
देव त्याच्या मंदिरात होता त्याने माझा धावा ऐकला.
मदतीसाठी केलेला माझा आक्रोश त्याने ऐकला.
8 तेव्हा धरती डळमळली,
हादरली स्वर्गाचा पाया थरथरला
कारण देवाचा कोप झाला होता.
9 त्याच्या नाकपुड्यांतून धूर निघत होता.
मुखातून अग्निज्वाळा बाहेर पडत
होत्या ठिणग्या बरसत होत्या.
10 आकाश फाडून परमेश्वर खाली अवतरला.
काव्व्याकुटृ ढगावर उभा राहिला.
11 करुबावर आरुढ होऊन तो उडत होता.
वाऱ्यावर स्वार झाला होता.
12 परमेश्वराने दाट काळे ढग स्वतःभोवती तंबू सारखे वेढून घेतले होते.
त्याने त्या दाट गडगडणाऱ्या मेघामध्ये पाणी भरुन ठेवले होते.
13 त्याचा एवढा प्रखर प्रकाश पडला की
निखारे धगधगू लागले.
14 परमेश्वर आकाशातून गरजला
त्याचा आवाज सर्वत्र दुमदुमला
15 त्याने विजांचे बाण सोडले आणि शत्रूची दाणादाण उडाली.
परमेश्वराने विजा पाठवल्या आणि लोक भीतीने सैरावैरा पळाले
16 परमेश्वरा, तुझ्या घनगंभीर आवाजात तू बोललास तेव्हा
तुझ्या नाकपुड्यातील सोसाट्याच्या उच्छ्‌वासाने
(समुद्राचे पाणीही मागे हटले) समुद्राचा तळ दिसू लागला,
पृथ्वीचा पाया उघडा पडला.
17 मला परमेश्वराने आधार दिला वरुन तो खाली आला.
मला धरून त्याने संकटांच्या खोल पाण्यातून बाहेर काढले.
18 शत्रू मला वरचढ होता. त्यांना माझा मत्सर वाटला.
शत्रू बलाढ्य होता पण परमेश्वराने मला वाचवले.
19 मी अडचणीत होतो तेव्हा शत्रूने माझ्यावर हल्ला केला.
पण देवाने मला आधार दिला.
20 परमेश्वराचा माझ्यावर लोभ आहे म्हणून त्याने मला सोडवले.
मला त्याने सुरक्षित स्थळी नेले.
21 मी केले त्याचे फळ परमेश्वर मला देईल कारण मी योग्य तेच केले.
मी गैर काही केले नाही, तेव्हा त्याचे चांगले फळ तो मला देईल.
22 कारण मी परमेश्वराचे आज्ञापालन केले.
देवाविरुध्द कोणताही आपराध मी केला नाही.
23 परमेश्वराचे निर्णय मी नेहमी ध्यानात ठेवतो.
त्याच्या नियमांचे पालन करतो.
24 माझे आचरण शुध्द
आणि निर्दोष आहे.
25 तेव्हा परमेश्वर त्याचे फळ मला देणारच.
कारण माझी वर्तणूक योग्य आहे.
त्याच्या दृष्टीने मी वावगे केलेले नाही.
तेव्हा तो माझे भले करील.
26 एखाद्याचे आपल्यावर खरे प्रेम असेल तर आपणही त्याची भरपाई खऱ्या प्रेमाने करु.
तो आपल्याशी प्रामाणिक असेल तर आपणही प्रामाणिक राहू.
27 परमेश्वरा, जे लोक चांगले आणि शुध्द आचरणाचे आहेत त्यांच्याशी तूही तसाच वागतोस.
पण दुष्ट आणि बदमाशांशी तूही कुटिलतेने वागतोस.
28 परमेश्वरा, दीनांना तू मदत करतोस,
गर्विष्ठांना धडा शिकवतोस
29 परमेश्वरा, तू माझा दीप आहेस
माझ्या भोवतीचा अंधकार तू उजळवून टाकतोस
30 परमेश्वरा, तुझ्या मदतीनेच मी सैन्यावर चाल करु शकतो.
देवाच्या मदतीनेच मी शत्रूंची भिंतसुध्दा पार करु शकतो.
31 देवाची सत्ता सर्वंकष आहे.
देवाचे वचन कसोटीला उतरलेले आहे.
जे त्याच्यावर भरवसा टाकतात त्यांचे तो रक्षण करतो.
32 या परमेश्वरा खेरीज दुसरा देव कोणता?
याच्याखेरीज भक्कम दुर्ग कोण?
33 देव माझा मजबूत दुर्ग आहे.
सात्विक लोकांना तो आपल्या मार्गाने नेतो.
34 देव मला हरणासारखे वेगाने पळण्यास मदत करतो.
तो मला आत्मविश्वास देतो आणि उच्च स्थानावर तो मला अढळ ठेवतो.
35 युध्दकलेत तो मला तरबेज बनवतो त्यामुळे
माझे बाहू भक्कम धनुष्याने शिरसंधान करु शकतात.
36 देवा, तूच मला वाचवलेस आणि जिंकायला मदत केलीस.
शत्रूचा पाडाव करण्यात मला हात दिलास.
37 माझ्या पायांत बळ दे म्हणजे
मी न अडखळता ताठ चालू शकेन.
38 शत्रूंचा नि:पात होईपर्यंत मला त्यांचा पाठलाग करायचा आहे.
त्यांचा उच्छेद होई पर्यंत मी परतणार नाही.
39 त्यांचा मी नाश केला.
त्यांचा पराभव केला.
आता ते शत्रू डोके वर काढू शकणार नाहीत.
होय, ते माझ्या पायदळी तुडवले गेले.
40 देवा, युध्दात तू मला वरचढ केलेस.
शत्रूचा पाडाव केलास.
41 त्यांना मला पाठ दाखवायला लावलेस,
म्हणजे मी त्यांच्यावर वार करु शकेन.
42 शत्रू मदतीसाठी याचना करु लागले
पण कोणीही त्यांच्या मदतीला आले नाही.
त्यांनी देवाचा धावाही केला
त्यानेही त्यांच्याकडे पाठ फिरवली.
43 माझ्या शत्रूची मी खांडोळी केली.
जमिनीवरच्या धुळीसारखे ते कणपदार्थ बनले.
त्यांचा मी चेंदामेंदा केला.
चिखल तुडवावा तसे मी त्यांना तुडवले.
44 माझ्यावर जे चाल करुन आले त्यांच्यापासून तू मला संरक्षण दिलेस.
त्यांच्यावर राज्यकर्ता म्हणून मला नेमलेस.
ज्यांना मी कधी बघितले नव्हते ती राष्ट्रे माझे दास झाली.
45 आता दूर देशचे लोक माझे ऐकतात,
जेव्हा ते माझी आज्ञा ऐकतात,
तात्काळ माझा शब्द मानतात.
माझा त्यांना धाक वाटतो.
46 भीतीने ते गर्भगळीत होतात.
हे परदेशी लोक जिथे लपून बसले होते ती जागा सोडून भीतीने थरथर कापत बाहेर येतात.
47 परमेश्वर जिवंत आहे.
माझ्या दुर्गाची मी स्तुती करतो देव महान आहे.
तो माझा रक्षणकर्ता दुर्ग आहे.
48 त्यानेच माझ्या शत्रूंना धडा शिकवला.
लोकांना माझ्या शासनामध्ये ठेवले.
49 देवा, तू माझे वैऱ्यांपासून रक्षण केलेस.
मला विरोध करणाऱ्यांचा पाडाव करण्याचे सामर्थ्य मला दिलेस.
दुष्टांपासून मला वाचवलेस.
50 म्हणून मी राष्ट्राराष्ट्रांमध्ये आभारपूर्वक तुझी स्तुतिस्तोत्रे गाईन.
तुझे नामसंकीर्तन करीन.
51 परमेश्वर राजाला युध्दात विजयी करतो.
आपल्या अभिषिक्त राजाबद्दल परमेश्वर खरे प्रेम दाखवतो.
दावीद आणि त्याचे वंशज यांचे तो निरंतर कल्याण करील.
24 जेव्हा येशूने पाहिले की, तो दु:खी झाला आहे, तो म्हणाला, “ज्यांच्याजवळ धन आहे, त्या लोकांचा देवाच्या राज्यात प्रवेश होणे किती कठीण आहे! 25 होय, श्रीमंत माणसाचा देवाच्या राज्यात प्रवेश होणे यापेक्षा उंटाने सुईच्या छिद्रातून जाणे सोपे आहे.”
कोणाचे तारण होईल?
26 नंतर ज्या लोकांनी हे ऐकले, ते म्हणाले, “तर मग कोणाचे तारण होईल?”
27 येशू म्हणाला, “ज्या गोष्टी माणसांना अशक्य आहेत त्या देवाला शक्य आहेत.”
28 मग पेत्र म्हणाला, “पाहा, आमच्याकडे जे होते, ते सर्व सोडून आम्ही तुमच्यामागे आलो आहोत.”
29 येशू त्यांना म्हणाला, “मी तुम्हांस खरे सांगतो, असा कोणीही नाही की ज्याने देवाच्या राज्यासाठी आपले घर किंवा पत्नी कींवा भाऊ, किंवा आईवडील सोडले आहेत, त्यांस या काळात व 30 येणाऱ्या काळातील अनंतकाळात याच्यापेक्षा कित्येक पटींनी मिळाले नाही.”
येशू मरणातून उठेल(A)
31 येशूने बारा प्रेषितांना बाजूला घेतले आणि त्यांना म्हणाला, “ऐका! आपण वर यरुशलेमास जात आहोत आणि भविष्यवाद्यांनी मनुष्याच्या पुत्राविषयी जे काही लिहिले होते ते पूर्ण होईल. 32 होय, त्याला विदेश्यांच्या हाती धरुन देण्यात येईल, त्याची कुचेष्टा होईल, त्याची निंदा करतील, त्याच्यावर थुंकतील. 33 ते त्याला चाबकाचे फटके मारुन रक्तबंबाळ करुन ठार करतील. आणि तो तिसऱ्या दिवशी मरणातून उठेल.” 34 शिष्यांना यातील काहीही कळाले नाही. कारण हे वचन त्यांच्यापासून लपवून ठेवण्यात आले होते. आणि तो कशाविषयी बोलत आहे हे त्यांना माहीत नव्हते.
येशू एका आंधळ्यास बरे करतो(B)
35 येशू यरीहोजवळ येत असताना एक आंधळा रस्त्यावर बसून भीक मागत होता. 36 जेव्हा त्या आंधळ्या मनुष्याने जवळून जाणाऱ्या समुदायाचा आवाज ऐकला तेव्हा त्याने विचारले हे काय चालले आहे.
37 त्यांनी त्याला सांगितले की, “नासरेथकर येशू जात आहे.”
38 तो मोठ्याने ओरडून म्हणाला, “येशू दाविदाच्या पुत्रा माझ्यावर दया कर!”
39 जे पुढे चालले होते त्यांनी त्याला गप्प राहण्यास सांगितले. परंतु तो आणखी मोठ्याने ओरडून म्हणाला, “दाविदाचे पुत्र माझ्यावर दया करा!”
40 येशू थांबला, आणि त्याने आंधळ्याला आपणांकडे आणण्याची आज्ञा केली, जेव्हा आंधळा जवळ आला, तेव्हा येशूने त्याला विचारले, 41 “तुला काय हवे?”
आंधळा मनुष्य म्हणाला, “प्रभु, मला परत दृष्टी प्राप्त व्हावी.”
42 येशू त्याला म्हणाला, “तुला दृष्टि येवो: तुझ्या विश्वासाने तुला बरे केले आहे.”
43 तत्काळ त्याला दृष्टि आली आणि देवाचे गौरव करीत तो येशूच्या मागे गेला. सर्व लोकांनी हे पाहिले आणि देवाची स्तुति केली.
2006 by World Bible Translation Center