Old/New Testament
बलामचा पहिला संदेशS
23 बलाम म्हणाला, “इथे सात वेद्या बांधा आणि माझ्यासाठी सात बैल आणि सात मेंढे तयार ठेवा.” 2 बलामने एक मेंढा व एक बैल प्रत्येक वेदीवर मारला.
3 नंतर बलाम बालाकाला म्हणाला, “या वेदीजवळ थांब. मी दुसरीकडे जातो. नंतर परमेश्वर माझ्याकडे येईल आणि मी काय बोलायचे ते मला सांगेल.” नंतर बलाम उंच जागी गेला.
4 देव त्या जागी बलामकडे आला आणि बलाम म्हणाला, “मी सात वेद्या तयार केल्या आहेत. आणि प्रत्येक वेदीवर मी एकेक मेंढा व बैल बळी दिला आहे.”
5 नंतर परमेश्वराने काय बोलायचे ते बलामला सांगितले. परमेश्वर म्हणाला, “बालाकाकडे परत जा आणि मी सांगतो तेच त्याला जाऊन सांग.”
6 तेव्हा बलाम बालाकाकडे परत गेला. बालाक अजूनही वेदीजवळ उभा होता. आणि मवाबचे सर्व पुढारी तेथे त्याच्याजवळ उभे होते. 7 नंतर बलामने हे सांगितले:
“पूर्वेकडच्या अराम पर्वतावरुन मवाबचा
राजा बालाक याने मला येथे आणले.
बालाक मला म्हणाला,
‘ये, माझ्यासाठी याकोब विरुद्ध बोल.
ये इस्राएल लोकांविरुद्ध बोल.’
8 पण देव त्या लोकांच्या विरुद्ध नाही.
म्हणून मी देखील त्यांच्या विरुद्ध बोलू शकत नाही.
परमेश्वराने त्यांचे काही वाईट व्हावे असे म्हटले नाही
म्हणून मी सुद्धा तसे करु शकत नाही.
9 मी त्या लोकांना पर्वतावरुन बघू शकतो.
मी त्यांना उंच डोंगरावरुन बघतो.
ते लोक एकटे राहतात.
ते दुसऱ्या देशाचा भाग नाहीत.
10 याकोबची माणसे कोण मोजू शकेल?
ते धुळीच्या कणांइतके असंख्य आहेत.
त्यांचा चौथा हिस्सा देखील कोणी मोजू शकणार नाही.
मला चांगल्या माणसाप्रमाणे मरु दे.
त्यांच्या प्रमाणेच माझ्या आयुष्याचा शेवट सुखी होऊ दे.”
11 बालाक बलामला म्हणाला, “तू हे काय केलेस? माझ्या शत्रूंविरुद्ध बोलण्यासाठी मी तुला येथे आणले. पण तू तर त्यांना आशीर्वाद दिलास.”
12 पण बलाम म्हणाला, “परमेश्वर जे सांगले तेच मी बोलायला पाहिजे.”
13 नंतर बालाक त्याला म्हणाला, “म्हणून माझ्याबरोबर दुसऱ्या जागी ये. तिथून तुला ह्यातील आणखी बरेच लोक दिसू शकतील. तू त्या सगव्व्यांना बघू शकणार नाहीस. पण त्यांचा काही भाग तुला दिसू शकेल. कदाचित त्या जागेवरुन तू त्यांच्याविरुद्ध माझ्यासाठी काही बोलू शकशील.” 14 तेव्हा बालाक बलामला पिसगाच्या माथ्यावरील सोकिमाच्या माव्व्यावर [a] घेऊन गेला. तेथे बालाकने सात वेद्या बांधल्या. नंतर बालाकने प्रत्येक वेदीवर एक बैल आणि एक मेंढा बळी दिला.
15 तेव्हा बलाम बालाकाला म्हणाला, “या वेदीजवळ थांब. मी तिकडे जाऊन देवाला भेटून येतो.”
16 परमेश्वर बलामकडे आला आणि काय बोलायचे ते त्याने त्याला सांगितले. नंतर परमेश्वराने बलामला बालाकाकडे जायला सांगितले. आणि त्याने सांगितलेलेच बोलायला सांगितले. 17 म्हणून बलाम बलाकाकडे परत गेला. बालाक वेदीजवळच उभा होता. मवाबचे पुढारी त्याच्या जवळ होते. बालाकने बलामला येताना पाहिले. आणि तो म्हणाला, “परमेश्वराने काय सांगितले?”
बलामचा दुसरा संदेश
18 नंतर बलाम या गोष्टी म्हणाला,
“बालाका उभा रहा आणि मी काय सांगतो ते ऐक.
सिप्पोरेच्या मुला, बालाका, मी सांगतो ते ऐकः
19 देव माणूस नाही.
तो खोटे बोलणार नाही.
देव म्हणजे काही माणूस नाही.
त्याचे निर्णय बदलणार नाहीत.
जर परमेश्वराने सांगितले की तो एखादी गोष्ट करील.
तर तो ती करीलच.
जर परमेश्वराने वचन दिले तर
तो ते वचन दिलेली गोष्ट करीलच.
20 परमेश्वराने मला त्या लोकांना आशीर्वाद द्यायला सांगितले,
परमेश्वराने त्यांना आशीर्वाद दिला.
म्हणून मी ते बदलू शकत नाही.
21 देवाला याकोबाच्या माणसात काही चूक दिसली नाही.
इस्राएल लोकांमध्ये देवाला पाप दिसले नाही.
परमेश्वर त्यांचा देव आहे
आणि तो त्यांच्या बरोबर आहे.
थोर राजा त्यांच्या बरोबर आहे.
22 देवाने त्या लोकांना मिसर देशातून आणले.
ते रानबैला इतके शक्तिमान आहेत.
23 याकोबाच्या माणसांचा पराभव करु शकेल अशी कोणतीही शक्ति नाही.
इस्राएल लोकांना थोपवू शकेल अशी कोणतीही जादू नाही.
लोक याकोबाबद्दल आणि इस्राएल लोकांबद्दल असे म्हणतील:
‘देवाने केलेल्या महान गोष्टी बघा.’
24 ते लोक सिंहासारखे शक्तिमान आहेत.
ते सिंहासारखे उठत आहेत.
तो सिंह शत्रूला खाऊन टाकल्या खेरीज विश्रांती घेणार नाही.
तो सिंह त्याच्याविरुद्ध असलेल्या लोकांचे रक्त प्यायल्या खेरीज विश्रांती घेणार नाही.”
25 नंतर बालाक बलामला म्हणाला, “त्या लोकांच्या बाबतीत चांगल्या गोष्टी व्हाव्यात असे तू म्हटले नाहीस. पण त्यांच्या बाबतीत वाईट घडावे असेही तू म्हटले नाहीस.”
26 बलाम उत्तरला, “मी तुला आधीच सांगितले होते की परमेश्वर जे सांगले तेच मला बोलता येईल.”
27 नंतर बालाक बलामला म्हणाला, “तेव्हा माझ्याबरोबर दुसऱ्या ठिकाणी ये. कदाचित देव आनंदी होईल आणि तुल्या त्या लोकांना शाप द्यायची परवानगी देईल.” 28 म्हणून बालाक बलामला घेऊन पौर पर्वताच्या माथ्यावर गेला. या पर्वतावरुन वाळवंट दिसते.
29 बलाम म्हणाला, “इथे सात वेद्या बांध. नंतर सात बैल आणि सात मेंढे बळी देण्यासाठी तयार कर.” 30 बलामने सांगितल्याप्रमाणे बालाकाने साऱ्या गोष्टी केल्या. बालाकाने वेदीवर बैल आणि मेंढे बळी दिले.
बलामचा तिसरा संदेश
24 इस्राएलला आशीर्वाद द्यायची परमेशवराची इच्छा आहे हे बलामने पाहिले. म्हणून त्याने ते कुठल्याही प्रकारची जादू वापरुन थांबवायचा प्रयत्न केला नाही. पण तो वळला आणि त्याने वाळवंटाकडे पाहिले. 2 बलामने वाळवंटाच्या कडे पाहिले आणि त्याला इस्राएलचे सगळे लोक दिसले. त्यांनी आपापल्या भागात आपापल्या गंटासह तळ दिला होता. नंतर देवाचा आत्मा बलामावर आला. 3 आणि बलामने हे शब्द उच्चारले:
“हा निरोप बौराचा मुलगा बलाम याच्याकडून आहे.
मला ज्या गोष्टी स्पष्ट दिसतात त्याविषयी मी बोलतो.
4 मी हा निरोप देवाकडून ऐकला.
सर्वशक्तिमान देवाने मला जे दाखविले ते मी पाहिले.
मला जे दिसले त्याबद्दल मी नतमस्तक होऊन सांगत आहे.
5 “याकोबाच्या माणसांने तुमचे तंबू सुंदर आहेत.
इस्राएल लोकांनो तुमचीघरे सुंदर आहेत.
6 तुम्ही झऱ्याच्या काठी लावलेल्या बागेसारखे आहात.
नदीकाठी वाढणाऱ्या बागे प्रमाणे तुम्ही आहात.
तुम्ही परमेश्वराने लावलेल्या, गोड सुगंध असणाऱ्या झुडपाप्रमाणे आहात.
पाण्याजवळ वाढणाऱ्या सुंदर झाडाप्रमाणे तुम्ही आहात.
7 तुमच्याकडे नेहमी भरपूर पाणी असेल.
तुमचे बी वाढण्यासाठी लागणारे पाणी तुमच्याकडे भरपूर असेल.
तुमचा राजा अगागच्या राजापेक्षा थोर असेल.
तुमचे राज्य खूप महान असेल.
8 “देवाने त्या लोकांना मिसरमधून आणले.
ते रानटी बैलासारखे शक्तिशाली आहेत.
ते त्यांच्या सर्व शत्रूंचा पराभव करतील.
ते त्यांची हाडे मोडतील आणि त्यांचे बाण तोडतील.
9 इस्राएल सिंहासारखा आहे.
तो वेटोळे करून झोपला आहे.
होय! तो लहान सिंहाप्रमाणे आहे
आणि त्याला उठवायची कोणीही इच्छा धरत नाही.
जो माणूस तुला आशीर्वाद देईल त्याला आशीर्वाद मिळेल.
जो माणूस तुझ्या विरुद्ध बोलेल त्याच्यावर संकटे येतील.”
10 बालाक बलामवर खूप रागावला. तो बलामला म्हणाला, “मी तुला माझ्या शत्रूंविरुद्ध बोलण्यासाठी बोलावले, पण तू त्यांना आशीर्वाद दिलास. तू त्यांना तीन वेळा आशीर्वाद दिलास. 11 आता इथून जा. घरी जा. मी तुला चांगला मोबदला देईन असे म्हटले होते. परंतु परमेश्वराने तुझे इनाम हिरावून घेतले.”
12 बलाम बालाकाला म्हणाला, “तूच माझ्याकडे माणसे पाठविलीस. त्या माणसांनी मला येण्याबद्दल विचारले. पण मी त्यांना म्हणालो, 13 ‘बालाक मला त्याचे सोन्या-चांदीने भरलेले घर देऊ शकेल. पण मी परमेश्वराने आज्ञा केलेल्या गोष्टीच बोलेन. मी स्वतः काहीही चांगले अथवा वाईट करु शकत नाही. परमेश्वर जेवढी आज्ञा देईल तेव्हढीच मी बोलतो. तुला या गोष्टी नक्कीच आठवत असतील की मी हे तुझ्या माणसांना सांगितले होते.’ 14 आता मी माझ्या माणसांकडे परत जात आहे. पण मी तुला एक इशारा देतो. इस्राएलचे हे लोक भविष्यात तुला आणि तुझ्या लोकांना काय करतील ते सांगतो.”
बलामचा शेवटचा संदेश
15 नंतर बलामने या गोष्टी सांगितल्या:
“हा निरोप बौरचा मुलगा बलाम याचा आहे.
मला ज्या गोष्टी स्पष्ट दिसतात त्याबद्दल मी बोलतो.
16 मी हा निरोप देवाकडून ऐकला.
परात्पर देवाने मला जे शिकविले ते मी शिकलो.
सर्वशक्तिमान देवाने मला जे दाखविले ते मी पाहिले.
मला जे स्पष्ट दिसते ते मी नतमस्तक होऊन सांगतो.
17 “मला परमेश्वर येताना दिसतो, पण एवढ्यात नाही.
तो मला एवढ्या लवकर येताना दिसत नाही.
याकोबच्या घराण्यातून एक तारा उदय पावेल
इस्राएल मधून एक राजा निघेल.
तो राजा मवाबच्या लोकांना चिरडून टाकील.
सेथच्या सर्व मुलांचा तो चुराडा करील.
18 इस्राएल सर्वशक्तिमान बनेल.
त्याला अदोमचा प्रदेश मिळेल.
त्याला सेईरचा, त्याच्या शत्रूचा प्रदेश मिळेल.
19 “याकोबाच्या घराण्यातून नवा राजा येईल.
त्या शहरात जे लोक जिवंत राहिले असतील त्यांचा तो नाश करील.”
20 नंतर बलामने अमालेकी लोकांना पाहिले आणि तो हे म्हणाला:
“सर्व अमालेकी बलिष्ठ आहेत.
पण अमालेकचा सुद्धा नाश होईल.”
21 नंतर बलामने केनी लोकांना पाहिले आणि तो म्हणाला:
“उंच पर्वतावर असलेल्या पक्षाच्या घरट्याप्रमाणे [b]
तुमचा प्रदेश सुरक्षित आहे असे तुम्हाला वाटते.
22 पण केनी लोकांचासुद्धा नाश होईल.
परमेश्वराने काईनाचा जसा नाश केला त्याप्रमाणे.
अश्शूर तुला बंदिवान करील.”
23 नंतर बलाम हे शब्द बोलला:
“देव जेव्हा असे करतो तेव्हा कोणीही जिवंत रहात नाही.
24 कित्तीच्या किनाऱ्यावरुन बोटी येतील.
त्या अश्शूर आणि एबेर याचा नाश करतील.
पण त्या बोटींचासुद्धा नाश होईल.”
25 नंतर बलाम उठला आणि त्याच्या घरी परत गेला आणि बालाकही मार्गस्थ झाला.
इस्राएल लोक पौरला जातात
25 इस्राएल लोक शिद्दीमात रहात असताना त्यांनी मवाबच्या बायकांबरोबर लैंगिक पाप करायला सुरुवात केली. 2-3 मवाबच्या स्त्रियांनी पुरुषांना आमंत्रण दिले आणि त्यांच्या खोट्या देवतेच्या अर्पणात त्यांना भाग घ्यायला सांगितले. म्हणून इस्राएलचे लोक त्या खोट्या देवतेच्या उपासनेत भाग घेऊ लागले. त्या जागेत, इस्राएल लोकांनी बआल पौरट्ठ्या खोट्या देवताची उपासना करायला सुरुवात केली आणि परमेश्वर त्यांच्यावर खूप रागावला.
4 परमेश्वर मोशेला म्हणाला, “त्या सर्व लोकांच्या पुढाऱ्यांना आण, नंतर त्यांना मारून टाक म्हणजे सर्व लोकांना दिसेल. [c] त्यांची प्रेते परमेश्वरासमोर ठेव. नंतर परमेश्वर सर्व इस्राएल लोकांना त्याचा राग दाखवणार नाही.”
5 मोशे इस्राएलच्या न्यायधिशांना म्हणाला, “तुमच्यापैकी प्रत्येकाने अशा कुटुंब प्रमुखाला शोधले पाहिजे की ज्याने लोकांना बआलपौरट्ठ्या खोट्या देवताची उपासना करायला भाग पाडले. नंतर तुम्ही त्या माणसांना मारून टाका.”
6 त्यावेळी मोशे आणि इस्राएलची वडीलधारी मंडळी (पुढारी) दर्शन मंडपाच्या प्रवेशद्वाराशी जमले होते. एका इस्राएली माणसाने एक मिद्यानी स्त्री त्यांच्यासमोर आपल्या भाऊंच्या घरी आणली. मोशे आणि इतर वडील धारी (पुढारी) यांनी ते पाहिले आणि ते खूप दु:खी झाले. 7 फिनहास हा एलाजारचा मुलगा आणि याजक अहरोन याचा नातू होता. फिनहासने या माणसाला त्या स्त्रीला आणताना पाहिले. म्हणून फिनहासने तंबू सोडला व त्याने त्याची बरची घेतली 8 त्याने त्या इस्राएली माणसाचा त्याच्या तंबूपर्यंत पाठलाग केला. नंतर त्याने त्या इस्राएली माणसाला व मिद्यानी स्त्रीला तिच्या मंडपात [d] मारण्यासाठी बरचीचा उपयोग केला. त्याने बरची त्या दोघांच्या शरीरात खुपसली. त्यावेळी इस्राएल लोकांमध्ये खूप मोठा आजार पसरला होता. पण फिनहासने त्या दोघांना मारल्यानंतर त्या आजाराचा प्रसार थांबला. 9 या आजारामुळे एकून 24,000 लोक मेले.
10 परमेश्वर मोशेला म्हणाला, 11 “माझ्या लोकांविषयी माझ्या भावना तीव्र आहेत. ते फक्त माझेच असावेत असे मला वाटते. एलाजारच्या मुलांने याजक अहरोनच्या नातवाने इस्राएल लोकांना माझ्या रागापासून वाचवले. माझ्या लोकांबद्दलच्या त्या भावना दाखवून त्याने हे केले म्हणून मला आधी वाटत होते त्याप्रमाणे मी आता त्या लोकांना मारणार नाही. 12 फिनिहासला सांग की मी त्याच्याबरोबर शांतिचा करार करीत आहे. 13 तो करार हा आहे: तो आणि त्याच्या नंतरचे त्याचे वंशज याजक होतील. कारण आपल्या देवाबद्दलच्या त्याच्या भावना खूप तीव्र होत्या. आणि त्याने ज्या गोष्टी केल्या त्यामुळे इस्राएलचे लोक शुद्ध झाले.”
14 मिद्यानी स्त्री बरोबर जो इस्राएली माणूस मारला गेला होता त्याचे नाव जिम्री होते. तो सालूचा मुलगा होता. तो शिमोनी वंशातील एका घराण्याचा प्रमुख होता. 15 आणि मारल्या गेलेल्या मिद्यानी स्त्रीचे नाव कजबी [e] होते. ती सूरची मुलगी होती. सूर मिद्यानी कुटुंबाचा प्रमुख होता व पुढारी होता.
16 परमेश्वर मोशेला म्हणाला: 17 “तू त्यांना ठार मारले पाहिजेस. मिद्यानचे लोक तुझे शत्रू आहेत. 18 तू त्यांना ठार मारले पाहिजेस. त्यांनी अगोदरच तुम्हाला त्यांचे शत्रू केले आहे त्यांनी तुला पिओर येथे फसवले आहे. आणि त्यांनी तुला कजबीच्या बाबतीतही नीचपणाने फसवले. ती मिद्यानच्या पुढाऱ्याची मुलगी होती. पण इस्राएल लोकांमध्ये आजार पसरला तेव्हा ती मारली गेली. बआल पौर या खोट्या देवतेची लोकांना फसवून उपासना करायला लावली म्हणून तो आजार इस्राएल लोकांमध्ये पसरला होता.”
14 येशूने लोकांना आपल्याकडे पुन्हा बोलावून म्हटले, “प्रत्येकाने माझे ऐका व हे समजून घ्या. 15 बाहेरून मनुष्याच्या आत जाऊन त्याला अपवित्र करील असे काही नाही. ज्या कुणाला ऐकायला कान आहेत तो ऐको.” 16 [a]
17 लोकसमुदायाला सोडून येशू घरात गेला तेव्हा शिष्यांनी त्याला या दाखल्याविषयी विचारले, 18 तो त्यांना म्हणाला, “तुम्हांलादेखील हे समजत नाही काय?” जे बाहेरून मनुष्याच्या आत जाते ते त्याला अपवित्र करीत नाही हे तुम्हांला समजत नाही का? 19 कारण ते त्याच्या अंतःकरणात जात नाही तर त्याच्या पोटात जाते. नंतर ते शरीराबाहेर जाते. असे सांगून सर्व अन्न त्याने शुद्ध घोषित केले.
20 आणखी तो म्हणाला, “जे माणसाच्या आतून बाहेर पडते ते माणसाला अपवित्र करते. कारण आतून म्हणजे अंतःकरणातून वाईट विचार बाहेर पडतात. 21 जारकर्म, चोरी, खून, 22 व्यभिचार, लोभ, वाईटपणा, कपट, असभ्यता, मत्सर, शिव्यागाळी, अहंकार आणि मूर्खपणा, 23 या सर्व वाईट गोष्टी आतून बाहेर पडतात आणि माणसाला अपवित्र करतात.”
यहूदी नसलेल्या स्त्रीला येशू मदत करतो(A)
24 येशू त्या ठिकाणाहून निघाला आणि सोर प्रांताच्या आसपासच्या प्रदेशात गेला. तो एका घरात गेला व हे कोणाला कळू नये अशी त्याची इच्छा होती. परंतु तो त्याची उपस्थिती लपवू शकला नाही. एका स्त्रीने ऐकले की येशू तेथे आहे. तिच्या मुलीला अशुद्ध आत्मा लागलेला होता. 25 ती स्त्री आली व येशूच्या पाया पडली. 26 ती स्त्री ग्रीक होती व सिरीयातील फिनीशिया येथे जन्मली होती. तिने येशूला आपल्या मुलीतून भूत काढण्याची विनंती केली.
27 येशू तिला म्हणाला, “प्रथम मुलांना तृप्त होऊ दे कारण मुलांची भाकरी घेऊन कुत्र्याला टाकणे योग्य नव्हे.”
28 परंतु ती त्याला म्हणाली, “प्रभु, कुत्रीसुद्धा मुलांच्या हातून मेजाखाली पडलेला चुरा खातात.”
29 येशू त्या स्त्रीला म्हणाला, “तुझ्या या उत्तरामुळे तू शांतीने घरी जा. तुझ्या मुलीतून भूत निघून गेले आहे.”
30 मग ती घरी आली तिची मुलगी अंथरुणावर पडली आहे व तिच्यातून भूत निघून गेले आहे. असे तिने पाहिले.
येशू एका बहिऱ्या मनुष्याला बरे करतो
31 येशू सोर भोवतलच्या प्रदेशातून परतला आणि सिदोनाहून दकापलिसच्या वाटेने गालील समुद्राकडे आला. 32 तेथे काही लोकांनी एका बहिऱ्या तोतऱ्या मनुष्याला येशूकडे आणले व आपण त्याच्यावर हात ठेवा अशी विनंति केली.
33 येशूने त्याला लोकांपासून एका बाजूस घेऊन त्याच्या कानात आपली बोटे घातली. नंतर तो थुंकला आणि त्या माणसाच्या जिभेला स्पर्श केला. 34 त्याने स्वर्गाकडे पाहून मोठा उसासा टाकला व म्हणाला, “एफ्फात्था” म्हणजे मोकळा हो. 35 आणि त्याच क्षणी त्याचे कान मोकळे झाले. त्याला बोलता येऊ लागले. त्याने कोणाला सांगू नका अशी आज्ञा केली.
36 येशू नेहमी अशा गोष्टी न सांगण्याविषयी लोकांना सूचना देऊ लागला, (पण लोक त्याविषयी अधिकाअधिक सांगत गेले.) 37 ते लोक फारच आश्चर्यचकित झाले व म्हणाले, “त्याने सर्व काही चांगले केले आहे. तो बहिऱ्यांना ऐकण्यास आणि मुक्यांना बोलावयास लावतो.”
2006 by World Bible Translation Center