Print Page Options
Previous Prev Day Next DayNext

Old/New Testament

Each day includes a passage from both the Old Testament and New Testament.
Duration: 365 days
Marathi Bible: Easy-to-Read Version (ERV-MR)
Version
ईयोब 11-13

सोफर ईयोबशी बोलतो

11 नंतर नामाथीच्या सोफरने ईयोबला उत्तर दिले:तो म्हणाला,

“शब्दांच्या या भाडिमाराला उत्तर द्यायलाच हवे.
    ह्या सगळ्या बोलण्याने ईयोब बरोबर ठरतो का? नाही.
ईयोब, आमच्याजवळ तुला द्यायला उत्तर नाही
    असे तुला वाटते का?
तू देवाला हसशील तेव्हा तुला कुणी ताकीद देणार नाही
    असे तुला वाटते का?
ईयोब तू देवाला म्हणतोस,
    ‘मी जे बोलतो ते बरोबर आहे
    आणि मी शुध्द पवित्र आहे हे तू बघू शकतोस.’
ईयोब देवाने तुला उत्तर द्यावे
    आणि तू चुकतो आहेस हे तुला सांगावे असे मला वाटते.
देव तुला ज्ञानाचे रहस्य सांगू शकेल.
    प्रत्येक गोष्टीला दोन बाजू असतात हे तो तुला सांगेल.
तुला जेवढी शिक्षा करायला हवी
    तेवढी देव करत नाही हे तू समजून घे.

“ईयोब, तू देवाला खरोखरीच समजू शकतोस असे तुला वाटते का?
    त्या सर्वशक्तिमान देवाला समजणे अशक्य आहे.
त्याचं शहाणपण स्वर्गाच्या उंचीइतकं आहे,
    तू काय करु शकतोस?
ते मृत्यूच्या ठिकाणापेक्षा शेओलपेक्षा खोल आहे.
    तू काय जाणू शकतोस?
देव पृथ्वीपेक्षा मोठा आहे
    आणि सागरापेक्षा महान आहे.

10 “देवाने जर तुला कैद करुन न्यायालयात न्यायचे ठरवले,
    तर त्याला कोणीही अडवू शकत नाही.
11 कवडीमोलाचा कोण आहे ते देवाला माहीत आहे.
    तो ज्या वाईट गोष्टी बघतो त्या त्याच्या लक्षात राहातात.
12 रानटी गाढव माणसाला जन्म देऊ शकत नाही.
    आणि मूर्ख माणूस कधीही शहाणा होऊ शकणार नाही.
13 पण ईयोब फक्त देवाची सेवा करण्यासाठी तू तुझ्या मनाची तयारी केली पाहिजेस
    आणि तू तुझे हात त्याची उपासना करण्यासाठी त्याच्या दिशेने उचलले पाहिजेस.
14 तुझ्या घरात असलेले पाप तू दूर ठेवले पाहिजेस.
    तुझ्या डेऱ्यात वाईट गोष्टींना थारा देऊ नकोस.
15 तरच तू उजळ माथ्याने देवाकडे बघू शकशील.
    तू न भीता सर्व सामर्थ्यानिशी उभा राहू शकशील.
16 नंतर तू तुझे दु:ख विसरशील.
    तुझे दु:ख निचरा झालेल्या पाण्यासारखे वाहून जाईल.
17 भर दुपारच्या सूर्य प्रकाशापेक्षाही तुझे आयुष्य चमकदार होईल.
    आयुष्यातील अंधार सकाळच्या सूर्याप्रमाणे चमकेल.
18 नंतर तुला सुरक्षित वाटेल.
कारण तेव्हा तिथे आशा असेल.
    देव तुझी चिंता वाहील आणि तुला विश्रांती देईल.
19 तू विश्रांती घेण्यासाठी आडवा होऊ शकशील आणि तुला कोणीही त्रास देणार नाही.
    तुझ्याकडे खूप लोक मदतीसाठी येतील.
20 वाईट लोकही मदतीची अपेक्षा करतील.
    परंतु त्यांची संकटापासून सुटका नाही
    त्यांची आशा त्यांना मृत्यूकडे नेईल.”

ईयोब उत्तर देतो

12 नंतर ईयोबाने उत्तर दिले:

“तुम्हीच फक्त शहाणे आहात
    असे तुम्हाला वाटते याबद्दल माझी खात्री आहे.
तुम्ही मेल्यानंतर तुमच्याबरोबरच शहाणपणाही जाईल
    असे तुम्हाला वाटते.
माझेही मन तुमच्या मनाइतकेच चांगले आहे,
    मीही तुमच्या इतकाच हुशार आहे.
    कोणालाही दिसेल की सत्य आहे.

“माझे मित्र मला आता हसत आहेत.
    ते म्हणतात, ‘त्याने देवाची प्रार्थना केली आणि त्याला उत्तर मिळाले.
    केवळ त्यामुळेच एवढ्या सगळ्या वाईट गोष्टी त्याच्या बाबतीत घडल्या.’
मी चांगला आहे मी निष्पाप आहे,
    पण तरीही ते मला हसतात.
ज्यांच्यावर संकटे येत नाहीत तेच लोक संकटे कोसळलेल्या लोकांना हसतात.
    तेच लोक खाली पडलेल्याला मारतात.
परंतु चोरांचे तंबू समृध्द होतात.
    जे लोक देवाला क्रोध आणतात ते शांततेने राहातात.
    केवळ त्यांची स्वतःची शक्तीच त्यांचा देव असतो.

“तुम्ही प्राण्यांना विचारा,
    ते तुम्हाला शिकवतील किंवा
हवेत उडणाऱ्या पक्ष्यांना विचारा
    ते तुम्हाला सांगतील.
किंवा पृथ्वीला विचारा,
    ती तुम्हाला शिकवेल.
समुद्रातल्या माशांना त्यांचे
    शहाणपण सांगू द्या.
या सर्व गोष्टी देवाने निर्माण केल्या आहेत
    हे सर्वांना ठाऊक आहे.
10 जगणारा प्रत्येक प्राणी आणि श्वास घेणारा
    प्रत्येक माणूस देवाच्या अधिपत्याखाली असतो.
11 ज्याप्रमाणे तोंडाला आवडत्या आणि नावडत्या अन्नातील फरक कळतो
    त्याप्रमाणे कानालाही शहाणपणाच्या आणि मूर्खपणाच्या शब्दातील फरक कळतो.
12 ‘वृध्द् माणसे शहाणी असतात.
    दीर्घायुष्याने समजुतदारपणा येतो.’
13 ईयोब आणखी म्हणाला, देवाच्या ठायी विद्वत्ता आणि सामर्थ्य आहेत.
    त्याच्याजवळ चांगला उपदेश आणि समजूतदारपणाही आहे.
14 देव जेव्हा एखादी गोष्ट उध्वस्त करतो तेव्हा लोकांना ती परत उभारता येत नाही.
    देवाने जर एखाद्याला तुरुंगात टाकले तर लोक त्याची सुटका करु शकत नाहीत.
15 देवाने जर पाऊस पडू दिला नाही तर पृथ्वी सुकून जाईल
    आणि जर त्याने पावसाला मोकळे सोडले तर सारी पृथ्वी जलमय होऊन जाईल.
16 देव सर्वशक्तीमान आहे आणि तो नेहमीच जिंकतो.
    जिंकणारे आणि हरणारे सर्वच देवाचे आहेत.
17 देव उपदेशकांना त्यांच्या विद्वत्तेपासून वंचित करतो
    आणि पुढाऱ्यांना मूर्खासारखे वागायला लावतो.
18 राजांनी जरी लोकांना तुरुंगात डांबले तरी देव त्यांची सुटका करतो.
    आणि त्यांना सामर्थ्यवान बनवतो.
19 तो याजकांचे सामर्थ्य काढून घेतो
    आणि मंदिरातील सेवकांना फारसे महत्व देत नाही.
20 देव विश्र्वासू उपदेशकांना गप्प बसवतो
    आणि वृध्दांची विद्वत्ता काढून घेतो.
21 तो पुढाऱ्यांचे महत्व कमी करतो
    आणि शासकांची सत्ता काढून घेतो.
22 देवाला काळीकुटृ रहस्ये माहित असतात.
    मृत्युलोकातल्या काळोखापेक्षा अधिक काळोख असलेल्या ठिकाणी तो प्रकाश पाठवतो.
23 तो राष्ट्रांना महान आणि सामर्थ्यवान बनवतो
    आणि नंतर तो ते नष्ट करतो.
तो देशांना मोठे होऊ देतो
    आणि नंतर त्यांतील लोकांना विखरवून टाकतो.
24 देव नेत्यांना मूर्ख बनवतो.
    तो त्यांना वाळवंटात इकडे तिकडे मार्गहीन भटकायला लावतो.
25 हे नेते अंधारात वाट शोधणाऱ्या माणसाप्रमाणे असतात.
    दारु प्यायलेल्या माणसाला जसे आपण कुठे जात आहोत ते कळत नाही, तसे ते असतात.”

13 ईयोब म्हणाला: “हे सर्व मी पूर्वी पाहिले आहे,
    तू जे म्हणालास ते सर्व मी आधीच ऐकले आहे.
    त्या सर्व गोष्टी मला समजतात.
तुला जेवढे माहीत आहे तेवढेच मलाही माहीत आहे.
    मी तुझ्या इतकाच हुशार आहे.
परंतु मला तुझ्याशी वाद घालायचा नाही.
    मला सर्वशक्तीमान देवाशी बोलायचे आहे.
    मला देवाबरोबर माझ्या संकटांविषयी बोलायचे आहे.
तुम्ही तिघेजण खोटे बोलून तुमचे अज्ञान लपवीत आहात.
    ज्या वैद्याला कुणालाही बरे करता येत नाही अशा निरुपयोगी वैद्यासारखे तुम्ही आहात.
तुम्ही गप्प बसावे अशी माझी इच्छा आहे.
    ती तुम्हाला करता येण्याजोगी सर्वात शहाणपणाची गोष्ट असेल.

“आता माझ्या युक्तिवादाकडे लक्ष द्या
    मी काय म्हणतो ते ऐका.
तुम्ही देवासाठी खोटे बोलाल का?
    तुमचे खोटे बोलणे देवाच्या इच्छेनुसार आहे असे तुम्हाला वाटते का?
तुम्ही माझ्याविरुध्द देवाचा बचाव करीत आहात का?
    तुम्ही मुळीच न्यायाने वागत नाहीत तो देव आहे
    म्हणून तुम्ही त्याची बाजू घेत आहात.
जर देवाने अगदी जवळून तुमची तपासणी केली तर,
    त्याला काही तरी चांगले आढळेल का?
तुम्ही लोकांना जसे मूर्ख बनवू शकता तसेच
    देवालाही बनवू शकाल असे तुम्हाला वाटते का?
10 तुम्ही जर एखादा माणूस महत्वाचा आहे म्हणून न्यायालयात त्याची बाजू घेतलीत
    तर देव तुमच्यावर टीका करेल हे तुम्हाला माहीत आहे.
11 देवाचे मोठेपण तुम्हाला घाबरवते.
    तुम्ही त्याला भीता.
12 तुमचे युक्तिवाद कुचकामाचे आहेत.
    तुमची उत्तरे कवडीमोलाची आहेत.

13 “आता जरा गप्प बसा आणि मला बोलू द्या!
    माझे जे काही होईल ते मला मान्य आहे.
14 मी मलाच संकटात लोटीन
    आणि माझ्याच हातात माझेच जीवन धरीन? [a]
15 देवाने मला मारुन टाकले तरी मी देवावरच विश्वास ठेवीन.
    पण मी त्याच्या समोर माझा बचाव करीन.
16 आणि देवाने जर मला जिवंत राहू दिले तर ते मी बोलण्याइतका धीट होतो म्हणूनच असेल.
    पापी माणूस देवाच्या डोळ्याला डोळा भिडवू शकणार नाही.
17 मी काय म्हणतो ते लक्षपूर्वक ऐका.
    मला नीट सांगू द्या.
18 मी आता माझ्या बचावाला सिध्द् झालो आहे.
    मी माझे मुद्दे काळजीपूर्वक मांडीन.
    मला माहीत आहे की मी बरोबर आहे हे मी दाखवून देईन.
19 माझे चुकले आहे असे जर कुणी दाखवून दिले
    तर मी गप्प बसेन.

20 “देवा, तू मला फक्त दोन गोष्टी दे,
    मग मी तुझ्यापासून लपणार नाही.
21 मला शिक्षा देणे बंद कर
    आणि तुझ्या भयानक गोष्टींनी मला भयभीत करण्याचे थांबव.
22 नंतर मला हाक मार.
    मी तुला ओ देईन किंवा मला बोलू दे आणि तू मला उत्तर दे.
23 मी किती पापे केली आहेत?
    मी काय चुका केल्या आहेत?
    तू मला माझी पापे आणि माझ्या चुका दाखव.
24 देवा, तू मला का चुकवीत आहेस?
    आणि मला शत्रूसारखे का वागवीत आहेस?
25 तू मला घाबरवतो आहेस का?
    मी वाऱ्यावर उडणारे एक पान मात्र आहे.
    तू गवताच्या एका काडीवर आक्रमण करीत आहेस.
26 देवा, तू माझ्याबद्दल फार कटू बोलतोस.
    मी तरुणपणात जी पापे केली त्याबद्दल तू मला कष्ट भोगायला लावतो आहेस का?
27 तू माझ्या पायात बेड्या घातल्या आहेस.
    माझ्या प्रत्येक पावलावर तू पाळत ठेवतोस,
    माझी प्रत्येक हालचाल तू टिपतोस.
28 म्हणून मी कुजलेल्या लाकडासारखा,
    कसरीने खाल्लेल्या कापडासारखा क्षीण होत चाललो आहे”

प्रेषितांचीं कृत्यें 9:1-21

शौलाचे परिवर्तन

शौल यरुशलेममध्ये प्रभूच्या अनुयायांना अजूनही धमकावण्याचा व जिवे मारण्याचा प्रयत्न करीत होता. म्हणून तो प्रमुख याजकांकडे गेला. शौलाने त्याला दिमिष्क येथील सभास्थानातील यहूदी लोकांना पत्र लिहिण्यास सांगितले. शौलाला प्रमुख याजकाकडून दिमिष्क येथील ख्रिस्ताच्या अनुयायांना पकडण्यासाठी अधिकार पाहिजे होता. जर त्याला तेथे कोणी विश्वासणारा, मग तो पुरुष असो अथवा स्त्री, सापडले असते तर त्याने त्यांना अटक करुन यरुशलेमला आणले असते.

मग शौल दिमिष्काला गेला. जेव्हा तो शहराजवळ आला तेव्हा एकाएकी आकाशातून फारच प्रखर प्रकाश त्याच्याभोवती चमकला. शौल जमिनीवर पडला, एक वाणी त्याच्याशी बोलताना त्याने ऐकली, “शौला, शौला! तू माझा छळ का करतोस?”

शौल म्हणाला, “प्रभु तू कोण आहेस?”

ती वाणी म्हणाली, “मी येशू आहे, ज्याचा तू छळ करीत आहेस तो मीच आहे. आता ऊठ आणि नगरात जा. तुला काय करायचे आहे, हे तुला तेथे कोणी तरी सांगेल.”

जी माणसे शौलाबोबर प्रवास करीत होती, ती तेथेच स्तब्ध उभी राहिली. त्या लोकांनी आवाज ऐकला, पण त्यांना कोणी दिसले नाही. शौल जमिनीवरुन उठला. त्याने डोळे उघडले, पण त्याला काहीच दिसेना. म्हणून जे लोक त्याच्या बरोबर होते, त्यांनी त्याचा हात धरुन त्याला दिमिष्क शहरात नेले. तीन दिवसांपर्तंत शौलाला काहीच दिसत नव्हते. त्याने काहीच खाल्ले किंवा प्यायले नाही.

10 दिमष्कमध्ये येशूचा एक अनुयायी होता. त्याचे नाव हनन्या होते. प्रभु त्याच्याशी एका दृष्टान्तात बोलला: तो म्हणाला, “हनन्या!”

हनन्याने उत्तर दिले, “मी आहे, प्रभु!”

11 प्रभु हनन्याला म्हणाला, “ऊठ आणि नीट नावाच्या रस्तयावर जा. तेथे यहूदाचे [a] घर शोध व तार्ससहून आलेल्या शौल नावाच्या व्यक्तिबद्दल विचार. सध्या तो तेथे आहे व प्रार्थना करीत आहे. 12 शौलाने दृष्टान्त पाहिला आहे. त्यात हनन्या नावाचा मनुष्य आपल्याकडे आला असून आपल्यावर हात ठेवीत आहे, असे त्याला दिसले. व त्यानंतर त्याला पुन्हा दृष्टी प्राप्त झाली, असे त्याला दिसले.”

13 परंतु हनन्याने उत्तर दिले, “प्रभु मी त्या मनुष्याविषयी अनेक लोकांच्या तोंडून ऐकले आहे. यरुशलेम येथील तुइया संतांशी तो किती वाईट रीतीने वागला हे मी ऐकले आहे. 14 आणि आता जे तुझ्या नावावर विश्वास ठेवतात, अशा लोकांना बांधून नेण्यासाठी प्रमुख याजकाकडून अधिकारपत्र घेऊन हा शौल येथे आला आहे.”

15 परंतु प्रभु म्हणाला, “जा! एका महत्वाच्या कामाकरिता मी त्याला निवडले आहे, माझ्याविषयी त्याने राजांना, यहूदी लोकांना, आणि दुसऱ्या राष्ट्रांना सांगितले पाहिजे. 16 माझ्या नावाकरीता ज्या गोष्टी त्याला सहन कराव्या लागतील त्या मी त्याला दाखवून देईन.”

17 हनन्या निघाला, आणि यहूदाच्या घरी गेला. त्याने शौलाच्या डोक्यावर हात ठेवला आणि म्हटले, “शौला, माझ्या बंधू, प्रभु येशूने मला पाठविले. ज्याने तुला इकडे येत असता रस्त्यावर दर्शन दिले त्यानेच मला तुझ्याकडे पाठविले, येशूने मला पाठविले यासाठी की, तुला पुन्हा पाहता यावे व पवित्र आत्म्याने तू भरला जावास.” 18 लागलीच खपल्यासारखे काही तरी शौलाच्या डोळ्यांवरुन खाली पडले, आणि त्याला पुन्हा दृष्टी आली शौल तेथून उठल्यावर त्याचा बाप्तिस्मा करण्यात आला. 19 नंतर त्याने अन्न सेवन केल्यावर त्याच्या अंगात जोम आला. शौल काही दिवस दिमिष्क येथील शिष्यांबरोबर राहिला.

शौल दिमिष्कात सुवार्ता सांगतो

20 यानंतर सरळ सभास्थानात जाऊन शौल येशूच्या नावाची घोषणा करु लागला. “येशू हा देवाचा पुत्र आहे.”

21 ज्या लोकांनी शौलाचे बोलणे ऐकले त्या सर्वांना मोठे नवल वाटले. ते म्हणाले, “यरुशलेम येथील ज्या लोकांचा येशूच्या नावावर विश्वास आहे, त्या सर्वांचा नाश करु पाहणारा हाच नाही काय? तो येशूच्या अनुयायांना अटक करण्यासाठी येथे आला आहे व तो त्यांना यरुशलेम येथील प्रमुख याजकासमोर उभे करणार आहे.”

Marathi Bible: Easy-to-Read Version (ERV-MR)

2006 by World Bible Translation Center