Print Page Options
Previous Prev Day Next DayNext

Old/New Testament

Each day includes a passage from both the Old Testament and New Testament.
Duration: 365 days
Marathi Bible: Easy-to-Read Version (ERV-MR)
Version
नहेम्या 7-9

तेव्हा तटबंदीचे काम पुरे झाले मग आम्ही वेशीवर दरवाजे बसवले. वेशींवर पहारा करायला माणसे नेमली. मंदिरात गायनाला आणि याजकांना मदत करायला माणसे नेमून दिली. यानंतर माझा भाऊ हनानी याला मी यरुशलेमचा अधिकार सोपवला. हनन्या नावाच्या दुसऱ्या एकाला गिढीचा मुख्याधिकारी म्हणून निवडले. हनानीची निवड मी केली कारण तो अत्यंत प्रामाणिक होता आणि इतरांपेक्षा देवाबद्दल तो अधिक भय बाळगत असे. नंतर हनानी आणि हनन्या यांना मी म्हणालो, “सूर्य चांगला वर येऊन ऊन तापल्यावरच तुम्ही रोज वेशीचे दरवाजे उघडा आणि सूर्यास्तापूर्वीच दरवाजे लावून घ्या. यरुशलेममध्ये राहणाऱ्यांमधून पहारेकऱ्यांची निवड करा. त्यापैकी काही जणांना नगराच्या रक्षणासाठी मोक्याच्या जागी ठेवा. आणि इतरांना आपापल्या घराजवळ पहारा करु द्या.”

बंदिवासातून परतणाऱ्यांची यादी

आता नगर चांगले विस्तीर्ण आणि मोकळे होते. पण वस्ती अगदी कमी होती आणि घरे अजून पुन्हा बांधून काढली गेली नव्हती. तेव्हा सर्व लोकांनी एकदा एकत्र जमावे असे देवाने माझ्या मनात आणले. सर्व वंशावळयांची यादी करावी म्हणून मी सर्व महत्वाची माणसे, अधिकारी, सामान्य लोक यांना एकत्र बोलावले. बंदिवासातून जे सगळ्यात आधी परत आले त्यांच्या वंशावळ्यांच्या याद्या मला सापडल्या त्यात मला जे लिहिलेले सापडले ते पुढीलप्रमाणे:

बंदिवासातून परत आलेले या प्रांतातले लोक असे. बाबेलचा राजा नबुखदनेस्सर याने या लोकांना बाबेलला कैद करून नेले होते. हे लोक यरुशलेम आणि यहुदा येथे परतले. जो तो आपापल्या गावी गेला. जरुब्बाबेल बरोबर परत आले ते लोक असे: येशूवा, नहेम्या, अजऱ्या, राम्या, नहमानी, मर्दमानी, बिलशान, मिस्पेरेथ बिग्वई, नहूम आणि बाना. इस्राएलचे जे लोक परतले त्यांची नावे आणि संख्या पुढीलप्रमाणे:

परोशचे वंशज 2,172

शेफठ्याचे वंशज 372

10 आरहचे वंशज 652

11 येशूवा आणि यवाब यांच्या वंशावळीतील पहथमवाबचे वंशज 2,818

12 एलामचे वंशज 1,254

13 जत्तूचे वंशज 845

14 जक्काईचे वंशज 760

15 बिन्नुईचे वंशज 648

16 बेबाईचे वंशज 628

17 आजगादचे वंशज 2,322

18 अदोनीकामचे वंशज 667

19 बिग्वईचे वंशज 2,067

20 आदीनाचे वंशज 655

21 हिज्कीयाच्या कुटुंबातील ओटेरचे वंशज 98

22 हाशुमाचे वंशज 328

23 बेसाईचे वंशज 324

24 हारिफाचे वंशज 112

25 गिबोनाचे वंशज 95

26 बेथलहेम आणि नटोफा या गावांमधली माणसे 188

27 अनाथोथ गावची माणसे 128

28 बेथ-अजमावेथ मधले लोक 42

29 किर्याथ-यारीम, कपीरा व बैरोथ या गावातली 743

30 रामा आणि गेबा इथली 621

31 मिखमास या गावची 122

32 बेथल आणि आय इथली 123

33 नबो या दुसऱ्या एका गावची 52

34 एलाम या दुसऱ्या गावची 1,254

35 हारिम या गावचे लोक 320

36 यरीहो या गावचे लोक 345

37 लोद, हादीद व ओनो या गावाचे 721

38 सनावाचे 3,930

39 याजक पुढीलप्रमाणे:

येशूवाच्या घराण्यातली यदाया याचे वंशज 973

40 इम्मेराचे वंशज 1,052

41 पशहूराचे वंशज 1,247

42 हारिमाचे वंशज 1,017

43 लेवीच्या घराण्यातील माणसे पुढील प्रमाणे:

होदयाच्या कुळातली कदमीएलच्या घराण्यातील येशूवाचे वंशज 74

44 गाणारे असे:

आसाफाचे वंशज 148

45 द्वारपाल पुढील प्रमाणे:

शल्लूम, आटेर, तल्मोन, अक्कूब, हतीता, शोबा यांचे वंशज 138

46 हे मंदिराचे विशेष सेवेकरी:

सीहा, हशूफा, तबायोथ, यांचे वंशज

47 केरोस, सीया, पादोन

48 लेबोना, हगाबा, सल्माई

49 हानान, गिद्देल, गहार

50 राया, रसीन, नकोदा

51 गज्जाम, उज्जा. पासेहा

52 बेसई, मऊनीम, नफूशेसीम

53 बकबूक, हकूफ, हईराचे

54 बसलीथ, महीद, हर्शा

55 बकर्स, सीसरा, तामहा

56 नसीहा आणि हतीफा

57 शलमोनच्या सेवकांचे वंशज:

सोताई, सोफेरेथ, परीदा

58 याला, दर्कोन, गिद्देल

59 शफाठ्या, हत्तील, पोखेरेथ-हस्सबाईम आणि आमोन.

60 मंदिराचे सेवेकरी आणि शलमोनच्या सेवकांचे वंशज मिळून 392

61 तेल मेलह, तेल-हर्षा, करुब, अद्दोन व इम्मेर या गावांमधून काही लोक यरुशलेमला आले होते पण आपली घराणी मूळ इस्राएलींमधलीच आहेत हे त्यांना खात्रीलायक सांगता येत नव्हते. ते लोक असे:

62 दलाया, तोबीया आणि नकोदा यांचे वंशज 642

63 आणि याजकांच्या घराण्यातील वंशज असे:

हबाया, हक्कोस, बर्जिल्लय (गिलादच्या बर्जिल्लयच्या मुलीशी लग्न करणाऱ्याची गणना बर्जिल्लयच्या वंशजात होई)

64 काही असे होते की त्यांना आपल्या वंशावळीचा इतिहास शोधूनही सापडला नाही. याजक म्हणून काम करता यावे यासाठी आपण याजकांचेच पूर्वज आहोत हे काही त्यांना सिध्द करता आले नाही. त्यामुळे त्यांना याजक म्हणून सेवा करता आली नाही. त्यांची नावे याजकांच्या यादीमध्ये समाविष्ट झाली नाहीत. 65 अत्यंत पवित्र अन्न या लोकांनी खाऊ नये अशी राज्यपालाने त्यांना आज्ञा दिली. ऊरीम व थुम्मीम घातलेल्या मुख्य याजकाने या बाबतीत देवाची अनुज्ञा घेईपर्यंत त्यांनी या अन्नातले काही खायचे नव्हते.

66-67 परत आलेल्या जथ्थ्या मध्ये सगळे मिळून एकंदर 42,360 लोक होते. यात 7,337 स्त्री-पुरुष सेवकांची गणना केलेली नाही. शिवाय त्यांच्यामध्ये 245 गायकगायिका होत्या. 68-69 त्यांच्याजवळ 736 घोडे, 245 खेचरे, 435 उंट आणि 6,720 गाढवे होती.

70 घराण्यांच्या काही प्रमुखांनी कामाला हातभार म्हणून पैसे दिले. राज्यपालने एकोणिस पौंड सोने भांडाराला दिले. शिवाय पन्नास वाडगे आणि याजकांसाठी 530 वस्त्रे दिली. 71 घराण्याच्या प्रमुखांनी कामाला साहाय्य म्हणून भांडाराला 375 पौंड सोने दिले. याखेरीज 1 1/3 टन चांदी देखील दिली. 72 इतर सर्व लोकांनी मिळून 375 पौंड सोने, 1 1/3 टन चांदी आणि याजकांसाठी 67 वस्त्रे दिली.

73 अशाप्रकारे याजक, लेवींच्या घराण्यातील लोक, द्वारपाल, गायक आणि मंदिरातील सेवेकरी आपापल्या गावी स्थिरावले. इतर इस्राएल लोकही आपापल्या गावी स्थायिक झाले. आणि सातव्या महिन्यापर्यंत सर्व इस्राएल लोक स्वतःच्या गावांमध्ये स्थिरस्थावर झाले.

एज्राचे नियमशास्त्राचे पठण

त्या वर्षीच्या सातव्या महिन्यात सर्व इस्राएल लोक एकत्र आले. त्यांच्यामध्ये इतकी एकजूट होती की ते एकमेकांशी अगदी तद्रूप झाले होते. पाणी वेशीच्या समोरच्या मोकळ्या जागेत ते जमले. त्या सर्वांनी शिक्षक एज्राला मोशेच्या नियमशास्त्राचे पुस्तक बाहेर काढायला सांगितले. परमेश्वराने इस्राएल लोकांना सांगितले ते नियमशास्त्र हेच. तेव्हा एज्राने तेथे जमलेल्या लोकांसमोर नियमशास्त्र आणले. त्या वर्षीच्या सातव्या महिन्याचा तो पहिला दिवस होता. [a] या सभेला स्त्रिया-पुरुष आणि ज्यांना ज्यांना वाचलेले समजत होते असे सर्वजण होते. एज्राने या नियमशास्त्रातून पहाटेपासून दुपारपर्यंत मोठया आवाजात वाचून दाखवले. एज्रा पाणीवेशीसमोरच्या मोकळ्या चौकाकडे तोंड करून उभा होता. समस्त स्त्रीपुरुषांना आणि वाचलेले समजत होते इतपत मोठे असलेल्या सर्वापुढे त्याने वाचले. सर्व लोकांनी नियमशास्त्राचे हे पठण काळजीपूर्वक आणि लक्ष देऊन ऐकले.

एज्रा एका उंच लाकडी मंचावर उभा होता. खास या प्रसंगाकरताच तो करवून घेतला होता. मतिथ्य, शेमा, अनाया, उरीया, हिल्कीया आणि मासेया हे एज्राच्या उजव्या बाजूला उभे होते तर पदाया, मीशाएल, मल्खीया, हाशूम हश्बद्दाना, जखऱ्या, आणि मशुल्लाम हे डावीकडे होते.

आणि एज्राने ग्रंथ उघडला. एज्रा उंच मंचावर सर्वांसमोर उभा असल्यामुळे सगळयांना तो दिसत होता. एज्राने नियमशास्त्राचा ग्रंथ उघडल्याबरोबर लोक उभे राहिले. एज्राने परमेश्वराची, थोर परमेश्वराची स्तुती केली तेव्हा सर्व लोकांनी आपले हात वर करून “आमेन! आमेन! आमेन!” असा उद्गार काढला. मग सर्वांनी खाली वाकून, मस्तक जमिनीपर्यंत लववून परमेश्वराला वंदन केले.

बाजूला उभे असलेले लेवी घराण्यातील लोक समुदायाला नियमशास्त्र समजावून सांगत होते. त्या लेवींची नावे अशी: येशूवा, बानी, शेरेब्या, यामीन, अक्कूब, शब्बथई, होदीया, मासेया, कलीता, अजऱ्या, योजाबाद, हानान व पेलाया, या लेवींनी देवाच्या नियमशास्त्राचा ग्रंथ वाचला. त्याचा अर्थ स्पष्टकरून लोकांना समजेल असा उलगडून सांगितला. ज्याचे पठण चालले होते ते लोकांना समजावे म्हणून त्यांनी हे विवरण केले.

यानंतर नहेम्या हा राज्यपाल, याजक व शिक्षक एज्रा आणि लोकांना स्पष्टीकरण करून सांगणारे लेवी हे बोलले. ते म्हणाले, “तुमचा परमेश्वर देव याचा आजचा हा खास पवित्र दिवस आहे. आज दु:खी राहू नका आणि शोक करु नका.” कारण नियमशास्त्रातील देवाची वचने ऐकत असताना लोक रडू लागले होते म्हणून त्यांनी हे सांगितले.

10 नहेम्या म्हणाला, “आता जा आणि सुग्रास अन्न खा, गोड पेये प्या. ज्यांना असे खाणेपिणे करता आलेले नाही त्यांना आपल्यातले काही खाद्य-पेय पाठवा. परमेश्वराचा हा पवित्र दिवस आहे. दु:खी राहू नका. कारण परमेश्वराचा आनंदच तुम्हाला सामर्थ्य देणार आहे.”

11 लेवी घराण्यातील लोकांनी जमलेल्या लोकांना शांत केले. लेवी म्हणाले, “शांत व्हा, उगे राहा. आजचा दिवस पवित्र आहे. शोक करु नका.”

12 मग सर्व लोक मेजवानी घ्यायला गेले. खाद्यपेयात त्यांनी इतरांना सहभागी करून घेतले. अतिशय आनंदात त्यांनी हा विशेष दिवस साजरा केला. परमेश्वराची जी वचने शिक्षक त्यांना समजावून सांगत होते ती त्यांना अखेर समजली.

13 यानंतर त्या महिन्याच्या दुसऱ्या दिवशी सर्व घराण्यांचे प्रमुख एज्राला तसेच याजकांना व लेवींना भेटायला गेले. नियमशास्त्राचे अध्ययन करण्यासाठी ते शास्त्री एज्रा भोवती जमले.

14-15 परमेश्वराने मोशेमार्फत लोकांना हे नियमशास्त्र दिले. त्यात यांना अभ्यासातून असे सापडले की, वर्षाच्या सातव्या महिन्यात इस्राएल लोकांनी तात्पुरत्या राहूट्यांत राहावे. लोकांनी सर्व नगरांमध्ये आणि यरुशलेमभर फिरुन अशी घोषणा करावी, “डोंगराळ भागामध्ये जाऊन वेगवेगळया प्रकारच्या जैतून वृक्षांच्या फांद्या आणाव्या. देवदारू, खजुरी आणि सावली देणाऱ्या वृक्षांच्या फांद्या आणाव्या आणि त्यांची तात्पुरते मांडव उभारावेत. नियमशास्त्रात सांगितल्याप्रमाणे करावे.”

16 तेव्हा लोक बाहेर पडले आणि त्यांनी तशा फांद्या आणल्या. त्यांतून त्यांनी स्वतःसाठी तात्पुरते मांडव बनवले. प्रत्येकाने आपापल्या धाब्यावर आणि आपापल्या अंगणात मांडव उभारले. मंदिराच्या अंगणात, पाणी वेशी समोरच्या चौकात आणि एफ्राईम वेशी जवळही त्यांनी मांडव घातले. 17 बंदिवासातून परत आलेल्या सर्वच्या सर्व इस्राएल लोकांनी असे मांडव घातले. त्यात ते राहिले. नूनचा मुलगा यहोशवा याच्या काळापासून ते आजतागायत इस्राएलींनी हा मंडपाचा सण अशाप्रकारे साजरा केला नव्हता. सर्वांना अतिशय आनंद झाला होता.

18 या सणाच्या काळात एज्राने त्यांना रोज नियमशास्त्र वाचून दाखवले. सणाच्या पहिल्या दिवसापासून अखेरच्या दिवसापर्यंत एज्राने हे पठण केले. इस्राएलींनी सात दिवस हा सण साजरा केला. नियमशास्त्राला अनुसरुन आठव्या दिवशी ते सर्वजण खास सभेसाठी एकत्र जमले.

इस्राएलींचा पापाचा कबुलीजबाब

त्याच महिन्याच्या चोविसाव्या दिवशी सर्व इस्राएल लोक उपवासासाठी एकत्र जमले. आपल्याला शोक झाला आहे हे सूचित करणारे कपडे त्यांनी घातले होते. तसेच आपली विमनस्कता दाखवण्यासाठी त्यांनी केसात राख घालून घेतली होती. मूळ इस्राएली लोक परकी लोकांमध्ये न मिसळता वेगळा गट करून उभे होते. इस्राएलींनी मंदिरात उभे राहून आपल्या तसेच आपल्या पूर्वजांच्या पापांची कबुली दिली. तीन तास तिथे उभे राहून त्यांनी परमेश्वर देवाच्या नियमशास्त्राच्या ग्रंथाचे वाचन केले. पुढे आणखी तीन तास त्यांनी आपल्या पातकांचे कबुलीजबाब दिले आणि खाली वाकून परमेश्वराची उपासना केली.

मग लेवी जिन्यावर उभे राहिले. या लेवींची नावे पुढीलप्रमाणे: येशूवा, बानी, कदमीएल, शबन्या, बुन्नी, शेरेब्या बानी, आणि कनानी. त्यांनी खूप मोठयाने परमेश्वर देवाचा धावा केला. मग पुढील हे लेवी पुन्हा बोलले: येशुवा, बानी, कदमीएल, बानी, हशबन्या, शेरेब्या, होदीया, शबन्या आणि पथह्या. ते म्हणाले, “उभे राहा आणि आपला परमेश्वर देव याचे स्तवन करा. देवाचे अस्तित्व पहिल्यापासून आहे आणि परमेश्वर चिरकाल राहील.

“लोक तुझ्या वैभवशाली नावाचे स्तवन करोत.
    तुझे नाम स्तुती आणि आशीर्वाद यांच्या पलीकडे उंचावले जावो.
तू देव आहेस.
    परमेश्वरा, तूच फक्त देव आहेस.
आकाश तू निर्माण केलेस.
    स्वर्ग आणि त्यातील सगळे काही तू केलेस.
ही पृथ्वी आणि तिच्यावरील सर्व काही
    तू निर्माण केलेले आहेस.
सर्व समुद्र आणि त्यांच्यातील सगळ्याचा तूच निर्माता आहेस!
    तू सगळयात जीव ओतलेस.
स्वर्गातील देवदूत तुला वाकून अभिवादन करतात
    व तुझी उपासना करतात.
हे परमेश्वरा, तूच देव आहेस.
    तू अब्रामाची निवड केलीस.
बाबेलमधील (खास्द्यातील) ऊर नगरातून त्याला
    तू बाहेर काढून त्याला अब्राहाम असे नाव दिलेस.
तो तुझ्याशी प्रामाणिक आणि निष्ठावान आहे
    असे पाहून त्याच्याशी तू करार केलास.
कनानी, हित्ती, अमोरी, परिज्जी, यबूसी
    आणि गिर्गाशी यांचा देश त्याला द्यायचे वचन दिलेस.
अब्राहामाच्या वंशजांना हा भूभाग द्यायचे तू वचन दिलेस
    आणि तू ते पाळलेस. कारण, तू भला आहेस.
मिसरमधील आमच्या पूर्वजांच्या यातना तू पाहिल्यास.
    आणि त्यांनी तांबड्या समुद्राजवळ मदतीसाठी केलेला धावा तू ऐकलास.
10 फारोला तू चमत्कार दाखवलेस.
    त्याचे अधिकारी आणि त्याची प्रजा यांच्यासाठी आश्चर्यकारक कृत्ये केलीस.
आमच्या त्या पूर्वजांपेक्षा आपण चांगले आहोत असे मिसरचे लोक समजत होते,
    हे तू जाणून होतास.
पण तुझी थोरवी तू सिध्द करून दाखवलीस.
    अजूनही त्यांना त्या गोष्टीचे स्मरण आहे.
11 त्यांच्या डोळयादेखत तू तांबडा समुद्र दुभंगून दाखवलास.
    आणि ते कोरड्या जमिनीरुन चालत गेले.
मिसरचे सैन्य त्यांचा पाठलाग करत होते
    पण तू त्या शत्रूला समुद्रात फेकून दिलेस
    आणि ते समुद्रात दगड बुडावा तसे बुडुन गेले.
12 दिवसा तू त्यांना (आमच्या पूर्वजांना) मेघस्तंभाने मार्गदर्शन केलेस
    आणि रात्री तू अग्निस्तंभ वापरलास.
अशा प्रकारे त्यांचा मार्ग प्रकाशमान करत
    तू त्यांना वाट दाखवलीस.
13 मग तू सीनाय पर्वतावर उतरलास,
    त्यांच्याशी आकाशातून बोललास,
तू त्यांना चांगले नियम घालून दिलेस,
    त्यांना खरी शिकवण दिलीस.
    चांगले नियम आणि आज्ञा तू त्यांना घालून दिल्यास.
14 शब्बाथ या तुझ्या विश्रांतीच्या खास दिवसाचा त्यांना परिचय करून दिलास.
    तुझा सेवक मोशे याच्या हस्ते तू त्यांना आज्ञा,
    नियम आणि धर्मशास्त्र दिलेस.
15 ते भुकेले होते म्हणून
    तू त्यांना आकाशातून अन्न दिलेस.
ते तहानलेले होते,
    म्हणून त्यांना खडकातून पाणी दिलेस.
आणि तू त्यांना म्हणालास,
    ‘या, ही जमीन घ्या’,
आपल्या शक्तिसामर्थ्याने त्यांच्यासाठी
    तू जमीन संपादन केलीस.
16 पण आमचे पूर्वज उन्मत्त झाले.
    अहंमन्य बनले, आणि त्यांनी तुझ्या आज्ञांचे पालन करायचे नाकारले.
17 ते ऐकेनात तू जी आश्चर्यकारक कृत्ये
    त्यांच्यासमोर केलीस ती ते विसरले.
ते हट्टी झाले.
    त्यांच्या बंडखोरपणामुळे त्यांनी मिसरला परत जायचे ठरवले आणि पुन्हा गुलाम होण्यासाठी.

“पण तू क्षमाशील देव आहेस.
    तू दयाळू आणि कृपाळू आहेस.
तू सहनशील व प्रेमळ आहेस
म्हणून तू त्यांना सोडले नाहीस.
18 त्यांनी सोन्याच्या वासरांच्या मूर्ती केल्या आणि
    ‘आम्हाला मिसर मधून सोडवणारे हेच ते देव’ असे ते म्हणाले.
    तरी तू त्यांचा त्याग केला नाहीस.
19 तू कृपावंत आहेस.
    म्हणूनच तू त्यांना वाळवंटात सोडून दिले नाहीस.
दिवसा तू त्यांच्यावरुन मेघस्तंभ
    काढून घेतला नाहीस.
तू त्यांना मार्ग दाखवत राहिलास.
रात्रीही तू त्यांच्यावरचा अग्निस्तंभ
    काढून टाकला नाहीस
त्यांच्या पुढचा मार्ग उजळत
    तू त्यांना वाट दाखवत राहिलास.
20 त्यांना शहाणपण येण्यासाठी तू त्यांना आपला सदात्मा दिलास.
    अन्न म्हणून त्यांना मान्ना दिलास.
    त्यांना तहान लागलेली असताना त्यांना पाणी दिलेस.
21 चाळीस वर्षे तू त्यांची काळजी वाहिलीस.
    वाळवंटात त्यांच्या सर्व गरजा भागल्या.
त्यांचे कपडे जीर्ण झाले नाहीत
    त्यांच्या पावलांना सूज आली नाही की दुखापत झाली नाही.
22 हे परमेश्वरा, त्यांना तू राज्ये आणि राष्ट्रे दिलीस.
    फार लोकवस्ती नसलेली लांबलांबची ठिकाणे दिलीस.
हेशबोनच्या राजाचा म्हणजे सिहोनचा प्रांत त्यांना मिळाला.
    बाशानचा राजा ओग याचा भूभाग त्यांना मिळाला.
23 त्यांच्या वंशजांची संख्या
    तू आकाशातील तारकाप्रमाणे विपुल केलीस.
त्यांच्या पूर्वजांना कबूल केलेल्या प्रदेशापर्यंत
    त्यांना तू नेऊन पोचवलेस.
    त्यांनी पुढे जाऊन तो प्रदेश ताब्यात घेतला.
24 या वंशजांनी तो प्रदेश घेतला.
तेथे राहणाऱ्या कनान्यांचा त्यांनी पराभव केला.
    तूच त्यांच्या हातून हा पराभव करवलास.
हे देश, तिथले लोक आणि राजे यांच्याशी
    तू त्यांना मन मानेल तसे वागू दिलेस
25 त्यांनी मजबूत नगरांचा कब्जा घेतला.
    सुपीक प्रदेश त्यांनी मिळवला,
उत्तम वस्तूनी भरलेली घरे
    त्यांना मिळाली खोदलेल्या विहिरी
त्यांना आयत्या मिळाल्या.
    द्राक्षमळे, जैतूनाची झाडे आणि पुष्कळशी फळझाडे त्यांना मिळाली,
खाऊन पिऊन ते तृप्त झाले, पुष्ट झाले.
    तू त्यांना दिलेल्या मनोहारी गोष्टीचा
त्यांनी उपभोग घेतला.
26 आणि मग ते तुझ्यावर उलटले.
    तुझ्या शिकवणीचा त्यांनी त्याग केला,
    त्यांनी तुझ्या संदेष्ट्यांचा वध केला.
या संदेष्ट्यांनी लोकांना सावध केले होते.
    त्यांना ते परत तुझ्या मार्गावर आणू पाहात होते.
    पण आमच्या पूर्वजांनी मात्र तुझ्याविरुद्ध भयंकर दुराचरण केले.
27 म्हणून तू त्यांना शत्रूच्या ताब्यात जाऊ दिलेस.
    शत्रूने त्यांना फार हैराण केले.
अडचणीत सापडल्यावर आमच्या पूर्वजांनी मदतीसाठी तुला आवाहन केले
    आणि स्वर्गातून तू त्यांचा धावा ऐकलास.
तू फार कनवाळू आहेस.
    म्हणून त्यांच्या रक्षणार्थ तू लोकांना पाठवलेस.
    आणि या लोकांनी त्यांची शत्रू पासून सुटका केली.
28 मग निवांतपणा लाभल्यावर आमच्या पूर्वजांनी पुन्हा ती
    दुष्कृत्ये करायला सुरुवात केली.
तेव्हा तू शत्रू कडून त्यांचा पाडाव करवलास
    आणि शासन करवलेस.
त्यांनी मदतीसाठी तुझा धावा केला.
    तो तू स्वर्गातून ऐकलास आणि त्यांच्या मदतीला गेलास किती बरे
तू कनवाळू आहेस!
    असे अनेकदा घडले.
29 तू त्यांना बजावलेस.
तू त्यांना तुझ्या शिकवणीकडे परतायला सांगितलेस.
    पण ते फार अहंमन्य झाले होते.
    तुझ्या आज्ञा ऐकायचे त्यांनी नाकारले.
तुझ्या नियमाप्रमाणे आचरण करणारा खरेखुरे जीवन जगतो.
    पण आमच्या पूर्वजांनी तुझ्या नियमाचा भंग केला.
ते दुराग्रही झाले होते.
    त्यांनी तुझ्याकडे पाठ फिरवली
    त्यांनी तुझे ऐकायचे नाकारले.

30 “आमच्या पूर्वजांच्या बाबतीत तू खूप सहनशीलता दाखवलीस.
    अनेक वर्षे तू त्यांना गैरवर्तन करु दिलेस.
आपल्या आत्म्याने तू त्यांना बजावलेस.
    त्यांना समज द्यायला संदेष्टे पाठवलेस
पण आमच्या पूर्वजांनी ऐकले नाही.
    तेव्हा त्यांना तू इतर देशातल्या लोकांच्या हवाली केलेस.

31 “पण तू किती दयाळू आहेस.
    तू त्यांचा समूळ संहार केला नाहीस.
त्यांचा तू त्याग केला नाहीस. देवा,
    तू किती कृपाळू आणि दयाळू आहेस.
32 हे देवा, तू महान देव आहेस.
    दरारा उत्पन्न करणारा आणि पराक्रमी योध्दा आहेस
तू निष्ठा बाळगणारा आहेस.
    तू करार पाळतोस आमच्यावर
अनेक आपत्ती आल्या
    आणि आमच्या अडचणींना
तू महत्व देतोस आम्ही सर्वजण,
    आमचे राजे आणि नेते,
    आमचे याजक आणि संदेष्टे
या सर्वांवर अरिष्ट आले.
    अश्शूर राजाच्या काळापासून आजतागायत भयानक गोष्टी ओढवल्या.
33 पण देवा, आमच्या बाबतीत जे घडले त्या सगळया गोष्टींच्या बाबतीत तुझे खरे होते.
    तुझे बरोबर होते आणि आम्ही चुकत होतो
34 आमचे राजे, नेते, याजक आणि पूर्वज यांनी तुझे नियमशास्त्र पाळले नाही.
    तुझ्या आज्ञा ऐकल्या नाहीत.
    तू दिलेल्या खबरदारीच्या सूचनाकंडे त्यांनी दुर्लक्ष केले.
35 स्वतःच्या राज्यात राहात असताना देखील आमच्या पूर्वजांनी तुझी सेवा केली नाही.
    त्यांनी दुष्कृत्ये करायचे थांबवले नाही.
    तू त्यांना बहाल केलेल्या अनेक उत्तमोत्तम गोष्टींचा त्यांनी उपभोग घेतला.
सुपीक जमीन आणि विशाल प्रदेश याचा त्यांनी उपभोग घेतला.
    पण तरीही स्वतःच्या वाईट कृत्यांना त्यांनी आळा घातला नाही.
36 आणि आता आम्ही गुलाम झालो आहोत.
या भूमीत, आमच्या पूर्वजांनी इथली फळे चाखावी
    आणि इथे पिकणाऱ्या चांगल्या गोष्टींचा
    आस्वाद घ्यावा म्हणून तू त्यांना दिलेल्या
    या भूमीत आम्ही गुलाम आहोत.
37 या जमिनीत मुबलक पीक येते पण आम्ही पाप केले,
    त्यामुळे तू आमच्यावर नेमलेल्या राजांच्या पदरीच हे पीक जाते.
या राजांचे आमच्यावर आणि आमच्या गुराढोरांवर नियंत्रण आहे.
    ते मन मानेल तसे वागतात.
    आम्ही मोठ्या संकटात आहोत.

38 “या सगळया गोष्टींमुळे आम्ही करार करत आहोत. तो बदलता येणार नाही. तो आम्ही लेखी करत आहोत. आमचे अधिकारी, लेवी, याजक हे या करारावर स्वाक्षऱ्या करून त्यावर शिक्कामोर्तब करत आहेत.”

प्रेषितांचीं कृत्यें 3

पेत्र एका लंगड्या मनुष्याला बरे करतो

एके दिवशी पेत्र व योहान मंदिराकडे जात होते. त्यावेळी दुपारचे तीन वाजले होते. मंदिरातील प्रार्थनेची ती नेहमीची वेळ होती. जेव्हा ते मंदिरात जाऊ लागले, तेव्हा त्या ठिकाणी एक मनुष्य होता. हा मनुष्य जन्मापासूनचा लंगडा होता. त्याला चालता येत नव्हते. म्हणून काहीं मित्र त्याला उचलून घेऊन आले. दररोज त्याचे मित्र त्याला मंदिराकडे आणीत असत. ते त्या लंगड्या माणसाला मंदिराच्या एका दरवाजाजवळ ठेवीत असत. या दरवाजाचे नाव सुंदर दरवाजा असे होते. तेथे तो मनुष्य मंदिरात येणाऱ्या लोकांकडे भीक मागत असे. त्या दिवशी त्या लंगड्या मनुष्याने पेत्र व योहानाला मंदिरात जाताना पाहिले. त्याने त्यांच्याकडे पैसे मागितले.

पेत्र व योहान यांनी त्या माणसाकडे पाहिले व म्हटले. “आमच्याकडे पाहा!” त्या मनुष्याने त्यांच्याकडे पाहिले; त्याला वाटले ते त्याला काही पैसे देतील. परंतु पेत्र म्हणाला, “माझ्याकडे सोने किंवा चांदी काही नाही, परंतु माझ्याकडे दुसरे काही तरी आहे, ते मी तुला देतो: नासरेथच्या येशू ख्रिस्ताच्या नावाने ऊठ आणि चालू लाग!”

मग पेत्राने त्या माणासाचा उजवा हात धरला व त्याला उठविले. आणि ताबडतोब त्या मनुष्याच्या पायात व घोट्यात शक्ति आली. तो माणूस उडी मारुन उभा राहिला व चालू लागला. तो चालत, बागडत, आणि देवाचे गुणगान करीत त्यांच्याबरोबर मंदिरात गेला. 9-10 सर्व लोकांनी त्याला ओळखले. मंदिराच्या सुंदर नावाच्या दरवाजापाशी भीक मागत बसत असे तो हाच म्हणून त्यांनी त्याला ओळखले. आता त्यांनी त्याच माणसाला चालताना व देवाची स्तुति करताना पाहिले. लोक आश्चर्यचकित झाले. हे कसे घडले हे त्यांना समजत नव्हते.

पेत्र लोकांच्या पुढे भाषण करतो

11 तो लंगडा मनुष्य पेत्र व योहान यांना बिलगून उभा होता. सर्व लोक आश्चर्यचकित झाले होते. कारण तो मनुष्य बरा झाला होता. ते पेत्र व योहान उभे असलेल्या शलमोनाच्या द्वारमंडपाकडे [a] धावत येऊ लागले.

12 जेव्हा पेत्राने हे पाहिले, तो लोकांना म्हणाला, “माझ्या यहूदी बंधूंनो, ह्यामुळे तुम्हांला आश्चर्य का वाटत आहे? तुम्ही आमच्याकडे असे पाहात आहात की जणू काय आमच्या सामर्थ्यानेच हा मनुष्य चालू लागला आहे. तुम्हांला असे वाटते का की, आमच्या चांगुलपणामुळे असे घडले? 13 नाही! देवाने हे केले! तो अब्राहामाचा देव आहे, इसहाकाचा देव आहे आणि तो याकोबाचा देव आहे, आमच्या पूर्वजांचा तो देव आहे. त्याचा खास सेवक येशू याला त्याने गौरव दिलेला. परंतु तुम्ही येशूला मारण्यासाठी दिले.पिलाताने येशूला मुक्त करण्याचा निर्णय घेतला, परंतु तुम्ही पिलाताला सांगितले की, तुम्हांला येशू नको. 14 येशू शुद्ध आणि चांगला (निष्पाप) होता. परंतु तुम्ही म्हणाला तुम्हाला तो नको, तुम्ही पिलाताला सांगितले की येशूऐवजी आम्हांला एक खुनी दे. 15 आणि म्हणून जो जीवन देतो त्याला तुम्ही मारले! परंतु देवाने त्याला मरणातून उठविले, आम्ही त्याचे साक्षी आहो. आम्ही आमच्या डोळ्यांनी ते पाहिले.

16 “येशूच्या सामर्थ्यानेच हा लंगडा बरा झाला. आम्ही येशूच्या सामर्थ्यावर विश्वास ठेवला म्हणून हे घडले. तुम्ही या मनुष्याल पाहू शकता. आणि तुम्ही त्याला ओळखता. येशूवरील विश्वासाने तो पूर्णपणे बरा झाला. तुम्ही हे घडलेले पाहिले!

17 “माझ्या बंधूनो, तुम्ही येशूला जे केले ते तुम्ही अजाणता केले. (तुम्हांला समजत नव्हते, तुम्ही काय करीत आहात. तुमच्या नेत्यांनासुद्धा हे समजले नाही.) 18 देवाने सांगितले या गोष्टी घडतील. देवाने भविष्यवाद्यांकरवी हे सांगितले की, त्याचा ख्रिस्त दु:खसहन करील व मरेल. मी तुम्हांला सांगितलेले आहे की, देवाने हे कसे घडवून आणले. 19 म्हणून तुम्ही तुमची ह्रदये व जीवने बदलली पाहिजेत! देवाकडे परत या आणि तो तुमच्या पापांची क्षमा करील. 20 मग प्रभु (देव) तुम्हांला आध्यात्मिक विश्रांतीसाठी वेळ देईल. तो तुम्हाला येशू देईल, ज्याला त्याने ख्रिस्त म्हणून निवडले.

21 “परंतु देवाने त्याच्या पवित्र भविष्यवाद्यांच्या तोंडून ज्या गोष्टी आरंभापासूनच सांगितल्या त्या घडून येईपर्यंत त्याला स्वर्गातच राहिले पाहिजे. 22 मोशे म्हणाला, ‘प्रभु तुमचा देव तुम्हांला संदेष्टा देईल. तो संदेष्टा तुमच्या स्वतःच्या (यहूदी लोकांच्या) मधूनच देईल. [b] तो माझ्यासारखा भविष्यवादी असेल. तो जे तुम्हांला सांगेल ते सारे तुम्ही पाळा. 23 जो कोणी संदेष्ट्याची (भविष्यवादी) आज्ञा पाळणार नाही, त्याचे आपल्या बांधवांमधून मुळासकट उच्चाटन होईल.’

24 “शमुवेल व इतर संदेष्टे (भविष्यावादी) जे शमुवेलानंतर झाले, जे देवासाठी बोलले, ते या आताच्या काळाविषयी बोलले. 25 संदेष्टे ज्या गोष्टीविषयी बोलले, त्या गोष्टी तुम्हांला मिळाल्या आहेत. देवाने तुमच्या वाडवडिलांशी (पूर्वजांशी) जो करार केला तो तुम्हांला मिळाला आहे. देवाने तुमचा पिता अब्राहाम याला म्हटले, ‘तुझ्या कुटुंबामुळे पृथ्वीवरील राष्ट्रे आशीर्वादित होतील. [c] 26 देवाने आपला खास सेवक येशू याला प्रथम तुमच्याकडे पाठविले, तुमच्या वाईट मार्गापासून तुम्हांला परावृत करण्याकडून.’ तुम्हांला आशीर्वाद देण्यासाठी देवाने येशूला पाठविले.”

Marathi Bible: Easy-to-Read Version (ERV-MR)

2006 by World Bible Translation Center