New Testament in a Year

²⁹ Til hvers eru menn annars að láta skírast fyrir hina dánu? Ef dauðir menn rísa alls ekki upp, hvers vegna láta menn þá skíra sig fyrir þá?

³⁰ Hvers vegna erum vér líka að stofna oss í hættu hverja stund?

³¹ Svo sannarlega, bræður, sem ég get hrósað mér af yður í Kristi Jesú, Drottni vorum: Á degi hverjum vofir dauðinn yfir mér.

³² Hafi ég eingöngu að hætti manna barist við villidýr í Efesus, hvaða gagn hefði ég þá af því? Ef dauðir rísa ekki upp, etum þá og drekkum, því að á morgun deyjum vér!

³³ Villist ekki. Vondur félagsskapur spillir góðum siðum.

³⁴ Vaknið fyrir alvöru og syndgið ekki. Nokkrir hafa enga þekkingu á Guði. Yður til blygðunar segi ég það.

³⁵ En nú kynni einhver að segja: "Hvernig rísa dauðir upp? Hvaða líkama hafa þeir, þegar þeir koma?"

³⁶ Þú óvitri maður! Það sem þú sáir lifnar ekki aftur nema það deyi.

³⁷ Og er þú sáir, þá er það ekki sú jurt, er vex upp síðar, sem þú sáir, heldur bert frækornið, hvort sem það nú heldur er hveitikorn eða annað fræ.

³⁸ En Guð gefur því líkama eftir vild sinni og hverri sæðistegund sinn líkama.

³⁹ Ekki eru allir líkamir eins, heldur hafa mennirnir einn, kvikféð annan, fuglarnir einn og fiskarnir annan.

⁴⁰ Til eru himneskir líkamir og jarðneskir líkamir. En vegsemd hinna himnesku er eitt og hinna jarðnesku annað.

⁴¹ Eitt er ljómi sólarinnar og annað ljómi tunglsins og annað ljómi stjarnanna, því að stjarna ber af stjörnu í ljóma.

⁴² Þannig er og um upprisu dauðra. Sáð er forgengilegu, en upp rís óforgengilegt.

⁴³ Sáð er í vansæmd, en upp rís í vegsemd. Sáð er í veikleika, en upp rís í styrkleika.

⁴⁴ Sáð er jarðneskum líkama, en upp rís andlegur líkami. Ef jarðneskur líkami er til, þá er og til andlegur líkami.

⁴⁵ Þannig er og ritað: "Hinn fyrsti maður, Adam, varð að lifandi sál," hinn síðari Adam að lífgandi anda.

⁴⁶ En hið andlega kemur ekki fyrst, heldur hið jarðneska, því næst hið andlega.

⁴⁷ Hinn fyrsti maður er frá jörðu, jarðneskur, hinn annar maður er frá himni.

⁴⁸ Eins og hinn jarðneski var, þannig eru og hinir jarðnesku og eins og hinn himneski, þannig eru og hinir himnesku.

⁴⁹ Og eins og vér höfum borið mynd hins jarðneska, munum vér einnig bera mynd hins himneska.

⁵⁰ En það segi ég, bræður, að hold og blóð getur eigi erft Guðs ríki, eigi erfir heldur hið forgengilega óforgengileikann.

⁵¹ Sjá, ég segi yður leyndardóm: Vér munum ekki allir sofna, en allir munum vér umbreytast

⁵² í einni svipan, á einu augabragði, við hinn síðasta lúður. Því lúðurinn mun gjalla og þá munu hinir dauðu upp rísa óforgengilegir, og vér munum umbreytast.

⁵³ Þetta forgengilega á að íklæðast óforgengileikanum og þetta dauðlega að íklæðast ódauðleikanum.

⁵⁴ En þegar hið forgengilega íklæðist óforgengileikanum og hið dauðlega ódauðleikanum, þá mun rætast orð það, sem ritað er: Dauðinn er uppsvelgdur í sigur.

⁵⁵ Dauði, hvar er sigur þinn? Dauði, hvar er broddur þinn?

⁵⁶ En syndin er broddur dauðans og lögmálið afl syndarinnar.

⁵⁷ Guði séu þakkir, sem gefur oss sigurinn fyrir Drottin vorn Jesú Krist!

⁵⁸ Þess vegna, mínir elskuðu bræður, verið staðfastir, óbifanlegir, síauðugir í verki Drottins. Þér vitið að erfiði yðar er ekki árangurslaust í Drottni.