New Testament in a Year

5 En maður nokkur, Ananías að nafni, seldi ásamt Saffíru, konu sinni, eign

² og dró undan af verðinu með vitund konu sinnar, en kom með nokkuð af því og lagði fyrir fætur postulanna.

³ En Pétur mælti: "Ananías, hví fyllti Satan hjarta þitt, svo að þú laugst að heilögum anda og dróst undan af verði lands þíns?

⁴ Var landið ekki þitt, meðan þú áttir það, og var ekki andvirði þess á þínu valdi? Hvernig gastu þá látið þér hugkvæmast slíkt tiltæki? Ekki hefur þú logið að mönnum, heldur Guði."

⁵ Þegar Ananías heyrði þetta, féll hann niður og gaf upp öndina, og miklum ótta sló á alla þá, sem heyrðu.

⁶ En ungu mennirnir stóðu upp og bjuggu um hann, báru hann út og jörðuðu.

⁷ Að liðnum svo sem þrem stundum kom kona hans inn og vissi ekki, hvað við hafði borið.

⁸ Þá spurði Pétur hana: "Seg mér, selduð þið jörðina fyrir þetta verð?" En hún svaraði: "Já, fyrir þetta verð."

⁹ Pétur mælti þá við hana: "Hvernig gátuð þið orðið samþykk um að freista anda Drottins? Þú heyrir við dyrnar fótatak þeirra, sem greftruðu mann þinn. Þeir munu bera þig út."

¹⁰ Jafnskjótt féll hún niður við fætur hans og gaf upp öndina. Ungu mennirnir komu inn, fundu hana dauða, báru út og jörðuðu hjá manni hennar.

¹¹ Og miklum ótta sló á allan söfnuðinn og alla, sem heyrðu þetta.

¹² Fyrir hendur postulanna gjörðust mörg tákn og undur meðal lýðsins. Allur söfnuðurinn kom einum huga saman í Súlnagöngum Salómons.

¹³ Engir aðrir þorðu að samlagast þeim, en fólk virti þá mikils.

¹⁴ Og enn fleiri urðu þeir, sem trúðu á Drottin, fjöldi karla og kvenna.

¹⁵ Menn báru jafnvel sjúka út á strætin og lögðu þá á rekkjur og börur, ef verða mætti, er Pétur gengi hjá, að alltént skugginn af honum félli á einhvern þeirra.

¹⁶ Einnig kom fjöldi fólks frá borgunum umhverfis Jerúsalem og flutti með sér sjúka menn og þjáða af óhreinum öndum. Þeir læknuðust allir.

¹⁷ Þá hófst æðsti presturinn handa og allur sá flokkur, sem fylgdi honum, saddúkearnir. Fullir ofsa

¹⁸ létu þeir taka postulana höndum og varpa í fangelsið.

¹⁹ En engill Drottins opnaði um nóttina dyr fangelsisins, leiddi þá út og sagði:

²⁰ "Farið og gangið fram í helgidóminum og talið til lýðsins öll þessi lífsins orð."

²¹ Þeir hlýddu og fóru í dögun í helgidóminn og kenndu. Nú kom æðsti presturinn og hans menn, kölluðu saman ráðið, alla öldunga Ísraels, og sendu þjóna til fangelsisins að sækja postulana.