New Testament in a Year

²⁶ Þegar þeir leiddu hann út, tóku þeir Símon nokkurn frá Kýrene, er kom utan úr sveit, og lögðu krossinn á hann, að hann bæri hann eftir Jesú.

²⁷ En honum fylgdi mikill fjöldi fólks og kvenna, er hörmuðu hann og grétu.

²⁸ Jesús sneri sér að þeim og mælti: "Jerúsalemsdætur, grátið ekki yfir mér, en grátið yfir sjálfum yður og börnum yðar.

²⁹ Því þeir dagar koma, er menn munu segja: Sælar eru óbyrjur og þau móðurlíf, er aldrei fæddu, og þau brjóst, sem engan nærðu.

³⁰ Þá munu menn segja við fjöllin: Hrynjið yfir oss! og við hálsana: Hyljið oss!

³¹ Því að sé þetta gjört við hið græna tréð, hvað mun þá verða um hið visna?"

³² Með honum voru og færðir til lífláts aðrir tveir, sem voru illvirkjar.

³³ Og er þeir komu til þess staðar, sem heitir Hauskúpa, krossfestu þeir hann þar og illvirkjana, annan til hægri handar, hinn til vinstri.

³⁴ Þá sagði Jesús: "Faðir, fyrirgef þeim, því að þeir vita ekki, hvað þeir gjöra." En þeir köstuðu hlutum um klæði hans og skiptu með sér.

³⁵ Fólkið stóð og horfði á, og höfðingjarnir gjörðu gys að honum og sögðu: "Öðrum bjargaði hann, bjargi hann nú sjálfum sér, ef hann er Kristur Guðs, hinn útvaldi."

³⁶ Eins hæddu hann hermennirnir, komu og báru honum edik

³⁷ og sögðu: "Ef þú ert konungur Gyðinga, þá bjargaðu sjálfum þér."

³⁸ Yfirskrift var yfir honum: ÞESSI ER KONUNGUR GYÐINGA.

³⁹ Annar þeirra illvirkja, sem upp voru festir, hæddi hann og sagði: "Ert þú ekki Kristur? Bjargaðu sjálfum þér og okkur!"

⁴⁰ En hinn ávítaði hann og sagði: "Hræðist þú ekki einu sinni Guð, og ert þó undir sama dómi?

⁴¹ Við erum það með réttu og fáum makleg gjöld fyrir gjörðir okkar, en þessi hefur ekkert illt aðhafst."

⁴² Þá sagði hann: "Jesús, minnst þú mín, þegar þú kemur í ríki þitt!"

⁴³ Og Jesús sagði við hann: "Sannlega segi ég þér: Í dag skaltu vera með mér í Paradís."

⁴⁴ Og nú var nær hádegi og myrkur varð um allt land til nóns,

⁴⁵ því sólin missti birtu sinnar. En fortjald musterisins rifnaði sundur í miðju.

⁴⁶ Þá kallaði Jesús hárri röddu: "Faðir, í þínar hendur fel ég anda minn!" Og er hann hafði þetta mælt, gaf hann upp andann.

⁴⁷ Þegar hundraðshöfðinginn sá það, er við bar, vegsamaði hann Guð og sagði: "Sannarlega var þessi maður réttlátur."

⁴⁸ Og fólkið allt, sem komið hafði saman að horfa á, sá nú, hvað gjörðist, og barði sér á brjóst og hvarf frá.

⁴⁹ En vinir hans allir sem og konurnar, er fylgdu honum frá Galíleu, stóðu álengdar og horfðu á þetta.

⁵⁰ Maður er nefndur Jósef. Hann var ráðsherra, góður maður og réttvís

⁵¹ og hafði ekki samþykkt ráð þeirra né athæfi. Hann var frá Arímaþeu, borg í Júdeu, og vænti Guðs ríkis.

⁵² Hann gekk til Pílatusar og bað hann um líkama Jesú,

⁵³ tók hann síðan ofan, sveipaði línklæði og lagði í gröf, höggna í klett, og hafði þar enginn verið áður lagður.

⁵⁴ Það var aðfangadagur og hvíldardagurinn fór í hönd.

⁵⁵ Konur þær, er komið höfðu með Jesú frá Galíleu, fylgdu eftir og sáu gröfina og hvernig líkami hans var lagður.

⁵⁶ Þær sneru aftur og bjuggu ilmjurtir og smyrsl. Hvíldardaginn héldu þær kyrru fyrir samkvæmt boðorðinu.