New Testament in a Year

²⁶ Og yfirskriftin um sakargift hans var svo skráð: KONUNGUR GYÐINGA.

²⁷ Með honum krossfestu þeir tvo ræningja, annan til hægri handar honum, en hinn til vinstri. [

²⁸ Þá rættist sú ritning, er segir: Með illvirkjum var hann talinn.]

²⁹ Þeir, sem fram hjá gengu, hæddu hann, skóku höfuð sín og sögðu: "Svei, þú, sem brýtur niður musterið og reisir það á þrem dögum!

³⁰ Bjarga nú sjálfum þér, og stíg niður af krossinum."

³¹ Eins gjörðu æðstu prestarnir gys að honum og fræðimennirnir og sögðu hver við annan: "Öðrum bjargaði hann, sjálfum sér getur hann ekki bjargað.

³² Stígi nú Kristur, konungur Ísraels, niður af krossinum, svo að vér getum séð og trúað." Einnig smánuðu hann þeir, sem með honum voru krossfestir.

³³ Á hádegi varð myrkur um allt land til nóns.

³⁴ Og á nóni kallaði Jesús hárri röddu: "Elóí, Elóí, lama sabaktaní!" Það þýðir: Guð minn, Guð minn, hví hefur þú yfirgefið mig?

³⁵ Nokkrir þeirra, er hjá stóðu, heyrðu þetta og sögðu: "Heyrið, hann kallar á Elía!"

³⁶ Hljóp þá einn til, fyllti njarðarvött ediki, stakk á reyrstaf og gaf honum að drekka. Hann mælti: "Látum sjá, hvort Elía kemur að taka hann ofan."

³⁷ En Jesús kallaði hárri röddu og gaf upp andann.

³⁸ Og fortjald musterisins rifnaði í tvennt, ofan frá allt niður úr.

³⁹ Þegar hundraðshöfðinginn, sem stóð gegnt honum, sá hann gefa upp andann á þennan hátt, sagði hann: "Sannarlega var þessi maður sonur Guðs."

⁴⁰ Þar voru og konur álengdar og horfðu á, meðal þeirra María Magdalena, María, móðir þeirra Jakobs yngra og Jóse, og Salóme.

⁴¹ Þær höfðu fylgt honum og þjónað, er hann var í Galíleu. Þar voru margar aðrar konur, sem höfðu farið með honum upp til Jerúsalem.

⁴² Nú var komið kvöld. Þá var aðfangadagur, það er dagurinn fyrir hvíldardag.

⁴³ Þá kom Jósef frá Arímaþeu, göfugur ráðsherra, er sjálfur vænti Guðs ríkis. Hann dirfðist að fara inn til Pílatusar og biðja um líkama Jesú.

⁴⁴ Pílatus furðaði á, að hann skyldi þegar vera andaður. Hann kallaði til sín hundraðshöfðingjann og spurði, hvort hann væri þegar látinn.

⁴⁵ Og er hann varð þess vís hjá hundraðshöfðingjanum, gaf hann Jósef líkið.

⁴⁶ En hann keypti línklæði, tók hann ofan, sveipaði hann línklæðinu og lagði í gröf, höggna í klett, og velti steini fyrir grafarmunnann.

⁴⁷ María Magdalena og María móðir Jóse sáu, hvar hann var lagður.