New Testament in a Year

²³ Sama dag komu til hans saddúkear, en þeir neita því, að upprisa sé til, og sögðu við hann:

²⁴ "Meistari, Móse segir: ,Deyi maður barnlaus, þá skal bróðir hans ganga að eiga konu bróður síns og vekja honum niðja.`

²⁵ Hér voru með oss sjö bræður. Sá fyrsti kvæntist og dó. Hann átti engan niðja og eftirlét því bróður sínum konuna.

²⁶ Eins varð um næsta og þriðja og þá alla sjö.

²⁷ Síðast allra dó konan.

²⁸ Kona hvers þeirra sjö verður hún í upprisunni? Allir höfðu þeir átt hana."

²⁹ En Jesús svaraði þeim: "Þér villist, því að þér þekkið ekki ritningarnar né mátt Guðs.

³⁰ Í upprisunni kvænast menn hvorki né giftast. Þeir eru sem englar á himni.

³¹ En um upprisu dauðra hafið þér ekki lesið það sem Guð segir við yður:

³² ,Ég er Guð Abrahams, Guð Ísaks og Guð Jakobs.` Ekki er hann Guð dauðra, heldur lifenda."

³³ En mannfjöldinn hlýddi á og undraðist mjög kenningu hans.

³⁴ Þegar farísear heyrðu, að hann hafði gjört saddúkea orðlausa, komu þeir saman.

³⁵ Og einn þeirra, sem var lögvitringur, vildi freista hans og spurði:

³⁶ "Meistari, hvert er hið æðsta boðorð í lögmálinu?"

³⁷ Hann svaraði honum: ",Elska skalt þú Drottin, Guð þinn, af öllu hjarta þínu, allri sálu þinni og öllum huga þínum.`

³⁸ Þetta er hið æðsta og fremsta boðorð.

³⁹ Annað er þessu líkt: ,Þú skalt elska náunga þinn eins og sjálfan þig.`

⁴⁰ Á þessum tveimur boðorðum hvílir allt lögmálið og spámennirnir."

⁴¹ Meðan farísearnir voru saman komnir, spurði Jesús þá:

⁴² "Hvað virðist yður um Krist? Hvers son er hann?" Þeir svara: "Davíðs."

⁴³ Hann segir: "Hvernig getur þá Davíð, innblásinn andanum, kallað hann drottin? Hann segir:

⁴⁴ Drottinn sagði við minn drottin: Set þig mér til hægri handar, þangað til ég gjöri óvini þína að fótskör þinni.

⁴⁵ Fyrst Davíð kallar hann drottin, hvernig getur hann þá verið sonur hans?"

⁴⁶ Enginn gat svarað honum einu orði, og frá þeim degi þorði enginn að spyrja hann neins framar.