M’Cheyne Bible Reading Plan
12 Aulsoo nu uk wie, sentamol wie soone groote Wollkj fonn Zeij romm onns ha, wel wie aules waut onns hinjat auntsied laje, en dee Sind dee onns soo aunhenjt, en aunhoole em rane enn daem Spellstriet dee fer onns jesat es,
2 enndeam wie Jesus emm Uag hoole, dee de Aunfenga en Foadichmoaka es fa onns Gloowe, dee fa dee Freid dee fer am jestalt wea, daut Kriets uthilt, en acht dee Schaund aus nusscht, en haft sikj hanjesat to rajchte Sied fonn Gott sien Tron.
3 Stalt junt daem faea, dee soon grootet jelaede haft waeajen dee Sinda aea jaeajenaun striede, daut jie nich meed en mootloos woare enn jun striede jaeajen de Sind.
4 Jie ha noch nich bott Bloot fejeete jestraeft jaeajen de Sind,
5 en jie ha daut Femoone fejaete daut to junt raet aus to Kjinja: "Mien Saen, nem daut nich leicht wan de Herr die beleat, en fetsoag nich wan hee die stroft;
6 dan waem de Herr leef haft, daem beleat hee, en stroft en jieda Saen daem hee aun nemt.
7 Naemt dee Belearunk aun, dan Gott haundelt met junt soo aus met Saens; dan wua es en Saen daem de Foda nich beleare deit?
8 Oba wan jie oone Belearunk sent, aun woont aula Aundeel ha, dan sent jie Huarebalj en nich Kjinje.
9 En noch meeha, wie haude Menschliche Fodasch dee onns beleade, en wie jeewe daen Respakjt, sull wie nich fael leewa daem Foda fonn Jeista unjadon senne, en laewe?
10 Dan see beleade onns werklich fa en poa Doag no aea Gootjedenke; oba jana onns to Nuttse, daut wie aun siene Heilichkjeit kjenne aundeel ha.
11 Aun eene Haunt schient onns daut strofe sechalich nich ne Freid to senne, oba ne Truarichkjeit; oba aune aundre Haunt jeft daut nohaea fa daen dee doarenn je-eeft sent, ne fraedlije Frucht fonn Jerachtichkjet.
12 Doaromm haeft dee meede Henj nehecht, en moakt dee jelaemde Kneehe jlik,
13 en moakt en jlike Stich fa june Feet, daut dee Lome nich auntsied jeleit woare, oba leewa daut dee jeheelt woare.
14 Straeft de Fraed met aule Mensche no, uk Heilichkjeit, dan oone daut woat kjeen Mensch daem Herr seene.
15 En seet doano daut kjeena Gott siene Jnod fesiemt, daut nich ne Wartel fonn Bettaness oppwaust en Trubbel jeft, en doaderch fael fe-onnreinicht woare;
16 daut nich jeemaunt en Hura, oda en Gottloosa es soo aus Eesau, dee fa eene Moltiet sien Easchtjeburt oppjeef.
17 Jie weete oba, daut nohaea aus hee jearen daen Saeajen oawe wull, am feschmaete wort, dan hee funk kjeene Staed fa Buesse, wan hee daut uk met Trone socht.
18 Dan jie sent nich no daem Boajch jekome daen auntoschiere jink, dee met Fia brend, en no Diestaness, en deepet Dunkel, en Wintkriesel,
19 en no en Trumpeete blose, en ne Stem met Wead, so daut dee, dee daut heade, prachade daut nusscht meeha sull jesajcht woare;
20 dan see kunne daut nich fedroage daut befoole wort: "En wan sogoa en Tia daen Boajch aunscheat, saul daut jesteenicht woare".
21 En so schrakjlich wea daut auntoseene daut Mooses saed: "Ekj ha groote Angst en tseta".
22 Oba jie sent no daen Boajch Tsion jekome, en no daen laewndje Gott siene Staut, daut himlische Jerusalem, en no ne groote Schoa Enjel,
23 no ne Jemeent en Kjoak fonn Easchtjebuarne dee em Himel enjeschraewe sent, en no Gott, dee aewa aule Mensche Rechte es, en no dee Jeista fonn dee follkomne Jerajchte,
24 en no Jesus dee Femedla aewa daut niehet Tastament, en no daut Besprenjunksbloot daut baeta raet aus Abel sient.
25 Seet junt faea daut jie daem nich aufwiese dee doa raet; dan wan dee nich febie jlepte dee daem aufweese dee oppe Ead raede deed, wu fael meeha woa wie nich, wan wie wajch dreihe fonn daem dee fom Himel raet;
26 daem siene Stem donn de Ead sheddad, oba nu haft hee fesproake: "Noch eemol woa ekj nich bloos de Ead sheddre, oba daem Himel uk".
27 Nu dit Wuat, "Noch eemol", diet aun daut dee Dinje dee jesheddat kjenne woare, sele wajch jenome woare aus soone dee jeschaufe sent, daut dee Dinje, dee nich to sheddre gone, bliewe kjenne.
28 Doaromm, wiel wie en Kjeenichrikj kjriehe daut nich to sheddre jeit, wel wie Jnod ha derch woont wie Gott tom jefaule deene kjenne, enn Fromheit en Eaforcht;
29 dan onns Gott es fenichtendet Fia.
39 Donn muak Marie sikj tiedich opp en jinkj no ne Staut enne Boaj enn Judaea,
40 en jinkj enn Sacharias sien Hus enenn en bejreest Eliesabet.
41 Aus Eliesabet Marie aea Gruss head, huppst daut Kjint enn aea Muttalief, en Eliesabet wea met daem Heilje Jeist jefelt;
42 en see schreach lud en saed: "Jesaeajent best du mank Fruehes, en jesaeajent es dee Frucht fonn dien Muttalief!
43 En woo esset daut mien Herr siene Mutta sull no mie kome?
44 Dan kjikj! soo schwind es ekj dien Gruss head, huppst daut Kjint fa Freid enn mien Muttalief.
45 En jesaeajent es dee, dee daut jleewd waut de Herr aea fesproake haft, dan daut woat foadich jemoakt woare".
46 En Marie saed: "Miene Seel feharlicht daem Herr!
47 en mien Jeist freit sikj en Gott mien Heilaunt.
48 Dan hee haft mie, sien Deenstmaeakje enn miene Jerinjheit aunjeseene; dan fonn nu aun woare aule Jeschlajchte mie jesaeajent nanne.
49 Dee Aulmajchtja haft groote Dinje aun mie jedone. Sien Nome es heilich.
50 En sien Erboarme woat fa emma bliewe opp daen, dee am ferchte.
51 Hee haft sien stoakja Oarm bewaese, hee haft dee stollte festreit dee sikj enn aea Senn huach dochte.
52 Hee haft Harscha fonn Trone doljeraete, en haft dee deemuetje nehecht jestalt.
53 Hee haft de Hungrije met Goodet jefelt, en de Rikje met ladje Henj wajch jeschekjt.
54 Hee haft sien Deena Iesrael jeholpe, sien Erboarme to behoole,
55 so aus hee jesajcht haud to onnse Fodasch, to Obraum en siene Nokome, fa emma."
56 En Marie bleef bie aea soo bie dree Moonat, en deed donn wada nohus.
57 Nu wea dee Tiet doa daut Eliesabet aea Kjint sull jebuare woare, en see brocht en Saen to Welt.
58 Aeare Nobasch en Fewaunte heade woo de Herr aea haud soone groote Jnod bewaese, en freide sikj met aea.
59 Aum achte Dach kjeeme see omm daut Kjint to beschniede, en feneemde am Sacharias, no sien Foda sien Nome.
60 Siene Mutta auntwuad en saed: "Nae, hee saul Jehaun heete."
61 See saede to aea: "Doa es kjeena enn dien Frintschofft dee daen Nome haft."
62 Donn muake see Teakjens no sien Foda, woo hee am nanne wull.
63 Hee foddad sikj ne Schriewtofel en schreef: "Sien Nome es Jehaun". En see fewunndade sikj aule.
64 En sien Mul wea platslich opjemoakt, en siene Tung wea loos, en hee raed en lowd Gott.
65 Donn kjeem ne Angst aewa aule dee enn dee Umjaeajent wonde, en enn aul dee Judaeasche Boajlenda wort doafonn jeraet.
66 En aul dee, dee daut heade neeme daut to Hoat, en saede: "Waut woat dit fa en Kjint senne?" dan daem Herr siene Haunt wea secha aewa am.
67 Oba sien Foda Sacharias wea met daem Heilje Jeist jefelt, en profetseid en saed:
68 "Jesaejent es Iesrael aea Herr en Gott, dan hee haft sien Folkj besocht en seelichkjeit towaeaj jebrocht,
69 en haft onns ut sien Deena Doft sien Hus ne groote Radunk towaeaj jebrocht;
70 so aus hee derch siene Profeete fonn oole Tiet haea jeraet haud,
71 daut wie sulle fonn onnse Fiend jerat woare, en fonn aul dee, dee onns hauste;
72 en dee Jnod to bewiese dee hee onnse Fodasch fesproake haud, sien heilje Bunt to behoole;
73 waut hee Obraum jeschwoare haud, onns to jaewe;
74 daut wie fonn onnse Fiend aeare Haunt sulle jerat woare, am to deene oone Angst,
75 enn Heilichkjeit en Jerachtichkjeit fer am onns laewe lank.
76 En du Kjint saust daem hechsta sien Profeet jenant woare; dan du woascht daem feropp gone, am daen Wajch reed to moake;
77 sien Folkj en Festentness to jaewe fonn Seelichkjeit doaderch daut aeare Sinde fejaeft woare,
78 derch Gott sien leeftoljet Erboarme, derch waut daut oppgone fonn Bowe onns beseakje woat,
79 daen Licht to jaewe dee em Diestre sette, en enn daem Doot sien Schaute, onnse Feet opp daen Fraedenswajch enopp to leide."
80 Daut Kjint woss, en wort Stoakj em Jeist, en wea enne Wiltnes bott dee Doag wan hee sull sikj fonn Iesrael seene lote.
Copyright © 2001 by Elmer Reimer