Print Page Options
Previous Prev Day Next DayNext

M’Cheyne Bible Reading Plan

The classic M'Cheyne plan--read the Old Testament, New Testament, and Psalms or Gospels every day.
Duration: 365 days
Reimer 2001 (REIMER)
Version
Error: Book name not found: 2Kgs for the version: Reimer 2001
Hebraea 2

Doaromm mott wie so fael meeha doaropp acht jaewe waut wie jeheat ha, daut wie nich bie daut Ziel febie jleppe.

Dan wan daut Wuat daut de Enjel jeraet ha, staunthauft wea, en jiedat aewatraede en onnjehuarsaum jerachte Fejeltunk kjreach;

Woo woa wie doafonn kome wan wie soone groote Seelichkjeit fesieme? dee onns emm Aunfank fom Herr selfst jepraedicht wort, en donn unjastet wort derch daen dee am heade,

en Gott uk Zeichness jeef, beides derch Teakjens en Wunnda, en feschiedenste majchtje Woakje, en deeld daem Heilje Jeist ut no sien Wele.

Dan hee haft nich dee komende Welt, fonn dee wie raede, de Enjel unjadon jemoakt.

Oba doa haft eena opp ne Staed opp earnst jezeicht: "Waut es dee Mensch, daut du aun am denkjst? oda en Menschesaen daut du am be-oobachde sust?

Du hast am en bestkje laeaja jemoakt aus Enjel, en hast am met Harlichkjet en Ea jekroont;

Du hast aules unja siene Feet unjadon jemoakt." Dan en daem daut hee am aules unja de Feet jedone haft, haft hee nusscht jelote daut nich unja siene Feet unjadon es. Oba, nu see wie noch nich aules am unjadon.

Oba wie seene Jesus, dee fa en stootje laeaja jemoakt wea aus dee Enjel, fa daut Liede derchem Doot, nu met Harlichkjeit en Ea jekroont, daut hee derch Gott siene Jnod daen Doot schmakje sull fa aula Maun.

10 Dan daut jeziemd daem, waeajen waem aules es, en derch waem aules es, enn daem hee fael Saens to Harlichkjet feat, daut hee daen Seelichkjeitshaeafeara derch liede follkome moake sull.

11 Dan dee, dee heilich moakt; en dee, dee heilich jemoakt woare, sent aula fonn eent; doawaeajen schaemt hee sikj nich an Breeda to nane,

12 en sajcht: "Ekj woa dien Nome to miene Breeda bekaunt moake, med enne Jemeent woa ekj sinje;"

13 en wada: "Ekj woa mien fetruhe enn die sate;" en wada: "Kjikj! ekj en dee Kjinje dee Gott mie jejaeft haft".

14 Wiel nu dee Kjinje aun Fleesch en Bloot aundeel ha, neem hee uk aundeel aun daut selwje, so daut hee derch daen Doot daem fenichte kunn dee Jewault haud aewa daen Doot, daut heet, de Diewel;

15 en daen loos moake dee derch Angst fa daen Doot, laeweslank feschkloft weare.

16 Dan werklich nemt hee nich Enjel aun, oba Obraum siene Nokome nemt hee aun.

17 Doaromm musst hee opp aule waeaj so woare aus siene Breeda, daut hee kunn en erboarmenda en Truehe huage Priesta woare enn daem waut Gott aunbelangt, daut hee de Mensche aeare sind betole kunn.

18 Dan so aus hee selfst jelaede haft enn Feseakjunk, kaun hee daen halpe dee nu fesocht woare.

Error: Book name not found: Hos for the version: Reimer 2001
Psalme 137-138

Dee 137 Psalm

Wie sade onns dol bie dee Riefasch enn Babyloon; un wie hielde uk aus wie aun Zion dochte.

Wie honje onnse Jittoare opp dee Wiedebeem enne Med.

Dan doa deede dee, dee onns jefanje neeme, onns froage no dee Wead fonn en Leet, un dee onns plindre säde met Spos, Sinjt en Leet fonn Zion to onns.

Woo sel wie däm Herr Gott sien Leet sinje enn en framdet Launt?

Wan ekj die fejät, O Jerusalem, dan lot miene rajchte Haunt fejäte;

Lot miene Tunj aun mien Mul Bän faust senne, wan ekj die nijch behoole doo- wan ekj Jerusalem nijch fäa brinj bowa mien Kopp fonn miene Freid.

O Herr Gott, behool dee Eedom Säns enn dän Jerusalem Dach; dee säde, Moak daut kol, soogoa bott dee Gruntloag.

O Babylon Dochta, O dee fenijcht es! Jesäajent es dee, dee to die trigj tolt aus Loon fa waut du to onns jedone hast.

Jesäajent es dee, dee diene Kjliene nemt un dän jäajen dee Steene schmatat!

Dee 138 Psalm

En Psalm fonn Doft.

Ekj woa die danke met mien gaunset Hoat; ekj well Preis sinje to die fer dee Jetta;

Ekj woa aunbäde fer dien heilja Tempel; un Dank jäwe to dien Nome fa dien Erboarme, un fa diene Woarheit; dan du hast dien Wuat hejcha jeacht aus aul dien Nome.

Du deetst mie auntwuate enn dän Dach aus ekj die aunroopt; du muakst mie Brow enn miene Seel met Krauft.

Aul dee Kjeenije oppe Ead woare die danke, O Herr Gott; dan dee ha dee Wead jeheat ut dien Mul.

Jo, dee selle sinje enn däm Herr Gott siene Wäaj; dan däm Herr Gott siene Harlijchkjeit es groot.

Wan dee Herr Gott uk huach es, doch kjikjt Hee opp dee Jerinje; oba dee Stollte kjant Hee fonn wiet auf.

Wan ekj enne Med fonn Trubbel waundel, dan jefst du mie Läwe; Du schekjst dien Haunt rut jäajen miene Fiend äare Wutt; un diene rajcht Haunt deit mie rade.

Dee Herr Gott woat sien Woakj foadijch moake enn mie; O Herr Gott, dien Erboarme es fa emma duarhauft; Du woascht dee Oabeit fonn miene Henj nijch felote.

Reimer 2001 (REIMER)

Copyright © 2001 by Elmer Reimer