M’Cheyne Bible Reading Plan
5 Oba, Breeda, aewa dee Tiede en Joarestiede eset nich needich junt meeha to schriewe.
2 Dan jie weete selfst jeneiw daut daem Herr sien Dach so kome woat aus en Deef enne Nacht.
3 Wan see saje: "Fraed en Sechaheit", dan woat onnferhoffs Fedoawness opp an kome so aus Weedoag opp ne Fru kjemt dee en Kjint to Welt brinjt, en kjeena woat kjenne wajch ranne.
4 Oba Breeda, jie sent nich enn Diestaness, daut dee Dach junt sull so aus en Deef aewafaule.
5 Jie sent aula Lichtmensche en Doagesmensche. Wie jeheare nich to de Nacht oda to de Diestaness.
6 Doaromm wel wie nich schlope so aus dee aundre, oba wel wie faeasechtich en nichta senne.
7 Dan soone dee schlope, schlope enne Nacht; en dee bedrunke sent, sent enne Nacht bedrunke.
8 Wel wie oba, dee wie tom Dach jeheare, nichta senne, aunjedone met daut Brosstschilt daut Gloowe en Leew es, en fa ne Kjriejesmets, dee Hopninj fa dee Seelichkjeit.
9 Dan Gott haft onns nich bestemt to dee Rach, oba dee Seelichkjeit to kjriehe derch onns Herr Jesus Christus,
10 dee fa onns storf, so daut auf wie woake oda auf wie schlope, met am toop kjenne laewe.
11 Doaromm treest junt unjarenaunda, en buet junt unjarenaunda opp, so aus jie uk doone.
12 Nu bed wie junt, Breeda, daut jie daen aunerkjane dee mank ju oabeide, dee junt em Herr faeastone en junt beleare,
13 en daut jie daen besondasch enne Leew huach achte waeajen aeare Oabeit. Laeft enn Fraed eena met daem aundra.
14 Wie femone junt uk, Breeda, wiest daen trajcht dee sikj nich schekje wele; treest daen, daen Moot faelt; halpt daen dee Schwak sent; en siet Jeduldich met aulem.
15 Seet doano daut nich irjentwaea en aundrem Beeset met Beeset trigtolt; straeft leewa emma daut Goodet no, eena jaeajen daem aundra, uk waut aulamaun aunbelangt.
16 Siet emma froo.
17 Hoolt aun em Jebaed.
18 Enn aules siet dankboa: dan dit es Gott sien Wele fa junt en Christus Jesus.
19 Doot daem Jeist nich unjadrekje.
20 Fe-acht nich dee profeetische Lea.
21 Unjaseakjt aules, en hoolt daut Goodet faust.
22 Hoolt junt wajch fonn aules waut en beesa Schien haft.
23 Nu mucht Gott, dee Fraedensgott selfst, junt gaunsentgoa heilich moake, en mucht jun Jeist en Seel en Lief toop oone Faele bewoat woare aun daen Dach wan dee Herr Jesus Christus kome woat.
24 Dee junt roopt es Tru, dee woat daut uk secha doone.
25 Breeda, doot fa onns baede!
26 Jreest aul dee Breeda met en heilja Kuss.
27 Ekj befael junt bie daem Herr daut dis Breef aul dee Breeda faeajelaest woat.
28 Mucht onns Herr Jesus siene Jnod met ju senne!
Dee 108 Psalm
En Leet oda Psalm fonn Doft
1 O Gott, mien Hoat es bestendich; ekj woa sinje, jo ekj woa Leeda sinje soogoa met miene Harlichkjeit.
2 Wakj opp, O Hoap un Jittoa, ekj woa tiedijch oppwakje;
3 Ekj woa die danke, O Herr Gott, mank dee Felkja; ekj woa to die sinje mank dee Nazione.
4 Dan dien Erboarme es Groot äwa dee Himmels; un diene Woarheit reakjt bott dee Wolkje.
5 Sie oppjehowe, O Gott, bott äwa dee Himmels; un diene Harlichkjeit hecha aus dee gaunse Ead;
6 soo daut die Leefsta mucht jerat woare; rad derjch diene rajchte Haunt un doo mie auntwuate.
7 Gott haft enn siene Heilijchkjeit jerät; ekj woa mie freihe; ekj woa Sichem ut deele; un ekj woa dän Sukkot Tol ut mäte.
8 Gilead es mient un Manasse es mient; un Efraim es daut Loaga fa mien Kopp; Juda es mien Jesats Jäwa;
9 Moab es miene Wauschkomm; ekj woa miene Schoo äwa Edom schmiete; Ekj woa äwa Filista juble.
10 Wäa woat mie enn dee beloagade Staut enenn leide? Wäa woat mie äwa Edom leide?
11 O Gott, hast du onns nich wajch jeschmäte? Un, O Gott, woascht du nich met onns gone met onnse Armeehe?
12 Jeff ons Help enn onns Älend, dan Mensche Help es nuscht.
13 Enn Gott woa wie majchtja Dinje doone, dan Hee woat onnse Fiend dol traumple.
Dee 109 Psalm
To dän Haupt Musikaunt. En Psalm fonn Doft.
1 O Gott fonn mien Preis, sie nich stell;
2 dan dee Beese äa Mul, un daut hinjalestja Mul es op jäajen mie, dee räde jäajen mie met ne Tung dee jeloage haft.
3 Un dee deede mie omrinje met Haus Wead; un streede jäajen mie oone Uasoak.
4 Enne städ fonn miene Leew sent dee miene Fiend; oba ekj sie enn Jebäd.
5 Un dee laje Beeset opp nie fa goodet; un Haus fa miene Leew.
6 Stal en beesa Maun äwa am; un lot en Fient bie siene rajchte Haunt stone;
7 wan am jerecht woat, lot am Bees rut gone, un lot sien Jebäd Sind senne;
8 Lot siene Doag weinijch senne, un lot sest wäm sien Aumt näme;
9 un lot siene Säns Weisenkjinja senne, un siene Fru ne Wätfru;
10 Un lot siene Säns emma prachre un waundre, un Äte seakje ut äa Ferinjniedet;
11 lot däm dee Jelt utliehe deit ne Schlenj laje fa aules daut sient es; un lot Framde siene Oabeit plindre.
12 Lot doa kjeena senne dee am Erboarme wiest; un kjeena dee Metleet haft met siene Weisenkjinja;
13 Lot siene Nokome auf jeschnäde senne; lot äa Nome utjelascht woare enn dee foljende Jennerazionen.
14 Lot dee Fodasch äare Gottloosichkjeit behoole senne fer däm Herr Gott; un lot siene Mutta äare Sind nich utjelascht woare.
15 Lot dee emma fer däm Herr Gott senne, soo daut Hee dän äa Jedajchnis fonn dee Ead wajch jenome woat;
16 wiels hee nich behoole deed Erboarme to habe; un deed dee Oame un derftja Fefolje; un dee met en jebroaknet Hoat ombrinje.
17 Jo, am jefoll Fluche, un daut kjeem no am; un hee haud kjeen Fejneaje enn Säajen, daut wia fa am wiet auf.
18 Hee bekjleet sikj met Fluche soo aus met en Rock, un daut kjeem enn siene Dorm enenn soo aus Wota, un soo aus Eelj enn siene Knoakes.
19 Lot daut soo to am senne aus en Rock enn woont hee sikj ennwekjelt, un fa en Gort dän hee emma aun trakjt.
20 Dit es mien Loon fonn däm Herr Gott, un fonn dän dee Beeset räden jäajen miene Seel.
21 Oba Du, O Herr Gott, dee Herr, oabeid met mie omm dien Nome haulwe; rad mie wiels dien Erboarme es goot.
22 Dan ekj sie Oam un derftich, un mien Hoat enn mie es derch jespekjt.
23 Soo aus en Schaute wan daut ut rakjt sie ekj wajch; ekj sie auf jescheddat soo aus ne Heischrakj.
24 Miene Kjneehe stolpre fonn Fauste, un mien Fleesch woat moaga fonn Fatet.
25 Un ekj sie en Aufschu jeworde to an; see kjikje no mie un schedre äare Kjap.
26 O Herr Gott mien Gott, halp mie; rad mie enn dien Erboarme;
27 dan woare dee weete daut dit diene Haunt es, daut Du, O Herr Gott, daut jedone hast.
28 Dee woare fluche, oba Du woascht säajne; dee woare oppstone un sikj schäme; oba dien Deena woat sikj freihe.
29 Lot dän dee mie beschuldje met Schaund bedakjt senne; un sikj bedakje enn äare Schaund soo aus met en Rock.
30 Ekj woa däm Herr Gott seeha danke met mien Mul; Jo, ekj woa Am preise med mank dee groote Menj Mensche.
31 Dan Hee woat to dee Oamen to rajchte Haunt stone; to rade fonn dän dee siene Seel rejchte.
Copyright © 2001 by Elmer Reimer