M’Cheyne Bible Reading Plan
5 Dan wie weete daut wan onns irdischet Zelthus fenijcht woat, ha wie en Jebied fonn Gott, en eewjet Hus enne Himels daut nich met Henj jebut es.
2 En wie staene enn onns Lief, en wele jearen daut wie enn onns himlischet Hus kunne senne,
3 dan wie muchte werklich jekjleet woare, daut wie nich utjetrokke sulle jefunge woare.
4 Dan werkjlich, wie, dee wie enn dis Lief sent, staene en sent bedrekjt wiel wie wudde leewa aunjetroke senne aus utjetroke, soo daut daut stoawlijet mucht aewanome woare fonn daut Laewe.
5 Oba dee onns reed jemoakt haft fa daut selwje es Gott, dee onns uk daen Jeist aus Auntolinj jejaeft haft.
6 Aulsoo sent wie emma jetroost, dan wie weete daut soo lang aus wie enn dis Kjarpa sent, sent wie nich tus biem Herr;
7 dan wie laewe em Gloowe, nich em Seene.
8 Aulsoo sent wie jetroost en denkje daut wudd baeta senne, fonn onns Kjarpa wajch to senne, en biem Herr tus to senne.
9 Doaromm se wie bemeajcht am tom Jefaule to senne, auf wie hia Tus sent oda bie am Tus sent.
10 Dan wie motte aula fer Christus sien Rechtastool jeoppenboat woare, daut en jieda daut kjriehe kaun waut hee enn sien Kjarpa jedone haft, auf daut nu Goodet oda Schaljchtet es.
11 Wiel wie met daem Herr siene Forcht bekaunt sent, proow wie Mensche to aewaraede, en woare fer Gott jeoppenboat, en ekj hop wie sent uk enn jun Jewesse jeoppenboat worde.
12 Wie stale onns junt nich wada faea, oba jaewe junt ne Jelaeajenheit omm onns haulwe to puche, daut jie daut kjenne doone fa daen dee sikj nom aunseene puche, en nich nom Hoat.
13 Wan wie rosent sent, dan eset to Gott; sent wie enn onns rajchte Senn, dan esset fa junt.
14 Dan Christus siene Leew dwinjt onns, en raeakjne daut wiel eena fa aule Mensche jestorwe es, dan sent aula jestorwe;
15 en hee storf fa aulem, daut dee, dee laewe, nich meeha fa sikj selfst laewe sele, oba fa daem dee fa an jestorwe, en fom Dott oppjestone es.
16 Doaromm, fonn nu aun kjan wie kjeenem meeha nom Fleesch no; wan wie sogoa Christus nom Fleesch jekjant ha, kjan wie am nu nich meeha soo aus daut.
17 Aulsoo, es irjentwaea enn Christus, dan es hee ne niehe Kjreeatua; daut oole es fegone, daut es aules nie jeworde.
18 En aules es fonn Gott, dee enn Christus wea, en haft onns met sikj selfst feseent, en haft onns sien Feseenunkswuat jejaeft.
19 Daut es, daut Gott enn Christus wea, en dee Welt met sikj selfst feseend, en aeare Sind nich jaeajen an raeakjend, en jeef onns sien Wuat fonn dee Feseenunk.
20 Doraomm se wie nu Fetraeda enn Christus siene Staed; enn daem daut Gott derch onns femont. Wie prachre junt enn Christus siene Staed, lot junt met Gott feseene!
21 Hee haft daem, dee kjeene Sind kjand, fa onns to Sind jemoakt, daut wie enn am kunne Gott siene Jerajchtichkjeit ha.
Dee 64 Psalm
To dän Haupt Musikaunt. En Psalm fonn Doft.
1 O Gott, hea miene Stem enn mien Kloage; bewoa miene Leppe fonn däm Fient sien Schrakj.
2 Doo mie festäakje fonn dee jeheeme Plone fonn soone dee mie plindre wele, fonn daut Opprua fonn dee Gottloose,
3 Dee äare Tunje schoap moake soo aus en Schweat, dee Tsiele äare Fiele, en bettret Wuat,
4 Soo daut dee no dee Onnschuldje scheete kjenne fonn en schüloarije Staed; haustijch scheete see no am, un engste sikj nijch.
5 Dee moake sikj selfst stoakj enn en beesa Plon; dee räde fonn jeheemlijch Schlenj laje; see saje:, "Wäa woat dän seene?"
6 See plone beeset, un saje: "Wie ha en follkomna Plon befoadijcht." Beides daut bennaschtet Poat un daut Hoat fonn en Mensch sent deep.
7 Oba Gott woat ne Fiel no an scheete; äare Wunnde woare haustijch fäa kome,
8 Soo sele dee festimmelt woare; äare Tunj felt opp an selfst; jieda eena dee an sit woat wajch rane.
9 en aula Maun woare ferjchte un woare Gott sien Woakj erkjläare; dan dee sele sien Woakj un Weisheit bedenkje.
10 Dee Jerajchhte sele sikj enn däm Herr Gott freihe, un enn am fetrühe; un aul dee, dee Opprajcht sent enn Hoat sele feharlijche.
Dee 65 Psalm
To dän Haupt Musikaunt. En Psalm en Leet fonn Doft.
1 To die es Stellet Preis enn Zion, O Gott, un to die es en Fespräakje betolt.
2 Aulet Fleesch kjemt no die dee Jebäd heat.
3 Beese Dinje sent majchtja aus ekj sie; du deist fa onnse Äweträdunje betole.
4 Jesäajent es dee däm du wäle deist dijcht no die to kome, dee saul enn dien Fäahoff wone; wie woare tofräd senne met daut Goodet fonn dien Hus, dien heilja Tempel.
5 Du woascht onns enn Jerajchtijchkjeit auntwuate met jewaultje Dinje, O Gott onnse Radunk; daut Toofetrühe enn die fonn aule bott daut Enj fonne Ead un dän See, en dee wiet auf.
6 Derjch diene Macht sent dee Boaj faust jestalt, toop jebunje met Krauft.
7 Du deist daut Roare fonn dän See stelle, daut Roare fonn dee Walle, un daut Jestimmel fonn dee Felkje.
8 En dee Ennwone enn daut wietstet Poat engste sikj fa diene Teakjens, du moakst daut Rutgone fonn dän Morje un Owent sikj freihe.
9 Du deist dee Ead beseakje un deist dee wotre; du moakst daut emm grootet Rikj; Gott sien Riefa es foll Wota – du deist äa Jeträajd fesorje, dan du hast daut enn dis Wajch reed jemoakt.
10 Du felst dee Rigjes met Wota, du deist dee Foare deepe moake, du moakst daut weakj met Räajen, du deist daut Oppgone säajne.
11 Du deist daut Joa met dien Goodet kroone, en diene Staupe dreppe met Fruchtboaret.
12 Dee faule opp dee Weid enne Wiltnes, un dee kjleene Boaj doone sikj aun aule Siede freihe.
13 Dee Weid es bedakjt met Häad, dee Tole sent met Jeträajd bedakjt, dee juble fa Freid en sinje.
Copyright © 2001 by Elmer Reimer