M’Cheyne Bible Reading Plan
12 Nu, Breeda, waeajen jeistliche Sache, wel ekj nich ha daut jie selle oonjeleat senne.
3 Doaromm moak ekj junt bekaunt daut kjeena, dee derch Gott sien Jeist raet, wudd saje: "Jesus es feflucht!"; en kjeena kaun saje: "Jesus es Herr" buta derch daem Heilje Jeist.
4 Nu sent doa feschiedenste Gow, oba de selwje Jeist.
5 En doa sent feschiedenste Deenste, oba de selwje Herr.
6 En doa sent feschiedenste Waeaj waut to doone, oba dee selwje Gott dee oabeide deit enn aulem en derch aulem.
7 Oba to en jieda eenem es dee Oppenboarunk fom Jeist jejaeft to aulem sien Jenuss.
8 Dan to eenem es derch daem jeist en Weisheits Wuat jejaeft; en to en aundrem en Wuat fonn Erkjantnes derch daem selwje Jeist;
9 to en aundrem Gloowe derch daem selwje Jeist, en to en aundrem de Gow to heele derch daem selwje Jeist;
10 en to en aundrem, groote Wunnda to doone, en to en aundrem Jeista to unjascheede, to en aundrem feschiedenste Sproake, to en aundrem, dee Sproake utolaje:
11 oba aul dit deit dee selwje Jeist oabeide, en deelt to en jieda eenem so aus hee daut wel.
12 Dan so aus daut Lief eent es en fael Jlieda haft, oba aul dee Jlieda, wan doa uk fael sent, sent doch een Lief, so uk Christus.
13 Dan werklich derch een Jeist sent wie aule enn een Lief enenn jetauft, auf Jude oda Grieche, auf Sklow oda Frie, en sent aule met een Jeist jedrenkjt worde.
14 Dan sogoa dee Lief es nich een Jliet, oba faele.
15 Wan dee Foot sajcht: "Wiel ekj nich ne Haunt sie, jehea ekj nich tom Lief", jeheat daut doawaeajen nich tom Lief?
16 En wan daut Ua sajcht: "Wiel ekj nich en Uag sie, jehea ekj nich tom Lief;" jeheat daut doawaeajen nich tom Lief?
17 Wan daut gaunse Lief en Uag wea, wua wudd daut Jehea senne? wan daut gaunse wudd heare senne, wua wudd dan daut rikje senne?
18 Oba nu haft Gott dee Jlieda ennjesat, en jieda eent so aus am daut jefoll.
19 En wan daut aules een Jliet wea, wua wudd dan daut Lief senne?
20 Oba nu sent doa fael Jlieda, doch bloos een Lief.
21 Daut Uag kaun nich to de Haunt saje: "Ekj bruk die nich"; oda wada de Kopp to de Feet: "Ekj bruk junt nich".
22 Jie weete daut aus jie Heide weare, word jie wajch jeleit no dee Stomme Jetse, so aus junt fefeat wort.
22 Aentlich, dee Jlieda dee schiene schwaka to senne, sent det needichste;
23 en dee Jlieda em Lief dee wie denke daut weinichste Ea to habe, daen doo wie daut measchte eare; en dee nich daut schmockste lote, sent doch daut schmockste.
24 dan dee schmocke Jliede bruke daut nich. Oba Gott haft dee Jliede em Lief so ennjerecht; en haft dee meeha Ea jejaeft dee daut nich habe,
25 daut doa nich sull ne Spoolunk senne em Lief; oba daut dee Jliede sulle de naemlije Sorj ha eena fa daem aundra.
26 En wan een Jliet lit, liede dee aundre aula met; wan een Jliet je-eat woat, freihe sikj dee aundre aula met.
27 En jie sent Christus sien Lief, en een jieda es en Jliet doaraun.
28 En Gott haft enne Jemeente aunjestalt, easchtens Apostel, tweedens Profeete, dreddens Leara, dan Wunndawirkja, dan Gow tom heele, tom halpe, Rejeara, feschiedenste Sproake.
29 Sent aula Apostel? sent aula Profeete? sent aula Leara? sent aula Wunndawirkja?
30 Ha aula dee Gow tom heele? Raede aula met aundre Sproake? kjenne aula Sproake utlaje?
31 Oba felangt opp earenst dee jratre Gow. En doch wies ekj junt en Wach dee fael fetraflicha es.
Dee 49 Psalm
To dän Haupt Musikaunt, en Psalm fa dee Korah Säns.
1 Horjcht no dit, jie gaunse Welt; horjcht aul jie dee enne Welt wone.
2 Beides Mensche Saens un Mensche Kjinje, rikj un oam toop:
3 Mien Mul saul Weisheit räde, un dee Jedankje enn mien Hoat sele Festentnis jäwe.
4 Ekj woa mien Ua dol beaje to en Jlikjnes; ekj woa mien diestret Räde op moake opp ne Haop.
5 Wuaromm sull ekj mie enn dee Doag ferjchte wan Beeset kjemt, wan daut Gottlooset kjemt fonn dän dee mie ommrinje?
6 Soone dee enn äa Rikjdom fetruehe, un enn äa Hab un Goot, doone sikj puche.
7 En Maun kaun sien Brooda nijch rade, oda Leesjelt to Gott jäwe fa am –
8 dan dee Radunk fa äare Seel es kjestlijch, un daut deit fa emma oppheare –
9 dan hee woat doch fa emma läwe; hee woat niemols Fewäsunk seene.
10 Dan dee seeha Weise stoawe, dee Noa un dee soo aus en Tia sent kome toop omm, un lote äa Rikjdom to aundre.
11 Äare ennalijche Jedanke sent daut äare Hiesa emma bliewe woare, un äare Woninj to aule Jeschaljchte; see nane äare Lenda no äare eajne Nomes.
12 Oba dee Mensch saul nijch enn Ea bliewe: hee es soo aus dee Tiare, dee sele ommkome.
13 Dit es dee Noarische äa Wajch, un doch woare soone en Fejneaje ha dee an nofolje.
14 Dee woare bestemmt to dän Doot, dee Doot woat äwa an rejeare; un dee Opprajchte woare äwa an aum Morje rejeare; äa Form es fa fefule, daut Grauf es sien Heim.
15 Oba Gott woat miene Seel fonn daut Grauf rade, dan Hee woat mie näme. Selah.
16 Ha nijch Angst wan doa wäa Rikj woat, wan dee Harlijchkjeit fonn sien Hus toonemmt;
17 Dan wan hee stoaft, woat hee nuscht met näme, siene Harlijchkjeit woat nijch met am met gone.
18 Dan wäarent hee läft, deit hee siene Seel säajne – jo, Mensche doone die preise wan du goot deist fa die selfst-
19 Hee woat no dee Jeschlajchte fonn siene Fodasch gone; dee woare niemols Lijcht seene.
20 En Mensch dee huach enn Ea es, oba nijch Festentnis haft, es soo aus dee Tiare, dee woare feschwinje.
Copyright © 2001 by Elmer Reimer