M’Cheyne Bible Reading Plan
17 See reisde derch Amfipolis en Apolonia, en kjeeme no Tesaloonich, wua doa ne Judesienagoog wea.
2 En Paul, soo aus siene Jewanheit wea, jinkj bie an enenn, en lead doa dree Saubatdoag ute Schreft,
3 en laed dee Schreft ut en stald an faea daut dee Christus liede musst, en fom Doot musst oppjewakjt woare, en daut "disa dee Christus es, Jesus, daem ekj junt bekaunt moak."
4 En walkje leete sikj aewaraede, en schloote sikj enn met Paul en Sielas, uk en grootet Schoof fonn de gottesferchtje Jrieche, en uk en deel fonn dee faeanaemste Fruehes.
5 Oba dee Jude worde aufjenstich en holde sikj nutsloose en beese Mana fom Moakjt, en aus see fael Follkj haude toop jesaumelt, brochte see dee Staut enn en Opprua, en kjeeme no daem Jason sien Hus, en proowde daen fer daut Follkj to bringe.
6 Aus see daen nich funge, schlapte see Jason en walkje aundre Mana no dee Stauts Follmacht, en schreaje: "Dise dee de Welt ommjedreit ha, sent nu uk hia haea jekome,
7 en Jason haft an oppjenome; en dise aula doone daut waut jaeajen daem Kjeisa siene Jesatse sent, en saje daut doa en aundra Kjeenich es - Jesus.
8 En daut Follkj en dee Stauts Follmacht weare oppjeraeacht doa aewa,
9 en aus see fonn Jason en dee aewrije Birj jenome haude, leete see an gone.
10 Dee Breeda schekjte Paul en Sielas donn fuats enne Nacht wajch no Beraea; en aus see bott doa kjeeme jinje see enne Jude aeare Sienagog enenn.
11 Dise weare aunstendja aus dee enn Tesaloonich, en neeme welich daut Wuat aun, en sochte jieda Dach enne Schreft omm to seene auf daut uk soo wea.
12 Nu kjeeme fael fonn an doaderch tom Gloowe, uk en deel fonn dee faeanaemste jriechesche Fruhes en Mana.
13 Oba aus dee Jude fonn Tesaloonich wiste daut Paul Gott sien Wuat uk enn Beraea praedjd, kjeeme see doahan en raeajde daut Follkj opp.
14 Oba donn schekjte dee Breeda Paul wajch so wiet aus daut Maea; oba Sielas en Timotaeaus bleewe doa.
15 Dee met Paul metjinje, brochte am so wie aus Ateen; en aus see en Befael jekjraeaje haude daut Sielas en Timotaeaus soo schwind aus maeajlich sulle no am kome, reisde see auf.
16 Aus Paul enn Ateen fa an luad, wea hee em Jeist bedrekjt aus hee sach woo dee Staut soo foll Aufjeta wea.
17 Hee unjahilt sikj met dee Jude enne Sienagog, en jieda Dach met daen dee Gottesferchtich weare dee toop kjeeme em Moakjtplauts.
18 En uk walkje fonn dee epikurische en stoische Fielesoofen streede sikj met am, en walkje saede: "Waut wel dis onnjeleada Blaubamauts saje?" Aundre saede: "Daut schient soo aus wan hee onns framde beese Jeista faeastalt;" wiel hee an fonn Jesus en sien oppstone fom Doot praedjd.
19 En see neeme am nom Jerechtsplauts, en saede: "Wie wele weete waut dise niehe Lea es fonn dee du raede deist;
20 dan du bringst waut Besondret no onnse Uare, doaromm wel wie weete waut daut meent."
21 Nu aul dee Ateena en Framde dee enn dee Ommjaeajent weare, brochte aeare Tiet om met nusscht aundat aus waut Niehet to heare, oda waut Niehet to fetale.
22 Donn stunnt Paul mede em Jerechtsplauts en saed: "Jie Mana fonn Ateen: Ekj see woo jie enn aules seeha relejeesesch sent.
23 Dan aus ekj delengd jinkj en mie aul june Aundachts staede bekjikt, sach ekj uk en Aultoa opp daen jeschraewe wea: 'To daen onnbekaunda Gott'. Waem jie enn Onnwissenheit aunbaede, daem moak ekj junt nu bekaunt.
24 Dee Gott, dee de Welt jemoakt haft en aules waut doabenne es, dee uk Herr es em Himel en oppe Ead, wont nich enn Tempels dee met Henj jebut sent,
25 en woat uk nich met Menschehenj bedeent aus wan am irjent waut faelt, sentamol hee aulem Laewe en Odem en aulet aundre jeft;
26 en haft fonn eenem aule Felkje jemoakt oppe Ead to wone, en haft aeare Tiet en Jrenns bestemt, wua see wone sulle,
27 daut see am seakje sulle, en daut see jefiele sulle ha fa am, en am finje, wan hee uk nich wiet auf es fonn en jiede eenem fonn onns.
28 Dan wie laewe, en bewaeaje onns enn am, en sent enn am, soo aus uk walkje fonn june Dichta jesajcht ha: "Wie sent uk siene Nokome'.
29 Wan wie nu Gott siene Nokome sent, sull wie nich meene daut dee Gottesnatua met Gollt oda Selwa oda Steen, oda en Bilt met mensche Konnst jemoakt, oda mensche Utfunk to fejlikje es.
30 Gott haft dee Tiet de Onnwissenheit aewaseene, oba nu jebit hee aule Mensche aulewaeaje daut see sele Buesse doone,
31 wiel hee en Dach bestemt haft wan hee dee gaunse Welt rechte woat derch en Maun daem hee jewaelt haft, en haft aulem en Bewies jejaeft doaderch daut hee am fom Doot haft oppwakjt."
32 Aus see fonn Doodes oppstone heade, deede eenje spotte, oba aundre saede: "Wie wele noch meeha fonn die heare."
33 Soo jinkj Paul fonn an wajch.
34 Oba walkje fonn dee Mana hunje am aun, en jleewde. Mank daen wea Dioniesius utem Jerechtsrot, uk ne Fru dee Damaris heet, en uk noch aundre met an.
12 Donn funk hee aun to an enn Jlikjnese to raede. "En Maun plaunt en Wiengoade, en bud en Tun doa eromm, en groof ne Wienpras, en bud en Torm, en fepacht daen aun Wiengoadna, en reisd wajch.
2 Auset nu Tiet wea, schekjt hee en Sklow no dee Wiengoadna, daut hee fonn an Frucht kjriehe kunn fom Wiengoade.
3 Dee jreepe daen en schluage am, en schekjte am ladich wajch.
4 Hee schekjt noch een Sklow, daem deede see em Kopp fewunde, en beleidjde am.
5 En hee schekjt noch eenem, daem muake see doot. Hee schekjt noch fael aundre, walkje schluage see, en aundre muake see doot.
6 Hee haud noch en Saen, daem hee leef haud; en schekjt daem tolatst en saed: 'See woare Respakjt ha fa daem'.
7 Oba dee Wiengoadna saede eena tom aundre: 'Dit es dee Oaw, komt, wel wie daen dootmoake, dan woat daut Oawgoot onnst senne.'
8 See neeme am, muake am doot, en schmeete am utem Wiengoade rut.
9 Waut woat dee Herr fomm Wiengoade nu doone? Hee woat kome en dee Wiengoadna ommbrinje, en woat aundre daen Wiengoade aewajaewe.
10 Ha jie nich dise Schreft jelaest: Dee Steen daen dee Bulied auntsied schmeete, es dee haupt Akjsteen jeworde?
11 Dit es fonn daem Herr, en es daut en Wunnda enn onnse Uage?"
12 En see sochte woo see am kunne faustnaeme, oba see enjste sikj fa daut Follkj; dan see wiste daut dit Jlikjnes opp an jediet wea. See felete am en jinje wajch.
13 En see schekjte walkje fonn dee Farisaea en Heroodiauna, daut see am enn siene Raed fange sulle.
14 Dee kjeeme no am en saede: "Leara, wie weete daut du Tru best, en daut du die nich omm irjentwaem kjemascht, deist uk nich Mensche Persoon aunseene, oba leascht Gott sien Wajch enn Woarheit. Esset rajcht daem Kjeisa Taks to tole, oda nich? Sel wie jaewe, oda sel wie nich jaewe?"
15 Oba hee kjand aea Heichle, en saed to an: "Wuaromm feseakj jie mie? Brinjt mie en Selwastekj daut ekj daut seene kaun.
16 En see brochte daut, en hee saed to an: "Waems Bilt en waem siene Ennschreft es dit?" see saede to am: "Daem Kjeisa sient."
17 Jesus saed to an: "Dan jaeft daem Kjeisa waut sient es, en Gott waut sient es!" En see fewunndade sikj aewa am.
18 Donn kjeeme Sadutsaea no am, dee nich jleewe daut Doodes oppstone woare, en fruage am:
19 "Leara, Mooses schreef onns daut wan en Brooda storf, en siene Fru hinjaleet oone Kjinja, dan sull sien Brooda dee Fru friehe, en fa sien Brooda Kjinje ha aus Nokome fa sien Brooda.
20 Nu weare hia saewen Breeda, en dee easchta neem ne Fru, en storf oone Kjinje to ha.
21 Donn neem dee tweeda dee Fru, en storf uk oone Kjinje to ha, en dee dredda jrod soo.
22 En aul dee Saewen haude aea, en storwe oone Nokome to ha. Schlieslich storf dee Fru uk.
23 Wan nu dee Doodes oppstone, waems Fru woat see senne? Dan aule saewen huade aea to Fru."
24 Jesus saed to an: "Doo jie nich ere doaewa wiel jie dee Schreft nich kjane, uk nich Gott siene Krauft?
25 Dan wan dee Doodes wada oppstone, friehe see nich, on lote sikj uk nich befriehe, oba sent soo aus dee Enjel em Himel.
26 Oba waut dee Doodes aunbelangt, daut dee oppstone woare, ha jie nich enn Mooses sien Buak jelaest wua Gott to am saed: 'Ekj sie Obraum sien Gott, en Iesak sien Gott, en Joakopp sien Gott?
27 Hee es nich dee Doodje aea Gott, oba dee Laewendje aeara. Jie doone seeha ere."
28 En eena fonn dee Schreftjeleade kjeem en head woo see sikj unjahilde, en wort enn daut hee an ne goode Auntwuat jejaeft haud, en fruach am: "Waut es daut faeanaemste Jeboot fonn aule?"
29 Jesus auntwuad: "Daut faeanaemste es: Horch, Iesrael, De Herr onns Gott, es een Herr,
30 En du saust Gott daem Herr leef ha fonn gausem Hoate, en met diene gaunse Seel, en met dien gaunsa Senn, en met aul diene Krauft.
31 En daut tweede es: Du saust dien Noba soo leef ha aus die selfst. Doa sent kjeene Jeboote jrata aus dise."
32 En dee Schreftjeleada saed to am:: "Goot! Leara. Du raetst enn Woarheit daut doa mau eent es, en doa es kjeen aundret bute daut.
33 En am leef ha fonn gaunsem Hoate, en met daut gaunse Festaunt, en met aule Krauft, en sien Noba leef ha soo aus sikj selfst, es meeha aus aul dee Brauntopfa en Schlachtopfa."
34 Aus Jesus sach daut hee ne feninftje Auntwuat jeef, saed hee to am: "Du best nich wiet auf fonn Gott sien Rikj!" Kjeena woagd sikj fonn donn aun am waut to froage.
35 Donn saed Jesus aus hee em Tempel lead: "Woo saje dee Schreftjeleade daut dee Christus Doft sien Saen es?
36 Dan Doft saed selfst derch daem Heilje Jeist: 'De Herr saed to mien Herr, set hia to miene rajchte Haunt bott ekj diene Fiend unja dien Feet laj.
37 Doft selfst nant am 'Herr', en woo es hee dan sien Saen?'
En fael Mensche heade am met Freid.
38 En enn siene Lea saed hee: "Pausst opp fa dee Schreftjeleade, dee jearen enn lange Kjleeda romm gone, en jearen wele jejreest senne enne Moakjtplautse,
39 en dee faeanaemste sette enne Sienagooge, en dee faeanaemste Staede bie dee Moltiede;
40 dee Waetfruehes aeare Hiesa oppfraete, en fa en Schien lange Jebaede moake, dise woare en jratret Fedaumnes kjriehe."
41 En hee sad sikj dol jaeajenaewa fonn daen Gotteskausta, en sach woo dee Mensche Koppajelt enn daen Kauste enenn laede; en fael fonn dee Rikje laede fael doa enenn.
42 Donn kjeem ne oame Waetfru dee twee Koppasch enenn laed, fonn onnjefaea een Tsent weat.
43 Hee roopt siene Jinja en saed to an: "Enn Woarheit saj ekj junt, dise oame Waetfru haft meeha enn daen Kauste enenn jelajcht aus aul dee aundre,
44 dan jane laede enenn ut aea Aewafluss, oba dise Fru haft ut aeare Oarmoot aules enenn jelajcht waut see tom laewe haud."
Copyright © 2001 by Elmer Reimer