M’Cheyne Bible Reading Plan
Dee 142 Psalm
En Unjarejchte fonn Doft, en Jebäd aus hee enn dee Heel wea.
1 Ekj schrie to däm Herr Gott met miene Stem; ekj bäd to däm Herr Gott met miene Stem.
2 Ekj doo mien Derjchdenkje utjeete fer Am; ekj moak fer am weete waut mien Trubbel es.
3 Wan mien Jeist enn mien beschwiemt, dan weetst Du mien Stijch; dee ha ne Schlenj festoake enn dän Stijch wua ekj go.
4 Ekj kjikj no dee rajchte Sied un see, un kjeene kjant mie; jiedat Utretse es fonn mie festoakje.
5 Ekj schreajch no die, O Herr Gott; ekj säd, Du best miene Schuts Städ, mien Poat enn dee Läwendja äa Launt.
6 Jeff Oobacht opp mien Schriehe; dan ekj sie seeha läajch jebrocht; rad mie fonn dän dee mie hinjaraun joage.
7 Brinj miene Seel rut fonn daut Jefenkjnis soo daut ekj Dank jäwe kaun to dien Nome; dee Jerajchte selle sikj romm mie toop saumle; dan du woascht Jenotte opp mie laje.
Dee 143 Psalm
En Psalm fonn Doft.
1 Hea mien Jebäd, O Herr Gott; jeff Ua to mien prachre; doo mie auntwuate enn diene Truheit, un enn diene Jerajchtijchkjeit;
2 un doo nijch enn Jerjecht gone met dien Deena; dan kjeena läft rajcht fer die.
3 Dan dee Fient haft miene Seel nojejoacht; hee haft mien Läwe dol jeschloage bott dee Ead; hee haft mie jemoakt enn Diestanis läwe, soo aus dee freajoasche Doodje.
4 Un miene Seel enn mie es beschwiemt; mien Jeist enn mie es bedutst.
5 Ekj behool dee freajoasche Doag; ekj bedenkj aul diene Woakje, ekj besenn mie äwa daut Woakj fonn diene Henj.
6 Ekj spreed miene Henj ut fer die, miene Seel darscht fa die soo aus en darschtjet Launt. Selah.
7 O Herr Gott, doo mie schwind auntwuate; mien Jeist fesajcht enn mie; doo dien Jesejcht nijch fonn mie festäakje, sonnst sie ekj soo aus dee, dee rauf gone no dee Kul.
8 Halp mie enn dän Morje dien Erboarme to erfoare; dan ekj ha mien Fetruhe enn die, halp mie dän Wajch to weete enn dän ekj waundle saul; dan ekj häw miene Seel opp no die.
9 O Herr Gott, rad mie fonn miene Fiend; ekj ha mie enn die festoake.
10 Unjarejcht mie dien Welle to doone; dan du best mien Gott; dien Jeist es Goot; leid mie enn daut Launt fonn Jerejcht.
11 O Herr Gott, omm dien Nome haulwe, moak mie Läwendijch; enn diene Jerajchtijchkjeit, bring miene Seel rut ut Trubbel.
12 Un enn dien Erboarme schnied miene Fiend auf; un doo aul dän fenijchte dee miene Seel tualeide; dan ekj sie dien Deena.
18 Enn dee Tiet kjeeme dee Jinja no Jesus en saede: "Waea es daut jratste em Himelsrikj?"
2 Hee roopt en Kjint no sikj, en stald am enne Med mank an, en saed:
3 "Enn Woarheit saj ekj junt, Wan jie junt nich ommkjeare, en soo woare aus Kjinja, woa jie opp kjeen wajch enn daut Himelsrikj enenn kome.
4 Doaromm, waea sikj deemueticht soo aus dit Kjint, dee woat daut jratste sene em Himelrikj.
5 En waea een soon Kjint woat oppnaeme enn mien Nome, dee nemt mie opp.
6 Oba waea eena fonn dise Kjleene dee enn mie jleewe, beleidje woat, daut wudd baeta sene fa soonem daut en Maelsteen romm sien Hauls jehonge wort, en hee em deepa See feseepe wudd.
7 Wee de Welt waeajen Aunstoos, dan Aunstoos woat emma senne, oba wee daem Mensch derch daem dee Aunstoos kjemt.
8 Nu, wan diene Haunt oda dien Foot die en Aunstoos es, dan schnied daen auf en schmiet daem wajch, daut es baeta fa die aus en Kjraepel oda lom em Laewe enenn to gone, aus beid Henj en beid Feet to ha, en em eewjet Fia jeschmaete woare.
9 En wan dien Uag en Aunstoos es, dan riet daut rut en schmiet daut wajch; daut es baeta met een Uag em Laewe enenn to gone, aus twee Uage ha en enn daut Halfia jeschmaete woare.
10 Seet junt faea daut jie nich eent fonn dise Kjleene fe-achte, dan ekj saj junt daut aeare Enjel em Himel daem himlischa Foda sien Jesecht emma seene.
11 [Dan de Menschesaen es jekome daut felorne to rade.]
12 Waut meen jie: Wan en Maun hunndat Schop haft, en eent fonn daut wajch waundat, wudd hee nich dee naeajen-en-naeajentich opp daen Boajch lote, en rut gone en saekje daut waut wajch jewaundat wea?
13 En wan hee daut finjt, enn Woarheit saj ekj junt, hee freit sikj meeha aewa daut aus aewa dee naeajen-en-naeajentich dee nich wajch jewaundat weare.
14 Jrod soo eset uk nich mien himlischa Foda sien Wele daut eent fonn dise Kjleene ommkome sull.
15 Nu wan dien Brooda sikj jaeajen die feschuldicht haft, dan go en hool am daut faea tweschen die en am auleen. Wan hee no die horcht, dan hast du dien Brooda jewonne;
16 Oba wan hee nich no die horcht, dan nem eent oda twee meeha met die, soo daut derch twee oda dree Zeij aules kaun bestaedicht woare.
17 Oba wan hee nich no daen horcht, dan saj dee Jemeent daut, en wan hee sogoa nich no dee Jemeent horcht, dan lot am soo aus en Heid oda en Takskollakjta to die senne.
18 Enn Woarheit saj ekj junt, wautemma jie oppe Ead binje, woat em Himel uk jebunge senne, en waut jie oppe Ead loosleese, woat em Himel uk jeleest senne.
19 Enn Woarheit saj ekj junt wada, wan twee fonn junt opp dise Ead sikj eenich woare em Jebaed no waut to froage, daut woat an fonn mien Foda em Himel jejaeft woare.
20 Dan wua twee oda dree sikj fesaumelt ha enn mien Nome, doa sie ekj mede mank an."
21 Donn kjeem Peeta no am, en saed: "Herr, wan mien Brooda sikj jaeajen mie fesindicht, woo foaken saul ekj am fejaewe - bott saewen mol?"
22 Jesus saed to am: "Ekj saj die, nich saewen mol, oba saewen mol tsaewentich mol.
23 Doaromm es daut Himelsrikj soo aus en Kjeenich dee feraeakjne wull met siene Sklowe.
24 Aus hee aunfunk, wort eena fer am jebrocht dee am Teandusent schuldich wea.
25 En wiel hee nusscht haud tom betole, befool dee Herr daut am sull fekofft woare met siene Fru en Kjina, en aules waut hee haud, en dee Schult betole.
26 Oba hee foll am fere Feet en prachad am en saed: 'Sie nich bossich aewa mie, ekj woa die aules betole!'
27 Daem Sklow sien Herr wea ennalich bewaeacht en leet am gone, en fejeef am aul siene Schult.
28 Oba dee Sklow jinkj rut, en funk eena fonn siene Metsklowe, dee am hunndat kjleenet Jelt schuldich wea, en kjreach am aum Hauls to hoole, en warjd am en saed: 'Betol mie waut du mie schuldich best'.
29 Sien Metsklow foll am fere Feet, en prachad am en saed: 'Sie nich bossich aewa mie, ekj woa die boolt aules betole'.
30 Oba hee wull nich, en stoppt am em Jefenkjnes enenn bott hee am aules betole wudd.
31 Aus dee aundre Metsklowe sage waut paseat wea, weare dee seeha truarich, en kjeeme en fetalde aea Herr aules daut paseat wea.
32 Donn roopt dee Herr daen Sklow, en saed to am: 'Du beesa Sklow, ekj fejeef die aul diene Schult wiel du mie prachre deetst;
33 Sust du die nich erboarmt ha aewa dien Metsklow, soo aus ekj mie aewa die erboarmd?'
34 En dee Herr wea seeha doll, en aewajeef am daen dee am kwaele wudde bott hee aules wudd betolt ha waut hee schuldich wea.
35 Soo woat mien himlischa Foda uk to junt doone, wan jie nich en jieda sien Brooda fonn hoate fejaewe."
Copyright © 2001 by Elmer Reimer