M’Cheyne Bible Reading Plan
Dee 137 Psalm
1 Wie sade onns dol bie dee Riefasch enn Babyloon; un wie hielde uk aus wie aun Zion dochte.
2 Wie honje onnse Jittoare opp dee Wiedebeem enne Med.
3 Dan doa deede dee, dee onns jefanje neeme, onns froage no dee Wead fonn en Leet, un dee onns plindre säde met Spos, Sinjt en Leet fonn Zion to onns.
4 Woo sel wie däm Herr Gott sien Leet sinje enn en framdet Launt?
5 Wan ekj die fejät, O Jerusalem, dan lot miene rajchte Haunt fejäte;
6 Lot miene Tunj aun mien Mul Bän faust senne, wan ekj die nijch behoole doo- wan ekj Jerusalem nijch fäa brinj bowa mien Kopp fonn miene Freid.
7 O Herr Gott, behool dee Eedom Säns enn dän Jerusalem Dach; dee säde, Moak daut kol, soogoa bott dee Gruntloag.
8 O Babylon Dochta, O dee fenijcht es! Jesäajent es dee, dee to die trigj tolt aus Loon fa waut du to onns jedone hast.
9 Jesäajent es dee, dee diene Kjliene nemt un dän jäajen dee Steene schmatat!
Dee 138 Psalm
En Psalm fonn Doft.
1 Ekj woa die danke met mien gaunset Hoat; ekj well Preis sinje to die fer dee Jetta;
2 Ekj woa aunbäde fer dien heilja Tempel; un Dank jäwe to dien Nome fa dien Erboarme, un fa diene Woarheit; dan du hast dien Wuat hejcha jeacht aus aul dien Nome.
3 Du deetst mie auntwuate enn dän Dach aus ekj die aunroopt; du muakst mie Brow enn miene Seel met Krauft.
4 Aul dee Kjeenije oppe Ead woare die danke, O Herr Gott; dan dee ha dee Wead jeheat ut dien Mul.
5 Jo, dee selle sinje enn däm Herr Gott siene Wäaj; dan däm Herr Gott siene Harlijchkjeit es groot.
6 Wan dee Herr Gott uk huach es, doch kjikjt Hee opp dee Jerinje; oba dee Stollte kjant Hee fonn wiet auf.
7 Wan ekj enne Med fonn Trubbel waundel, dan jefst du mie Läwe; Du schekjst dien Haunt rut jäajen miene Fiend äare Wutt; un diene rajcht Haunt deit mie rade.
8 Dee Herr Gott woat sien Woakj foadijch moake enn mie; O Herr Gott, dien Erboarme es fa emma duarhauft; Du woascht dee Oabeit fonn miene Henj nijch felote.
15 Donn kjeeme Schreftjeleade en Farisaea dee fonn Jerusalem weare, no am, en saede:
2 "Wuaromm aewatraede diene Jinja dee Elteste aeare Faeaschrefte? dan see wausche aeare Henj nich ferem aete."
3 Hee auntwuad en saed to an: "En werkjlich, wuaromm aewatraed jie Gott sien Jeboot waeajen june Faeaschrefte?
4 Dan Gott saed: "Doo dien Foda en diene Muuta eare,' en 'waea bees raet fonn sien Foda oda siene Mutta, saul doot jemoakt woare.'
5 Oba jie saje: 'Waea to sien Foda oda siene Mutta sajcht: Daut es ne Gow, waut du fonn mie aundasch wusscht kjriehe,
6 dee bruckt sien Foda oda siene Mutta nich eare, en jie ha doaderch Gott sien Wuat to nusscht jemoakt waeajen june Faeaschrefte.
7 Jie Heichla! Jesaja haft gauns rajcht aewa junt jeprofetseit aus hee saed:
8 'Dit Follkj eat mie met aeare Leppe, oba aea Hoat es wiet auf fonn mie,
9 en fejaefs baede see mie aun, en leare Mensche Faeaschrefte'."
10 En hee roopt daut Follkj no sikj en saed to an: "Horcht, en festot!.
11 Waut en Mensch em Mul enenn nemt deit am nich feonnreinje, oba daut waut utem Mul erut kjemt, daut moakt en Mensch Onnrein."
12 Donn kjeeme dee Jinja no am en saede to am: "Weetst du daut dee Farisaea beleidicht weare aus dee daut heade?"
13 Hee auntwuad en saed: "Aule Plaunte dee mien himlischa Foda nich jeplaunt haft, woare utjeraete woare.
14 Lot an toch, dee sent blinje Blinjeleidasch; en wan een blinja en aundra blinja leit, woare see beid em Growe faule."
15 En Peeta saed to am: "Moak onns dit Jlikjnes dietlich."
16 Donn saed hee: "Se jie uk noch soo onnfestendich?
17 Festo jie nich daut waut em Mul enenn jeit, jeit dan em Buk enenn, en jeit dan derch, en rut?
18 Oba waut utem Mul erut kjemt, kjemt fom Hoat, en dit es waut en Mensch feonnreinicht.
19 Dan fonn utem Hoat kome beese Jedanke, Mort, Eehebruch, Hurarie, Deewerie, faulschet Zeichnes, en Lastre.
20 Dit sent dee Dinje dee en Mensch feonnreinje, oba met oonjewosschne Henj aete moakt en Mensch nich Onnrien."
21 Donn jinkj Jesus fonn doa wajch en jinkj no dee Tierus en Siedoon Ommjaeajent.
22 En kjikj - ne kananietesche Fru fonn dee Ommjaeajent kjeem am entjaeajen en schreach: "Herr, du Doft sien Saen! erboarm die aewa mie! miene Dochta es schlem met en beese Jeist besaete."
23 Oba hee jeef aea kjeene auntwuat, nich een Wuat. Siene Jinje kjeeme no am en prachada am en saede: "Schekj aea wajch, dan see schricht onns lud hinjaraun!"
24 Oba hee auntwuad en saed: "Ekj sie no kjeenem jeschekjt buta dee felorne Schop fonn daut Jeschlajcht Iesrael."
25 Oba see kjeem en baed am aun, en saed: "Herr, halp mie!"
26 Oba hee auntwuad en saed: "Daut es nich goot daut Broot fonn dee Kjinje to naeme, en no de Hung schmiete."
27 En see saed: "Jo, Herr; oba sogoa dee Hung aete dee Kjreemels dee fonn aea Meista sien Desch faule."
28 Donn auntwuad Jesus en saed to aea: "O Fru, dien Gloowe es Groot! Lotet soo sene aus du wensche deist!" En aeare Dochta wea jeheelt fonn dee Stunnd aun.
29 Jesus feleet doa en kjeem bie daen galilaeasche See, en hee jinkj opp en Boajch enopp en sad sikj doa dol.
30 Donn kjeem fael Follkj no am, en brochte aeare Lome, Kjraepels, Blinje, Stomme, en fael aundre, en laede am dee fere Feet; en hee heeld an;
31 soo daut daut Follkj sikj fewunndad aus see sage daut dee stomme raede, Kjraepels Jesunt, Lome jinje, en Blinje kunne seene; en see feharlichte Iesrael aea Gott.
32 En Jesus roopt siene Jinja en saed to an: "Mie jaumat daut seehe aewa aul dit Follkj, dan dee sent hia nu aul dree Doag enne Wiltnes, en ha nich waut to aete, en ekj wel an nich oone aete wajch schekje, daut dee nich oppem Wajch feschmachte."
33 En siene Jinja saede to am: "Wua sel wie enn dise Wiltnes jenuach Broot finje soo fael Mensche saut to moake?"
34 Jesus saed to an: "Wu fael Broot ha jie" See saede: "Saewen, en en poa Fesch."
35 En aus hee Befael jejaeft haud daut dee Mensche sikj sulle dol sate,
36 neem hee dee saewen Brood en dee Fesch en dankt doafaea, bruak dee twei en jeef dee Jinja daut, en dee jeewe daut to de Mensche.
37 Dee aute aula, en worde saut, en see hoowe opp waut aewa jeblaewe wea, saewen Kjarw foll.
38 En bie feeha dusent Maun haude je-ate, onne Fruehes en Kjinja.
39 Aus hee daut Follkj haud gone lote, steach hee enn daut Schepp enenn, en kjeem no dee Ommjaeajent bie Magdala.
Copyright © 2001 by Elmer Reimer