M’Cheyne Bible Reading Plan
Dee 58 Psalm
To dän Haupt Musikaunt. Doo nijch fenijchte. En jeheemet Schats, fonn Doft.
1 Woa jie werkjlijch Jerajchtijchkjeit räde em Stelle? Doo jie rajcht rejchte, O Menschesäns?
2 Jo, em Hoat doo jie june Henj äare Jewault eewe em Launt.
3 Dee Beese sent framd jemoakt fonn daut Muttalief; dee sent febiestat wan see jebuare sent, un räde Läajes.
4 Äa Jeft es soo aus daut Jeft fonn ne Schlanj; soo aus dee doowe Schlanj dee siene Uare toostoppt.
5 Dee sien Meista siene Stem nijch heat, wan dee uk seeha goot späle kaun.
6 O Gott, bräakj äare Täne enn äa Mul; bräakj dee june Leiw äare groote Täne, O Herr Gott.
7 Lot dän wajch schmelte soo aus dee Wotasch dee wajch rane; hee bijcht siene Fiele, oba lot daut soo senne aus wan dee aufjeschnäde sent,
8 Soo aus ne Schnigj dee wajch schmelt wan dee delengd jeit, so aus ne Fru äa Misjeburt, dee seene nijch dee Sonn.
9 Fer däm daut dee Grope daut Fia fonn dee Dorne feele kaun, auf jreen oda jleajent, woat hee dee wajch fäaje.
10 Dee Jerajchte woat sikj freihe wan hee Rach sit; hee woat siene Feet wausche enn dee Gottloose äa Bloot.
11 Soo daut en Maun saje woat: "Sejchalijch doa es Loon fa dee Jerajchte; sejchalijch doa es en Gott dee opp dise Ead rejchte deit."
Dee 59 Psalm
To dän Haupt Musikaunt. Doo nijch fenijchte. Em Jeheemet Schats fonn Doft, aus Saul schekjt, en see bie daut Hus luade am doot to moake.
1 Rad mie fonn miene Fiend, O mien Gott, beschuts mie fonn dän dee sikj jäajen mie opphaewe.
2 Rad mie fonn dän dee Beeset doone, un rad mie fonn bloodrije Mensche.
3 Dan see, dee festäakje sikj un luare fa miene Seel; dee Majchtje saumle sikj toop jäajen mie, nijch wäajen mien Äweträde, un nijch wäajen miene Sind, O Herr Gott.
4 Dee rane un moake sikj reed, nijch daut ekj schuldijch sie; wakj opp mie to halpe, en see.
5 Un du, O Herr Gott aulmajchtja Gott, Iesrael äa Gott, wakj opp aul dee Natsjoone to strofe; sie nijch jnädijch to dän dee Beeset plone. Selah.
6 Dee kome oppenowent trigj; dee jule soo aus en Hunt, un gone romm dee Staut.
7 See, brelle met äa Mul, schweate sent enn äare Leppe, dan see saje "Wäa heat?"
8 Oba du, O Herr Gott, woascht äwe an lache; du woascht aul dee Natsjoone spotte.
9 O miene Macht, ekj woa fa die wachte; dan Gott es mien stoakja Torm.
10 Dee Gott fonn mien Erboarme woat mie trafe, Gott woat mie mien Felange opp miene Fiend seene lote.
11 Doo dän nijch ommbrinje, sest wudd mien Folkj fejäte; festrei dän derjch diene Krauft un brinj dän dol, O Herr Gott onns Schilt.
12 Dan dee Sind enn äare Miele es daut Wuat fonn äare Leppe, un lot daen jefange nome enn äa Stolltet, un fa fluche un leaje daut see räde.
13 Doo an fetäare enn dien Oaja, doo an fetäare soo daut see nijch meeha sent, un see sele weete daut doa en Gott es dee rejeare deit enn Joakopp bott daut Enj fonne Ead. Selah
14 Jo, dee sele trigj kome oppenowent, lot an jule soo aus en Hunt un romm dee Staut gone.
15 Lot dän han un trigj waundre fa Äte, un gnorre wan see nijch tofräd sent.
16 Oba ekj woa fonn diene Krauft sinje; jo, ekj woa Tsermorjenst fonn dien Erboarme sinje. Dan du best mien stoakja Torm, un miene Festäakjstaed enn dän Dach fonn mien Trubbel.
17 To die, O miene Krauft, woa ekj sinje; dan Gott es mien stoakja Torm, dee Gott fonn mien Erboarme.
3 Miene Breeda, dee measchte fonn junt sulle nich feseakje Leara to senne, wiel jie weete daut dee ne jratre Feauntwuatunk habe.
2 Enn fael Waeaj doo wie aule stolpre. Wan irjent waea nich enn siene Wead stolpat, dee es en follkomne Maun, en kaun sien gaunse Kjarpa beharsche.
3 Wan wie dee Pead en Toom em Mul laje soo daut see onns jehorche motte, dan kje wie aea gaunse Lief lenkje.
4 Kjikj no dee groote Schaep, dee soo groot sent, en fonn stoakje Wind jedraewe woare, doch woare dee jelenkjt met en kjleenet Rooda wuaemma dee Steamaun daut han lenkje wel.
5 Soo es uk dee Tung en kjleenet Jliet, en doch pucht dee sikj met groote Dinj. See waut fonn groote Woolt en kjleenet Fia aunstekjt.
6 En dee Tung es en Fia, en Welt fonn Onnjerajchtichkjeit. Soo es dee Tung mank onnse Jlieda, daut dee de gaunse Kjarpa feonnreinicht, en daut Laewe aunstekjt, en woat fonne Hal aunjestekjt.
7 Dan fonn Natua, beides Beeste en Faeajel, en krupende Kjraete, en Wotatiere sent jetomt, en woare tom jemoakt derch Menschenatua.
8 Oba dee Tung kaun kjeen Mensch tom moake. Daut es en onnjetomdet Beeset Dinkj, foll doodes Jeft.
9 Wie saeajne Gott daem Foda doamet, en fluche Mensche doamet dee no Gott sien Bilt jeschaufe sent.
10 Ut daut naemlijet Mul kjemt beides Saeajen en Fluche. Soont es nich pausent, miene Breeda.
11 Jeft ne Sprinj beides seetet Wota uk bettret ut daut naemiljet Loch?
12 Miene Breeda, kaun en Fiejeboom Eeljbaeare droage, oda en Wienrank Fieje? Soo kaun uk kjeen soltjet Wota, seetet Wota jaewe.
13 Waea es Weis en Festendich mank junt? Lot am derch sien gooda Waundel siene Woakje wiese enn weisheits Saunftmoot.
14 Oba wan jie bettre Aufgonst en Striet enn june Hoate ha, dan pucht nich, en leacht nich jaeajen dee Woarheit.
15 Dise Weisheit kjemt nich fonn Bowe, oba es irdisch, natearlich, soo aus beese Jeista.
16 Dan wua doa Aufgonst en Striet es, doa es Opprua en aulahaunt nutslooset.
17 Oba dee Weisheit dee fonn Bowe kjemt es easchtens rein, fraedlich, jelind, jehuarsaum, foll Erboarme en goode Woakje, deit nich twiewle, en heichelt nich.
18 Dee Jerajchtichkjeits Frucht woat jeseit enn Fraed fa daen dee Fraed moake.
Copyright © 2001 by Elmer Reimer