M’Cheyne Bible Reading Plan
Dee 38 Psalm
En Psalm fonn Doft, tom nodenkje.
1 O Herr Gott, doo mie nijch dodle enn dien Oaja; un doo mie nijch strofe enn dien Wut.
2 Dan diene Feile sent enn mie enenn jesunke, un diene Haunt deit schwoa opp mie drekje.
3 Doa es kjeen Jesundet enn mien Fleesch wäajen dien Oaja, un kjeene Fräd enn miene Knoakes wäajen miene Sind.
4 Dan miene Sinde sent äwa mien Kopp jekome, soo aus ne Laust to schwoa fa mie.
5 Miene Wunnde sent foll Fefuldet wäajen miene Noarheit.
6 Ekj sie doljeboage, ekj sie seeha doljeboage; ekj go truarijch dän Dach äwa.
7 Dan miene Lende sent met daut Brenne jefelt, un doa es kjeen Jesundet enn mien Fleesch.
8 Ekj sie schwak un seeha febroake; ekj jul wäajen daut Stäne enn mien Hoat.
9 Mien Herr, aul mien Janke es fer die, un mien Sefte es nijch fonn die festoake.
10 Mien Hoat deit jesche, miene Krauft haft mie felote; un daut Lijcht fonn miene Uage es uk nijch bie mie.
11 Miene Leefste un miene Frind stone wiet auf fonn miene Ploag, en miene Fewaunte stone wiet auf fonn mie.
12 Un dee mien Läwe wele ommbrinje laje ne Schlenj; un dee mie Beeset aundoone wele, räde Fenijchte, un plone Lest dän gaunse Dach.
13 Oba soo aus eena dee Doof es, ekj hea daut nijch, un ekj sie soo aus en Stomma dee sien Mul nijch op moakt.
15 Dan mien Hop es enn die, O Herr Gott; Du woascht auntwuate, O Herr mien Gott.
16 Dan ekj säd: "Sest wudde see sikj äwa mie freihe; sest wan mien Foot jleppt, see sikj äwa mie feharlijche."
17 Dan ekj sie bottem faule, un miene Weedoag es emma bie mie.
18 Dan ekj woa miene Schult bekjane; ekj sie besorjcht äwa miene Sind.
19 Un miene Fiend sent losstijch un stoakj, un dee mie oone Uasoak hause sent em faulsche femeat;
20 Un dee Beeset fejelte fa Goots, stone jäajen mie wiels daut Goots mie nofoljcht.
21 O Herr Gott, felot mie nijch! O mien Gott, sie nijch wiet auf fonn mie!
22 Doo mie schwind halpe, O mien Herr, miene Radunk.
2 Doaromm mott wie so fael meeha doaropp acht jaewe waut wie jeheat ha, daut wie nich bie daut Ziel febie jleppe.
2 Dan wan daut Wuat daut de Enjel jeraet ha, staunthauft wea, en jiedat aewatraede en onnjehuarsaum jerachte Fejeltunk kjreach;
3 Woo woa wie doafonn kome wan wie soone groote Seelichkjeit fesieme? dee onns emm Aunfank fom Herr selfst jepraedicht wort, en donn unjastet wort derch daen dee am heade,
4 en Gott uk Zeichness jeef, beides derch Teakjens en Wunnda, en feschiedenste majchtje Woakje, en deeld daem Heilje Jeist ut no sien Wele.
5 Dan hee haft nich dee komende Welt, fonn dee wie raede, de Enjel unjadon jemoakt.
6 Oba doa haft eena opp ne Staed opp earnst jezeicht: "Waut es dee Mensch, daut du aun am denkjst? oda en Menschesaen daut du am be-oobachde sust?
7 Du hast am en bestkje laeaja jemoakt aus Enjel, en hast am met Harlichkjet en Ea jekroont;
8 Du hast aules unja siene Feet unjadon jemoakt." Dan en daem daut hee am aules unja de Feet jedone haft, haft hee nusscht jelote daut nich unja siene Feet unjadon es. Oba, nu see wie noch nich aules am unjadon.
9 Oba wie seene Jesus, dee fa en stootje laeaja jemoakt wea aus dee Enjel, fa daut Liede derchem Doot, nu met Harlichkjeit en Ea jekroont, daut hee derch Gott siene Jnod daen Doot schmakje sull fa aula Maun.
10 Dan daut jeziemd daem, waeajen waem aules es, en derch waem aules es, enn daem hee fael Saens to Harlichkjet feat, daut hee daen Seelichkjeitshaeafeara derch liede follkome moake sull.
11 Dan dee, dee heilich moakt; en dee, dee heilich jemoakt woare, sent aula fonn eent; doawaeajen schaemt hee sikj nich an Breeda to nane,
12 en sajcht: "Ekj woa dien Nome to miene Breeda bekaunt moake, med enne Jemeent woa ekj sinje;"
13 en wada: "Ekj woa mien fetruhe enn die sate;" en wada: "Kjikj! ekj en dee Kjinje dee Gott mie jejaeft haft".
14 Wiel nu dee Kjinje aun Fleesch en Bloot aundeel ha, neem hee uk aundeel aun daut selwje, so daut hee derch daen Doot daem fenichte kunn dee Jewault haud aewa daen Doot, daut heet, de Diewel;
15 en daen loos moake dee derch Angst fa daen Doot, laeweslank feschkloft weare.
16 Dan werklich nemt hee nich Enjel aun, oba Obraum siene Nokome nemt hee aun.
17 Doaromm musst hee opp aule waeaj so woare aus siene Breeda, daut hee kunn en erboarmenda en Truehe huage Priesta woare enn daem waut Gott aunbelangt, daut hee de Mensche aeare sind betole kunn.
18 Dan so aus hee selfst jelaede haft enn Feseakjunk, kaun hee daen halpe dee nu fesocht woare.
Copyright © 2001 by Elmer Reimer