M’Cheyne Bible Reading Plan
Dee 13 Psalm
To daen Haupt Musikaunt, en Psalm fonn Doft.
1 Woo lang woascht du fonn mie fejäte, O Herr Gott? Fa emma? Woo lang woascht du dien Jesejcht fonn mie festäakje?
2 Woo lang saul ekj Rot näme enn miene Seel, un jieda Dach Trua ha enn mien Hoat? Woo lang saul mien Fient fäajetrocke woare fer mie?
3 Kjikj! Jeff mie Auntwuat, O Herr Gott, mien Gott. Doo miene Uage oppdache, daut ekj nijch ennschlop emm Doot;
4 Daut mien Fient nijch meteemol sajcht: "Ekj ha jewonne äwe am," un miene Fiend sikj freihe wan ekj fescheddat sie.
5 Oba ekj ha enn dien Erboarme Toofetruehe jehaut; mien Hoat woat sikj freihe enn diene Radunk.
6 Ekj woa to däm Herr Gott sinje, wiels hee mie beloont haft.
Dee 14 Psalm
To daen haupt Musikaunt, en Psalm fonn Doft.
1 Dee Noa haft enn sien Hoat jesajcht: "Doa es kjeen Gott." Äa Benäme es fe-ädelt, waut see deede, deede see enn Haus, doa es kjeena dee Goots deit.
2 Dee Herr Gott kjikjt rauf fomm Himel opp dee Mensche Säns, tom seene auf doa irjent waut fa Festentnis wea, dee no Gott socht:
3 Dee ha sikj aule auntsied jedreit, dee sent toop schwiensch jeworde, doa es kjeena dee Goots deit, nijch emol eena!
4 Ha aul dee, dee Beeset eewe kjeen Festaunt? Dee Mien Folkj oppjefräte ha soo aus Broot; dee ha däm Herr Gott nijch aunjeroopt.
5 Donn deede see sikj enjste fa dän Schrakj, dan Gott es enn dee Jerajchte äa Jeschlajcht.
6 Du hast dee Oama äa Rot jeschämt, dan dee Herr Gott es siene Tooflucht.
7 Wäa woat dee Radunk ut Zion brinje? Wan dee Herr Gott dee Jefangenschoft fonn sien Folkj trigj brinje woat, dan woat Joakopp sikj freihe, un Iesrael woat froo senne.
26 Soo aus Schnee emm Somma, un aus Räajen emm Eifst, soo es Ea nich rajcht fa en Noa.
2 Soo aus en Foagel wajch waundat, soo aus dee Schwaulm wan dee flijcht, soo saul dee Fluch oone Uasoak niemols kome.
3 Ne Wipp fa en Peat; en Toom fa däm Äsel; un en Kneppel fa däm Noa sien Rigje.
4 Doo en Noa nich Auntwuat jäwe doano aus siene Noarheit es, sest woascht soo senne aus hee es, soogoa du.
5 Doo en Noa Auntwuat jäwe no siene Noarheit no, soo daut hee nich Kluak es enn sien eajnet Aunseene.
6 Wäa ne Bootschoft schekjt enn en Noa siene Haunt, schnitt sien eajne Foot auf, un drinkjt Feletse.
7 Soo aus en Loma sien Been schlaup hengt, soo es en Jlikjnes enn Noare äa Mul.
8 Soo aus eena en Steen enn ne Schlenj binje deit, soo es dee, dee Ea jeft to en Noa.
9 Soo aus ne Dorn derjch en Maun siene Haunt spekjt, soo es en Jlikjnes enn Noare äa Mul.
10 Dee aules erschaufe haft es Groot; oba wäa en Noa aun nemt es soo aus eena dee soone aun nemt dee bloos febie gone.
11 Soo aus en Hunt dee trigj jeit no sien eajnet Kolkj, soo es en Noa dee siene Noarheit wada deit.
12 Sitst du en Maun dee Kluak es enn siene eajne Uage? Doa es meeha Hopninj fa en Noa aus fa soonem.
13 Dee Fula sajcht: "Doa es en Leiw enne Gaus! Doa es en Leiw tweschen dee Gausse!"
14 Soo aus ne Däa opp dee Jehenje dreit, soo deit dee Fula opp sien Bad.
15 Dee Fula diet siene Haunt enn dee Schiew laje; hee es nachläsijch dee trigj no sien Mul to brinje.
16 Dee Fula es weis enn sien eajnet Aunseene, meeha aus säwen dee ne weise Auntwuat jäwe.
17 Wäa bie Striet febie jeit un sikj kemmat äwa daut waut nuscht met am to doone haft, es soo aus eena dee en Hunt bie de Uare jriepe deit.
18 Soo aus eena dee rosent es, un Fiafunke, Fiele un Doot schmitt,
19 soo es dee Maun dee sien Noba hinjen Lijcht feat, un sajcht: "Muak ekj nich bloos Spos?"
20 Daut Fia jeit ut wua doa kjeen Hollt es; soo heat Striet opp wan doa kjeena es dee Pludat.
21 Soo aus Kole to läwendje Kola sent, un Hollt to Fia, soo es en zenkischa Mensch Striet aun to stale.
22 Däem hinjarikjsche siene Wead sent soo aus scheenet Äte; oba dee gone rauf no daut deepste Poat fonn daut Hoat.
23 So aus jrieset Selwa äwa en eadnet Jefäs, soo sent brennende Leppe un en beeset Hoat.
24 Wäa hausst deit met siene Leppe schmeijchle; dan hee lajcht Lest opp enn sien Ennaschtet;
25 wan siene Stemm scheen heat, jleew am nich, dan hee haft säwen haussfolle Dinje enn sien Hoat.
26 Hauss woat bedakjt met Lest; sien Beeset woat opjedakjt enn dee Fesaumlunk.
27 Wäa ne Kul groft woat doa enenn faule; un wäa en Steen rollt woat seene dautet trigj opp am rolle woat.
28 Ne leajende Tung hausst däm, däm daut kwatscht; un ne Tunj dee hinjalestijch rät deit stolpre aunreede.
5 Oba, Breeda, aewa dee Tiede en Joarestiede eset nich needich junt meeha to schriewe.
2 Dan jie weete selfst jeneiw daut daem Herr sien Dach so kome woat aus en Deef enne Nacht.
3 Wan see saje: "Fraed en Sechaheit", dan woat onnferhoffs Fedoawness opp an kome so aus Weedoag opp ne Fru kjemt dee en Kjint to Welt brinjt, en kjeena woat kjenne wajch ranne.
4 Oba Breeda, jie sent nich enn Diestaness, daut dee Dach junt sull so aus en Deef aewafaule.
5 Jie sent aula Lichtmensche en Doagesmensche. Wie jeheare nich to de Nacht oda to de Diestaness.
6 Doaromm wel wie nich schlope so aus dee aundre, oba wel wie faeasechtich en nichta senne.
7 Dan soone dee schlope, schlope enne Nacht; en dee bedrunke sent, sent enne Nacht bedrunke.
8 Wel wie oba, dee wie tom Dach jeheare, nichta senne, aunjedone met daut Brosstschilt daut Gloowe en Leew es, en fa ne Kjriejesmets, dee Hopninj fa dee Seelichkjeit.
9 Dan Gott haft onns nich bestemt to dee Rach, oba dee Seelichkjeit to kjriehe derch onns Herr Jesus Christus,
10 dee fa onns storf, so daut auf wie woake oda auf wie schlope, met am toop kjenne laewe.
11 Doaromm treest junt unjarenaunda, en buet junt unjarenaunda opp, so aus jie uk doone.
12 Nu bed wie junt, Breeda, daut jie daen aunerkjane dee mank ju oabeide, dee junt em Herr faeastone en junt beleare,
13 en daut jie daen besondasch enne Leew huach achte waeajen aeare Oabeit. Laeft enn Fraed eena met daem aundra.
14 Wie femone junt uk, Breeda, wiest daen trajcht dee sikj nich schekje wele; treest daen, daen Moot faelt; halpt daen dee Schwak sent; en siet Jeduldich met aulem.
15 Seet doano daut nich irjentwaea en aundrem Beeset met Beeset trigtolt; straeft leewa emma daut Goodet no, eena jaeajen daem aundra, uk waut aulamaun aunbelangt.
16 Siet emma froo.
17 Hoolt aun em Jebaed.
18 Enn aules siet dankboa: dan dit es Gott sien Wele fa junt en Christus Jesus.
19 Doot daem Jeist nich unjadrekje.
20 Fe-acht nich dee profeetische Lea.
21 Unjaseakjt aules, en hoolt daut Goodet faust.
22 Hoolt junt wajch fonn aules waut en beesa Schien haft.
23 Nu mucht Gott, dee Fraedensgott selfst, junt gaunsentgoa heilich moake, en mucht jun Jeist en Seel en Lief toop oone Faele bewoat woare aun daen Dach wan dee Herr Jesus Christus kome woat.
24 Dee junt roopt es Tru, dee woat daut uk secha doone.
25 Breeda, doot fa onns baede!
26 Jreest aul dee Breeda met en heilja Kuss.
27 Ekj befael junt bie daem Herr daut dis Breef aul dee Breeda faeajelaest woat.
28 Mucht onns Herr Jesus siene Jnod met ju senne!
Copyright © 2001 by Elmer Reimer