M’Cheyne Bible Reading Plan

อาธาลิยาห์ครองราชย์ในยูดาห์

11 เมื่ออาธาลิยาห์มารดาของอาหัสยาห์เห็นว่าบุตรของนางสิ้นชีวิตแล้ว นางก็เริ่มตามฆ่าบรรดาเชื้อพระวงศ์ทุกคน ² แต่เยโฮเช-บาบุตรหญิงของกษัตริย์เยโฮรัม น้องสาวของอาหัสยาห์ ได้ลักพาโยอาชบุตรชายของอาหัสยาห์ออกมา เพื่อไม่ให้ถูกฆ่าไปพร้อมกับบุตรคนอื่นๆ ของกษัตริย์ นางซ่อนโยอาชกับพี่เลี้ยงไว้ในห้องนอน ให้พ้นจากอาธาลิยาห์ที่ต้องการจะเอาชีวิตท่าน ³ โยอาชอยู่กับนางเป็นเวลา 6 ปี โดยถูกซ่อนอยู่ในพระตำหนักของพระผู้เป็นเจ้า ในขณะที่อาธาลิยาห์ปกครองแผ่นดิน

โยอาชครองราชย์ในยูดาห์

⁴ แต่ในปีที่เจ็ด เยโฮยาดาให้ไปนำบรรดาผู้บัญชากองร้อยของชาวเคเรท และทหารคุ้มกัน เพื่อมาพบท่านที่พระตำหนักของพระผู้เป็นเจ้า และท่านทำสนธิสัญญากับพวกเขา และให้สาบานในพระตำหนักของพระผู้เป็นเจ้า และให้พวกเขาได้พบกับราชบุตร ⁵ และท่านสั่งพวกเขาว่า “สิ่งที่ท่านควรปฏิบัติก็คือ ให้หนึ่งในสามของพวกท่านมาเริ่มเข้าเวรในวันสะบาโต พวกท่านกลุ่มนี้จะคุ้มกันวังของกษัตริย์ ⁶ อีกหนึ่งในสามของพวกท่านจะประจำอยู่ที่ประตูสูร์ และอีกหนึ่งในสามจะคุ้มกันอยู่ที่ทางเข้าประตูเมืองเป็นแรงหนุนให้กับทหารคุ้มกัน พวกท่านจะต้องคุ้มกันวัง ⁷ พวกท่าน 2 กลุ่มที่ไม่เข้าเวรในวันสะบาโต จะต้องคุ้มกันพระตำหนักของพระผู้เป็นเจ้า เพื่อความปลอดภัยของกษัตริย์ ⁸ พวกท่านต้องประจำการอยู่รอบข้างกษัตริย์ แต่ละคนถืออาวุธไว้พร้อม และใครก็ตามที่เข้ามาใกล้ตัวท่าน จะต้องถูกฆ่า พวกท่านจงอยู่ใกล้ชิดกษัตริย์ ไม่ว่าท่านจะไปที่ใดก็ตาม”

⁹ บรรดาผู้บัญชากองร้อยปฏิบัติตามทุกสิ่งที่เยโฮยาดาปุโรหิตสั่ง และแต่ละกลุ่มก็ได้นำคนของตนมาหาเยโฮยาดาปุโรหิต ไม่ว่าจะเป็นกลุ่มที่จะออกเวรหรือที่จะเข้าเวรในวันสะบาโต ¹⁰ ปุโรหิตมอบหอกและโล่ที่เป็นของกษัตริย์ดาวิด ซึ่งเก็บไว้ในพระตำหนักของพระผู้เป็นเจ้าให้แก่บรรดาผู้บัญชากองร้อย ¹¹ พวกทหารคุ้มกันแต่ละคนถืออาวุธไว้พร้อม ตั้งแต่ด้านใต้จรดด้านเหนือของพระตำหนัก รอบแท่นบูชาและพระตำหนัก เพื่อความปลอดภัยของกษัตริย์ ¹² แล้วปุโรหิตก็นำบุตรของกษัตริย์ออกมา สวมมงกุฎ และมอบพันธสัญญาให้แก่ท่าน และพวกเขาประกาศให้ท่านเป็นกษัตริย์ และเจิมท่าน แล้วพวกเขาก็ปรบมือและกล่าวว่า “ขอกษัตริย์มีอายุยืนนาน”

¹³ เมื่ออาธาลิยาห์ได้ยินเสียงทหารคุ้มกันและประชาชน นางจึงออกไปหาประชาชนที่พระตำหนักของพระผู้เป็นเจ้า ¹⁴ เมื่อนางมองดู ก็เห็นกษัตริย์ยืนอยู่ที่ข้างเสาพระตำหนักตามธรรมเนียม บรรดาผู้บัญชากองร้อยและผู้เป่าแตรยาว^[a]ยืนอยู่ข้างๆ และประชาชนทั้งปวงของแผ่นดินกำลังร่าเริงและเป่าแตรยาว อาธาลิยาห์ก็ฉีกเสื้อของตน และร้องว่า “กบฏ กบฏ” ¹⁵ เยโฮยาดาปุโรหิตสั่งบรรดาผู้บัญชากองร้อยที่ควบคุมกำลังกองทัพว่า “นำนางออกมาระหว่างแถวทหาร และผู้ใดที่ตามนางไป ก็ฆ่าเสียด้วยคมดาบ” เพราะปุโรหิตพูดว่า “อย่าฆ่านางในพระตำหนักของพระผู้เป็นเจ้า” ¹⁶ ดังนั้นพวกเขาจึงจับกุมนาง และนางออกไปทางสำหรับม้าผ่าน ที่ประตูทางเข้าวังของกษัตริย์ และนางก็ถูกประหารชีวิต

¹⁷ เยโฮยาดาทำพันธสัญญาระหว่างพระผู้เป็นเจ้า กษัตริย์ และประชาชนว่า ให้พวกเขาเป็นชนชาติของพระผู้เป็นเจ้า และสัญญาระหว่างกษัตริย์กับประชาชน ¹⁸ ครั้นแล้ว ทุกคนในแผ่นดินก็เข้าไปทลายวิหารเทพเจ้าบาอัลลง พวกเขาทุบแท่นบูชาและเทวรูปบาอัลจนแตกเป็นชิ้นๆ และฆ่ามัทธานปุโรหิตของเทพเจ้าบาอัลที่หน้าแท่นบูชา แล้วเยโฮยาดาปุโรหิตก็กำหนดให้มียามเฝ้าพระตำหนักของพระผู้เป็นเจ้า ¹⁹ ท่านให้บรรดาผู้บัญชากองร้อย ชาวเคเรท ทหารคุ้มกัน และประชาชนทั้งปวงของแผ่นดิน ร่วมกันเชิญกษัตริย์ลงมาจากพระตำหนักของพระผู้เป็นเจ้า เดินเข้าทางประตูทหารคุ้มกัน ไปยังวังของกษัตริย์ และนั่งบนบัลลังก์ ²⁰ ดังนั้นประชาชนทั้งปวงของแผ่นดินต่างยินดี และบ้านเมืองนั้นก็สงบสุขหลังจากที่อาธาลิยาห์ถูกดาบสังหารที่วังของกษัตริย์

โยอาชครองราชย์ในยูดาห์

²¹ โยอาชมีอายุ 7 ปี เมื่อท่านเริ่มเป็นกษัตริย์

12 ในปีที่เจ็ดของเยฮู โยอาชก็เริ่มเป็นกษัตริย์ และท่านครองราชย์ 40 ปีในเยรูซาเล็ม มารดาของท่านชื่อศิบียาห์แห่งเบเออร์เช-บา ² โยอาชกระทำสิ่งที่ถูกต้องในสายตาของพระผู้เป็นเจ้า ตลอดทั้งชีวิตของท่าน เพราะเยโฮยาดาปุโรหิตสั่งสอนท่าน ³ แต่สถานบูชาบนภูเขาสูงยังไม่ถูกกำจัดไป และประชาชนยังมอบเครื่องสักการะและเผาเครื่องหอมที่สถานบูชาบนภูเขาสูง

โยอาชปฏิสังขรณ์พระตำหนัก

⁴ โยอาชบอกบรรดาปุโรหิตว่า “เงินถวายสำหรับเครื่องใช้ที่บริสุทธิ์ที่มอบให้พระตำหนักของพระผู้เป็นเจ้าทั้งหมด เงินภาษีพระตำหนักที่เก็บได้จากทุกคน^[b] เงินจากการตีราคาของแต่ละคน^[c] และเงินที่ถวายด้วยใจสมัคร ⁵ จงให้ปุโรหิตใช้เงินที่มาจากผู้อุทิศ เพื่อซ่อมแซมพระตำหนักเท่าที่เห็นสมควรว่าจำเป็นต้องซ่อม” ⁶ แต่เมื่อถึงปีที่ยี่สิบสามของกษัตริย์โยอาช บรรดาปุโรหิตก็ไม่ได้ซ่อมแซมพระตำหนักเลย ⁷ ฉะนั้นโยอาชจึงเรียกเยโฮยาดาปุโรหิตและปุโรหิตอื่นๆ มาและสั่งว่า “ทำไมพวกท่านจึงไม่ซ่อมแซมพระตำหนัก ฉะนั้นไม่ต้องรับเงินจากผู้อุทิศอีก แต่จงเอาไปใช้ในการซ่อมพระตำหนัก” ⁸ ดังนั้น บรรดาปุโรหิตจึงเห็นด้วยที่พวกเขาไม่ควรรับเงินจากประชาชนอีก และพวกเขาจะไม่เป็นฝ่ายจัดการเรื่องการซ่อมแซมพระตำหนัก

⁹ และเยโฮยาดาปุโรหิตเอาหีบใบหนึ่งมาเจาะรูที่ฝา และตั้งหีบไว้ที่ข้างแท่นบูชา ทางด้านขวาของผู้ที่เข้าพระตำหนักของพระผู้เป็นเจ้า และบรรดาปุโรหิตที่มีหน้าที่เฝ้าพระตำหนักตรงทางเข้า ก็เป็นผู้เก็บเงินทั้งหมดที่นำเข้ามาให้พระตำหนักของพระผู้เป็นเจ้า ¹⁰ เมื่อใดที่พวกเขาเห็นว่าในหีบมีเงินมาก เลขาของกษัตริย์และหัวหน้ามหาปุโรหิตก็จะมาเก็บและนับเงินที่ได้ในพระตำหนักของพระผู้เป็นเจ้า ¹¹ และจะมอบเงินที่ชั่งแล้วให้แก่บรรดาหัวหน้าคุมงานพระตำหนักของพระผู้เป็นเจ้า และจ่ายค่าแรงให้แก่ช่างไม้และช่างก่อสร้างที่ซ่อมแซมพระตำหนักของพระผู้เป็นเจ้า ¹² และจ่ายค่าแรงให้แก่ช่างก่ออิฐ และช่างสกัดหิน รวมทั้งค่าซื้อไม้และหินที่แต่งแล้วที่ใช้ซ่อมแซมพระตำหนักของพระผู้เป็นเจ้า และค่าใช้จ่ายอื่นๆ ¹³ แต่เงินที่อุทิศให้พระตำหนักของพระผู้เป็นเจ้าไม่ได้นำไปใช้ในการหล่ออ่างเงิน กรรไกรตัดไส้ดวงประทีป ถ้วย แตรยาว ภาชนะเงินหรือทองคำใดๆ ¹⁴ เพราะเป็นค่าใช้จ่ายให้แก่พวกช่างที่ซ่อมแซมพระตำหนักของพระผู้เป็นเจ้า ¹⁵ และไม่มีการถามไถ่เรื่องบัญชีจากผู้คุมงานที่จ่ายพวกช่าง เพราะพวกเขาสุจริตในเรื่องนั้น ¹⁶ ส่วนเงินจากของถวายเพื่อไถ่โทษ และเครื่องสักการะเพื่อลบล้างบาปนั้น ไม่ได้นำมาใช้ในพระตำหนักของพระผู้เป็นเจ้า เพราะเป็นส่วนของปุโรหิต

¹⁷ ในครั้งนั้นฮาซาเอลกษัตริย์แห่งอารัมได้โจมตีเมืองกัท และยึดเมืองได้ แต่เมื่อฮาซาเอลตัดสินใจไปโจมตีเมืองเยรูซาเล็ม ¹⁸ โยอาชกษัตริย์แห่งยูดาห์นำของถวายบริสุทธิ์ทุกชิ้นที่บรรพบุรุษของท่าน คือเยโฮชาฟัท เยโฮรัม และอาหัสยาห์ กษัตริย์แห่งยูดาห์ได้ถวาย รวมกับของถวายบริสุทธิ์ของท่าน และทองคำที่พบในคลังพระตำหนักและวัง และส่งไปเป็นของกำนัลแก่ฮาซาเอลกษัตริย์แห่งอารัม ดังนั้นฮาซาเอลจึงถอยทัพไปจากเยรูซาเล็ม

โยอาชสิ้นชีวิต

¹⁹ กิจอื่นๆ ทั้งสิ้นของโยอาช และทุกสิ่งที่ท่านกระทำ ก็ได้มีบันทึกไว้แล้วในหนังสือแห่งพงศาวดารของบรรดากษัตริย์แห่งยูดาห์มิใช่หรือ ²⁰ บรรดาข้าราชการของท่านคบคิดทำร้ายและสังหารโยอาชในบ้านที่มิลโล ทางที่ลงไปยังสิลลา ²¹ ข้าราชการที่สังหารท่าน คือโยซาคาร์บุตรชิเมอัท และเยโฮซาบาดบุตรโชเมอร์ โยอาชจึงได้สิ้นชีวิต และพวกเขาบรรจุศพไว้กับบรรพบุรุษของท่านในเมืองของดาวิด และอามาซิยาห์บุตรของท่านครองราชย์แทนท่าน

2 ฉะนั้น บุตรของข้าพเจ้าเอ๋ย จงเข้มแข็งโดยพระคุณที่เรามีในพระเยซูคริสต์เถิด ² จงเอาคำสั่งสอนที่ท่านได้ยินข้าพเจ้าประกาศต่อหน้าพยานหลายคนไปส่งต่อให้กับคนที่ไว้วางใจได้ เขาจะได้เอาไปสอนคนอื่นต่อไปด้วย ³ จงร่วมกันอดทนต่อความยากลำบากกับพวกเราดั่งทหารที่ดีของพระเยซูคริสต์ ⁴ ไม่มีผู้ใดที่รับใช้เป็นทหาร แล้วจะไปเกี่ยวข้องกับเรื่องของพลเรือน ในเมื่อเป้าหมายของเขาคือ การทำให้ผู้บังคับบัญชาพอใจ ⁵ ในทำนองเดียวกันคือ นักกีฬาจะไม่ได้รับมงกุฎของผู้มีชัย นอกจากว่าเขาจะแข่งตามกติกา ⁶ ชาวนาชาวสวนที่ทำงานหนักควรเป็นคนแรกที่รับส่วนแบ่งจากพืชผล ⁷ จงคิดทบทวนสิ่งที่ข้าพเจ้าพูดอยู่นี้ เพราะพระผู้เป็นเจ้าจะช่วยให้ท่านเข้าใจทุกสิ่ง

⁸ จงจดจำไว้ด้วยว่าพระเยซูคริสต์ฟื้นคืนชีวิตจากความตาย สืบเชื้อสายมาจากดาวิด นี่คือข่าวประเสริฐที่ข้าพเจ้าประกาศ ⁹ ข้าพเจ้าจึงทนทุกข์ทรมานอยู่นี้ แม้กระทั่งถูกล่ามโซ่เสมือนเป็นคนร้าย แต่คำกล่าวของพระเจ้าไม่ถูกล่ามไว้ ¹⁰ ฉะนั้นข้าพเจ้าจึงอดทนต่อทุกสิ่งเพื่อคนที่พระเจ้าได้เลือกไว้ พวกเขาจะได้รับความรอดพ้นซึ่งมาจากพระเยซูคริสต์ พร้อมกับพระบารมีอันเป็นนิรันดร์ ¹¹ ข้อความนี้เป็นที่ไว้ใจได้คือ

เพราะพระองค์จะปฏิเสธความเป็นพระองค์เองไม่ได้

คนงานที่พระเจ้าเห็นดีด้วย

¹⁴ จงเตือนพวกเขาถึงสิ่งเหล่านี้ กำชับเขาต่อหน้าพระเจ้าด้วยว่า อย่าวิวาทกันเรื่องคำพูด เพราะไม่มีคุณค่าเลย หากแต่จะทำลายคนที่ฟังเท่านั้น ¹⁵ จงปฏิบัติตนให้ดีที่สุดเพื่อพระเจ้าจะได้เห็นด้วยกับท่าน จงเป็นคนงานที่ไม่ต้องอับอาย และสอนคำกล่าวแห่งความจริงอย่างถูกต้อง ¹⁶ จงเลี่ยงจากการพูดที่ไร้คุณธรรม เพราะคนที่ยิ่งพูดก็จะยิ่งกลายเป็นคนไร้คุณธรรมมากขึ้น ¹⁷ การพูดของเขาจะแพร่ออกไปดังแผลเนื้อร้าย คนพวกนี้ได้แก่ฮีเมเนอัส และฟีเลทัส ¹⁸ ที่ได้ละทิ้งความจริงไป เขาพูดว่าการฟื้นคืนชีวิตนั้นได้เกิดขึ้นแล้ว และเขาได้ทำลายความเชื่อของคนบางคน ¹⁹ แต่รากฐานอันมั่นคงของพระเจ้ายังคงยืนหยัด และประทับด้วยคำจารึกไว้ว่า “พระผู้เป็นเจ้ารู้จักผู้ที่เป็นคนของพระองค์”^[a] และ “ทุกคนที่รับว่าตนเองเชื่อในพระนามของพระผู้เป็นเจ้าต้องละจากความชั่วร้าย”

²⁰ ในบ้านหลังใหญ่มีภาชนะทั้งที่เป็นทองและเงิน แต่ก็มีที่เป็นไม้และดินด้วย บางชิ้นมีไว้สำหรับโอกาสต่างๆ อันมีเกียรติ และบ้างก็มีไว้สำหรับโอกาสทั่วๆ ไป ²¹ ทุกคนที่ชำระตัวจากสิ่งเหล่านี้ได้ก็จะเป็นภาชนะสำหรับโอกาสอันมีเกียรติ บริสุทธิ์ และเป็นประโยชน์แก่เจ้าบ้านและพร้อมสำหรับการงานที่ดีทุกอย่าง

²² จงหนีให้พ้นจากกิเลสของความเป็นหนุ่ม และมุ่งมั่นในความชอบธรรม ความเชื่อ ความรักและสันติสุข เช่นเดียวกับบรรดาคนที่ร้องเรียกพระนามของพระผู้เป็นเจ้าด้วยใจบริสุทธิ์ ²³ อย่าเกี่ยวข้องกับสิ่งโง่เขลาและการวิวาทที่ไร้สาระ เพราะท่านทราบว่าจะเป็นเหตุให้เกิดการวิวาท ²⁴ และผู้รับใช้ของพระผู้เป็นเจ้าต้องไม่วิวาทกัน แต่ต้องมีใจกรุณาต่อทุกคน สามารถสอนผู้อื่นได้ และอดกลั้นต่อคนประพฤติผิด ²⁵ ตักเตือนฝ่ายตรงข้ามด้วยความอ่อนโยน เผื่อว่าพระเจ้าอาจจะโปรดช่วยให้เขากลับใจเพื่อให้เขาทราบความจริง ²⁶ เขาจะได้มีสติ และพ้นจากบ่วงของพญามารซึ่งได้ครอบงำให้ทำตามความประสงค์ของมัน

โฮเชยาได้รับภรรยากลับคืน

3 และพระผู้เป็นเจ้ากล่าวกับข้าพเจ้าดังนี้ว่า “จงไปแสดงความรักต่อภรรยาของเจ้าอีก แม้จะมีชายอื่นที่รักนางอยู่แล้ว และนางผิดประเวณี จงรักนางอย่างที่พระผู้เป็นเจ้ารักพงศ์พันธุ์อิสราเอล แม้ว่าพวกเขาหันไปเชื่อบรรดาเทพเจ้าและติดใจขนมลูกเกด”^{[a] 2} ข้าพเจ้าจึงได้ซื้อตัวนางเป็นค่าของเงินหนัก 15 เชเขล และข้าวบาร์เลย์ 1 โฮเมอร์ และ 1 เลเทค^{[b] 3} และข้าพเจ้าพูดกับนางดังนี้ว่า “เจ้าจะต้องอยู่กับเราหลายวัน เจ้าจะไม่ทำตัวเป็นหญิงแพศยาหรือเป็นของชายอื่น และเราจะทำอย่างนั้นต่อเจ้าด้วย” ⁴ เพราะพงศ์พันธุ์อิสราเอลจะใช้ชีวิตโดยปราศจากกษัตริย์หรือผู้นำเป็นเวลานาน ปราศจากเครื่องสักการะหรือเสาหิน ปราศจากชุดคลุมของปุโรหิตหรือรูปเคารพ ⁵ หลังจากนั้น พงศ์พันธุ์อิสราเอลจะกลับมาและแสวงหาพระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของพวกเขา และดาวิดกษัตริย์ของพวกเขา^[c] และพวกเขาจะตัวสั่นเทาเมื่อมาหาพระผู้เป็นเจ้า และมารับพระพรจากพระองค์ในช่วงเวลาแห่งวาระสุดท้าย

พระผู้เป็นเจ้ากล่าวโทษอิสราเอล

ע ใอยิน

פ เผ

ץ ธซาเด