M’Cheyne Bible Reading Plan

4 Cóż więc powiemy, co zyskał Abraham, nasz ojciec, według ciała?

² Jeśli bowiem Abraham został usprawiedliwiony z uczynków, ma się czym chlubić, ale nie przed Bogiem.

³ Cóż bowiem mówi Pismo? Abraham uwierzył Bogu i zostało mu to poczytane za sprawiedliwość.

⁴ A temu, kto pracuje, zapłata nie jest uznana za łaskę, ale za należność.

⁵ Temu zaś, kto nie pracuje, lecz wierzy w tego, który usprawiedliwia bezbożnego, jego wiara zostaje poczytana za sprawiedliwość.

⁶ Jak i Dawid mówi, że błogosławiony jest człowiek, któremu Bóg przypisze sprawiedliwość bez uczynków, mówiąc:

⁷ Błogosławieni, których nieprawości są przebaczone i których grzechy są zakryte.

⁸ Błogosławiony człowiek, któremu Pan nie poczyta grzechu.

⁹ Czy więc to błogosławieństwo dotyczy tylko obrzezanych, czy też nieobrzezanych? Mówimy przecież, że wiara została Abrahamowi poczytana za sprawiedliwość.

¹⁰ Jakże więc została mu poczytana? Gdy był obrzezany czy przed obrzezaniem? Nie po obrzezaniu, ale przed obrzezaniem.

¹¹ I przyjął znak obrzezania jako pieczęć sprawiedliwości wiary, którą miał przed obrzezaniem, po to, aby był ojcem wszystkich nieobrzezanych wierzących, aby im też poczytana była sprawiedliwość;

¹² I aby był ojcem obrzezania, nie tylko tych, którzy są obrzezani, ale też tych, którzy chodzą śladami wiary naszego ojca Abrahama, którą miał przed obrzezaniem.

¹³ Obietnica bowiem, że ma być dziedzicem świata, nie została dana Abrahamowi czy jego potomstwu przez prawo, ale przez sprawiedliwość wiary.

¹⁴ Jeśli bowiem dziedzicami są ci, którzy są z prawa, to wiara stała się daremna i obietnica obróciła się wniwecz.

¹⁵ Gdyż prawo sprowadza gniew, bo gdzie nie ma prawa, tam nie ma przestępstwa.

¹⁶ Tak więc dziedzictwo jest z wiary, aby było z łaski i żeby obietnica była niewzruszona dla całego potomstwa, nie tylko dla tego, które opiera się na prawie, ale i dla tego, które jest z wiary Abrahama, który jest ojcem nas wszystkich;

¹⁷ (Jak jest napisane: Ustanowiłem cię ojcem wielu narodów) przed Bogiem, któremu uwierzył, który ożywia umarłych i przywołuje te rzeczy, których nie ma, tak jakby były.

¹⁸ On to wbrew nadziei, mając nadzieję, uwierzył, że stanie się ojcem wielu narodów według tego, co mu powiedziano: Takie będzie twoje potomstwo.

¹⁹ A nie będąc słabym w wierze, nie zważał na swoje już obumarłe ciało – bo miał około stu lat – ani na obumarłe łono Sary.

²⁰ I nie zachwiał się z powodu niewiary w obietnicę Boga, ale umocnił się wiarą i oddał chwałę Bogu;

²¹ Będąc też pewien tego, że to, co on obiecał, ma moc też uczynić.

²² Dlatego zostało mu to poczytane za sprawiedliwość.

²³ A nie tylko ze względu na niego samego napisano, że zostało mu to poczytane;

²⁴ Ale i ze względu na nas, którym ma być poczytane, którzy wierzymy w tego, który wskrzesił z martwych Jezusa, naszego Pana;

²⁵ Który został wydany za nasze grzechy i wstał z martwych dla naszego usprawiedliwienia.

Przewodnikowi chóru. Psalm sługi PANA, Dawida, który wypowiedział do PANA słowa tej pieśni w dniu, gdy go PAN ocalił z rąk wszystkich jego wrogów i z ręki Saula. Powiedział wtedy:

18 Będę cię miłował, PANIE, mocy moja.

² PAN moją skałą, moją twierdzą i wybawicielem. Mój Bóg moją opoką, której będę ufał, moją tarczą i rogiem mego zbawienia, moją warownią.

³ Wezwę PANA, który jest godny chwały, a będę wybawiony od moich wrogów.

⁴ Ogarnęły mnie boleści śmierci i zatrwożyły mnie potoki bezbożnych.

⁵ Boleści piekła mnie oplotły, pochwyciły mnie sidła śmierci.

⁶ W moim utrapieniu wzywałem PANA i wołałem do mego Boga. Ze swojej świątyni usłyszał mój głos, a moje wołanie dotarło przed jego oblicze, do jego uszu.

⁷ Wtedy ziemia poruszyła się i zadrżała, a posady gór zatrzęsły się i zachwiały od jego gniewu.

⁸ Z jego nozdrzy unosił się dym, z jego ust buchnął ogień trawiący, węgle zapaliły się od niego.

⁹ Nachylił niebiosa i zstąpił, a ciemność była pod jego stopami.

¹⁰ Dosiadł cheruba i latał; latał na skrzydłach wiatru.

¹¹ Z ciemności zrobił sobie ukrycie, namiotem wokół niego były ciemne wody i gęste obłoki nieba.

¹² Przed jego blaskiem rozeszły się jego obłoki, grad i węgle ogniste.

¹³ I zagrzmiał PAN na niebiosach, Najwyższy wydał swój głos, grad i węgle ogniste.

¹⁴ Wypuścił swe strzały i rozproszył ich, cisnął błyskawicami i ich rozgromił.

¹⁵ I ukazały się głębiny wód, i odsłoniły się fundamenty świata od twojego upomnienia, PANIE, i od podmuchu tchnienia twoich nozdrzy.

¹⁶ Posłał z wysoka, chwycił mnie, wyciągnął mnie z wielkich wód.

¹⁷ Ocalił mnie od potężnego wroga mego i od tych, którzy mnie nienawidzą, choć byli ode mnie mocniejsi.

¹⁸ Zaskoczyli mnie w dniu mego utrapienia, lecz PAN był moją podporą.

¹⁹ Wyprowadził mnie na miejsce przestronne, wybawił mnie, bo mnie sobie upodobał.

²⁰ Nagrodził mnie PAN według mojej sprawiedliwości, oddał mi według czystości moich rąk.

²¹ Strzegłem bowiem dróg PANA i nie odstąpiłem niegodziwie od mego Boga.

²² Bo miałem przed oczyma wszystkie jego nakazy i nie odrzucałem od siebie jego praw.

²³ Byłem wobec niego nienaganny i wystrzegałem się swojej nieprawości.

²⁴ Dlatego oddał mi PAN według mojej sprawiedliwości, według czystości moich rąk przed jego oczyma.

²⁵ Ty z miłosiernym miłosiernie się obejdziesz, a z człowiekiem nienagannym postąpisz nienagannie.

²⁶ Wobec czystego okażesz się czysty, a wobec przewrotnego postąpisz przewrotnie;

²⁷ Ty bowiem lud strapiony wybawisz, a oczy wyniosłe poniżysz.

²⁸ Bo ty zapalisz moją pochodnię; PAN, Bóg mój, rozjaśni moje ciemności.

²⁹ Bo z tobą przebiłem się przez wojsko, z moim Bogiem przeskoczyłem mur.

³⁰ Droga Boża jest doskonała, słowo PANA w ogniu wypróbowane. Tarczą jest dla wszystkich, którzy mu ufają.

³¹ Bo któż jest Bogiem oprócz PANA? Któż skałą oprócz Boga naszego?

³² To Bóg, który przepasuje mnie mocą i doskonałą czyni moją drogę.

³³ Moje nogi czyni jak u łani i stawia mnie na wyżynach.

³⁴ Ćwiczy moje ręce do walki, tak że mogę kruszyć spiżowy łuk swymi ramionami.

³⁵ Dałeś mi też tarczę swego zbawienia i wspierała mnie twoja prawica, a twoja dobrotliwość uczyniła mnie wielkim.

³⁶ Rozszerzyłeś ścieżkę dla mych kroków, tak że moje stopy się nie zachwiały.

³⁷ Ścigałem moich wrogów i dopadłem ich, nie zawróciłem, aż ich nie wytraciłem.

³⁸ Powaliłem ich tak, że nie mogli powstać, upadli pod moje stopy.

³⁹ Przepasałeś mnie mocą do walki, powaliłeś pod moje stopy moich przeciwników.

⁴⁰ Zmuszałeś moich wrogów do ucieczki, abym wykorzenił tych, którzy mnie nienawidzą.

⁴¹ Wołali, lecz nie było nikogo, kto by ich wybawił; wołali do PANA, lecz ich nie wysłuchał.

⁴² Starłem ich jak proch na wietrze, wyrzuciłem jak błoto uliczne.

⁴³ Wyzwoliłeś mnie od kłótni ludzkich, ustanowiłeś mnie głową narodów. Będzie mi służył lud, którego nie znałem.

⁴⁴ Jak tylko usłyszą o mnie, będą mi posłuszni, cudzoziemcy będą udawać uległość.

⁴⁵ Cudzoziemcy zmarnieją i będą drżeć w swoich warowniach.

⁴⁶ PAN żyje, niech będzie błogosławiona moja skała, niech będzie wywyższony Bóg mego zbawienia.

⁴⁷ Bóg dokonuje za mnie zemsty i poddaje mi narody.

⁴⁸ Ty wyzwalasz mnie od moich wrogów; ty wywyższyłeś mnie ponad moich przeciwników, ocaliłeś mnie od gwałtownika.

⁴⁹ Dlatego będę cię, PANIE, sławił wśród narodów i będę śpiewał twemu imieniu.

⁵⁰ Bo dajesz wielkie wybawienie swemu królowi i na wieki okazujesz miłosierdzie swemu pomazańcowi Dawidowi i jego potomstwu.