M’Cheyne Bible Reading Plan
Proces I Ukrzyżowanie Jezusa
Aresztowanie
18 Po tych słowach Jezus wraz ze swoimi uczniami udał się na drugą stronę potoku Cedron. Był tam ogród, do którego wszedł On i Jego uczniowie. 2 Judasz, który Go wydał, również wiedział o tym miejscu, gdyż Jezus często spotykał się tam ze swoimi uczniami. 3 Judasz zatem wziął oddział żołnierzy oraz straż podległą arcykapłanom i faryzeuszom, i przyszedł tam z pochodniami, z lampami i z bronią.
4 Jezus natomiast, świadom wszystkiego, co miało Go spotkać, wyszedł do nich i zapytał: Kogo szukacie?
5 Odpowiedzieli Mu: Jezusa z Nazaretu.
Jezus na to: To Ja jestem. A stał z nimi Judasz, który Go wydał. 6 Gdy zatem powiedział im: Ja jestem, cofnęli się i padli na ziemię. 7 Znów więc zapytał ich: Kogo szukacie?
A oni powtórzyli: Jezusa z Nazaretu.
8 Wtedy Jezus odpowiedział: Powiedziałem wam, że to Ja jestem. Jeśli więc Mnie szukacie, pozwólcie tym ludziom odejść. 9 W ten sposób spełniły się Jego słowa: Nie utraciłem żadnego z tych, których Mi dałeś.
10 Szymon Piotr, ponieważ miał miecz, wyciągnął go, uderzył sługę arcykapłana i odciął mu prawe ucho. Słudze temu było na imię Malchos. 11 Wówczas Jezus zwrócił się do Piotra: Włóż miecz do pochwy. Czy nie mam pić z kielicha, który dał mi Ojciec?
Jezus przed Annaszem
12 W ten sposób oddział wraz z dowódcą oraz straż żydowska schwytali Jezusa, związali Go 13 i najpierw zaprowadzili do Annasza. Był on bowiem teściem Kajfasza, który tego roku sprawował urząd arcykapłana. 14 To właśnie Kajfasz swego czasu doradził Żydom, że lepiej, aby jeden człowiek umarł za lud.
Pierwsza porażka Piotra
15 Szli zaś za Jezusem Szymon Piotr oraz inny uczeń. Uczeń ten był znany arcykapłanowi, dlatego wszedł wraz z Jezusem na dziedziniec arcykapłana. 16 Piotr natomiast stał przy bramie na zewnątrz. Wyszedł więc ten inny uczeń, znajomy arcykapłana, porozmawiał z odźwierną i wprowadził Piotra.
17 Wtedy odźwierna zapytała Piotra: Czy ty też jesteś jednym z uczniów tego człowieka?
Odpowiedział: Nie jestem.
18 A stali tam służący i strażnicy. Rozpalili oni ognisko i grzali się przy nim, gdyż było zimno. Również Piotr stał i grzał się wraz z nimi.
Przesłuchanie Jezusa przez Annasza
19 Tymczasem arcykapłan zapytał Jezusa o Jego uczniów i o Jego naukę. 20 Jezus mu odpowiedział: Ja otwarcie przemawiałem do świata. Zawsze uczyłem w synagodze i w świątyni, gdzie schodzą się wszyscy Żydzi. Potajemnie nic nie mówiłem. 21 Dlaczego więc Mnie pytasz? Zapytaj tych, którzy słuchali moich słów. Oni wiedzą, co powiedziałem.
22 Po tych Jego słowach jeden ze stojących tam strażników wymierzył Jezusowi policzek, mówiąc przy tym: Tak odpowiadasz arcykapłanowi?
23 Jezus na to: Jeżeli uważasz, że odpowiedziałem niewłaściwie, uzasadnij to, a jeżeli właściwie, to dlaczego Mnie bijesz?
24 Następnie Annasz odesłał Go związanego do arcykapłana Kajfasza.
Kolejne porażki Piotra
25 Szymon Piotr stał zaś i grzał się. Wówczas go zagadnęli: Czy ty też jesteś jednym z Jego uczniów?
Lecz on wyparł się: Nie jestem.
26 Wtedy jeden ze sług arcykapłana, krewny tego, któremu Piotr odciął ucho, zapytał: Czy nie ciebie widziałem z Nim w ogrodzie? 27 Piotr wyparł się ponownie — i zaraz zapiał kogut.
Proces Jezusa przed Piłatem
28 Następnie od Kajfasza poprowadzili Jezusa do pałacu namiestnika. Było to wczesnym rankiem. Sami jednak nie weszli do środka, aby zachować czystość i móc spożyć Paschę. 29 Wówczas Piłat wyszedł do nich i zapytał: Jaki zarzut stawiacie temu człowiekowi?
30 Gdyby On nie był przestępcą — odpowiedzieli — nie wydalibyśmy Go tobie.
31 Wtedy Piłat powiedział: Weźcie Go wy i osądźcie zgodnie z waszym Prawem.
Żydzi na to: Nam nie wolno nikogo karać śmiercią.
32 Tak miała się wypełnić zapowiedź Jezusa, w której zaznaczył, jaką śmiercią ma umrzeć.
33 Piłat wszedł więc znów do pałacu, przywołał Jezusa i zapytał: Czy Ty jesteś królem Żydów?
34 Jezus odpowiedział: Sam od siebie to mówisz, czy też inni powiedzieli ci o Mnie?
35 Piłat na to: Czy ja jestem Żydem? Twój naród i arcykapłani wydali mi Ciebie. Co zrobiłeś?
36 Wtedy Jezus powiedział: Moje Królestwo nie jest z tego świata. Gdyby moje Królestwo było z tego świata, moi słudzy walczyliby, abym nie został wydany Żydom. Teraz jednak moje Królestwo nie jest stąd.
37 Piłat zauważył: A zatem jesteś królem?
Jezus na to: Masz słuszność, jestem królem. Ja po to się urodziłem i po to przyszedłem na świat, aby złożyć świadectwo prawdzie. Każdy, komu bliska jest prawda, słucha mojego głosu.
38 Wtedy Piłat powiedział: Co to jest prawda?
Po tych słowach znów wyszedł do Żydów i stwierdził: Ja w Nim nie znajduję żadnej winy. 39 Uzgodniliśmy jednak, że wypuszczam wam na Paschę jednego więźnia. Czy chcecie więc, abym wam uwolnił króla Żydów?
40 W odpowiedzi zawołali: Nie tego, tylko Barabasza! Barabasz natomiast był przestępcą.
Chrystusowy przykład człowieczeństwa
2 Jeśli więc w Chrystusie jest jakaś zachęta, jakaś pociecha miłości, jakaś wspólnota Ducha, jakaś serdeczność i miłosierdzie, 2 pomnóżcie moją radość i bądźcie jednomyślni, związani tą samą miłością, skupieni na wspólnym celu, złączeni jednym zdaniem.
3 Myślcie nie o tym, jak się wybić kosztem innych lub zaspokoić własną próżność, ale raczej w pokorze uważajcie jedni drugich za ważniejszych od siebie. 4 Niech każdy dba nie tylko o to, co jego, lecz i o to, co cudze.
5 Bądźcie względem siebie tacy jak Chrystus Jezus.
6 On, choć istniał w tej postaci, co Bóg,
nie dbał wyłącznie o to, aby być Mu równym.
7 Przeciwnie, wyrzekł się siebie,
przyjął rolę sługi
i był jak inni ludzie.
A gdy już stał się człowiekiem,
8 uniżył się tak dalece,
że był posłuszny
nawet w obliczu śmierci,
i to śmierci na krzyżu.
9 Dlatego Bóg szczególnie Go wywyższył
i obdarzył imieniem
znaczącym więcej niż wszelkie inne,
10 aby na dźwięk imienia Jezus
zgięło się każde kolano
w niebie, na ziemi, pod ziemią
11 i aby każdy język wyznał,
że Jezus Chrystus jest Panem —
na chwałę Boga Ojca.
Mądrze korzystać ze zbawienia
12 Dlatego, moi ukochani, jako zawsze posłuszni — nie tylko, gdy jestem z wami, lecz tym bardziej, gdy mnie nie ma — czyńcie użytek ze swego zbawienia, w poczuciu czci i odpowiedzialności wobec Pana. 13 Bóg to bowiem jest sprawcą waszych pragnień i działań płynących z dobrej woli.[a]
14 Czyńcie wszystko bez narzekania i powątpiewania, 15 tak byście jako dzieci Boga byli bez zarzutu, nienaganni i szczerzy pośród tego zepsutego, wynaturzonego pokolenia. Na jego tle świecicie jak gwiazdy na niebie. 16 Trzymajcie się przy tym Słowa życia, abym mógł się czymś szczycić w dniu przyjścia Chrystusa, żebym miał dowód, że nie na próżno biegałem i nie na darmo się trudziłem. 17 A jeśli nawet mam być złożony w ofierze[b] i przez to wzmocnić waszą wiarę, cieszę się i podzielam radość was wszystkich. 18 Podobnie wy się cieszcie i dzielcie radość ze mną.
Słowo o Tymoteuszu
19 A mam nadzieję w Panu Jezusie, że wkrótce poślę do was Tymoteusza. Chciałbym, by mi przyniósł od was jakieś pocieszające wieści. 20 Nie mam nikogo, kto by myślał podobnie jak on, kto by tak rzetelnie mógł się wami zająć. 21 Wszyscy inni krzątają się wokół własnych spraw, nie spraw Chrystusa Jezusa. 22 Znacie jego historię, że niczym dziecko ojcu służył on razem ze mną przy głoszeniu dobrej nowiny. 23 Właśnie jego mam nadzieję posłać, gdy się dowiem, jakie będą moje dalsze losy. 24 Jestem zaś przekonany w Panu, że sam także wkrótce do was przybędę.
Słowo o Epafrodytosie
25 Uznałem ponadto, że będzie lepiej, jeśli poślę do was Epafrodytosa. To wasz wysłannik, a dla mnie brat, współpracownik i współbojownik. W waszym imieniu zadbał on o moje potrzeby. 26 Tęsknił za wami. Martwił się też tym, że dotarła do was wiadomość o jego chorobie. 27 A rzeczywiście zachorował. Omal nie umarł. Bóg jednak zmiłował się nad nim, a także nade mną, abym nie miał jednego zmartwienia za drugim.
28 Czym prędzej więc go posyłam. Niech was ucieszy jego widok, a mnie niech ubędzie nieco smutku. 29 Przyjmijcie go zatem w Panu z wielką radością. Szanujcie takich ludzi, jak on. 30 Bo zajęty dziełem Chrystusa bliski był śmierci. Naraził swe życie, aby usłużyć mi wtedy, gdy wy nie mogliście.
© 2011 by Ewangeliczny Instytut Biblijny