M’Cheyne Bible Reading Plan
2 Drogie dzieci, piszę o tym, abyście nie popełniali grzechu. A jeśliby ktoś zgrzeszył, mamy Opiekuna[a] u Ojca, Jezusa Chrystusa — Sprawiedliwego. 2 On jest przebłaganiem za nasze grzechy. Lecz nie tylko za nasze. Również za grzechy całego świata.
3 O tym, że Go poznaliśmy, upewniamy się przez to, że przestrzegamy Jego przykazań. 4 Kto twierdzi, że Go poznał, lecz nie przestrzega Jego przykazań, ten jest kłamcą, jest daleki od prawdy. 5 Kto jednak zachowuje Jego słowo, w tym Boża miłość rzeczywiście doszła do doskonałości — dzięki temu przekonujemy się, że jesteśmy w Nim. 6 Kto mówi, że trwa w Nim, powinien postępować tak, jak On.
Nowe przykazanie
7 Drodzy, nie podaję wam nowego przykazania. Przypominam wam dawne, to, które znacie od początku. Tym dawnym przykazaniem jest słowo, które usłyszeliście. 8 A jednak ogłaszam wam nowe przykazanie. Sprawdza się ono w Nim i w was. Ciemność bowiem przemija i jaśnieje już prawdziwe Światło.
9 Kto twierdzi, że jest w Świetle, a nienawidzi swojego brata, właściwie nie wyszedł z ciemności. 10 W Świetle trwa ten, kto kocha swego brata. W takiej osobie nie ma też nic, co mogłoby dla innych stać się przyczyną upadku. 11 Kto natomiast nienawidzi swojego brata, tkwi w ciemności i w niej się porusza. Człowiek ten nie wie, dokąd zmierza, gdyż ciemność dotknęła jego oczu.
12 Piszę do was, dzieci, gdyż ze względu na Jego imię
dostąpiliście przebaczenia grzechów.
13 Piszę do was, ojcowie, gdyż poznaliście Tego,
który jest od początku.
Piszę do was, młodzi, gdyż zwyciężyliście złego.
14 Napisałem do was, dzieci, gdyż poznaliście Ojca.
Napisałem do was, ojcowie, gdyż poznaliście Tego,
który jest od początku.
Napisałem do was, młodzi, gdyż jesteście mocni
i trwa w was Słowo Boże — i zwyciężyliście złego.
Miłość do świata
15 Nie kochajcie świata ani tego, co go napędza. Jeśli ktoś darzy miłością świat, nie ma w nim miłości Ojca. 16 Bo to wszystko, co steruje światem: żądze ciała, żądze oczu oraz pycha życia, nie pochodzi od Ojca. To należy do świata. 17 Świat natomiast przemija, a wraz z nim jego żądze. Ten zaś, kto pełni wolę Boga, trwa na wieki.
Ostrzeżenie przed fałszywymi nauczycielami
18 Dzieci, nastała ostatnia godzina. Zgodnie z tym, o czym słyszeliście — to znaczy, że ma przyjść antychryst — pojawiło się wielu antychrystów. Właśnie po tym poznajemy, że nastała ostatnia godzina. 19 Wyszli oni z nas, lecz nie należeli do nas. Bo gdyby należeli do nas, pozostaliby z nami. W ten sposób stało się jasne, że nie wszyscy należą do nas.
20 Wy jednak macie namaszczenie od Świętego i wszyscy jesteście świadomi stanu rzeczy. 21 Nie napisałem do was dlatego, że nie znacie prawdy, ale dlatego, że ją znacie, i wiecie, że prawda nie ma nic wspólnego z kłamstwem. 22 A kto jest kłamcą, jeśli nie ten, który przeczy, że Jezus jest Chrystusem? Ten, kto przeczy Ojcu i Synowi, jest antychrystem. 23 Nikt, kto odrzuca Syna, nie ma również Ojca. Każdy natomiast, kto przyznaje się do Syna, ma także Ojca.
24 Jeśli chodzi o was, pozostawajcie przy tym, co usłyszeliście na początku. Jeżeli pozostaniecie przy tym, co usłyszeliście na początku, to pozostawać będziecie również w Synu oraz w Ojcu. 25 A łączy się z tym obietnica, którą sam nam złożył — życie wieczne.
26 To wam napisałem na temat tych, którzy próbują was zwieść. 27 Jeśli zaś chodzi o was, to namaszczenie, które otrzymaliście od Niego, pozostaje w was i nie ma potrzeby, aby was ktoś uczył. Jego namaszczenie poucza was o wszystkim. Ono też jest prawdziwe. Nie ma nic wspólnego z kłamstwem. I jak was pouczyło, tak w nim trwajcie.
Zachęta do trwania w Chrystusie
28 A teraz, dzieci, trwajcie w Nim, abyśmy, gdy się ukaże, mogli śmiało wyjść Mu naprzeciw i w czasie Jego przyjścia nie zostali przez Niego zawstydzeni.
29 Ponieważ już wiecie, że jest sprawiedliwy, wiecie[b] też, że każdy, kto postępuje sprawiedliwie, narodził się z Niego.
Wiara i przebaczenie
17 Następnie powiedział do swoich uczniów: Nie da się uniknąć skandali, biada jednak temu, kto je wywołuje. 2 Więcej by skorzystał, gdyby zawieszono mu u szyi kamień młyński i wrzucono do morza, niż gdyby przez skandal przyczynił się do upadku jednego z tych najmniejszych. 3 Uważajcie na siebie.
Jeśli twój brat zgrzeszy, upomnij go, a jeśli się opamięta, wybacz mu. 4 I choćby siedem razy dziennie zgrzeszył przeciwko tobie, ale siedem razy zwrócił się do ciebie: Żałuję tego — wybacz mu.
5 Apostołowie zwrócili się do Pana: Dodaj nam wiary.
6 Pan zaś odpowiedział: Gdybyście mieli wiarę jak ziarno gorczycy, moglibyście powiedzieć tej morwie: Wyrwij się z korzeniami i zasadź w morzu, a ona usłuchałaby was.
7 Kto z was, mając sługę zajętego przy orce lub wypasie, powie mu, gdy ten wróci z pola: Wejdź i zaraz siadaj do stołu? 8 Czy raczej nie rozkaże: Przygotuj coś na kolację, przepasz się fartuchem i usługuj mi, aż się najem i napiję, a potem ty możesz zjeść i wypić? 9 Czy jest wdzięczny słudze za spełnienie poleceń? 10 Tak i wy, gdy wykonacie wszystko, co wam polecono, mówcie: Jesteśmy marnymi sługami, wykonaliśmy to, co było naszą powinnością.
Wdzięczność wśród uzdrowionych
11 Gdy tak podążał do Jerozolimy, przechodził środkiem Samarii i Galilei. 12 W pewnej wiosce wyszło Mu naprzeciw dziesięciu trędowatych. Stanęli oni z daleka 13 i zawołali: Jezusie! Mistrzu! Zlituj się nad nami!
14 Gdy Jezus ich zobaczył, polecił im: Idźcie, pokażcie się kapłanom. A kiedy oni szli, zostali oczyszczeni.
15 Wówczas jeden z nich, gdy zauważył, że jest zdrowy, wrócił donośnie chwaląc Boga. 16 Następnie upadł na twarz u stóp Jezusa i dziękował Mu. A był to Samarytanin.
17 Wtedy Jezus zapytał: Czy nie dziesięciu doznało oczyszczenia? Gdzie jest pozostałych dziewięciu? 18 Czy nikt z nich nie chciał zawrócić i oddać chwały Bogu, tylko ten cudzoziemiec? 19 Następnie powiedział do niego: Wstań i idź! Twoja wiara cię ocaliła.
O przyjściu Królestwa Bożego
20 Zagadnięty przez faryzeuszów o to, kiedy przyjdzie Królestwo Boże, Jezus odpowiedział: Królestwo Boże nie przychodzi w sposób dostrzegalny. 21 Nikt nie powie: Spójrzcie, jest tutaj! Albo: Spójrzcie, jest tam! Bo właściwie Królestwo Boże jest pośród was.
22 Powiedział też do uczniów: Przyjdzie czas, gdy będziecie pragnęli zobaczyć jeden z dni Syna Człowieczego, lecz nie zobaczycie. 23 I będą do was mówić: Spójrzcie! Tam! Spójrzcie! Tu! Nie idźcie tam ani nie biegnijcie. 24 Gdyż z przyjściem Syna Człowieczego w Jego Dniu będzie jak z błyskawicą, która swym błyskiem rozświetla niebo z jednego krańca aż po drugi. 25 Najpierw jednak musi On wiele wycierpieć, być poddany próbie i odrzucony przez to pokolenie.
26 I jak było za dni, gdy żył Noe, tak też będzie w dniach poprzedzających przyjście Syna Człowieczego. 27 Ludzie jedli wtedy i pili, żenili się i wydawali za mąż aż do dnia, gdy Noe wszedł do arki i nastał potop — i wszyscy zginęli.
28 Podobnie było za dni Lota. Ludzie jedli, pili, kupowali, sprzedawali, sadzili, budowali, 29 aż w dniu, gdy Lot wyszedł z Sodomy, spadł z nieba ogień z siarką — i wszyscy zginęli. 30 Tak właśnie będzie w dniu, gdy zjawi się Syn Człowieczy. 31 Jeśli wówczas ktoś będzie na dachu, a jego rzeczy w domu, niech nie schodzi na dół, aby je zabrać. Kto będzie na polu, podobnie — niech nie wraca. 32 Pamiętajcie, co się stało z żoną Lota. 33 Każdy, kto będzie próbował uchronić swoją duszę, straci ją, a kto ją straci, zachowa ją przy życiu. 34 Mówię wam: Tej nocy dwaj będą na jednym posłaniu: jeden będzie wzięty, drugi pozostawiony. 35 Dwie mleć będą obok siebie: jedna zostanie zabrana, druga pozostawiona. 36 Dwaj będą na roli: jeden zostanie zabrany, drugi pozostawiony.[a]
37 Wtedy Go zapytali: Gdzie, Panie?
A On im odpowiedział: Tam, gdzie padlina, zbiorą się również sępy.
© 2011 by Ewangeliczny Instytut Biblijny