M’Cheyne Bible Reading Plan

Исусовото воскресение: пораката на ангелот

(Мк. 16:1-8; Лк. 24:1-12; Јвн. 20:1-10) 28 Кога измина саботата, во раните мугри на неделата, Марија Магдалена и другата Марија дојдоа да го посетат гробот. ² Одненадеж почвата силно се затресе; ангел Господов слезе од небото, го тргна каменот со кој беше затворена гробницата и седна врз него. ³ Лицето му светеше како молскавица, а облеката му беше бела како снег. ⁴ Стражарите толку се исплашија, што како мртви испопаѓаа по земјата.

⁵ Ангелот им се обрати на жените: „Не плашете се! Знам дека Го барате распнатиот Исус. ⁶ Не е тука; воскресна, како што однапред ви беше рекол! Влезете и погледнете го местото каде што беше положено Неговото тело. ⁷ Одете брзо и кажете им на Неговите ученици дека Тој воскресна од мртвите и дека е на пат кон Галилеја. Појдете таму и ќе Го видите. Еве, дојдов да ви го кажам тоа.“

⁸ Со измешани чувства на страв и радост жените веднаш ја напуштија гробницата и со трчање се упатија кон Исусовите ученици да ги известат за ова.

Исус им се јавува на двете Марии

⁹ Одеднаш, ги пресретна Исус и ги поздрави: „Здраво!“ Тие Му пријдоа, ги прегрнаа Неговите нозе и Му се поклонија. ¹⁰ Тогаш Исус им рече: „Не плашете се! Одете и јавете им на Моите браќа^[a] да појдат во Галилеја; таму ќе се видиме!“

Исказите на стражарите

¹¹ Додека жените одеа кон градот, некои од стражарите што го чуваа гробот веќе отидоа во градот и им раскажаа на свештеничките поглавари за сето ова што се случи. ¹² Тогаш свештеничките поглавари се состанаа со народните старешини и решија да ги подмитат стражарите со голема сума пари. ¹³ Им рекоа вака: „Ќе кажувате дека Исусовите ученици дошле ноќе додека вие сте спиеле и го украле Неговото тело! ¹⁴ Ако за ова чуе гувернерот, ние ќе се погрижиме да нема непријатности за вас.“ ¹⁵ Стражарите ги зедоа парите и постапија онака како што им беше кажано. За ова меѓу Јудејците се раскажува до ден-денес.

Исус им задава мисија на Своите следбеници

(Мк. 16:14-18; Лк. 24:36-49; Јвн. 20:19-23; Дела 1:6-8) ¹⁶ Единаесеттемина Исусови ученици отидоа во Галилеја, на гората на којашто Исус им закажа средба. ¹⁷ Кога Го видоа, тие Му се поклонија, иако некои од нив останаа неуверени. ¹⁸ Приближувајќи им се, Исус им рече:

„Ми се даде целата власт, на небото и на Земјата.

¹⁹ Одете меѓу сите народи и создадете од нив Мои ученици;

крштавајте ги во името на Таткото, Синот и Светиот Дух;

²⁰ Учете ги новите следбеници да го извршуваат сето она што вам ви го заповедав.“

3) Три месеци на Малта

28 Откако се спасивме, дознавме дека се наоѓаме на островот Малта. ² Островјаните беа мошне љубезни спрема нас. Бидејќи врнеше дожд и беше студено, тие запалија оган и сите не прибраа.

³ Павле собра еден куп суварки и ги ставаше врз огнот, а една змија гонета од огнот излезе од суварките и му се впи во раката. ⁴ Кога островјаните ја видоа змијата како виси на неговата рака, си проговорија меѓу себе: „Овој човек мора да е убиец! Се спаси од морето, но правдата не го остава да живее!“ ⁵ Но Павле ја истресе змијата во огнот и немаше никакви последици по неговото здравје. ⁶ Луѓето очекуваа Павле да отече или веднаш да падне мртов, но откако подолго време гледаа и чекаа, а со него ништо не се случи, си го сменија мислењето и си говореа дека тој човек е бог!

⁷ Во близината на тоа место имаше имот што му припаѓаше на Публиј, поглаварот на островот. Тој, најљубезно не прими и три дена не гоштаваше. ⁸ Таткото на Публиј лежеше в постела, зашто имаше треска и страдаше од дизентерија. Павле му пријде, се помоли за него, ги положи рацете врз него и го исцели. ⁹ По тој настан и други луѓе од островот што беа болни доаѓаа кај Павле и тој ги исцелуваше. ¹⁰ Заради ова, островјаните ни искажаа многу почести, а кога повторно испловивме, ни дадоа се што ни беше потребно за пловидбата.

4) Од Малта до Рим

¹¹ По три месеци се качивме на еден брод од Александрија, што го носеше знакот на римските богови - близнаци^[a] и ја беше минал зимата на Малта. ¹² Стигнавме во Сиракуза^[b] и таму останавме три дена. ¹³ Оттаму, пловејќи покрај брегот, стигнавме во Регија^[c]. Утредента дувна јужен ветер, па по два дена стигнавме во Путеоли. ¹⁴ Таму најдовме неколку христијани, кои не поканија да останеме кај нив седум дена. Потоа продолживме кон Рим.

¹⁵ Тамошните христијани, откако слушнале за нас, дојдоа да не пречекаат уште кај Форумот^[d] на Апиј, а други ни се придружија кај Трите Крчми^[e]. Кога Павле ги виде, Му заблагодари на Бог и се охрабри.

¹⁶ Сега, кога веќе беше во Рим, на Павле му беше дозволено да живее каде што сака, чуван од само еден војник.

5) Средба со Евреите во Рим

¹⁷ По три дена Павле ги повика водачите на тамошните Евреи и им рече: „Јас, браќа, иако не направив ништо што би било на штета на нашиот народ или на обичаите на нашите предци, бев уапсен од Евреи во Ерусалим и предаден на римската власт. ¹⁸ Римјаните, откако ме сослушаа, сакаа да ме ослободат, бидејќи не најдоа никаква вина што би заслужувала смртна казна, ¹⁹ но кога Евреите се противставија на тоа, иако не можеа против мене да изнесат никакво обвинение, јас бев принуден да барам заштита од императорот. ²⁰ Затоа ве викнав, за да се запознаам со вас и да ви објаснам дека јас ги носам овие окови поради тоа што верувам оти она на што се надеваше Израел - Месијата, веќе дојде.“ ²¹ Тие му одговорија: „Ние ниту сме добиле писмо во врска со тебе од Јудеја, ниту пак некој наш брат дошол да ни каже нешто лошо за тебе. ²² Сакаме од тебе да слушнеме што мислиш ти за христијанството^[f], зашто слушаме дека насекаде се зборува против него.“

²³ Определија ден и многумина дојдоа во неговата изнајмена куќа, а тој од утро до мрак им објаснуваше и им говореше за Божјото царство, ги уверуваше за Исус, читајќи им од Мојсеевите книги и од Книгите на пророците. ²⁴ Некои се убедија од она што беше кажано, а некои не поверуваа. ²⁵ Се појавија несогласувања, па почнаа да си заминуваат, а Павле им рече: „Во право беше Светиот Дух кога преку пророкот Исаија за вашите предци рече:

²⁶ ,Оди кај овој народ и речи му:

Ќе го слушате Моето Слово, но нема да го разберете;

ќе ги гледате Моите дела, но нема да ги сфатите!

²⁷ Зашто, срцата на овие луѓе им се закоравени!

Со ушите одвај слушаат, а очите си ги затвораат!

Не сакаат да видат, да слушнат, да разберат,

па да се свртат кон Мене за да ги исцелам^[g]!‘

²⁸ Затоа сакам да знаете дека ова спасение од Бог е испратено и за нееврејските народи и тие ќе го прифатат!“ ^29 [h]

³⁰ Таму Павле остана цели две години во изнајмена куќа^[i] и ги примаше сите што му доаѓаа, ³¹ проповедајќи им за Божјото царство и поучувајќи ги за Господ Исус Христос, слободно и непречено.