M’Cheyne Bible Reading Plan

Исус исцелува еден лепрозен човек

(Мк. 1:40-45; Лк. 5:12-16) 8 Кога Исус слезе од ридот, голема толпа народ одеше по Него. ² Тогаш, еден човек заболен од лепра Му се приближи, клекна на колена и рече: „Господе, ако сакаш, Ти можеш да ме исцелиш^[a]!“ ³ Исус ја испружи својата рака, го допре и му рече: „Сакам, оздрави!“ Во истиот миг, човекот беше излекуван од лепрата. ⁴ Тогаш, Исус му рече: „Не кажувај никому, туку оди веднаш на преглед кај свештеникот, а потоа принеси дар како што е пропишано според Мојсеевиот Закон, за да се увери јавноста.“

Верата на еден римски офицер

(Лк. 7:1-10; Јвн. 4:43-54) ⁵ Кога Исус влезе во градот Кафарнаум, го пресретна еден римски офицер и почна да го моли, ⁶ со следниве зборови: „Господе, мојот слуга лежи дома парализиран и со силни болки.“ ⁷ Исус му одговори: „Ќе дојдам и ќе го излекувам.“ ⁸ Но офицерот Му рече: „Господе, јас не сум достоен Ти да влезеш во мојот дом! Туку, кажи само збор и мојот слуга ќе оздрави. ⁹ Зашто, и самиот имам свои претпоставени, а имам и власт да им заповедам на војниците; на еден ќе му речам ,Оди!‘ - и тој оди; на друг ќе му речам ,Дојди!‘ - и тој доаѓа. И на мојот слуга ќе му речам: ,Направи го тоа!‘ - и тој го извршува.“ ¹⁰ Кога го чу ова, Исус се одушеви и им рече на оние што одеа по Него: „Навистина, кај никого во Израел не видов олку голема вера! ¹¹ И ви велам: мнозина ќе дојдат и од исток и од запад и ќе седнат на трпеза со Авраам, со Исак и со Јаков во небесното царство! ¹² А многу од Израелците, кои би требало да се наследници на тоа царство, ќе бидат исфрлени во најцрна темнина, каде што ќе пискаат и ќе крцкаат со заби.“ ¹³ Потоа, Исус му се обрати на римскиот офицер: „Оди си и нека ти биде според твојата вера!“ Во истиот миг оздраве слугата на офицерот.

Исус исцелува во куќата на Петар

(Мк. 1:29-34; Лк. 4:38-41) ¹⁴ Потоа Исус отиде во куќата на Својот ученик Петар и таму ја најде тештата на Петар која лежеше болна, со треска. ¹⁵ Тој и ја допре раката и треската и помина; таа веднаш стана и Го послужи. ¹⁶ Вечерта, кај Исус доведуваа голем број луѓе обземени со демонски духови, а Тој само со збор ги истеруваше демоните и ги исцелуваше сите болни. ¹⁷ Со тоа се исполнуваше претскажаното од пророкот Исаија: „Тој не исцели од нашите болки и не оздраве од нашите болести“

Одењето по Исус има своја цена

(Лк. 9:57-62) ¹⁸ Забележувајќи голем број луѓе околу Себе, Исус им заповеда на Своите ученици да отпловат од спротивната страна на езерото. ¹⁹ Тогаш еден вероучител дојде кај Него и му рече: „Учителе, готов сум да Те следам насекаде!“ ²⁰ А Исус му одговори: „Лисиците си имаат дувла, птиците гнезда, но Јас, Синот Човечки^[b], немам Свое место за почивање!“

²¹ Еден од Неговите ученици Му рече: „Господе, дозволи ми најпрво да одам и да го погребам татко ми.“ ²² Но Исус Му одговори: „Ти остани со Мене, а погребувањето на мртвите препушти им го на оние кои се духовно мртви.“

Исус стивнува бура

(Мк. 4:35-41; Лк. 8:22-25) ²³ Потоа Исус се качи на бротчето, а Му се придружија и Неговите ученици на пловидба кон другиот брег. ²⁴ Одеднаш, езерото го зафати силна бура и бротчето беше во опасност да потоне под удар на моќните бранови. А Исус беше заспал. ²⁵ Учениците дојдоа да Го разбудат, викајќи: „Господе, спасувај, гинеме!“ ²⁶ А Тој им рече: „Што сте се исплашиле? Колку ви е мала верата!“ Потоа стана и им заповеда на ветрот и на брановите да запрат; и настапи длабока тишина. ²⁷ Учениците останаа вчудовидени и шепотеа: „Кој е овој човек, Кому и ветровите и брановите Му се покоруваат!?“

Исус исцелува двајца обземени од демонски духови

(Мк. 5:1-20; Лк. 8:26-39) ²⁸ Исус пристигна во пределите на Гадара^[c], од спротивната страна на езерото. Таму го пресретнаа двајца обземени со демонски духови, кои излегуваа откај гробните пештери; тие беа толку опасни, што никој не се осмелуваше да минува оттаму. ²⁹ Одеднаш, тие започнаа да викаат по Исус: „Што бараш кај нас, Сине Божји? Зар Си дошол предвреме да не казниш?“ ³⁰ Во близина пасеше едно големо крдо свињи, ³¹ и демоните почнаа да Го молат Исуса: „Ако не бркаш, дозволи ни да влеземе во свињите.“ ³² И Тој им дозволи, а тие, излегувајќи од обземените луѓе, влегоа во свињите. Наеднаш, целото крдо свињи јурна низ стрмнината право во езерото и се удави во водата. ³³ А свињарите, бегајќи, отидоа во градот и им раскажаа на тамошните жители за се што се случи со обземените. ³⁴ Тогаш целиот град се упати кон Исус, и штом Го видоа, Го молеа да си оди од нивниот крај.

Савле ја прогонува Црквата

8 Савле го одобруваше убиството на Стефан.

Од тој ден почна големо прогонство против Црквата во Ерусалим, па сите христијани, со исклучок на апостолите, се раштркаа по јудејските области и по Самарија.

² Неколку побожни луѓе го погребаа Стефан, оплакувајќи го на сиот глас.

³ Савле почна да ја уништува Црквата дом по дом. Влегуваше, ги извлекуваше и мажите и жените, и ги испраќаше в затвор.

Радосната вест се проповеда низ Самарија

⁴ Христијаните што се раштркаа поради прогонствата, одеа од место во место и ја проповедаа Радосната вест за Христос. ⁵ Филип, на пример, отиде во градот Самарија и на тамошните жители им проповедаше за Христос. ⁶ Сиот народ многу внимателно го слушаше она што Филип им го зборуваше и ги гледаше чудата што тој ги правеше. ⁷ Многу демонски духови со силен викот излегуваа од обземените и многу парализирани и сакати беа исцелени. ⁸ Во градот завладеа голема радост.

⁹ Имаше таму и еден човек по име Симон. Тој порано правеше магии и ги восхитуваше луѓето, тврдејќи за себе дека е голем човек. ¹⁰ Него го слушаа сите, од мало до големо, велејќи: „Овој човек е сила Божја - ,Голема сила‘.“ ¹¹ Тие го слушаа бидејќи долго време ги восхитуваше со магии и трикови. ¹² Но кога поверуваа во она што го зборуваше Филип, кој им проповедаше за Божјото царство и за Исус Христос, сите се крштаваа, и мажи и жени. ¹³ Дури и Симон поверува, и се крсти. Му се придружи на Филип и се восхитуваше од чудата и од видливите докази што Филип ги правеше.

¹⁴ Кога слушнаа апостолите во Ерусалим дека народот во Самарија ја прифатил Божјата порака, ги испратија кај нив Петар и Јован. ¹⁵ Кога пристигнаа тие, се помолија за овие нови христијани да Го примат Светиот Дух, ¹⁶ бидејќи Тој се уште не беше слегол над ниту еден од нив, туку тие само беа крстени во името на Господ Исус. ¹⁷ Тогаш Петар и Јован се помолија, положувајќи ги рацете врз нив, и тие Го примија Светиот Дух.

¹⁸ Кога Симон виде дека Светиот Дух им беше даден преку ракополагање од страна на апостолите, им понуди пари ¹⁹ и им рече: „Дајте ми ја и мене оваа моќ, та врз кого ќе положам раце, да Го прими Светиот Дух!“

²⁰ Но Петар му одговори: „Одете во неврат и ти и твоите пари, штом мислиш дека Божјиот дар може да се купи за пари! ²¹ Нема за тебе место, ти не можеш да учествуваш во оваа работа, зашто се покажа дека твоето срце не е праведно пред Бог! ²² Затоа покај се што помисли таква зла работа и помоли Му се на Бог. Можеби ќе ти ја прости оваа нечесна намера, ²³ зашто гледам дека си полн со горчина и окован во стегите на гревот.“

²⁴ Тогаш Симон извика: „Молете Му се на Господ за мене, за да не ме снајде ништо од она што го спомнавте!“

²⁵ Откако Петар и Јован сведочеа и проповедаа за Господ, се вратија во Ерусалим. Патем ја проповедаа Радосната вест по многу села во Самарија низ кои поминуваа.

²⁶ Потоа ангел Господов му рече на Филип: „Стани и оди на југ, по пустинскиот пат што се спушта од Ерусалим кон Газа!“ ²⁷ Филип веднаш замина. По пат сретна еден Етиопјанец, евнух, виден службеник кој раководел со целата ризница во дворецот на етиопската царица Кандакија. Тој бил на поклонение во Ерусалим, ²⁸ па сега се враќаше во Етиопија. Седеше во својата кола и ја читаше книгата на пророкот Исаија.

²⁹ Светиот Дух му рече на Филип: „Приближи се до колата и придружи му се на Етиопјанецот.“

³⁰ Филип го стаса и кога слушна како го чита пророкот Исаија, го праша: „Го разбираш ли ова што го читаш?“ ³¹ „Како би можел да го разберам, ако некој не ми го објасни?“ - одговори Етиопјанецот, па го покани да седне до него. ³² Тој го читаше следниов дел од Светото Писмо:

„Беше одведен како овца на клање,

молчеше како јагне на стрижење.

Уста не отвори, иако беше

³³ понижен и лишен од правда, кога му судеа.

Кој ќе ја сфати неговата генерација^[a]

која го лиши од живот на овој свет^[b]!?“

³⁴ Потоа евнухот го праша Филипа: „За кого го кажува ова пророкот: за себе или за некоја друга личност?“ ³⁵ Тогаш Филип, почнувајќи од тоа место во Светото Писмо, му проповедаше за Исус.

³⁶ Патувајќи така, дојдоа до една вода и евнухот рече: „Еве вода! Што ме спречува да се крстам!?“ ^37 [c]

³⁸ Тогаш евнухот нареди колата да застане, па двајцата слегоа во водата и Филип го крсти. ³⁹ Кога излегоа од водата, Духот Господов го грабна Филипа и евнухот веќе не го виде. Потоа радосен си го продолжи патот. ⁴⁰ А Филип се појави во градот Азот^[d]. Минувајќи низ тие предели, ја проповедаше Радосната вест низ сите градови, се додека не стигна до Цезареја.