Chronological
1 นิมิตของโอบาดีห์
(ยรม.49:9-10,14-16)
พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตตรัสเกี่ยวกับเอโดมว่า
เราได้ยินถ้อยคำจากองค์พระผู้เป็นเจ้าดังนี้
มีทูตคนหนึ่งถูกส่งไปยังประชาชาติต่างๆ เพื่อแจ้งว่า
“ลุกขึ้นเถิด ให้เราไปรบกับเอโดม”
2 “ดูเถิด เราจะทำให้เจ้าเล็กกระจ้อยร่อยในหมู่ประชาชาติ
เจ้าจะถูกเหยียดหยามยิ่งนัก
3 ความหยิ่งผยองในใจได้หลอกลวงเจ้า
เจ้าผู้อาศัยอยู่ในซอกหิน
และสร้างบ้านไว้บนที่สูง
เจ้าผู้บอกตัวเองว่า
‘ใครเล่าสามารถดึงเราลงไปอยู่ที่พื้นได้?’
4 ถึงแม้เจ้าเหินฟ้าเหมือนนกอินทรี
และสร้างรังไว้กลางหมู่ดาว
เราก็จะฉุดเจ้าลงมาจากที่นั่น”
องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น
5 “หากขโมยมาหาเจ้า
หากโจรบุกมาในยามค่ำคืน
เจ้าจะย่อยยับสักปานใด
เขาจะไม่ขโมยไปเพียงเท่าที่เขาอยากได้หรือ?
หากคนเก็บองุ่นมาหาเจ้า
เขาจะไม่เหลือไว้บ้างนิดหน่อยหรือ?
6 แต่เอซาวจะถูกปล้นชิงจนหมดสิ้น
ทรัพย์สมบัติที่เขาซ่อนไว้ถูกปล้นชิงไปหมด!
7 พันธมิตรทั้งหมดจะบังคับให้เจ้าออกไปจนสุดแดน
เพื่อนฝูงจะหลอกและเอาชนะเจ้า
เพื่อนร่วมสำรับอาหารเดียวกันกับเจ้าจะวางกับดักเจ้า[a]
แต่เจ้าจะไม่ระแคะระคาย”
8 องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศว่า “ในวันนั้น
เราจะไม่ทำลายปราชญ์ของเอโดม
และผู้ที่มีความเข้าใจที่ภูเขาต่างๆ ของเอซาวหรือ?
9 เทมานเอ๋ย นักรบของเจ้าจะครั่นคร้าม
และทุกคนที่ภูเขาของเอซาว
จะถูกประหาร
10 เพราะความอำมหิตที่เจ้าทำแก่ยาโคบน้องชายของเจ้า
เจ้าจะอับอายขายหน้า
เจ้าจะถูกทำลายไปตลอดกาล
11 ในวันที่เจ้ายืนเฉยอย่างไม่แยแส
ขณะที่คนแปลกหน้าขนทรัพย์สมบัติของเขาไป
คนต่างชาติบุกเข้าประตูเมืองของเขา
และจับสลากแบ่งกรุงเยรูซาเล็มกัน
เจ้าก็เป็นเหมือนคนหนึ่งในพวกนั้น
12 เจ้าไม่ควรหยามน้ำหน้าน้องชาย
ในวันที่เขารับเคราะห์
หรือกระหยิ่มยิ้มย่องทับถมชาวยูดาห์
ในวันที่พวกเขาพินาศ
หรือคุยโวโอ้อวดเหลือเกิน
ในวันที่พวกเขาเดือดร้อน
13 เจ้าไม่ควรเดินเข้าประตูเมืองของประชากรของเรา
ในวันที่พวกเขาพินาศย่อยยับ
หรือสมน้ำหน้าที่พวกเขาป่นปี้
ในวันที่พวกเขาพินาศย่อยยับ
หรือยึดทรัพย์สมบัติของพวกเขา
ในวันที่พวกเขาพินาศย่อยยับ
14 เจ้าไม่ควรดักรออยู่ที่ทางแยก
เพื่อคอยเล่นงานพวกเขาซึ่งหนีภัยมา
หรือมอบตัวผู้รอดชีวิตของพวกเขา
ในวันที่เขาเดือดร้อน
15 “วันแห่งองค์พระผู้เป็นเจ้าสำหรับมวลประชาชาติใกล้เข้ามาแล้ว
เจ้าทำสิ่งใดไว้จะได้รับสิ่งนั้นตอบแทน
กรรมที่เจ้าก่อไว้จะย้อนกลับมาตกบนหัวของเจ้า
16 เหมือนที่เจ้าดื่มบนภูเขาศักดิ์สิทธิ์ของเรา
ประชาชาติทั้งปวงก็จะดื่มไม่หยุด
เขาจะดื่มแล้วดื่มอีก
เขาจะเป็นอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน
17 แต่บนภูเขาศิโยนจะมีการช่วยกู้
ภูเขานั้นจะศักดิ์สิทธิ์
และพงศ์พันธุ์ยาโคบ
จะครอบครองกรรมสิทธิ์ในดินแดนนั้น
18 พงศ์พันธุ์ยาโคบจะเป็นไฟ
พงศ์พันธุ์โยเซฟจะเป็นเปลวไฟ
พงศ์พันธุ์ของเอซาวจะเป็นตอข้าว
ซึ่งจะถูกไฟเผาจนมอดไหม้
พงศ์พันธุ์เอซาว
จะไม่มีใครรอดชีวิตเลย”
องค์พระผู้เป็นเจ้าได้ตรัสไว้แล้ว
19 ประชาชนจากเนเกบจะครอบครอง
ภูเขาต่างๆ ของเอซาว
และประชาชนจากเชิงเขาต่างๆ จะครอบครอง
ดินแดนของชาวฟีลิสเตีย
พวกเขาจะครอบครองท้องทุ่งของเอฟราอิมกับสะมาเรีย
และเบนยามินจะครอบครองกิเลอาด
20 กลุ่มเชลยอิสราเอลซึ่งอยู่ในคานาอัน
จะครอบครองดินแดนไกลไปถึงศาเรฟัท
เชลยจากเยรูซาเล็มซึ่งอยู่ในเสฟาราด
จะครอบครองเมืองต่างๆ ของเนเกบ
21 พวกกู้ชาติจะขึ้นไปบน[b]ภูเขาศิโยน
เพื่อครอบครองภูเขาต่างๆ ของเอซาว
และอาณาจักรนั้นจะเป็นขององค์พระผู้เป็นเจ้า
(บทสดุดีของอาสาฟ)
82 พระเจ้าทรงเป็นประธานในการประชุมใหญ่
พระองค์ทรงประกาศคำตัดสินท่ามกลาง “เทพเจ้าทั้งหลาย” ว่า
2 “พวกเจ้าจะตัดสินอย่างอยุติธรรม
และลำเอียงเข้าข้างคนชั่วไปนานสักเท่าใด?
เสลาห์
3 จงให้ความยุติธรรมแก่ผู้อ่อนแอและลูกกำพร้าพ่อ
จงผดุงสิทธิของผู้ตกทุกข์ได้ยากและผู้ถูกกดขี่ข่มเหง
4 จงช่วยกู้ผู้อ่อนแอและขัดสน
ปลดปล่อยเขาจากเงื้อมมือของคนชั่วร้าย
5 “พวกเขาไม่รู้ไม่เข้าใจอะไรเลย
พวกเขาต่างเดินวนเวียนอยู่ในความมืด
รากฐานทั้งมวลของโลกจึงสั่นคลอน
6 “เรากล่าวว่า ‘พวกเจ้าเป็น “เทพเจ้า”
และพวกเจ้าล้วนเป็นบุตรขององค์ผู้สูงสุด’
7 แต่เจ้าจะตายเยี่ยงมนุษย์ปุถุชน
เจ้าจะล้มลงเหมือนเจ้านายคนอื่นๆ ทุกคน”
8 ข้าแต่พระเจ้า ขอทรงลุกขึ้นพิพากษาโลก
เพราะมวลประชาชาติเป็นกรรมสิทธิ์ของพระองค์
(บทเพลง บทสดุดีของอาสาฟ)
83 ข้าแต่พระเจ้า ขออย่าทรงเมินเฉย
ขออย่าทรงเงียบ ข้าแต่พระเจ้า ขออย่าทรงนิ่งอยู่
2 ขอทรงดูว่าศัตรูของพระองค์โกลาหลวุ่นวายเพียงใด
บรรดาปฏิปักษ์ของพระองค์เชิดหน้าชูคอแค่ไหน
3 ด้วยเล่ห์เพทุบาย พวกเขาคบคิดกันเล่นงานคนของพระองค์
พวกเขาวางแผนจัดการกับผู้ที่พระองค์ทรงทะนุถนอม
4 เขาพูดกันว่า “มาเถอะ ให้เรากวาดล้างอิสราเอลให้สิ้นชาติ
จะได้สิ้นชื่อไม่มีใครนึกถึงอีกเลย”
5 พวกเขาพร้อมใจกันวางแผน
พวกเขารวมตัวเป็นพันธมิตรต่อต้านพระองค์
6 ได้แก่ชาวเอโดม อิชมาเอล
โมอับ และฮาการ์
7 ชาวเกบาล[a] อัมโมน อามาเลข
ฟีลิสเตีย และไทระ
8 แม้แต่อัสซีเรียก็ยังเข้ามาสมทบด้วย
เพื่อเสริมกำลังลูกหลานของโลท
เสลาห์
9 ขอทรงกระทำต่อพวกเขาเหมือนที่ทรงกระทำต่อชาวมีเดียน
เหมือนอย่างที่ทรงกระทำต่อสิเสราและยาบินที่แม่น้ำคีโชน
10 ผู้ซึ่งพินาศย่อยยับที่เอนโดร์
และกลายเป็นเหมือนขยะบนพื้น
11 ขอทรงทำให้ขุนนางทั้งหลายของพวกเขาเป็นเหมือนโอเรบและเศเอบ
ให้เหล่าเจ้านายของเขาเป็นเหมือนเศบาห์ และศัลมุนนา
12 ผู้ซึ่งกล่าวว่า “ให้เรายึดทุ่งหญ้าของพระเจ้า
เป็นกรรมสิทธิ์”
13 ข้าแต่พระเจ้า ขอทรงกระทำให้พวกเขาเป็นเหมือนวัชพืช
เป็นเหมือนแกลบที่ปลิวไปตามลม
14 เหมือนไฟเผาผลาญป่าไม้
หรือเปลวไฟที่ทำให้ภูเขาลุกโชน
15 ดังนั้นขอทรงไล่ต้อนพวกเขาด้วยพายุ
ทำให้พวกเขาครั่นคร้ามด้วยมรสุมของพระองค์
16 ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ขอให้ความอัปยศอดสูกลบหน้าพวกเขา
เพื่อพวกเขาจะได้แสวงหาพระนามของพระองค์
17 ขอให้พวกเขาท้อแท้และอับอายอยู่ร่ำไป
ขอให้พวกเขาย่อยยับในความอดสู
18 ให้พวกเขารู้ว่า พระองค์ผู้ทรงพระนามว่าพระยาห์เวห์
พระองค์แต่ผู้เดียวที่ทรงเป็นองค์ผู้สูงสุดเหนือมวลพิภพ
Thai New Contemporary Bible Copyright © 1999, 2001, 2007 by Biblica, Inc.® Used by permission. All rights reserved worldwide.