Chronological

14 “Mubo rag kinabuhi ang tawo ug puno kini sa kalisod. ² Sama kini sa bulak nga mobukhad ug malaya ra dayon; sama sa anino nga dali rang mahanaw. ³ Nan, nganong ginabantayan mo man gayod ang tawo, Ginoo? Dad-on mo ba siya^[a] sa imong atubangan aron hukman? ⁴ May tawo bang makakinabuhi nga hinlo gayod? Wala! Kay ang tanan, natawo nga mahugaw. ⁵ Gitakda mo na kon unsa kataas ang kinabuhi sa tawo. Ug dili siya makalapas sa panahon nga gitagal mo kaniya. ⁶ Busa ayaw na lang lisod-lisora ang tawo. Pasagdi na lang siya aron makapahulay sama sa usa ka trabahante inigkahuman niya sa iyang buluhaton.

⁷ “Kon putlon ang usa ka kahoy, may purohan pa nga manalingsing kini ug mananga pag-usab. ⁸ Bisag dugay na ang gamot niini diha sa yuta ug nadunot na ang tuod, ⁹ kon matubigan, manalingsing pa kini sama sa usa ka bag-o nga tanom. ¹⁰ Apan kon ang tawo mamatay, mawala na ang tanan niyang kusog. Pagkabugto sa iyang gininhawa, mao na kana ang iyang kataposan. ¹¹ Sama sa paghunas sa dagat ug paghubas sa suba, ¹² ang tawo mamatay, ug dili na mobangon o makamata pa sa iyang pagkatulog hangtod mahanaw ang kalangitan.

¹³ “Ginoo, hinaut unta nga tagoan mo na lang ako sa dapit sa mga patay hangtod nga mawala ang imong kasuko, ug magtakda ka ug panahon nga hinumdoman mo ako. ¹⁴ Kon mamatay ang tawo mabuhi pa ba siya pag-usab? Kon ingon niana, agwantahon ko ang tibuok nga panahon sa akong pag-antos hangtod moabot ang panahon nga matapos kini. ¹⁵ Sa panahon nga manawag ka kanako, Ginoo, motubag ako. Handomon mo ako nga imong binuhat. ¹⁶ Nianang higayona bantayan mo ang akong mga binuhatan, apan dili mo na hinumdoman pa ang akong sala. ¹⁷ Sama ra nga isulod mo kini sa buyot aron matago ug dili mo na makita pa. ¹⁸ Apan maingon nga mangatumpag ang mga bukid ug mangahulog ang mga bato, ¹⁹ ug maingon usab nga mahilis ang mga bato sa sigeng pag-ilig sa tubig ug makabkab ang yuta tungod sa makusog nga ulan, ginaguba mo ang paglaom sa tawo. ²⁰ Pildihon mo ang tawo kanunay ug mamatay siya, ug usbon mo ang iyang hitsura kon motaliwan na siya. ²¹ Dili na siya masayod kon gipasidunggan ba o gipakaubos ang iyang mga anak. ²² Ang iya lang mabati mao ang iyang kaugalingong kasakit ug kasubo.”

Ang Tubag ni Elifaz

15 Unya mitubag si Elifaz nga taga-Teman, ² “Job, ang maalamon nga tawo dili mosultig mga pulong nga walay pulos. ³ Dili siya mangatarungan ginamit ang mga pulong nga walay hinungdan. ⁴ Apan ang imong gipanulti motukmod sa uban sa dili na pagtahod ug pag-alagad sa Dios. ⁵ Ang imong gipanulti bunga sa imong kadaotan. Ug gilimbongan mo ang uban pinaagi sa imong mga pulong. ⁶ Dili na kinahanglan nga hukman ko pa ikaw. Ang imo mismong gipanulti ang nagasaksi batok kanimo. ⁷ Naghunahuna ka ba nga ikaw ang unang natawo? Natawo ka na ba sa wala pa mamugna ang mga bungtod? ⁸ Nadungog mo na ba ang mga plano sa Dios? Ikaw lang ba ang maalamon? ⁹ Unsa may imong nahibaloan nga wala usab namo mahibaloi? Unsa bay imong nasabtan nga wala usab namo masabti? ¹⁰ Nakakat-on kami gikan sa mga tigulang nga mas tigulang pa kaysa imong amahan! ¹¹ Gisultihan ka namo ug mga pulong nga makapadasig ug makapalipay kanimo nga gikan sa Dios. Kulang pa ba kini? ¹² Nganong nagpadala ka man sa imong pagbati? Unsay nakapabuta kanimo sa kamatuoran ¹³ nga nasuko ka man pag-ayo sa Dios ug nagsulti nianang daotang mga pulong batok kaniya? ¹⁴ Makahimo ba ang tawo sa pagkinabuhi nga hinlo ug matarong? ¹⁵ Wala gani mosalig ang Dios sa iyang mga anghel! Kon kining langitnon nga mga tinuga^[b] dili hinlo sa iyang panan-aw, ¹⁶ ang tawo pa kaha nga daotan ug makasasala, ug uhaw sa paghimo ug daotan?

¹⁷ “Job, paminawa ako. Sultihan ko ikaw ug pasabton sa akong naeksperyensyahan. ¹⁸ Makasulti usab bahin niini ang maalamon nga mga tawo nga nakat-on gikan sa ilang katigulangan. ¹⁹ Mga maalamon kaayo sila, kay sila lang ang nanag-iya sa ilang yuta, ug walay mga taga-laing lugar nga misakop kanila.

²⁰ “Ang tawong daotan mag-antos sa tibuok niyang kinabuhi. ²¹ Kanunay siyang kulbaan. Bisan walay katalagman, kulbaan siya nga tingalig sulongon siya sa mga tulisan. ²² Mahadlok siyang moadto sa ngitngit kay basig patyon siya. ²³ Magkabuang siya sa pagpangitag pagkaon bisan asa.^[c] Nasayod siya nga hapit na siyang mamatay.^{[d] 24} Labihan ang iyang kakulba, sama sa hari nga mosulong sa gira. ²⁵ Nagakahitabo kini kaniya, kay nagrebelde siya^[e] ug misukol sa Dios nga Makagagahom. ²⁶ Daw sa nagbitbit siyag lig-on nga taming ug gusto gayod nga makigbatok sa Dios. ²⁷ Bisan adunahan ug tambok siya karon, ²⁸ magpuyo siya sa guba nga mga lungsod, sa mga balay nga walay nagpuyo ug kalumpagon na. ²⁹ Dili na magpadayon ang iyang pagka-adunahan. Ang iyang bahandi dili molungtad ug dugay, ug ang iyang kabtangan dili modaghan. ³⁰ Dili siya makaikyas sa kalaglagan.^[f] Mahisama siya sa kahoy kansang mga salingsing masunog. Mawala ang tanan niyang kabtangan sa usa lang ka paghuyop sa Dios. ³¹ Dili niya angayng limbongan ang iyang kaugalingon pinaagi sa pagsalig sa mga butang nga walay pulos, kay wala gayod siyay makuha gikan niini. ³² Sa dili pa moabot ang iyang panahon, madawat niya ang iyang silot ug dili na siya mouswag pa.^{[g] 33} Mahisama siya sa ubas nga nangataktak ang bunga nga hilaw pa, o sama sa kahoyng olibo nga nangalarag ang mga bulak. ³⁴ Kay ang mga tawong dili diosnon mamatay nga walay kaliwat. Ug mangasunog ang ilang mga balay nga gitukod gikan sa pagpanguwarta. ³⁵ Naghunahuna sila kanunay sa paghimo ug kasamok, paghimo ug daotan, ug pagpanglimbong.”

Ang Tubag ni Job

16 Unya mitubag si Job, ² “Nadungog ko na kana kaniadto pa. Imbes nga lipayon ninyo ako, gipasubo pa hinuon ninyo ako. ³ Dili na ba kamo moundang sa pagsultig walay pulos? Unsa ba gayoy nakapahasol kaninyo nga nagsige man kamog pakiglalis kanako? ⁴ Kon kamoy ania sa akong sitwasyon ug ako sa inyo, makasulti usab akog sama sa inyong gipanulti kanako. Makadawat usab kamog daghang mga pagsaway gikan kanako, ug magpanglingo usab ako kaninyo. ⁵ Apan dili ko kana buhaton. Mosulti hinuon akog mga pulong nga makapadasig ug makalipay kaninyo. ⁶ Apan sa pagkakaron, nagapadayon ang akong kasakit bisag unsa pay akong isulti. Ug kon mohilom usab ako dili gihapon kini mawala.

⁷ “O Dios, gipaluyahan mo gayod ako. Gilaglag mo ang tibuok kong panimalay. ⁸ Gipaniwang mo ako; bukog ug panit na lang ako. Sumala pa sa uban, nagapamatuod lang kini nga nakasala ako. ⁹ Sa imong kasuko, O Dios, gihasmagan mo ako. Daw mabangis nga mananap ka nga mikunis-kunis sa akong unod. Gipakagotan mo ako sa imong ngipon ug gisimagan nga daw sa imo akong kaaway.

¹⁰ “Gibiaybiay ako ug gikataw-an sa mga tawo. Gisagpa nila ako sa pagtamay kanako. Naghiusa sila batok kanako. ¹¹ Gitugyan ako sa Dios ngadto sa kamot sa mga tawong daotan ug makasasala. ¹² Maayo ang akong kahimtang kaniadto, apan gilaglag niya ako. Daw gituok niya ako ug gidugmok. Gihimo niya akong iyang targetanan. ¹³ Gilibotan ako sa iyang mga tigpana, ug gipana sa walay kalooy. Natuhog ang akong batobato, ug miawas sa yuta ang akong apdo. ¹⁴ Wala niya ako hunongi sa pag-ataki. Mihasmag siya kanako nga daw usa ka sundalo. ¹⁵ Nagabisti akog sako ug nagalingkod sa yuta agig pagsubo. ¹⁶ Namula ang akong nawong ug nanghubag ang akong mga mata sa labihan nga paghilak. ¹⁷ Apan wala gayod akoy nahimo nga sala, ug kinasingkasing ang akong pag-ampo.

¹⁸ “Sama ako sa tawong gipatay, nga nagahangyo sa yuta nga dili tabonan ang iyang dugo sa dili pa maangkon ang hustisya! ¹⁹ Bisan karon ang akong saksi^[h] atua sa langit. Siya ang moingon nga ako walay sala. ²⁰ Gitamay ako sa akong mga higala, apan nagahilak ako nga nangayo ug tabang sa Dios. ²¹ Ang akong saksi mao ang magpakilooy sa Dios alang kanako, sama sa usa ka tawo nga nagapakilooy alang sa iyang higala. ²² Kay sa dili madugay motaliwan na ako ug dili na mobalik.”