Chronological

49 พวกเจ้าที่อยู่แถบชายฝั่งและหมู่เกาะต่างๆฟังเราให้ดี
    ชนชาติทั้งหลายที่มาจากแดนไกล ตั้งใจฟังให้ดี
พระยาห์เวห์ได้เรียกผมให้มารับใช้พระองค์ก่อนที่ผมจะเกิดเสียอีก
    พระองค์ตั้งชื่อให้ผม ตั้งแต่ผมยังอยู่ในท้องแม่
² พระองค์ทำให้ปากของผมเหมือนกับดาบที่คมกริบ
    พระองค์ซ่อนและปกป้องผมไว้ใต้มือพระองค์
พระองค์ทำให้ผมเป็นเหมือนลูกธนูที่ขัดมัน
    พระองค์ซ่อนผมไว้ในซองธนูของพระองค์
³ พระองค์พูดกับผมว่า “อิสราเอล เจ้าเป็นผู้รับใช้ของเรา
    เราจะได้รับเกียรติเพราะเจ้า”
⁴ แต่ผมคิดว่า “ผมได้ทำงานเหนื่อยเปล่า”
    ผมได้ทุ่มแรงไปจนหมด เสียแรงเปล่าๆไม่ได้อะไรซักอย่าง
แต่อย่างไรก็ตามพระยาห์เวห์จะให้สิ่งที่ผมสมควรจะได้รับอย่างแน่นอน
    และรางวัลของผมอยู่กับพระเจ้าของผม
⁵ พระยาห์เวห์ได้ปั้นผมในครรภ์ให้เป็นผู้รับใช้ของพระองค์
    พระองค์ทำอย่างนี้เพื่อพระองค์จะได้นำครอบครัวของยาโคบกลับมาหาพระองค์ และเพื่อรวบรวมคนอิสราเอลกลับมาหาพระองค์
ผมจะได้รับเกียรติในสายตาของพระยาห์เวห์
    และพระเจ้าของผมได้เป็นพละกำลังของผมแล้ว

⁸ พระยาห์เวห์พูดว่าอย่างนี้ “ในเวลาที่เราแสดงความเมตตา เราจะตอบคำอธิษฐานของเจ้า
    ในวันแห่งความรอด เราจะช่วยเจ้าและปกป้องเจ้า
เราจะแต่งตั้งเจ้าให้เป็นตัวกลางแห่งคำสัญญาที่เรามีกับมนุษย์
    เพื่อว่าเราจะได้ฟื้นฟูแผ่นดินขึ้นมาใหม่ และคืนแผ่นดินที่ถูกทำลายกลับไปให้เจ้าของเดิม
⁹ เราจะบอกกับพวกนักโทษว่า ‘ออกมาได้แล้ว’
    เราจะบอกกับคนเหล่านั้นที่อยู่ในความมืดว่า
    ‘โผล่ออกมาได้แล้ว’
พวกเขาจะเป็นเหมือนแกะที่กินไปตามทางเดิน
    และพวกเขาจะมีทุ่งหญ้าบนเนินเขาโล้นทั้งหลาย
¹⁰ พวกเขาจะไม่ขาดอาหารหรือน้ำ
    แสงแดดและลมร้อนของทะเลทรายจะไม่โจมตีพวกเขา
เพราะพระองค์ผู้ปลอบโยนพวกเขาจะนำหน้าพวกเขา
    และพระองค์จะนำทางพวกเขาไปถึงตาน้ำทั้งหลาย
¹¹ เราจะทำให้ภูเขาทั้งหลายของเราแบนเป็นถนน
    และถมที่ต่ำขึ้นมาเป็นทางหลวงของเรา
¹² ดูสิ จะมีบางคนมาจากแดนไกล
    จะมีบางคนมาจากทิศเหนือและทิศตะวันตก
    และจะมีบางคนมาจากทางภาคใต้ของอียิปต์”

50 พระยาห์เวห์พูดอย่างนี้ว่า
“อิสราเอล เจ้าคิดว่าเราหย่ากับเยรูซาเล็มแม่ของเจ้าแล้วหรือ
    ไหนละใบหย่าของแม่เจ้าที่เราให้กับนางตอนส่งนางไป
หรือเราได้ขายพวกเจ้าไปจ่ายหนี้ใครหรือ
    ไม่เลย แต่ที่พวกเจ้าถูกขายไปนั้น
ก็เพราะความบาปต่างๆของเจ้าเอง
    และแม่ของเจ้าถูกส่งไปก็เพราะการกบฏต่างๆของเจ้า
² ทำไมถึงไม่มีใครอยู่ที่นั่นตอนที่เรามา
    ทำไมถึงไม่มีใครตอบตอนที่เราเรียก
เจ้าคิดว่าแขนของเราสั้นเกินไป
    ที่จะเอื้อมออกมาช่วยเจ้าให้เป็นอิสระหรือ
หรือ เจ้าคิดว่าเราไม่มีแรงที่จะช่วยกู้เจ้าได้
    ถ้าเราตะโกนใส่ทะเล มันก็จะเหือดแห้งไป
เราสามารถทำให้พวกแม่น้ำกลายเป็นทะเลทราย
    ปลาของพวกมันก็จะเน่าเหม็นเพราะขาดน้ำและตายไปเพราะกระหาย
³ เราเอาความมืดมาสวมท้องฟ้า
    และเราให้มันใส่ผ้ากระสอบ”

⁴ พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตได้สอนผมว่าควรจะพูดอะไร
    เพื่อผมจะได้รู้ว่าจะพูดให้กำลังใจกับคนที่อ่อนแออย่างไร
ทุกๆเช้าพระองค์ปลุกผม
    พระองค์ทำให้หูผมพร้อมที่จะฟัง เหมือนกับพวกเด็กนักเรียน
⁵ พระยาห์เวห์ องค์เจ้าชีวิต ได้เปิดหูผม
    และผมก็ไม่ได้กบฏต่อพระองค์
    ผมไม่ได้หันหลังไปจากพระองค์
⁶ ผมหันหลังให้คนตี
    ผมยอมให้คนดึงเคราจากแก้ม
ผมไม่ได้ซ่อนหน้าไว้
    เมื่อมีคนพูดดูถูกและถ่มน้ำลายใส่ผม
⁷ พระยาห์เวห์ องค์เจ้าชีวิต ช่วยผม
    ผมจึงไม่รู้สึกขายหน้า
ผมจึงเชิดหน้าไว้
    และผมรู้ว่าผมจะไม่เสียหน้า
⁸ ผู้ที่จะกู้หน้าผมอยู่ใกล้ๆ
    ใครจะเอาเรื่องมาฟ้องร้องผมหรือ
ให้พวกเราไปยืนอยู่ต่อหน้าศาลด้วยกัน
    ใครเป็นผู้กล่าวหาผมหรือให้เขามาฟ้องผมต่อหน้า
⁹ ดูสิ พระยาห์เวห์ องค์เจ้าชีวิต
    ช่วยผมไว้ ใครจะมาตัดสินว่าผมผิด
พวกเขาทั้งหมดจะเปื่อยยุ่ยไป
    เหมือนเสื้อผ้าที่ถูกตัวมอดกัดกิน
¹⁰ มีใครบ้างในพวกเจ้าที่เกรงกลัวพระยาห์เวห์
    และเชื่อฟังผู้รับใช้ของพระองค์
ใครก็ตามที่เดินอยู่ในความมืดโดยไม่มีแสงสว่าง
    ควรจะไว้วางใจในพระยาห์เวห์และพึ่งพิงพระเจ้าของเขา
¹¹ แต่ดูสิ พวกเจ้าทุกคนทั้งก่อไฟและจุดดุ้นไฟเอง
    ไปเลย เดินเข้าไปในเปลวไฟของพวกเจ้านั้น
และท่ามกลางดุ้นไฟที่พวกเจ้าจุดขึ้นมานั้น
    นี่คือสิ่งที่เจ้าจะได้รับจากมือของเรา คือเจ้าจะต้องนอนลงด้วยความเจ็บปวด

51 พระยาห์เวห์พูดว่า “ฟังเราให้ดี พวกเจ้าที่พยายามทำในสิ่งที่ถูกต้อง
    พวกเจ้าที่แสวงหาพระยาห์เวห์
ให้ดูหินนั้น ที่เจ้าถูกสกัดออกมาสิ
    ให้ดูบ่อหินนั้น ที่เจ้าถูกขุดออกมา
² มองดู อับราฮัมบรรพบุรุษของพวกเจ้าและซาราห์คนที่คลอดเจ้ามาสิ
    ตอนที่เราเรียกอับราฮัมนั้น เขายังอยู่ตัวคนเดียวเลย
    แต่เราได้อวยพรเขา และทำให้เขามีลูกมากมาย”
³ พระยาห์เวห์จะปลอบโยนศิโยน
    พระองค์จะมองพวกตึกที่พังทลายพวกนั้นของเธอ ด้วยความเห็นอกเห็นใจ
พระองค์จะทำให้ที่เปล่าเปลี่ยวแห้งแล้งของเธอกลายเป็นสวนเอเดน
    พระองค์จะทำให้ทะเลทรายของเธอเป็นเหมือนสวนของพระยาห์เวห์
ที่นั่นจะเต็มไปด้วยความสุขและการเฉลิมฉลองกัน
    พวกเขาจะขอบพระคุณและร้องเพลงสรรเสริญ

⁹ ตื่นเถิด ตื่นเถิด พระยาห์เวห์เจ้าข้า สวมพลังไว้
    ใช้พละกำลังของพระองค์เถิด^[a]
    ตื่นขึ้นเหมือนกับในสมัยก่อนนานมาแล้ว
เป็นพระองค์ไม่ใช่หรือ ที่ตัดราหับเป็นชิ้นๆ^[b]
    เป็นพระองค์ไม่ใช่หรือ ที่แทงมังกรทะลุไป^[c]
10 เป็นพระองค์ไม่ใช่หรือ ที่ทำให้ทะเลแห้งไป
    คือทำให้น้ำในมหาสมุทรที่ยิ่งใหญ่แห้งไป
เป็นพระองค์ไม่ใช่หรือ ที่ทำให้ส่วนลึกที่สุดของทะเล
    กลายเป็นทางให้กับคนที่พระองค์ไถ่ให้เป็นอิสระเดินข้ามไป
¹¹ คนที่พระยาห์เวห์ได้ไถ่ให้เป็นอิสระ
    แล้วจะกลับมาที่ศิโยนด้วยเสียงโห่ร้องดีใจ
ความสุขจะสวมอยู่บนหัวของพวกเขาตลอดไป
    ความชื่นชมยินดีก็จะท่วมท้นพวกเขา
    ความเศร้าโศกและการครวญครางจะวิ่งหนีไปจากพวกเขา

¹⁷ เยรูซาเล็มเอ๋ย ตื่นเถิด ตื่นเถิด ลุกขึ้นเถิด
    ตอนนั้นพระยาห์เวห์โกรธเจ้ามาก พระองค์ถึงได้ลงโทษเจ้า
เจ้าได้ดื่มจากถ้วยในมือของพระยาห์เวห์ เป็นถ้วยแห่งความโกรธแค้นของพระองค์
    เจ้าได้ดื่มเข้าไปจนหมดถ้วย ถ้วยที่ทำให้ผู้คนต้องเมาโซเซ
¹⁸ จากลูกมากมายที่เยรูซาเล็มคลอด
    ไม่เหลือซักคนที่นั่นที่จะนำทางเธอ
จากลูกมากมายที่เธอเลี้ยงจนเติบโตขึ้นมา
    ไม่เหลือซักคนที่นั่นที่จะจูงมือเธอ
¹⁹ มีสองสิ่งที่ได้เกิดขึ้นกับเจ้าคือแผ่นดินได้ถูกล้างผลาญและพินาศไป
    แล้วคนก็ตายจากกันดารอาหารและสงคราม
ไม่เหลือใครที่จะไว้ทุกข์ให้กับเจ้า
    ไม่เหลือใครที่จะปลอบโยนเจ้า
²⁰ ลูกๆของเจ้าได้เป็นลมไป
    พวกเขาก็นอนอยู่ตามทุกหัวถนนเหมือนกับกวางที่ติดตาข่าย
ความโกรธแค้นของพระยาห์เวห์ตกบนพวกเขาอย่างเต็มที่
    พวกเขาได้ยินพระเจ้าของเจ้าตะคอกใส่พวกเขา
²¹ ดังนั้น ฟังสิ่งนี้ไว้ให้ดี เจ้าที่ทนทุกข์ทรมาน
    เจ้าที่เมา แต่ไม่ได้เมาด้วยเหล้าองุ่น
²² พระยาห์เวห์ องค์เจ้าชีวิตของเจ้า
    พระเจ้าของเจ้าที่ต่อสู้คดีให้กับคนของพระองค์
พูดว่าอย่างนี้ “เห็นไหม เราได้เอาถ้วยที่ทำให้ผู้คนเมาโซเซไปจากมือของเจ้าแล้ว
    เจ้าจะไม่ต้องดื่มจากชามแห่งความโกรธแค้นของเราอีกแล้ว^[d]
23 เราจะเอาถ้วยนั้นไปใส่ไว้ในมือของคนพวกนั้นที่เคยทรมานเจ้า
    คนที่เคยสั่งเจ้าว่า ‘ก้มลงกับพื้น เราจะเหยียบเจ้าไป’
ในตอนนั้นเจ้าต้องยอมให้หลังของเจ้าเป็นเหมือนพื้น
    และเป็นเหมือนถนน ให้พวกเขาเดินเหยียบย่ำไป”

52 ศิโยนเอ๋ย ตื่นเถิด ตื่นเถิด
    สวมพลังของเจ้าเถิด
เยรูซาเล็ม เมืองอันศักดิ์สิทธิ์เอ๋ย
    สวมใส่เสื้อผ้าที่สวยงามของเจ้าเถิด
    เพราะพวกคนต่างชาติที่ไม่ได้ทำพิธีขลิบและคนที่ไม่บริสุทธิ์จะไม่ได้เข้ามาในเจ้าอีกแล้ว
² เยรูซาเล็ม ผู้เป็นเชลยเอ๋ย
    ปัดฝุ่นซะ ลุกขึ้นได้แล้ว
นางสาวศิโยน ผู้เป็นเชลยเอ๋ย
    ถอดพวกโซ่ที่ล่ามคอเจ้าออกได้แล้ว
³ เพราะนี่คือสิ่งที่พระยาห์เวห์พูด
    “เจ้าถูกขายไปแบบให้เปล่า
    และเจ้าก็จะได้รับการไถ่โดยไม่ต้องเสียเงินด้วยเหมือนกัน”

⁷ น่ายินดีขนาดไหน ที่จะได้เห็นเท้าของผู้ประกาศข่าวดีกำลังข้ามภูเขาทั้งหลายมา
    ผู้ที่มาประกาศสันติภาพ
ผู้ที่นำข่าวดีมา
    ผู้ที่มาประกาศชัยชนะ
    ผู้ที่มาบอกกับศิโยนว่า “พระเจ้าของท่านกำลังครอบครองอยู่”

¹³ พระยาห์เวห์พูดว่า “ดูสิ ผู้รับใช้ของเราจะประสบความสำเร็จ
    เขาจะได้รับการยกย่องเชิดชูอย่างสูง
¹⁴ ตอนนั้นเขาทำให้คนจำนวนมากตกตะลึง รูปร่างหน้าตาของเขาเสียโฉมมาก
    แทบจะไม่เป็นผู้เป็นคนเลย
    รูปร่างของเขาแทบจะไม่เหมือนมนุษย์แล้ว
¹⁵ แล้วตอนนี้เขาก็จะทำให้หลายๆชนชาติสะดุ้ง
    พวกกษัตริย์จะต้องปิดปากอึ้งไปเพราะเขา
เพราะพวกเขาจะเห็นสิ่งที่ไม่เคยมีใครบอกพวกเขามาก่อน
    และพวกเขาก็จะคิดใคร่ครวญถึงสิ่งที่พวกเขาไม่เคยได้ยินมาก่อน”
53 ผู้คนพูดว่า ใครจะไปเชื่อว่าเรื่องที่เราได้ยินมาจะเกิดขึ้นได้
    ตอนนั้นใครจะไปเห็นฤทธิ์อำนาจของพระยาห์เวห์ในเหตุการณ์นี้
² เขาเติบโตขึ้นมาเหมือนกับต้นไม้เล็กๆต่อหน้าพระยาห์เวห์
    เหมือนกับรากที่แตกหน่อในดินแห้งแล้ง
เขาไม่ได้หล่อเหลาหรือมีสง่าราศีถึงกับทำให้เราอยากมองเขา
    เขาไม่ได้มีอะไรน่าดึงดูดถึงกับทำให้เราชอบเขา
³ ผู้คนต่างพากันดูถูกและไม่คบด้วย
    เขาเป็นผู้ชายที่เจอกับความเจ็บปวดมากมายและคุ้นเคยกับความทุกข์ทรมาน
เป็นเหมือนคนหนึ่งที่คนทนดูไม่ได้
    เขาเป็นที่ดูถูกและเราไม่ได้เห็นว่าเขาสำคัญอะไรเลย
⁴ เขาได้แบกรับความทุกข์ทรมานของพวกเราอย่างแน่นอน
    เขาหอบหิ้วความเจ็บปวดของพวกเรา
แต่เรามองว่าพระเจ้าลงโทษเขา
    โบยตีเขา และทำให้เขาเจ็บปวด
⁵ เขาถูกแทงก็เพราะความผิดต่างๆที่เราทำไป
    เขาฟกช้ำก็เพราะความชั่วต่างๆที่พวกเราทำ
การตีสอนที่ทำให้เราหายดีก็ตกอยู่บนเขา
    พวกเราได้รับการรักษาเพราะบาดแผลทั้งหลายของเขา
⁶ พวกเราทุกคนได้หลงหายไปเหมือนแกะ
    พวกเราแต่ละคนต่างหลงไปคนละทิศละทาง
แต่พระยาห์เวห์ปล่อยให้ความผิดของพวกเราทุกคนโจมตีเขา
⁷ เขาถูกกดขี่ข่มเหง และถูกทำให้เจ็บปวด
    แต่เขาก็ไม่ปริปากบ่นเลย
เหมือนกับลูกแกะที่ถูกนำไปฆ่า
    เหมือนกับแกะที่นิ่งเงียบอยู่ต่อหน้าคนที่ตัดขนของมัน
    เขาไม่ได้ปริปากของเขาเลย
⁸ เขาก็ถูกเอาตัวไปหลังจากที่ถูกจับและถูกตัดสินอย่างไม่เป็นธรรม^[e]
    และไม่มีใครสนใจในชะตากรรมของเขา^[f]
เพราะเขาถูกตัดออกจากโลกของคนเป็น
    เขาถูกลงโทษเพราะความผิดที่คนของเขาทำ^[g]
9 พวกเขาได้ทำหลุมฝังศพของเขาไว้กับหลุมของคนชั่ว
    และทำอุโมงค์ฝังศพของเขาไว้กับอุโมงค์ของคนรวย^[h]
ถึงแม้ว่าเขาไม่ได้ก่อความรุนแรง
    และเขาไม่ได้พูดหลอกลวง
¹⁰ แต่พระยาห์เวห์ก็ตัดสินใจที่จะบดขยี้คนของพระองค์
    และทำให้เขาต้องทนทุกข์ทรมาน
ถ้าผู้รับใช้ของพระองค์ยอมให้ชีวิตตัวเขาเองเป็นของถวายชดใช้ความผิด
    เขาก็จะได้เห็นลูกหลานของเขาและจะมีอายุยืนยาว
ความตั้งใจของพระยาห์เวห์ก็จะสำเร็จผ่านทางมือของเขา
¹¹ หลังจากความทุกข์ทรมานอันเลวร้ายของเขาแล้ว เขาก็จะเห็นความสว่าง^[i]
    และสิ่งที่เขาประสบมานั้นจะทำให้เขาพึงพอใจ
พระยาห์เวห์พูดว่า “ผู้รับใช้ของเราผู้ที่ทำในสิ่งที่ถูกต้องเสมอ
    ทำให้หลายๆคนได้รับการตัดสินให้พ้นผิด
    และเขาก็จะแบกรับโทษสำหรับความผิดที่คนพวกนั้นทำ
¹² ดังนั้น เราจะให้รางวัลกับเขาร่วมกับพวกผู้ยิ่งใหญ่
    และเขาก็จะได้รับส่วนแบ่งจากของที่ยึดมาได้ร่วมกับคนที่แข็งแรง
เพราะเขาได้เทตัวเองออกมาจนตาย
    เขาถูกนับรวมเข้ากับพวกคนบาป
และเขาก็แบกรับบาปของคนจำนวนมาก
    และได้ขอร้องอ้อนวอนแทนพวกคนบาป”