Chronological
1 Dee Sprejchwead fonn Salamo, Doft sien Sän, Kjeenijch enn Iesrael.
2 Weisheit un Unjarejchte to kjane; dee Wead fonn Festentnis to festone;
3 Unjarejchte to kjriehe enn Fäabedocht, Jerajcht, Jerejcht un Opprajchtijchkjeit;
4 En Senn to jäwe to dee Jugent, Wissenschoft un Fäasejcht to däm junja Maun.
5 – dee Weisa heat un nemt too enn Leare; un soone dee festone woare aunjeseene aus Weis –
6 En Sprejchwuat to festone un en onkloaret Weadabilt; dee Weise äare Wead, un dän äa Rotsel.
7 Däm Herr to ferjchte es dee Aunfank fonn Weisheit; Noare feachte Weisheit un Unjarejchte.
8 Mien Sän, horjch no dien Foda sien Unjarejchte; un doo nijch diene Mutta äa Ennleare felote;
9 dan dee woare en Utputsdinkj fonn Jnod senne romm dien Kopp, un Kjäde romm dien Jnekj.
10 Mien Sän, wan Sinda die locke, sie nijch wellijch.
11 Wan dee saje: "Komm met onns met, well wie heemlijch luare no Bloot; well wie heemlijch luare dee Onschuldje to jriepe oone Uasoak;
12 Well wie dän läwendijch oppschlucke soo aus daut Grauf, un dän dee rauf gone enne Kul,
13 Wie woare aulahaunt fa weatfolle Sache finje; wie woare onnse Hiesa felle met Raup;
14 Komm met onns met; wie woare aula toop eene Jeltausch ha."
15 Mien Sän, go nijch met an met enn äa Wajch! Hool dien Foot wajch fonn äa Stijch;
16 dan äare Feet ranne Beeset hinjaraun, un dee spoode sikj Bloot to fejeete.
17 Dan daut Nat woat emm sonnst utjespreet wan jieda Foagel daut seene kaun.
18 Un dee luare emm Jeheeme fa äa eajnet Bloot; dee schlikje sikj romm jeheemlijch fa äare eajne Seele.
19 Soo sent aul dän äare Wäaj dee beeset Loon kjriehe; daut nemt däm Eajendeema siene Seel wajch.
20 Weisheit schrijcht lud enn dee Staut Wäaj; see es to heare enn dee Staut Gausse;
21 see roopt bie dee Städ wua dee Mensche sikj fesaumle, wua dee Puate opjemoakt woare; enn dee Grootstaut sent äare Wead to heare:
22 Woo lang woa jie daut leef ha eefeltijch to senne, jie Eefeltje? Un woo lang woare Spatte spotte, un Noare Wissenschoft hausse?
23 Drei trigj un nemm miene Woarninj aun; see, ekj woa mien Jeist opp die utjeete; ekj woa miene Wead bekaunt moake to die.
24 Wiels ekj jeroopt ha, un du daut aufjesajcht hast; ha ekj miene Haunt utjestrakjt, un kjeena haft daut aunjenome;
25 oba du hast mien Rot nijch acht jejäft; du wust miene Woarninj nijch;
26 Woa ekj uk lache wan dien Onjlekj kjemt, ekj woa spotte wan dien Angst kjemt;
27 wan dien Schrakj kjemt soo aus en Storm; un dien Onjlekj kjemt soo aus en willa Storm wan Älend un dien Trigjhoole opp die kjemt.
28 Dan woare see mie aunroope, un ekj woa nijch auntwuate; dee woare mie Tiedijch seakje, oba woare mie nijch finje.
29 Daut see Wissenschoft hausste, un wälde nijch däm Herr Gott siene Forjcht.
30 Dee wulle mien Rot nijch, dee deede mien dodle feachte;
31 un dee woare daut Frucht fonn äa eajna Wajch äte, un jefelt senne met äare eajne Losst.
32 Daut auntsied gone fonn dee Eefeltje woat am ommbrinje, un dee Noare äare Leijchtheit woat an fenijchte.
33 Oba wäa no Mie horjcht saul sejcha läwe; un woat enn Ru senne fonn daut Schrakj fonn Beeset.
2 Mien Sän, wan du miene Wead aun näme woascht, un miene Jeboote enn die bewoare woascht,
2 Soo daut du dien Ua dol beaje deist to Weisheit, dan woascht du dien Hoat op moake to Festentnis;
3 dan wan du roope deist fa unjascheede, diene Stemm opphäwe fa Festentnis;
4 Wan du ar seakje woascht aus Selwa, un seakje deist soo aus fa festoakne Schats;
5 dan woascht du däm Herr Gott siene Forjcht festone, un woascht Erkjantnis fonn Gott finje.
6 Dan dee Herr Gott jeft Weisheit; ut sien Mul kome Wissenschoft un Festentnis.
7 Hee lajcht jesunde Wiesheit opp fa dee Opprajchte; Hee es en Schilt to dän dee enn Follstendijchkjeit waundle,
8 dee Jerejcht Wäaj to beschutse, un Hee beschutst siene Heilje äa Wajch.
9 Dan woascht du Jerajchtijchkjeit un Jerejcht un Opprajchtijchkjeit festone; jo, jieda gooda Stijch.
10 Wan Weisheit enn dien Hoat enenn kjemt; un Wissenschoft Fejneaje es to diene Seel;
11 dan woat Fäasejcht die bewoare; Festentnis woat äwa die woake;
12 die fonn dän beesa Wajch to bewoare; fonn dän Maun dee Fekjeadet rät;
13 soone dee dän opprajchta Stijch felote omm enn dee Wäaj fonn Diestanes to gone;
14 dee sikj freihe Beeset to doone; dee fejneaje sikj enn dee Beese äa Fekjeadet;
15 dän äa Stijch Kromm es; jo, dee sent hinjalestijch enn äa Gone.
16 Dise woare die rade fonn dee framde Fru, fonn dee Framde dee met äare Wead schmeijchelt;
17 dee de Leida fonn äare Jugent felat, en fejat dän Bunt fonn äa Gott.
18 Dan äa Hus deit nom Doot leide, un äare Jleise no dee Doodje.
19 Aule dee doa enenn gone kome nijch trigj; un doone uk nijch bott dän Läwes Stijch kome.
20 Dan woascht du kjenne enn dee Goode äa Stijch gone, un dee Jerajchte äa Stijch hoole.
21 Dan dee Opprajchte selle enn daut Launt läwe; un dee Follkomne selle doabenne bliewe.
22 Oba dee Beese selle fonn dee Ead aufjeschnäde woare; un dee Äwaträda selle doa rut jewartelt woare.
3 Mien Sän, doo mien Jesats nijch fejäte; oba lot dien Hoat mien Aunkomendeare hoole;
2 dan dee woare to diene Doag toolaje, un langet Läwe un Fräd to die jäwe.
3 Erboarme un Woarheit woare die nijch felote; binj dee romm dien Jnekj; schreiw dee opp dien Hoat Tofel;
4 dan woascht du Gonst un goodet Festentnis finje enn Gott un Mensche äa Aunseene.
5 Fetrü enn Gott met dien gaunset Hoat; un doo nijch opp dien eajnet Festentnis läne.
6 Doo Am enn aul diene Wäaj aunerkjane, un Hee woat dien Stijch lenkje.
7 Sie nijch Weis enn dien eajnet Aunseene; doo däm Herr Gott ferjchte, en felot daut Beeset.
8 Heelinj woat to dien Nowel senne, un Moakj to diene Knoakes.
9 Doo däm Herr Gott eare met dien Hab en Goot, un met daut easchte fonn waut du krijchst;
10 un diene Spikjasch woare jefelt senne met Hab en Goot; un dee Wienprass met niehe Wien.
11 Mien Sän doo däm Herr Gott sien Strofe nijch feachte; un doo sien Trajchthalpe nijch hausse.
12 Dan dee Herr Gott deit dän trajchthalpe dän Hee leef haft, soo aus en Foda sien Sän dän hee leef haft.
13 Jesäajent es dee Maun dee Weisheit finjt, un dee Maun dee Festentnis kjrijcht.
14 Dan daut Jewenst doafonn es bäta aus dee Jewenst fonn Selwa; un dee Arnt doafonn aus feinet Golt;
15 see es kjestlijcha aus deare Steena; un aules daut die jankre kaun es nijch to fejlikje met ar.
16 Langet Läwe es enn äare rajchte Haunt; Rikjdom un Ea es enn äare linkje Haunt.
17 Äare Wäaj sent Wäaj fonn Scheenet, un äa gaunsa Stijch es Fräd.
18 See es en Läwesboom to dän dee ar to hoole kjriehe; un froo sent dee, dee ar faust hoole.
19 Dee Herr Gott haft dee Ead jejrint derjch Weisheit; Hee deed dee Himmels jrinde derjch Festentnis;
20 Daut deepet es oppjebroake derjch Siene Wissenschoft; un dee Wolkje lote dän Deiw rauf faule.
21 Mien Sän, lot dee nijch fonn diene Uage wajch gone; hool jesunde Weisheit un Jerejcht;
22 un dee selle Läwe senne to diene Seel, un Jnod to dien Jnekj;
23 dan woascht du sejcha enn dien Wajch gone, un dien Foot woat nijch stolpre.
24 Wan du die dol lajchst, woascht du nijch Angst habe; jo, du woascht die dol laje un dien Schlop woat seet senne.
25 Ha nijch Angst fonn haustjet Schrakj; oda fonn dee Beese äa Fenijchte wan daut kjemt.
26 Dan dee Herr Gott woat bie diene Sied senne; un Hee woat dien Foot bewoare fonn jejräpe woare.
27 Hool daut Goodet nijch trigj fonn dän dee daut fedeent ha, wan du dee Macht enn diene Haunt hast daut to doone.
28 Saj nijch to dien Noba, "Go, un komm trigj, ekj woa die daut Morje jäwe;" wan du daut besied die hast.
29 Doo nijch Beeset plone jäajen dien Noba, sentamol hee truhoatijch biesied die wont.
30 Doo nijch met en Maun sträwe oone Uasoak wan hee die kjeen Schode jedone haft.
31 Sie nijch neidisch äwa en ommenschlijcha Maun, un wäl nijch fonn siene Wäaj.
32 Dan dee Herr Gott hausst en fekjeada Mensch; oba sien Jeheemet es met dee Jerajchte.
33 Däm Herr Gott sien Fluch es opp dee Beese äa Hus; oba Hee säajent dee Jerajchte äare Woninj.
34 Sejchalijch deit Hee dee Spatta feachte; oba Hee jeft Jnod to dee Jerinje.
35 Dee Weise woare Ea oawe, oba dee Noarische doone Schaund huach häwe.
Copyright © 2001 by Elmer Reimer