Chronological
Dee Psalme III
Dee 73 Psalm
En Psalm fonn Asaf
1 Werkjlich Gott es goot to Israel, to dän dee en reinet Hoat habe.
2 Un waut mie daut aunbelangt, miene Feet haude meist jestolpat; miene Staupe muake mie meist jleppe.
3 Dan ekj wia neidisch äwa dee Stollte; ekj bekjikjt dee Beese äare Fräd.
4 Dan doa wea kjeen Schrakj to äa Doot; oba äa Kjarpa es Fat.
5 Dee ha nich daut miseroblijet daut stoawlije Mensche ha; dee sent nijch soo jeploacht aus jeweenlije Mensche.
6 Un soo deit Stoltet dän bekjäde; ruchlooset deit dän bedakje soo aus en Wanikj.
7 Aeare Uage schwalle rut met Fatet; dee ha dee Ennbildunk fonn äa Hoat wieda jefeat.
8 Dee spotte un räde met Lest; fonn huach bowe räde see ommenschlijchet.
9 Dee stalle äare Miele enne Himels, un äare Tunj wankt derjch dee Ead.
10 Doaromm saul sien Folkj trigj hia häa kome; un dee woare en follet Kuffel ut drinkje.
11 En dee saje: "Woo deit Gott weete?" un, "Es doa Festentnis enn daem Aulahejchsta?"
12 Kjikj! Dit sent dee Gottloose dee emma enn Leijchtheit sent; dee näme too enn äa Hab un Goot.
13 Sejchalijch ha ekj mien Hoat emm sonnst rein jehoole; un ekj ha miene Henj enn Onnschult jewosche.
14 Dan ekj wea dän Dach äwa jeploacht, un miene Strof wea jieda Morje doa.
15 Wan ekj saj: "Dit es woo ekj räde woa;" dan see, ekj wudd en Jeschlajcht fonn diene Kjinje hinjem Lijcht feare.
16 Un wan ekj uk docht daut ekj daut festunnt, wea daut doch Weedoag enn miene Uage,
17 bott ekj enn Gott siene Fesaumlings Städ enenn jinkj; nu festo ekj äa Enj.
18 Sejchalijch woascht du äare Feet opp daut jlepprijet brinje; du woascht dän enn Fenijchte faule moake.
19 Woo dee fenijcht sent enn eene Moment, wajch jefäajcht met Schrakj!
20 Soo aus en Droom wan eena oppwakjt, O Herr Gott, wan du oppwakjst, woascht du äa Jestault feachte.
21 Dan mien Hoat wea febettat, un ekj wea jestoakjt enn miene Neare.
22 Ekj wea Hungsch un wist nijch; ekj wea soo aus Tiare fer die.
23 Un doch wea ekj emma bie die, du hast miene rajchte Haunt aunjefote.
24 Du woascht mie derjch dien Rot leide; un aum Enj woascht du mie no dee Harlijchkjeit näme.
25 Wäm ha ekj emm Himel? En ekj ha kjeen Janka fa irjent wäm opp dise Ead buta die.
26 Mien Fleesch un mien Hoat näme auf; Gott es mien Hoat sien groota Steen un mien Poat fa emma.
27 Dan see, soone dee wiet auf sent fonn die sent feloare; du hast aul dän fenijcht dee fonn die wajch leste.
28 Waut mie daut aunbelangt, daut es goot fa mie daut ekj mie no Gott nodre sull; ekj ha miene Tooflucht enn däm Herr Gott jemoakt, aul diene Woakje to fetale.
Dee 77 Psalm
To dän Haupt Musikaunt opp Jedutun.
1 Miene Stem es no Gott, un ekj schrie; miene Stem es no Gott, un hee horjcht no mie.
2 Enn dän Dach fonn miene Noot socht ekj däm Herr; miene Haunt goot ut enne Nacht, un wort nijch oone Jefeel; miene Seel leet sikj nijch treeste.
3 Ekj docht aun Gott, un sie jetrubbelt; ekj denkj no, un mien Jeist deit beschwieme.
4 Du jreepst miene Uage äare wajchte; ekj sie jetrubbelt, un ekj kaun nijch räde.
5 Ekj docht aun dee Doag fonn jeehäa, dee Joare fonn fegone Tiede.
6 Ekj woa aun mien Leet denkje enne Nacht; ekj woa met mien eajnet Hoat räde, un mien Jeist sorjfeltijch utforsche.
7 Woat dee Herr fa emma wajch schmiete; un woat Hee niemols wada gonstlijch senne?
8 Es sien Erboarme fa emma wajch? Haft sien Wuat Fälschlach jemoakt fa aule Jeschlajchte?
9 Haft Gott fejäte jnädijch to senne; haft hee sien leeftoljet Erboarme toojemoakt enn sien Oaja? Selah.
10 Un ekj säd: "Dit es miene Krankheit, dee Joare fonn dän Aulmajchtja siene rajchte Haunt."
11 Ekj woa däm Herr Gott siene Woakje behoole; sejchalijch woa ekj diene Wunndasch fonn Joare trigj behoole.
12 Ekj woa mie uk äwa aul diene Woakje bedenkje un woa jrebble äwa daut waut du deist.
13 O Gott, dien Wajch es enn Heiljchkjeit, wäa es Gott dee groot es soo aus du best?
14 Du best dee Gott dee Wundasch deit, du hast siene Krauft oppenboa jemoakt mank dee Felkja.
15 Du hast dien Folkj jerat derjch diene Macht, dee Säns fonn Joakopp un Joosef. Selah.
16 Dee Wotasch sage die, O Gott, dee Wotasch sage die; dee engste sikj; jo, daut Deepet deed tsetre.
17 Dee Wolkje deede Wota rut jeete; dee Himels jeewe ne Stem; un diene Fiele fluage rut.
18 Dee Stem fonn dien rummle enn dän Storm, Blitse deede dee Welt oppdache; dee Ead tsetad un scheddad.
19 Dien Wajch es enn dän See; un dien Stijch wea enn dee groote Wotasch; un diene Footstaupe sent nijch to weete.
20 Du deetst dien Folk leide derjch Mooses un Oant soo aus ne Häad Schop.
Dee 78 Psalm
Ne Auflea von Asaf.
1 O mien Folkj, horjch no mien Jesats; beajcht june Uare dol no dee Wead ut mien Mul.
2 Ekj woa mien Mul opmoake enn en Jlikjnes; ekj woa dunkle Räd fonn Joare trigj jäwe,
3 dee wie jeheat un jewist habe, un onnse Fodasch onns fetalt habe.
4 Wie woare dee nijch fonn onnse Säns festäakje, däm Herr Gott siene Preise bekaunt to moake to daut komendet Jeschaljcht; jo, siene Macht un siene wunndafolle Woakje dee Hee jedone haft.
5 Dan Hee haft en Zeijchnes oppjehäft enn Joakopp, un en Jesats enn Iesrael jesat; daut Hee onnse Fodasch aunkommendeare deed daut see dee sulle to äare Säns ennleare,
6 soo daut daut komendet Jeschlajcht weete mucht; Säns sele jebaure woare, un dee sele oppstone un äare Säns ennleare,
7 soo daut see äa Hop muchte enn Gott habe, un nijch Gott siene Woakje fejäte, oba siene Jesatse hoole.
8 En dee sele nijch soo senne aus äare Fodasch, en oppsternootsch un jäajenaun Jeschlajcht dee äare Hoate nich reed muake; jo, äa Jeist wea nijch Tru to Gott.
9 Dee Efraim Säns weare reed met Flitsboage, doch dreide sikj sikj romm enn dän Krijchsdach.
10 Dee hilde nijch Gott sien Bunt, un wudde nijch enn sien Jesats waundle.
11 Un see fegaute fonn siene Woakje un siene Wunndasch dee Hee to an jewäse haud.
12 Hee deed Wunndasch wirkje fer äare Fodasch enn daut Iejipte Launt, daut Zoan Felt.
13 Hee deed dän See utaneen deele, un see jinje derjch; en Hee muak dee Wotasch enn en Klompe stone.
14 Un Hee leid dän bie Dach met ne Wolkj, un derjch dee gaunse Nacht met en Lijcht fonn Fia.
15 Hee spoold dee Steene enne Wiltnes un jeef an to drinkje, soo aus fonn groote Äweschwaminj.
16 Un Hee brocht Streem ut dän Steen, un muak dee Wotasch rut rande enn en stoakja folla Stroom.
17 Un doch deede see meeha jäajen am sindje, däm Aulahejchsta enn to oajre enne Wiltnes.
18 Un see stalde Gott oppe Proow enn äa Hoat enn däm daut see no Äte fruage fa äare Seele.
19 Un dee räde jäajen Gott un säde: "Kaun Gott en Desch oppsate enne Wiltnes?"
20 See! Hee schluach dän Steen un daut Wota rand rut, un dee groote Wotastreem poaschte rut. Kaun Hee uk Broot jaewe? Woat hee Fleesch häastale fa sien Folk?
21 Doaromm head dee Herr Gott un Hee wea oajalijch; un soo wea en Fia aunjestekjt jäajen Joakopp, un Oaja kjeem uk opp jäajen Iesrael,
22 wiels see nijch enn Gott jleewde, un deede nijch enn sien Radunk truhe;
23 un hee deed dee scheene Wolkje bowe aunkommendeare; un muak dee Himels Däare op;
24 un hee deed Mauna opp an räajne tom äte; un hee jeef Jeträajd to an fonne Himels.
25 Mensche aute daut Broot fonn däm Majchtja; hee schekjt an Äte bott dee foll weare.
26 Hee mauk en Oostwint blose enne Himels; un hee leid dän Siedwint derjch siene Macht.
27 Un hee räajend Fleesch opp an soo aus Stoff, un Fäajel met Flijchte soo aus daut Saunt aum Mäa.
28 Un hee muak dän rauf faule medd enn daut Loaga, runt omm dee Tselte.
29 Un soo aute see, un worde foll; Hee brocht to an fa äa eajna Janka.
30 Dee weare nijch aufjeschnäde fonn äa Janka, daut Äte wea noch enn äare Miele,
31 un Gott sien Oaja kjeem opp an un muak dee fatste fonn an doot, un Hee schluach dee scheenste enn Iesrael.
32 Enn aul dit deede see doch noch sindje, un jleewde nijch enn siene wunndafolle Woakje,
33 un hee deed äare Doag fetäare enn nuslooset, un äare Joare enn haustja Schrakj.
34 Aus hee an doot muak, donn sochte see Am, un see dreide un sochte fa Gott.
35 Un soo behilde see daut Gott äa groota Steen wea, un dee Aulahejchsta äa Rada.
36 Oba see schmeijchelde am met äa Mul, un luage to am met äare Leppe.
37 Dan äa Hoat wea nijch staunthauft met Am, un dee weare nijch Tru enn sien Bunt.
38 Oba Hee deed enn sien Erboarme fa an betole un deed an nijch fenijchte; un Hee dreid sien Oaja wajch fonn an, un deed sien grootet Oaja nijch oppräaje.
39 Dan Hee behilt daut dee Fleesch weare, en Odem daut fejeit en nijch trigj kjemt.
40 Woo foaken weare dee onnjehuarsaum enne Wiltnes, un deede am beleidje enne Wiltnes.
41 Jo, see dreide trigj un deede Gott feseakje, un Iesrael äa Heilja.
42 Dee behilde nijch siene Haunt enn dän Dach aus heee an rade deed fonn äa Fient;
43 dee siene Teakjens bewees enn Iejipte, un siene Wunndasch enn daut Zoan Felt.
44 Hee dreid äare Riefasch to Bloot, dee Wotastreem uk soo daut see nijch drinkje kunne.
45 Hee schekjt Schwoarm Fleaje jäajen an, un dee deede dän oppschlucke; un uk Pogge, un dee deede an fenijchte.
46 He äwajeef äare Arnt to dee Rüp, un äare Oabeit to dee Heischrakj.
47 Hee deed äare Wienranke ommbrinje met Hoagel, un äare Mülbäa Beem met Glodies.
48 Hee äwajeef äa Fee opp to dän Hoagel, un äare Häad to Blitstrole.
49 Hee schekjt dän Hett fonn sien Oaja opp an, grootet Oaja un Wutt un Trubbel, ne Menj Enjel dee Weedoag aunreede deede.
50 Hee muak en jlikja Stijch fa sien Oaja, hee hilt äare Seel nijch trigj fonn daen Doot, oba äwajeef äa Laewe to dee Ploag.
51 Un Hee schluach aul dee Easchtjebuarne enn Iejipte, dee easchte Frucht fonn daut Stoakjet enn Ham äare Tselte.
52 Donn muak Hee sien eajnet Folkj rut gone soo aus Schop; un Hee leid dän enne Wiltness soo aus ne Häad.
53 Un Hee leid dän sejchalijch ferwauts, un see haude kjeen Forjcht; oba deed äare Fiend bedakje met Wota.
54 Un Hee brocht dän bott dee Jrens fonn siene Heilje Städ; dis Boajch dän siene rajchte Haunt jekräaje haud.
55 En hee schmeet dee Natsjoone rut fer an, un derjch ne Lienje muak Hee dän faule fa en Ieejendom; un Hee jeef daut to Iesrael daut see doabenne wone kunne.
56 Un doch deede see am utproowe un deede däm Aulahejchste ennoajre; un see hilde nijch siene Fäaschrefte;
57 Oba dreide sikj trigj un weare nijch Tru krakjt soo aus äare Fodasch; see wonge auntsied soo aus en lestfolla Boage.
58 Dan dee oajade Am enn met äare huage Staede, un deede Am ennreitse to Aufgonnst met äare Jetta.
59 Aus Gott daut head, wea Hee oajalijch, un Hee schmeet Iesrael wiet auf;
60 soo daut hee dee Schielo Fesaumlunjs Staed feleet, Hee wond enn en Tselt mank Mensche,
61 un äwajeef siene Macht no Jefangenschoft, un siene Harlijchkjeit enn dee Fiend äare Henj.
62 Hee jeef sien Folkj uk to daut Schweat, un wea oajalijch met sien Oawgoot.
63 Daut Fia brennd siene junje Mana opp, un dee eentletsje Maeakjes worde nijch jepreist.
64 Siene Prieste folle derjch daut Schweat; un äare Wätfrues kunne nijch hiele.
65 Donn wuak dee Herr opp soo aus eena dee schleep; soo aus en majchtja Maun dee schrijcht met Wien;
66 un Hee juach siene Fiend trigjaun; hee brocht dän no ne Schaund oone Enj.
67 Un hee neem daut Joosef Fesaumlunjshus nijch aun; un Hee deed daut Efraim Jeschaljcht nijch wäle;
68 Oba wäld daut Judah Jeschlajcht, daen Zion Boajch dän Hee leef haud.
69 Un Hee bud sien Aundachtshus soo aus dee huage Städe; soo aus dee Ead daut hee opp eewijch jejrint haft.
70 Hee wäld uk Doft, sien Deena, un neem am fonn daut Schophock;
71 Hee brocht am enenn fonn dee Muttaschop; Hee brocht am Joakopp un sien Folkj to feede, un Iesrael sien Oawgoot.
72 Soo deed hee an foodre enn daut Truet fonn sien Hoat, un deed an derjch siene Fäijchkjeit leide.
Copyright © 2001 by Elmer Reimer