Chronological
Dee 56 Psalm
To dän Haupt Musikaunt, daut met dee stelle Duw to doone haft – dee wiet auf; fonn Doft; en jeheemet Schats – aus dee Filiste am enn neeme.
1 Sie mie jnädijch, O Gott, dan dee Mensche wele mie oppschlucke; kjrieje met mie un bedrekje mie.
2 Miene Wajchta sochte mie dän dachäwa, dan fäl doone stollt äwa mie jachte.
3 Wanemma ekj Angst ha, woa ekj enn die fetruehe.
4 Enn Gott woa ekj sien Wuat preise; ekj ha en Gott fetruet; ekj woa mie nijch engste, waut kaun daut Fleesch mie aundoone?
5 Dee doone miene Wead dän Dachäwa fedreihe; aul äare Jedankje sent fa Beeset jäajen mie.
6 Dee reare Striet aun; see festäakje sikj; see beoobacht miene Staupe un luare fa miene Seel.
7 Doone see derjch Gottloosijchkjeit utretse? Doo dee Mensche enn dien Oaja dol schlone, O Gott.
8 Du hast mien Waundre jetalt; O doo miene Trone enn diene Buddel laje, sent dee nijch enn dien Buak?
9 Dan woare miene Fiend trigj dreihe, enn dän Dach woa ekj roope; dit weet ekj, dan Gott es fa mie.
10 En Gott woa ekj sien Wuat preise; enn daem Herr Gott woa ekj sien Wuat preise.
11 Ekj ha enn Gott fetruet; ekj woa mie nijch ferjchte, waut kaun dee Mensch mie aundoone?
12 Dien Bunnt es opp mie; ekj woa die Dankopfa brinje.
13 Dan du hast miene Seel fonn dän Doot jerat. Deist du nijch miene Feet bewoare fonn jleppe soo daut ekj mucht fer Gott waundle enn daut Lijcht fonn dee Laewndje?
Dee 120 Psalm
En leet fonn nehejcht gone.
1 Ekj roopt däm Herr Gott aun enn mien Trubbel, un Hee head mie.
2 O Herr Gott, rad mien Seel fonn Leppe dee leaje, fonn ne Tung dee Lest rät.
3 Waut saul to die jejäft woare, oda waut saul to die toojelajcht woare, O faulsche Tung?
4 Schoapa Fiele fonn dee Majchtje, met Bassemboom Kole!
5 Wee es mie daut ekj enn Mesech won; ekj won mank dee Kedar Tselte.
6 Miene Seel haft lang bie sikj selfst jewont, met däm dee Fräd haust.
7 Ekj sie fa Fräd; oba wan ekj räd, sent see fa Kjrijch.
Dee 140 Psalm
To dän Haupt Musikaun, en Psalm fonn Doft.
1 O Herr Gott, rad mie fonn däm Beesa Maun; bewoa mie fonn dän jewaultja Maun;
2 dee beese Dinje enn sien Hoat reed moakt; dee brinje eegol Kjrijch towäaj dän Dach äwa.
3 Dee moake äare Tunje schoap soo aus ne Schlang; Schlange Jeft es unja äare Leppe. Selah.
4 O Herr Gott, rad mie fonn dee Beese äare Henj; bewoa mie fonn dän jewaultja Maun, dee mie wel stolpre moake.
5 Dee stolte habe Strenj un ne Faul fa mie festoake; dee ha en Nat utjespreet fa mie biesied dän Wajch; dee ha Schlenj fa mie jesat. Selah.
6 Ekj säd to däm Herr Gott, Du best mien Gott, O Herr Gott, hea dee Stem fonn mien Jebäd.
7 O Herr Gott, dee Gott; dee Macht fonn miene Radunk, Du has mien Kopp bedakjt enn daut Kjrichsjerecht.
8 O Herr Gott, doo dee Beese nijch äa Janke jäwe; lot dee Beese äa Plon nijch ferwauts gone soo daut dee sikj nijch puche wudde. Selah.
9 Waut dee Leida romm mie aunbelangt, lot daut beeset fonn äare Leppe opp an selfst kome.
10 Moake brennende Kole opp an faule; moak dän enn deepe Kule faule, soo daut see nijch wada oppstone kjenne.
11 Lot nijch en Mensch met ne beese Tung bestädijcht woare oppe Ead, beeset saul däm Jewaultja Maun jäajre, puakse opp puakse.
12 Ekj weet daut dee Herr Gott dän äare Sach beschutse woat dee Jetualeit sent, Jerejcht fa dee oame.
13 Sejchalijch selle dee jerajchte Dank jäwe to dien Nome; dee Opprajchte selle enn dien Doasenne wone.
Dee 141 Psalm
1 O Herr Gott, ekj schrie to die; spood die, hea miene Stem wan ekj to die schrie.
2 Lot mien Jebäd bestädijcht senne fer die soo aus Weiruak; mien Henj opphäwe soo aus daut Owent Opfa.
3 O Herr Gott, sat en Aunstaultswajchta fer mien Mul; en Schuts opp dee Däa fonn miene Leppe.
4 Lot mien nijch auntsied dreihe no irjent waut fa en Beeset Dinkj, beeset to doone un Gottlooset met Mane dee Beeset doone, un lot mie nijch fonn äa Scheenet äte.
5 Dee Jerajchte schlone mie; daut es en Erboarme; un hee dodelt mie, daut es daut Eelj opp dän Kopp; lot mien Kopp daut nijch aufsaje; doch saul mien Jebäd jäajen äa Beeset senne.
6 Äare Rejchta sent jäajen dän groota Steen jeschmatat; dee selle miene Wead heare, dan dee sent aunjenäm.
7 Soo aus eena dee Ead pleajcht un dee Ead entwei riete deit, soo sent onnse Knoakes festreit bie dän Scheol Mul.
8 Oba miene Uage sent opp die, O Herr Gott, mien Herr; enn die näm ekj Schuts, moak miene Seel nijch noaktich.
9 Hool mie fonn dee Faul äare Henj dee see fa mie jelajcht ha; un fonn dee Schlenj fonn dän dee Beeset oabeide.
10 Lot dee Beese tojlikj enn äa eajnet Nat ennen faule; ekj woa soogoa febie gone.
Dee 142 Psalm
En Unjarejchte fonn Doft, en Jebäd aus hee enn dee Heel wea.
1 Ekj schrie to däm Herr Gott met miene Stem; ekj bäd to däm Herr Gott met miene Stem.
2 Ekj doo mien Derjchdenkje utjeete fer Am; ekj moak fer am weete waut mien Trubbel es.
3 Wan mien Jeist enn mien beschwiemt, dan weetst Du mien Stijch; dee ha ne Schlenj festoake enn dän Stijch wua ekj go.
4 Ekj kjikj no dee rajchte Sied un see, un kjeene kjant mie; jiedat Utretse es fonn mie festoakje.
5 Ekj schreajch no die, O Herr Gott; ekj säd, Du best miene Schuts Städ, mien Poat enn dee Läwendja äa Launt.
6 Jeff Oobacht opp mien Schriehe; dan ekj sie seeha läajch jebrocht; rad mie fonn dän dee mie hinjaraun joage.
7 Brinj miene Seel rut fonn daut Jefenkjnis soo daut ekj Dank jäwe kaun to dien Nome; dee Jerajchte selle sikj romm mie toop saumle; dan du woascht Jenotte opp mie laje.
Copyright © 2001 by Elmer Reimer