Chronological

⁸ “నేను అడిగింది నాకు దొరకాలని కోరుకుంటాను.
    నేను దేనికోసం కనిపెట్టుకొని ఉంటానో, దాన్ని దేవుడు నాకు ఇవ్వాలని కోరుకుంటాను.
⁹ దేవుడు నన్ను చితకగొట్టేందుకు ఇష్టపడి,
    నన్ను చంపివేస్తాడని నేను నిరీక్షిస్తున్నాను!
¹⁰ ఆయన నన్ను చంపివేస్తే, ఒక్క విషయంలో నేను ఆదరణ పొందుతాను.
    ఎడతెగని నా బాధల్లోనే నేను ఒక్క విషయంలో సంతోషిస్తాను. పరిశుద్ధుని ఆదేశాలకు విధేయత చూపేందుకు నేను తిరస్కరించలేదు.

¹¹ “నా బలం క్షీణించిపోయింది, గనుక నేను ఇంకా బ్రతుకుతాను అనే ఆశాకిరణం నాకు లేదు.
    చివరికి నాకు ఏమి జరుగుతుందో నాకు తెలియదు. అందుచేత నేను సహనంగా ఉండాల్సిన కారణం ఏమీ లేదు.
¹² బండలాంటి బలం నాకు లేదు.
    నా శరీరం కంచుతో చేయబడలేదు.
¹³ ఇప్పుడు నాకు నేను సహాయం చేసుకొనే శక్తినాకు లేదు.
    ఎందుకంటే విజయం నా వద్దనుండి తొలగించి వేయబడింది.

¹⁴ “ఒక మనిషి కష్టాల్లో ఉంటే, అతని స్నేహితులు అతని మీద దయ చూపాలి.
    ఒక మనిషి, తన స్నేహితుడు సర్వశక్తిమంతుడైన దేవుని నుండి దూరంగా పోయినా సరే అతడు ఆ స్నేహితునికి నమ్మకంగా ఉండాలి.
¹⁵ కానీ, నా సోదరులారా, మీరు నమ్మకస్థులు కారు. నేను మీ మీద ఆధారపడలేదు.
    ఒక్కొక్కప్పుడు ప్రవహించి, ఒక్కొక్కప్పుడు నిలిచిపోయే కాలువల్లా ఉన్నారు మీరు.
¹⁶ మంచు గడ్డలు కరిగిపోయే హిమం అడ్డుకొన్నప్పుడు పొంగి ప్రవహించే కాలువల్లా ఉన్నారు మీరు.
¹⁷ కానీ ఆ కాలువలు ఎండిపోయిన వేళ ప్రవహించవు.
    వేడిగాలి వీచినప్పుడు నీళ్లు ఉండవు.
    కాలువలు ప్రవహించవు.
¹⁸ వ్యాపారస్థులు వారి మార్గాలలోని మలుపుల మూలలు తిరిగి
    ఎడారిలోకి వెళ్లి అక్కడ మరణిస్తారు.
¹⁹ తేమా వర్తక బృందాలు నీళ్లకోసం వెదుకుతారు.
    షేబా ప్రయాణీకులు ఆశగా (నీళ్ల కోసం) చూస్తారు.
²⁰ నీళ్లు దొరుకునని వారు గట్టిగా నమ్మారు.
    కానీ ఈసారి వారు అక్కడికి రాగానే నిరాశ చెందారు.
²¹ ఇప్పుడు మీరూ ఆ కాలువల్లా ఉన్నారు.
    మీరు సహాయం చేయరు. మీరు నా కష్టాలు చూచి భయపడుతున్నారు.
²² నాకు ఏమైనా ఇవ్వండి,
    మీ ఐశ్వర్యంలోనుండి నాకు ధనం ఇవ్వండి అని నేను ఎన్నడూ చెప్పలేదు.
²³ ‘శత్రువు బలంనుండి నన్ను రక్షించండి.
    మూర్ఖులైన వారి నుండి నన్ను రక్షించండి’ అని నేను ఎన్నడూ చెప్పలేదు.

²⁴ “కనుక, ఇప్పుడు నాకు నేర్పించండి. నేను నెమ్మదిగా ఉంటాను.
    నేను ఏమి తప్పు చేశానో నాకు చూపించండి.
²⁵ నిజాయితీ మాటలు శక్తి గలవి.
    కానీ మీ వాదాలు దేనినీ రుజువు చేయవు.
²⁶ నేను చెప్పే వాటిని మీరు విమర్శిస్తారా?
    మరింత నిరుత్సాహం కలిగించే మాటలు పలుకుతారా?
²⁷ అవును, తండ్రులు లేని పిల్లలకు చెందిన వాటిని సంపాదించటం కోసం
    మీరు జూదమైనా సరే ఆడతారు.
    మీరు మీ స్నేహితుణ్ణి అమ్ముకొంటారు.
²⁸ కానీ, ఇప్పుడు దయచేసి నా ముఖం పరిశీలించండి.
    నేను మీతో అబద్ధం చెప్పను.
²⁹ కనుక ఇప్పుడు మీ మనసు మార్చుకోండి. అన్యాయంగా ఉండవద్దు.
    అవును, మళ్లీ ఆలోచించండి. నేను తప్పు ఏమీ చేయలేదు.
³⁰ నేను అబద్ధం చెప్పటం లేదు.
    నా మాటల్లో చెడు ఏమీ లేదు. తప్పు, ఒప్పు నాకు తెలుసు.”

7 యోబు చెప్పాడు, “మనిషికి భూమి మీద కష్టతరమైన సంఘర్షణ ఉంది.
    అతని జీవితం రోజు కూలివానిదిలా ఉంది.
² ఒక ఎండ రోజున కష్టపడి పనిచేసిన తర్వాత చల్లటి నీడ కావాల్సిన బానిసలా ఉన్నాడు మనిషి.
    జీతంరోజు కోసం ఎదురు చూసే కూలివానిలా ఉన్నాడు మనిషి.
³ అదే విధంగా నాకూ నెల తర్వాత నెల ఇవ్వబడుతోంది. ఆ నెలలు శూన్యంతో, విసుగుతో నిండి పోయి ఉంటాయి.
    శ్రమ రాత్రుళ్లు ఒకదాని వెంట ఒకటి నాకు ఇవ్వబడ్డాయి.
⁴ నేను పండుకొన్నప్పుడు, ఆలోచిస్తాను,
    ‘నేను లేచేందుకు ఇంకా ఎంత సమయం ఉంది?’ అని.
రాత్రి జరుగుతూనే ఉంటుంది.
    సూర్యుడు వచ్చేంతవరకు నేను అటూ యిటూ దొర్లుతూనే ఉంటాను.
⁵ నా శరీరం పురుగులతోనూ, మురికితోనూ కప్పబడింది.
    నా చర్మం పగిలిపోయి, రసి కారుతూన్న పుండ్లతో నిండిపోయింది.

⁶ “నేతగాని నాడెకంటె తొందరగా నా దినాలు గతిస్తున్నాయి.
    నిరీక్షణ లేకుండా నా జీవితం అంతం అవుతుంది.
⁷ దేవా, నా జీవితం కేవలం ఒక ఊపిరి మాత్రమే అని జ్ఞాపకం చేసుకో.
    నా కళ్లు మంచిదానిని దేనినీ మరల చూడవు.
⁸ నీవు నన్ను ఇప్పుడు చూస్తావు. కానీ నన్ను మరల చూడవు.
    నీవు నాకోసం చూస్తావు. కాని నేను చనిపోయి వుంటాను.
⁹ ఒక మేఘం కనబడకుండ మాయమవుతుంది.
    అదేవిధంగా మరణించిన ఒక మనిషి సమాదిలో పాతి పెట్టబడతాడు. మరల తిరిగిరాడు.
¹⁰ అతడు తన ఇంటికి ఎన్నటికీ తిరిగిరాడు.
    అతనిస్థలం అతన్ని ఇంకెంత మాత్రం గుర్తించదు.

¹¹ “అందుచేత నేను మౌనంగా ఉండను.
    నేను గట్టిగా మాట్లాడతాను. నా ఆత్మ శ్రమ పడుతోంది.
    నా ఆత్మ వేదనపడుతోంది గనుక నేను ఆరోపణ చేస్తాను.
¹² ఓ దేవా, నీ వెందుకు నాకు కాపలా కాస్తున్నావు?
    నేను ఏమైనా సముద్రాన్నా, లేక సముద్ర రాక్షసినా?
¹³ నా పడక నాకు విశ్రాంతి నివ్వాలి
    నా మంచం నాకు విశ్రాంతి, విరామాన్ని ఇవ్వాలి
¹⁴ కాని, దేవా! నీవు నన్ను కలలతో భయపెడుతున్నావు.
    దర్శనాలతో నన్ను భయపెడుతున్నావు.
¹⁵ అందుచేత బ్రతకటం కంటె
    చంపబడటం నాకు మేలు.
¹⁶ నా బ్రదుకు నాకు అసహ్యం.
    నేను శాశ్వతంగా జీవించాలని కోరను
నన్ను ఒంటరిగా ఉండనివ్వు.
    నా జీవితానికి అర్థం శూన్యం.
¹⁷ దేవా, ఎందుకు మనిషి అంటే నీకు ఇంత ముఖ్యం? నీవు అతనిని ఎందుకు గౌరవించాలి?
    మనిషికి నీవసలు గుర్తింపు ఎందుకు ఇవ్వాలి?
¹⁸ నీవు ప్రతి ఉదయం మనిషిని ఎందుకు దర్శిస్తావు,
    ప్రతిక్షణం ఎందుకు పరీక్షిస్తావు?
¹⁹ దేవా, నీవు ఎన్నడూ నన్ను విడిచి అవతలకు ఎందుకు చూడవు?
    ఒక క్షణమైన నీవు నన్ను ఒంటరిగా ఉండనియ్యవు?
²⁰ మనుష్యులను గమనించువాడా,
    నేను పాపం చేశానంటావా, సరే, మరి నన్నేం చేయమంటావు?
దేవా, గురిపెట్టేందుకు ప్రయోగంగా నీవు నన్నెందుకు ఉపయోగించావు?
    నేను నీకు ఒక భారమై పోయానా?
²¹ నీవు నా తప్పిదాలు క్షమించి,
    నా పాపాలను ఎందుకు క్షమించకూడదు?
త్వరలోనే నేను చచ్చి సమాధిలో ఉంటాను.
    అప్పుడు నీవు నాకోసం వెదకుతావు. నేను పోయి ఉంటాను.”

⁸ “యోబూ, వృద్ధులను అడిగి వారు తమ పూర్వీకుల నుండి
    ఏమి నేర్చుకొన్నారో తెలుసుకో.
⁹ ఎందుకంటే మనం నిన్ననే జన్మించినట్టు ఉంటుంది గనుక.
    మనకు ఏమీ తెలియదు.
    భూమి మీద మన జీవితాలు, ఒక నీడలా ఉన్నవి.
¹⁰ చాలాకాలం క్రిందట జీవించిన మనుష్యులు నీకు నేర్పిస్తారు.
    వారి అవగాహనతో వారు నీకు ఒక జ్ఞాన సందేశం ఇస్తారు.

¹¹ “బిల్దదు చెప్పాడు, ఎండిన నేలమీద జమ్ము ఎత్తుగా పెరుగుతుందా?
    నీళ్లు లేకుండా రెల్లు పెరుగుతుందా?
¹² లేదు, నీళ్లు గనుక ఎండిపోతే అవి వెంటనే ఎండి పోతాయి.
    వాటిని కోసి, ఉపయోగించలేనంత చిన్నవిగా అవి ఉంటాయి.
¹³ దేవుణ్ణి మరచిపోయే ఏ మనిషైనా సరే ఆ రెల్లులాగానే ఉంటాడు.
    దేవుణ్ణి మరచిపోయే మనిషికి భవిష్యత్తు ఉండదు.
¹⁴ ఆ మనిషి నమ్మకం బలహీనంగా ఉంటుంది.
    ఆ మనిషి నమ్మకం సాలెగూడును పోలివుంటుంది.
¹⁵ ఆ మనిషి సాలెగూటిమీద ఆనుకోగా
    ఆ గూడు తెగిపోతుంది.
అతడు సాలెగూటిని పట్టుకొని ఉంటాడు
    కాని అది అతనికి ఆధారాన్ని ఇవ్వదు.
¹⁶ సమృద్ధిగా నీళ్లు, సమృద్ధిగా సూర్యరశ్మి ఉన్న మొక్కల్లా అతడు ఉంటాడు.
    ఆ మొక్క కొమ్మలు తోట అంతటా వ్యాపిస్తాయి.
¹⁷ అది దాని వేళ్లను బండల చుట్టూరా అల్లి
    ఆ బండల్లో ఎదిగేందుకు చోటుకోసం చూస్తూ ఉంటుంది.
¹⁸ కాని మొక్క దాని చోటునుండి పెరికివేయబడినప్పుడు అది అక్కడే ఉండేదని ఎవరికీ తెలియదు.
    ‘నేను ఇంతకు ముందు ఎన్నడూ నిన్ను చూడలేదు’ అని ఆ తోట అంటుంది.
¹⁹ కనుక ఆ మొక్కను ఉన్న సంతోషం అంతా అంతే.
    తర్వాత బురదలోనుంచి ఇతర మొక్కలు పెరుగుతాయి.
²⁰ నిర్దోషియైన మనిషిని దేవుడు విడువడు.
    చెడ్డ మనుష్యులకు ఆయన సహాయం చేయడు.
²¹ అప్పటికీ దేవుడు నీ నోటిని నవ్వుతోను,
    నీ పెదవులను సంతోష ధ్వనులతోను నింపుతాడు.
²² కానీ నీ శత్రువులను దేవుడు సిగ్గుపరుస్తాడు.
    దుష్టుల గృహాలను ఆయన నాశనం చేస్తాడు.”

⁹ “స్వాతి, మృగశీర్షము, కృత్తిక అనేవాటిని చేసినవాడు ఆయనే.
    దక్షిణ ఆకాశాన్ని దాటిపోయే గ్రహాలను ఆయన చేశాడు.
¹⁰ మనుష్యులు గ్రహించలేని ఆశ్చర్యకర కార్యాలను దేవుడు చేస్తాడు.
    దేవుని మహా అద్భుతాలకు అంతం లేదు.
¹¹ దేవుడు నన్ను దాటి వేళ్లేటప్పుడు నేను ఆయనను చూడలేను.
    దేవుడు పక్కగా వెళ్లేటప్పుడు ఆయన గొప్పతనాన్ని నేను గ్రహించలేను.
¹² దేవుడు దేనినై నా తీసివేస్తే,
    ఏ ఒక్కరూ ఆయన్ని వారించలేరు.
‘ఏమిటి నీవు చేస్తున్నది?’
    అని ఎవ్వరూ ఆయనతో అనలేరు.
¹³ దేవుడు తన కోపాన్ని తగ్గించుకోడు.
    రాహాబు సహాయకులకు కూడా దేవుడంటే భయం.”
¹⁴ యోబు ఇంకా ఇలా చెప్పాడు: “కనుక నేను దేవునితో వాదించలేను.
    ఆయనతో వాదించేందుకు నేను వాడాల్సిన మాటలు నాకు తెలియవు.
¹⁵ యోబు అనే నేను నిర్దోషిని. కానీ ఆయనకు నేను జవాబు ఇవ్వలేను.
    నా న్యాయమూర్తిని (దేవుని) ప్రాధేయపడడం మాత్రమే నేను చేయగలిగింది అంతా.
¹⁶ ఒకవేళ నేను ఆయనకు మొరపెట్టినా, ఆయన జవాబిచ్చినా,
    దేవుడు నా ప్రార్థన విన్నాడని నేను నమ్మను.
¹⁷ నన్ను అణచివేయటానికి దేవుడు తుఫానులు పంపిస్తాడు.
    ఏ కారణం లేకుండానే ఆయన నాకు ఇంకా ఎక్కువ గాయాలు కలిగిస్తాడు.
¹⁸ దేవుడు నన్ను మళ్లీ శ్వాస పీల్చనీయడు.
    ఆయన నన్ను ఇంకా ఎక్కువ కష్టపెడతాడు.
¹⁹ నేను దేవుణ్ణి ఓడించలేను.
    దేవుడు శక్తిమంతుడు.
దేవుని న్యాయస్థానానికి వెళ్లి నాకు న్యాయం చేకూర్చేటట్టు నేను చేయలేను.
    దేవుణ్ణి న్యాయస్థానానికి రమ్మని ఆయనను ఎవరు బలవంతం చేస్తారు?
²⁰ యోబు అనే నేను నిర్దోషిని, కాని నేను చెప్పే మాటలు నేను దోషిలా కనబడేటట్టు చేస్తాయి.
    కనుక, నేను నిర్దోషిని, కాని నా నోరు నేను దోషిని అని ప్రకటిస్తుంది.
²¹ నేను నిర్దోషిని, కాని నన్ను గూర్చి నేను లక్ష్య పెట్టను.
    నా స్వంత జీవితం నాకు అసహ్యం.
²² జీవితం ఎప్పుడూ ఒకేలా ఉంటుంది.
    కనుక ‘దేవుడు నిర్దోషులను, దుర్మార్గులను కూడా నాశనం చేస్తాడు’ అని నేను తలస్తాను.
²³ ఏదో ఒక దారుణం జరిగి ఒక నిర్దోషి అకస్మాత్తుగా చనిపోయినప్పుడు అతని శ్రమను చూసి దేవుడు నవ్వుతాడు.
²⁴ భూమిని దుర్మార్గుడు చేజిక్కించుకున్నప్పుడు దేవుడు న్యాయమూర్తులను గుడ్డివాళ్లను చేస్తాడా?
    ఇది దేవుడు చేయకపోతే ఇంకెవరు చేశారు?

²⁵ “పరుగెత్తేవాని కంటె వేగంగా నా రోజులు గడిచి పోయాయి.
    నా రోజులు ఎగిరిపోతున్నాయి, వాటిలో సంతోషం లేదు.
²⁶ జమ్ము పడవలు పోయేలా నా రోజులు వేగంగా పోతున్నాయి.
    పక్షిరాజులు తాము పట్టుకొన్న జంతువుల మీదికి దూసుకు వచ్చినట్లుగా నా రోజులు వేగంగా గడిచి పోతున్నాయి.

²⁷ “నేను ఆరోపణలు చేయను,
    ‘నేను నా బాధ మరచిపోతాను, నా ముఖం మార్చుకొని, నవ్వుతూ ఉంటాను’ అని ఒక వేళ నేను చెప్పినా,
²⁸ నాకు నా శ్రమ అంతటిని గూర్చి ఇంకా భయమే.
    ఎందుకంటే నేను దోషిని అని దేవుడు ఇంకా చెబుతున్నాడని నాకు తెలుసు గనుక.
²⁹ నేను దోషిని అని ఇది వరకే తీర్పు తీర్చబడింది.
    కనుక నేను ఇంకా ఎందుకు ప్రయత్నిస్తూ ఉండాలి. పోనీ దానిని, ‘మర్చిపో’ అని అంటాను నేను.
³⁰ మంచుతో నన్ను నేను కడుగుకొన్నా,
    సబ్బుతో నేను నా చేతులు కడుగుకొన్నా
³¹ దేవుడు నన్ను చావు గోతిలో^[a] పడవేస్తాడు.
    అప్పుడు నా వస్త్రాలే నన్ను ద్వేషిస్తాయి.
³² దేవుడు నాలా మనిషి కాడు. అందుకే నేను ఆయనకు జవాబు ఇవ్వలేను.
    న్యాయస్థానంలో మేము ఒకరి నొకరం కలుసుకొలేం.
³³ మాకు మధ్య నిలబడేందుకు ఎవరైనా ఉంటే బాగుండును.
    మా ఇద్దరికీ న్యాయంగా తీర్పు తీర్చేవారు ఎవరైనా ఉంటే బాగుండును.
³⁴ దేవుని శిక్షా దండాన్ని తీసివేసుకొనే వారు ఎవరైనా ఉంటే బాగుండును.
    అప్పుడు దేవుడు నన్ను ఇంకెంత మాత్రము భయపెట్టడు.
³⁵ అప్పుడు నేను దేవునికి భయపడకుండా నేను చెప్పదలచుకొన్నది చెప్పగలుగుతాను.
    కానీ ఇప్పుడు నేను అలా చేయలేను.