Previous Prev Day Next DayNext

Chronological

Read the Bible in the chronological order in which its stories and events occurred.
Duration: 365 days
Reimer 2001 (REIMER)
Version
Oppenboa 6-11

En ekj sach aus daut Laum eent fonn dee Saeajle opmuak, en head eena fonn dee laewendje Teare met ne Stem soo aus en Donnaschlach saje: "Komm!"

En ekj sach, en kjikj! en wittet Peat, en dee, dee doa bowe saut haud en Boage, en am wort ne Kroon jejaeft, en hee reet erut soo aus en Jewenna, soo daut hee jewenne sull.

En aus hee daut tweede Saeajel opmuak, head ekj daut tweede laewendje Tia saje: "Komm!"

Donn kjeem noch een Peat rut, en roodet, en dee doabowe saut wortet jejaeft daut hee Fraed fonne Ead naeme sull, en daut de Mensche sikj unjarenaunda sulle doot moake, en am wort en grootet Schweat jejaeft.

En aus hee daut dredde Saeajel opjemoakt haud, head ekj daut dredde laewendje Tia saje: "Komm!" En ekj sach, en kjikj! en schwoatet Peat; en dee doabowe saut haud ne Wichtschol enn siene Haunt.

Donn head ekj ne Stem fonne Medd mank dee feeha laewendje Teare saje: "Eene Mot Weit fa een Doagesloon, en dree Mot Joascht fa een Doagesloon, en doo daen Eelj en Wien kjeen Schode!"

En aus hee daut feade Saeajel opmuak, head ekj daut feade laewendje Tia saje: "Komm!"

En ekj sach, en kjikj! en blauss jreenet Peat, en dee doabowe saut heet 'Doot', en daut Doodesrikj kjeem am hinjaraun, en am wort Macht jejaeft aewa daut feadet Poat fonne Ead, doot to moake derch Schweat, en Hungaschnoot, en daen Doot, en wille Teare oppe Ead.

En aus hee daut fefte Saeajel opmuak, sach ekj unja daut Aultoa dee Seele fonn daen dee doot jemoakt weare waeajen Gott sien Wuat, en daut Zeichness daut see haude jehaut.

10 En see schreaje met ne lude Stem en saede: "Heilje en truehe Meista, woo lang eeha du daen dee opp dise Ead wone, rechte woascht, en Rach eewe waeajen onns Bloot?"

11 An wort jieda en witte Rok jejaeft, en an wort jesajcht daut see noch en stoot ruhe sulle, bott dee Tiet fa aeare Metsklowe en Breeda, dee uk sulle Doot jemoakt woare soo aus see, erfelt wea.

12 En ekj sach aus hee daut saste Saeajel opmuak, en doa wea en grootet Eadbaeabe, en dee Sonn wort soo Schwoat aus Saktseich daut fonn Hoa jemoakt es, en dee gaunse Mon wort Blootroot,

13 en dee Stearns folle fomm Himel no de Ead soo aus en Fiejeboom aeare jreene Fieje felist wan dee fonn en groota wint jescheddat woat.

14 En de Himelt feleet soo aus wan en Buak oppjerollt woat, en jeida Boajch en Insel wort fonn aeare Staed wajch jestat.

15 En dee Kjeenije oppe Ead, en dee Groote, en dee Rejeara, en dee Rikje, en dee stoakje Mana, en jieda Sklow en dee, dee Frie weare, festuake sikj enn dee Heele, en mank dee Steena enne Boaj,

16 en saede to dee Boaj en Steena: "Faullt opp onns enopp, en festaeakjt onns fonn daem sien Jesecht dee opp daen Troon set, en fonn daem Laum sien Oaja!

17 dan dee groote Dach fonn aea Rach es jekome, en waea kaun dan bestone?"

No dit sach ekj feeha Enjel opp dee feeha Akje fonne Ead stone, dee de feeha Winde oppe Ead trig hilde, daut kjeen Wint blose sull oppe Ead, en daut Maea, en opp irjent en Boom.

En ekj sach noch een Enjel dee fonn Sonnopgank kjeem, dee daem laewendje Gott sien Saeajel haud; en hee schreach met ne lude Stem to dee feeha Enjel daen de Macht jejaeft wea, de Ead en daut Maea Schode to doone, en saed:

"Doot de Ead en daut Maea en dee Beem kjeen Schode bott wie onns Gott siene Sklowe aum Stearn jeteakjent ha".

En ekj head dee Zol fonn daen dee jeteakjent worde, hundat fearafeatich dusant, dee fonn jieda eent fonn dee Staume Iesrael jeteakjent weare:

ut Juda sien Staum, twalf duesent, ut Ruben sien Staum, twalf duesent, ut Gad sien Staum, twalf duesent,

ut Aser sien Staum, twalf duesent, ut Naftalie sien Staum, twalf duesent, ut Manassa sien Staum, twalf duesent,

ut Siemoon sien Staum, twalf duesent, ut Leefie sien Staum, twalf duesent, ut Iesachar sien Staum, twalf duesent,

ut Seebuloon sien Staum, twalf duesent, ut Joosef sien Staum, twalf duesent, ut Benjamien sien Staum, twalf duesent dee feseaejelt weare.

No dit sach ekj, en kjikj! ne groote Schoa dee nich to talle jinkj ut aule Natsjoone, en Jeschlajchte, en Mensche, en Schproake, dee fer daen Troon en fer daut Laum stunnde, aunjekjleet met wite Rakj, en Palmasta enn aeare Henj;

10 dee schreaje met ne lude Stem, "Daut Heil fonn onns Gott dee oppem Troon set, en fonn daut Laum".

11 En aule Enjel stunnde runt omm daut Troon en dee Eltesta en dee feeha laewendje Teare, en folle opp aeare Jesechte fer daen Troon en baede Gott aun,

12 en saede: "Amen! Saeajen en Harlichkjeit en Macht en Krauft jeheat onns Gott enn aule Eewichkjeit! Amen."

13 Eena fonn dee Elteste auntwuad mie en saed: "Dise dee met wite Kjleeda aunjetroke sent, waea sent dee, en fonn wua kome dee?"

14 En ekj saed to am: "Mien Herr, du weetst". En hee saed to mie: "Dit sent dee, dee ut groote Triebsaul jekome sent, en ha aeare Kjleeda wit jewosche enn daut Laum sien Bloot.

15 Doaromm sent see fer Got sien Troon, en woare am Dach en Nacht enn sien Tempel deene, en dee, dee oppem Troon set woat sien Tselt aewa an utspreede.

16 An woat niemols meeha hungre oda darschte, en de Sonn woat nich opp an faule, oda irjent en aundra Het,

17 dan daut Laum medd em Troon woat an weide, en woat an no laewendje Wotakjwalle leide, en Gott woat an aule Trone fonne Uage wesche.

Aus hee daut saewende Saeajel op muak, wea daut gauns stel em Himel fa onnjefaea ne haulwe Stunnd.

En ekj sach dee saewen Enjel dee fer Gott stunnde, en an wort saewen Trommpeete jejaeft.

En aundra Enjel kjeem en stunnt opp daem Aultoa met en goldene Reakjakomm, en am wort fael seetet Reakjastoff jejaeft, daut hee daut opfre sull met dee Heilje aeare Jebaeda opp daem goldena Aultoa daut fer daem Troon wea.

Dee seeta Ruak fonn daut seetet Reakjastoff jinkj met dee Heilje aeare Jebaeda ut daem Enjel siene Henj en kjeem fer Gott.

En dee Enjel neem dee Komm, en feld daen met Fia fonn daem Aultoa, en schmeet daut oppe Ead, en daut donnad, en doa kjeeme Stemme, en Blits, en en Eadbaeabe.

Dee saewen Enjel met dee Trommpeete muake sikj reed met dee Trommpeete to blose.

En dee easchta blosd, en doa kjeem Hoagel en Fia met Bloot jemenjt, en daut wort oppe Ead jeschmaete, en daut dredde Poat fonne Ead febrend, daut dredde Poat fonne Beem febrend, en aul daut jreenet Graus febrend.

En dee tweeda Enjel blosd met sien Trommpeet, en soo aus en groota Boajch dee met Fia brend wort enn daut Maea jeschmaete, en daut dredde Poat fonn daut Maea wort Bloot,

en daut dredde Poat fonn aules daut em Maea laeft, jinkj doot, en daut dredde Poat fonn dee Schaeb worde fenijcht.

10 En dee dredda Enjel blosd siene Trommpeet, en doa foll en groota Stearn fomm Himel, en dee brend soo aus ne Laump, en dee foll opp daut dredde Poat fonn dee Wotastreem, en opp dee Wotakjwale.

11 Dee Stearn heet Waeamoot, en daut dredde Poat fonn daut Wota wort soo aus Waeamoot, seeha beta, en fael Mensche storwe wiel daut Wota beta jeworde wea.

12 En dee feada Enjel blosd siene Trommpeet, en daut dredde Poat fonne Sonn wea jeschloage, uk daut dredde Poat fonne Mon, en daut dredde Poat fonne Stearns, soo dautet dredde Poat dofonn diesta jemoakt wea, en soo weare dee nich to seene daut dredde Poat fom Dach, en de Nacht jrod soo.

13 En ekj sach, en head en Odla medd em Himel fleaje, en dee saed met ne seeha lude Stem: "Wee, wee, wee fa daen dee oppe Ead wone, waeajen dee aewrije Steme fonn dee latste dree Enjel dee aeare Trommpeete noch blose motte!

En dee fefta Enjel blosd siene Trommpeet, en ekj sach en Stearn dee utem Himel oppe Ead jefolle wea, en am wort daen Schlaetel jejaeft to daen grunntloose Aufgrunnt.

En hee muak daen grunntloose Aufgrunnt op, en doa kjeem en Ruak fonn daut Loch soo aus en Ruak fonn en groota Owe, en de Sonn en de Lofft worde Diesta waeajen daen Ruak dee ut daen Aufgrunnt kjeem.

En ut daem Ruak kjeeme Heischrakje oppe Ead, en an wort Macht jejaeft soo aus Skorpione oppe Ead Macht ha.

An wort jesajcht daut see daut Graus oppe Ead, en aulet jreenet, en dee Beem nich schode doone sulle, bloos dee Mensche dee nich Gott sien Saeajel aum Stearn habe.

An wort aunjesajcht daut see daen nich sulle doot moake, oba bloos daut an sull fa fief Moonat jekjwaelt woare, soo aus en Skorpion en Maun kjwaele wudd wan hee am stakjt.

Enn dee Doag woare Mensche daen Doot seakje, en woare daen opp kjeen Wajch finje. See woare daen Doot felange, en dee Dott woat fonn an wajch rane.

Dee Heischrakje leetet soo aus Pead dee tom Kjrich reed sent, en opp aeare Kjap weare Kroone soo aus fonn Golt, en aeare Jesechte soo aus Mensche Jesechte.

Aeare Hoa weare soo aus Frueheshoa, en aeare Taene weare soo aus en Leiw siene.

See haude Brosstshilde soo aus fonn Iesa, en daut Jelud fonn aeare Flichte wea soo aus wan fael Woages met Pead nom Kjrich foare.

10 See haude Tsaeajel soo aus Skorpione en Stachle, en aeare Follmacht es met dee Tsaeajel de Mensche fa fief Moonat schode to doone.

11 See ha en Kjeenich aewa an, dee Enjel ut daen Aufgrunnt, en sien Nome es Abadon, oba opp Jrieschesch es sien Nome Apolljon.

12 Daut easchte Wee es febie, oba kjikj! doa kome noch twee meeha.

13 En dee sasta Enjel blosd siene Trommpeet, en ekj head ne Stem dee kjeem fonn dee feeha Heana aum goldena Aultoa dee fer Gott wea,

14 en dee saed to daem sasta Enjel dee daen Trommpeet haud: "Lot dee feeha Enjel loos dee en daen groota Fluss Eufrat jebunje sent."

15 Donn worde dee feeha Enjel loos jelote dee reed jemoakt weare fa ne jewesse Stunnd, en Dach, en Moonat, en Yoa, daut dee sulle daut dredde Poat fonn Mensche doot moake.

16 En dee Zol fonn dee Soldota enn dee Armee wea tweehunndat miljoon, ekj head dee Zol.

17 En soo sach ekj dee Pead enn en Jesecht, en daen, dee opp dee Pead weare. De haude Broostschilde dee fiaroot, dunkelroot, en soo aus Schwaewelblit leete; en dee Pead aeare Kjap sent soo aus Leiw Kjap, en ut aea Mul kjeem Fia en Ruak en Schwaewelblit.

18 Daut dredde Poat fonn Mensche worde derch dise Ploag doot jemoakt: derch daut Fia, en daut Ruak en daut Schwaewelblit daut ut aea Mul kjeem.

19 Dan dee Pead aeare Follmacht es enn aea Mul, en aeare Tsaeajel, dan aeare Tsaeajel sent soo aus Schlange dee Kjap ha, en doamet doone see Schode.

20 En dee aewrije Mensche dee nich derch dise Ploag ommkjeeme, deede doch nich Buesse aewa dee Oabeit fonn aeare Henj daut see Diewels en Jetse fonn Golt en Selwa en Mesinj en Steen en Hollt aunbaede, dee nich seene oda heare oda gone kjene.

21 En see deede nich Buesse aewa aea Mort, en aeare Tsaubarie, uk nich fonn aeare Huararie, oda aea staele.

10 En ekj sach noch een stoakja Enjel fomm Himel erauf kome, dee met ne Wollkj bekjleet wea, en en Raeajenboage opp sien Kopp. Sien Jesecht wea soo aus de Sonn, en siene Feet soo aus Pfeile fonn Fia.

Enn siene Haunt haud hee en kjleenet Buak daut opjemoakt wea. En hee sad sien rajchta Foot oppem Maea, en sien linkje Foot oppem Launt,

en schreajch met ne lude Stem soo aus en Leiw brelt. En aus hee schreajch, leete saewen Donna aeare Steme heare.

En aus dee saewen Donna jeraet haude, wull ekj daut dol schriewe; en head ne Stem utem Himel saje: "Fesaeajel daut waut dee saewen Donne raede, en schriew daut nich opp".

En dee Enjel daem ekj stone sach opp daut Maea en daut Launt, hoof siene rajchte Haunt nom Himel,

en schwua bie daem dee enn Eewichkjeit laeft, dee Himel en aules doabenne jeschaufe haft, en dee Ead en aules waut doabenne es, en daut Maea en aules waut doabenne es, daut doa nich meeha Tiet wudd senne,

oba daut enn dee Daog wan dee saewenda Enjel sien Trommpeet blose wudd, wea Gott sien Jeheemnes foadich jemoakt, soo aus siene Sklowe, dee Profeete jepraedicht ha.

En dee Stem dee ekj utem Himel head, raed wada met mie en saed: "Go en nem daut Buak ut daem Enjel siene Haunt dee oppem Maea en opp daut Launt steit.

En ekj jinkj no daem Enjel, en saed to am: "Jef mie daut kjleenet Buak". En hee saed to mie: "Nem daut Buak en at daut opp, en daut woat beta senne enn dien Buk, oba enn dien Mul woat daut seet senne soo aus seeta Honnich".

10 Ekj neem daut kjleenet Buak en aut daut opp, en daut wea seet aus seeta Honnich, oba aus ekj daut opp je-aete haud wea daut beta enn mien Buk.

11 Donn saede see to mie: "Du mottst noch fer Mensche en Natsjoone en Sproake en fael Kjeenije profitseihe."

11 Donn wort mie en Rua soo aus ne Stang jejaeft, en mie wort jesajcht: "Sto opp, go en doo daem Temepl maete, uk daem Aultoa, en dee, dee doabenne aunbaede.

Oba lot daen Hoff dee butarem Tempel es ut, en doo daen nich maete, dan dee, en dee heilje Staut es dee Natsjoone fa tweeafeatich Moonat aewajaeft.

En ekj woa miene twee Zeij, aunjekjleet met Sakjleeda, Follmacht jaewe, en dee woare dusent twee hundat en tsastich Doag profitseihe.

Dit sent dee twee Eeljbeem, en dee twee Laumpahoola dee fer daem Herr aewa dee Ead stone."

En wan irjentwaea daen wel Schode doone, dan kjemt Fia ut aea Mul, en brinjt aeare Fiend omm; en wan irjentwaea daen wel Schode doone, dan mott dee soo doot jemoakt woare.

Dise ha dee Follmacht daen Himel too to moake dautet nich raeajne woat enn dee Doag wan see profitseiehe, en ha Follmacht Wota to Bloot to moake, en dee Ead met aulahaunt Ploag to schlone, soo foaken aus see wele.

En wan aea Zeichnes foadich es, dan woat daut Tia, daut fonne Aufgrunnt kjemt, Kjrich met an moake, en aewa an jewenne, en an doot moake.

En aeare doodje Kjarpa woare enn dee opne Gaus lige enn dee groote Staut, dee jeistlich Soodom heet, en Iejipte, wua uk aea Herr jekjrietsicht wort.

En walkje fonn dee Mensche en Stam en Sproake en Natsjoone woare aeare Kjarpa fa dree ene haulf Doag seene, en woare dee Kjarpa nich begrowe lote.

10 En dee, dee oppe Ead wone woare sikj freihe en froo senne, en woare sikj unjeranaunda Jeschenkje schekje, wiel dise twee haude daen dee oppe Ead wone seeha jekjwaelt.

11 No dree ene haulf Doag, kjeem dee laewendje Jeist fonn Gott enn an ennen, en see stunnde opp aeare Feet, en groote Angst kjeem opp aul daen dee an sage.

12 En see heade ne lude Stem utem Himel to an saje: "Komt hia enopp!" en see fuare enopp nom Himel enn ne Wolkj, en aul aeare Fiend sage an.

13 Enn dee selwje Stund wea doa en grootet Eadbaebe, en daut teande poat fonn dee Staut foll, en saewen dusaent Mensche kjeeme to doot, en dee aewrije haude groote Angst, en jeewe Gott em Himel de Ea.

14 Daut tweede Wee es febie, en kjikj! daut drede Wee kjemt schwind.

15 En dee saewenda Enjel blosd siene Trommpeet, en doa kjeeme lude Steme utem Himel, dee saede: "Daut Rikjdom fonn dise Welt es onns Herr en sien Christus sien Rikjdom jeworde, en hee woat fonn Eewichkjeit bott Eewichkjeit harsche".

16 En dee fearentwintich Elteste dee fer Gott opp aeare Troons sette, folle fer am han en baede am aun,

17 en saede: "Wie danke die, Herr aulmajchtja Gott, dee doa es, en dee doa wea, daut du diene groote Krauft jenome hast, en deist harsche.

18 En dee Natsjoone weare oajalich, en dien Rach es jekome, en dee Tiet daut dee Doodes sele jerecht woare, en daut diene Sklowe, dee Profeete, en dee Heilje, en dee dien Nome ferchte, beides kjleen en groot, sulle beloont woare; en daen ommtobrinje dee dise Ead fedorwe ha."

19 Donn wort Gott sien Tempel em Himel opjemoakt, en siene Bundeslod wea enn sien Tempel to seene, en doa paseade Blitzstrole en Steme en Donnaschlaeaj, en Eadebaeabe en groota Hoagel.

Reimer 2001 (REIMER)

Copyright © 2001 by Elmer Reimer