Chronological
1 Siemoon Peetrus, Jesus Christus sien Sklow en Apostel, aun daen dee met onns toop daen selwja weatfolle Gloowe jekraeaje ha derch onns Gott en Heilaunt Jesus Christus siene Jerajchtichkjeit:
2 Mucht junt Jnod en Fraed femeat woare derch dee folle Erkjantnes fonn Jesus Christus onns Herr.
3 Siene Gotteskrauft haft onns aules jeschonke waut tom Laewe en Gottseelijchkjeit jeheat derch ne folle Erkjantnes fonn daem dee onns beroope haft to siene eajne Harlijchkjeit en Follkomenheit;
4 derch woont hee onns weatfolle en seeha groote Fespraeakjunje jejaeft haft, daut wie doaderch kjenne Aundeel ha aun siene Gottesnatua, en fonn dee Fewaesunk loos kome dee enn dise Welt es derch dee Losst.
5 Doaromm siet besondasch flietijch enn jun Gloowe Sittlijchkjeit to bewiese; en enn Sittlijchkjeit Festaunt,
6 en enn Festaunt Selfstbeharsche, en enn Selfstbeharsche Staunthauft, en enn Staunthauft, Gottesforcht,
7 en enn Gottesforcht, breedalije Leew, en enn breedalije Leew, de Gottesleew.
8 Dan wan dise Dinje enn junt sent, en toonaeme, woa jie nich foos oda onnfruchtboa senne enn dee folle Erkjantnes fonn onns Herr Jesus Christus.
9 Oba waea dise Dinje nich haft, es Blint en Kortsejchtich, en haft fejaete daut hee fonn siene faeaje Sind es jereinicht worde.
10 Doaromm, Breeda, bemeajcht junt soo fael meeha doaenn daut jie beroopt en uterwaelt sent; dan waea daut deit woat niemols faule.
11 Dan woat dee Enngank rikjlich fesorcht woare enn onns Herr en Heilaunt Jesus Christus sien eewjet Rijk.
12 Doaromm raeakjen ekj junt emma aun dise Dinje denkje to halpe, wan jie dee Woarheit uk weete en bestaedijcht sent doabenne.
13 En ekj jleew daut es rajcht, soo lang aus ekj enn dis Kjarpa sie, junt waka to hool derch denkje halpe,
14 en wiel ekj weet daut ekj dis Kjarpa boolt woa motte auntsied laje, soo aus de Herr Jesus Christus mie daut kloa muak.
15 En ekj woa mie bemeaje doarenn daut jie daut emma behoole woare, sogoa wan ekj eascht wajch sie.
16 Dan wie ha junt onns Herr Jesus Christus siene Macht en sien wadakome nich bekaunt jemoakt derch kluake, selfst utjedochte Jeschichte, oba sage siene Majestaet met onnse eajne Uage.
17 Dan hee kjreach Ea en Harlijchkjeit fonn Gott daem Foda, aus doa ne Stem kjeem fonn dee groote Harlijchkjeit: "Dit es mien leefsta Saen, met daem ekj seeha tofraed sie".
18 En wie heade dise Stem dee utem Himel kjeem aus wie met am toop weare enn daem heilje Boajch.
19 En wie ha daut profeetesche Wuat noch sechra, en jie doone goot wan jie acht jaewe doaropp aus en Licht daut enn ne diestre Staed schient, bottet aunfangkt to doage, en dee Morjestearn enn june Hoate oppkjemt.
20 Easchtens sel jie weete daut kjeene profeetesche Schreft sikj selfst utlajcht.
21 Dan dee Profitie es niemols derch mensche Wele jekome, oba heilje Mana raede soo aus dee heilje Jeist an delengd dreef.
2 Oba doa weare faulsche Profeete mank daut Follkj, so aus secha bie junt uk woare faulsche Leara senne, dee em jeheeme woare Iedeehe de Fedowanes enenn brinje, en daem Herr dee an jekofft haft, aufsaje woare, en woare doaderch schwind opp sikj selfst Fedoawnes brinje.
2 En faele woare aea onnsitlijchet Laewe no folje; en waeajen soone woat dee Wajch de Woarheit fespott woare.
3 Enn Jiets woare see junt met fefearische Wead kjeepe en fekjeepe, daen aea Jerecht aul lang trig bestemt es, en aea Fedoawe schlapt nich.
4 Dan wan Gott dee Enjel dee jesindicht haude nich schoond, oba daen enne Hal enenn schmeet en an doa helt fa daut Jerecht,
5 en dee oole Welt nich schoond, en bewoad Nooha, daen achte Maun, dee en Jerajchtichkjeits Praedja wea, en brocht dee Aewaschwaminj aewa dee gottloose Mensche,
6 en brocht Jerecht opp dee Staede Soodom en Gomora derch en Ommschmiete, en bedakjt an met Ausch, en muak an en Biespel fa aul soone dee sikj faeanaeme en gottlooset Laewe to laewe,
7 en rad daem jerachte Loot dee bedrekjt wea aewe dee Gottloose aea onnjerajchta Waundel.
8 Dan dee jerachta Maun siene Seel, dee mank an laewd, wea jekjwaelt aewa aea jesatlooset Laewe, aus hee daut Dach fa Dach sach en head.
9 De Herr weet woo hee dee Jerachte ut Feseakjunk erut rade kaun, oba dee Gottloose fa daut Jerecht hoole tom strofe,
10 en besondasch daen dee no aeare onnreine Losst em Fleesch gone, en Harschoffte fe-achte. Dee sent Brow enn aeare eajne Tofraedenheit, en ha nich Angst aewa Harlijchkjeite to lastre.
11 Oba Enjel dee jrata sent enn Krauft en Macht, woage sikj nich browet Jerecht fer daem Herr to brinje aewa an.
12 Oba dise Mana, soo aus natearliche Beesta dee oone Fenunft jebuare sent tom jriepe en schlachte, rose aewa soont fonn waut see nuscht weete, en woare enn aea eajnet Fedoawness fedorwe woare;
13 en woare Onnjerajcht kjriehe aus Loon fa aea Onnrajcht. See jleewe daut aula Dach huach laewe es Fejneaje, see sent Placke en Schaundplacke dee heichle en sikj freihe wiel see met junt aete,
14 daen aere Uage foll sent fonn Eehebruch, en lote nich no met aeare Sind, en feleide dee Seele dee nich faust stone, en eewe sikj enn Jiets, fefluchte Kinje.
15 See ha daem jlikja Wajch felote, en sent daem Beor sien Saen Bieliam nojefolcht, dee onnjerajchtet Loon leef haud,
16 dee Schell kjreach fa siene Aewatraedinj, aus dee stumme Aesel met ne Mensche stem raed en daem Profeet sien Ersenn trajchtholp.
17 Dise Mensche sent Kjwale oone Wota, Naewel dee fomm Wint jedraewe woare, fa daen dee Dunkel de Diestanes bewoat es.
18 Dee raede stollte, nutsloose Wead, en locke met fleeschliche Losste soone dee meist jerat weare fonn soone dee enn Errtum laewde.
19 See fespraeakje an Frieheit, oba see sent selfst Sklowe de Fedoawness, dan wautemma en Mensch unja haft, doa es hee aun feskloft.
20 Dan wan see dee Welt aea Drakj sent loos jeworde derch dee folle Erkjantnes fonn onns Herr en Heilaunt Jesus Christus, oba dan wada doarenn faustjenome en feskloft sent, dan es daut Latste oaga aus daut Easchte.
21 Dan daut wudd senne baeta jewast wan see niemols haude dee folle Erkjantnes jehaut fonn daem Wajch de Jerajchtichkjeit, dan no daem daut see daut haude em folle jewist, en dan wajch to dreihe fonn daut heiljet Jeboot daut an jejaeft wea.
22 Oba daut es met an jrod soo paseat aus daut woaret Schprechwuat sajcht: "Dee Hunt es no daut trig jegone daut hee utjespaeaje haud", en "Dee Saeaj suedelt sikj wada emm Blott no daem daut dee jewosche es".
3 Miene Leefste, dit es nu dee tweeda Breef daen ekj junt schriew, en enn beid wel ekj jun reina Senn oppreaeje en junt denkje halpe,
2 daut jie dee Wead behoole dee derch dee heilje Profeete en Apostel jeraet worde, en derch daut Jeboot daut wie, daem Herr Jesus siene Apostel junt jejaeft ha,
3 en daut jie daut easchte weete sele daut enne latste Doag woare doa Spata kome, dee no aeare eajne Losst waundle woare,
4 en saje: "Wua es daut Fespraeakje wada to kome? Dan seit onnse Fodasch jestorwe sent, blift aules aewareen soo auset fonn Aunfank Welt es jewast."
5 Daut es festoake fonn an, en see wele daut soo, daut de Himels fonn oole Tiet haea weare, en de Ead enn Wota en derch Wota, derch Gott sien Wuat toop jehoole woare;
6 en derch woont dee Welt dee donn wea fonn Wota aewaschwamt wea, en doaderch fenicht wort.
7 Oba dee Himels en Ead dee nu bestone, sent derch daut naemlijet Wuat bewoat, fa en Fia enn en Jerechtsdach, wan uk dee onnjerajchte Mensche woare fenicht woare.
8 Dit eenalei saul oba nich fonn junt festoake senne, miene leefste, daut een Dach bie daem Herr soo es aus dusant Yoa, en dusant Yoa soo aus een Dach.
9 De Herr fetrakjt nich met sien Fespraeakje soo aus walkje Fetrakje aunseene, oba es seeha jeduldich onns jaeajenaewa, wiel hee nich wel ha daut irjent waea sull felore gone, oba daut aule sele to Buesse kome.
10 Oba daem Herr sien Dach woat kome soo aus en Deef, en dee Himels woare dan met en grootet jeruzh feschwinje, en daut waut jeschaufe es, woat met heetet brenne wajch schmelte, en dee Ead en aules waut doabenne es woat utjeforscht woare.
11 Wan dit aules feschwinje woat, waut fonne Mensche sel wie dan senne enn onns Waundel enn Heilichkjeit,
12 enn daem daut wie no daem Gott sien Dach iewrijch luare, wan dee Himels brenne woare en oppjeleest woare, en waut jeschaufe es woat em Fia schmelte?
13 Wie luare oba no en nieha Himel en Ead no sien Fespraeakje, wua Jerajchtichkjeit woat tus senne.
14 Doaromm, miene leefste, sentamol wie doano luare, wel wie straewe daut wie kjenne rein en faelaloos bie am jefunje woare, enn Fraed;
15 en doamet raeakjne daut onns Herr siene Jedult de Radunk es, soo aus uk onns leefsta Brooda Paul enn siene Weisheit junt jeschraewe haft,
16 soo aus enn aul siene Breew, en raet fonn dise Dinje. Doarenn sent walkje Dinje schwoa to festone, en soone dee onnjeleat en nich Staunthauft sent, fedreihe dee, uk aundre Schrefte, to aea eajnet Fedoawness.
17 Doaromm, miene leefste, wiel jie dit em ferut weete, siet faeasechtich daut jie nich wajch jeliet woare derch dee jesatsloose Faulscheit, en fonn jun Staunthauft auf faule.
18 Oba waust enn onns Herr en Hailaunt Jesus Christus siene Jnod en Erkjantnes. Am jeheat aule Harlijchkjeit, beides nu, en enn aule Eewijchkjeit. Amen.
1 Judas, Jesus Christus sien Sklow, en Jakoobas sien Brooda, aun daen, daen Gott de Foda leef haft jehaut, en dee enn Jesus Christ beroope sent.
2 Mucht Jnod, Fraed en Leew aun junt femeat woare.
3 Leefste Frind, aus ekj flietijch wea junt to schriewe waeajen onnse aulejemeena Seelichkjeit, feeld ekj daut needich daut ekj junt schriewe sull daut jie opp earenst kjamfe sulle fa daen Gloowe dee een fa aulamol dee Heilje aunfetrut es.
4 Dan jewesse Mana ha sikj enenn jeschlikjt, daen aea Uadeel fa daut Jerecht ferhaea aul beschraewe wea, gottloose Mana, dee Gott siene Jnod fedreihe en brucke daut aus en Grunt fa looset laewe, en feleaje daen eensje Meista en onns Herr Jesus Christus.
5 Ekj wel junt doaromm denkje halpe, wan jie daut uk to eene Tiet wiste, daut de Herr daut Follkj ut Ejipte jerat haud, doch nohaea daen ommbrocht dee nich jleewde.
6 En dee Enjel dee aea Harschoffts Rikj nich bewoade, en aeare eajne Woninj feleete, haft hee bewoat enn eewje Kjaede tom Jerecht aun jan groota Dach.
7 Soo aus uk Soodom en Gomora en dee Staede runt omm, dee Huararie dreewe en no framdet Fleesch hinjaraun weare, en sent en Biespel jemoakt enn daem daut see eewje Strof liede.
8 Jrod soo schende dise Dreema werklijch aea eajna Lief, en lastre hechre Harlichkjeit.
9 Aus Miechael dee hechsta Enjel sikj met daem Diewel street aewa Mooses sien Lief, woagd hee sikj nich en lastalijet Uadeel jaeajen am to brinje, oba saed: "De Herr woat die strofe".
10 Oba aun eene Haunt weete dise Mana nich jaeajen waut see lastre, oba aune aundre waut see festone emm Natierleiche aus onnfeninftje Teare, sent see doaderch ommjekome.
11 Wee an! dan see sent enn Kain sien Wajch jegone, en aewajeewe sikj enn Bieliam sien Erwajch enenn fa Jewenst, en kjeeme omm enn Kora siene Opprua.
12 Dise Mana sent dee Placke enn june Leew Moltiede dee met junt aete oone Forcht, dee bloos fa sikj selfst sorje, Wolkje oone Raeajen dee metem Wint wajch jeblost woare, Hoafstbeem oone Frucht, dobbelt Doot, utjeraete,
13 wile Wale oppem Maea dee aea eajne Schaund utschume, errende Stearns, fa daen de dunkelste Diestanes enn Eewichkjeit bestemt es.
14 Fonn soone haft uk Heenoch, de saewende fonn Adam, jeprofitseit en jesajcht: "Kjikj! de Herr es jekome met tean dusende fonn siene Heilje,
15 Jerecht to eewe aewa aule Mensche, en aule Gottloose to strofe waeajen aeare Gotloosichkjeit enn aea Gottlooset Laewe, en aul dee shoape Wead dee de Sinda jaeajen am jesajcht ha."
16 Daut sent Merda, dee sent onntofraed, dee no aeare eajne Losst waundle; en aeare Miela raede stollte Dinje, en achte aundre huach bloos fa aea eajnet Jenotte.
17 Jie oba, miene leefste, denkt aun dee Wead dee onns Herr Jesus Christus siene Apostel ferhaea jeraet haude.
18 Dan see saede to junt: "Enne latste Tiet woare fael Spetta senne, dee no aeare eajne gottloose Losst waundle woare.
19 Dit sent dee, dee Spoolunje aunstale, sent irdish jesonne, dee daen Jeist nich ha.
20 Oba jie, miene Leefste, but junt opp enn jun aulaheilichste Gloowe, en baet enn daem Heilje Jeist.
21 Hoolt junt enn Gott siene Leew, en luat no onns Herr Jesus Christus sien Erboarme to daut eewjet Laewe.
22 Erboarmt junt aewe soone dee twiewle,
23 en doot daen rade soo aus utem Fia rut riete; en erboarmt junt aewe aundre en Forcht, en haust sogoa daut Kjleet daut metem Fleesch besudelt es.
24 Daem oba, dee junt oone stolpre bewoare kaun, en junt onnschuldich en met groote Freid kaun fer siene Harlijchkjeit hanstale,
25 onns eensja Gott en Heilaunt, jeheat aule Harlichkjeit, Majestaet, Macht, en Jewault, nu, en enn aule Eewijchkjeit. Amen.
Copyright © 2001 by Elmer Reimer