Chronological
4 Waut sel wie dan saje daut Obraum, onns Foda nom Fleesch, jefunge haud?
2 Dan wan Obraum derch siene Woakje jeracht wort, wud hee waut ha to puche; oba nich fer Gott.
3 Dan waut sajcht de Schreft? "En Obraum jleewd Gott, en am wort daut aunjeraekjent aus jerachtichkjeit.
4 Nu fa daem dee oabeide deit es Loon nich jeraeakjent no Jnod, leewe no Schult.
5 Oba fa daem dee nich met Woakje prooft, oba derch Gloowe enn daem jleeft dee de Gottloose Jeracht moakt, daem sien Gloowe es am toojeraeakjent aus Jerachtichkjeit.
6 So aus Doft aul saed daut dee Mensch jesaejent es daem Gott de Jerachtichkjeit tooraekjent oone Woakje,
7 "Seelich sent dee, daen aeare Onnjerachtichkjeite fejaeft sent, en daen aeare Sind bedakjt sent.
8 Seelich es dee Maun daem siene Sind de Herr nich tooraeakjent."
9 Es dise Seelichkjeit dan bloos opp de Beschniedunk, oda uk opp dee Onnbeschniedunk? Dan wie saje daut Obraum sien Gloowe wea am toojeraeakjent fa Jerachtichkjeit.
10 Woo wea daut dan tojeraeakjent? Aus hee beschnaede wea, oda aus hee noch nich beschnaede wea?
11 Hee kjreach de Beschniedunk aus en Teakjen, en Saeagel fa dee Jerachtichkjeit daen hee haud es hee noch nich beschnaede wea, daut hee en Foda sull senne aewa aul daen, dee Gloowe ha, wan see uk nich beschnaede sent, daut Jerachtichkjeit an kunn tojeraeakjent woare.
12 En daut hee en Foda kunn senne fa dee Beschnaedne, dee nich fonn de Beschnaedne kome oba uk enn onns Foda Obraum sien Gloowe waundle daen hee haud eeha hee beschnaede wea.
13 Dan daut Fespraeakje daut hee sull de Welt oawe, wea nich to Obraum en siene Nokome jejaeft derch daut Jesats, oba derch dee Jerachtichkjeit fom Gloowe.
14 Dan wan dee, dee unja daut Jesats sent, de Oaw sent, dan es de Gloowe to nusscht jemoakt, en daut Fespraeake es to Grunnt jebrocht;
15 dan daut Jesats wirkt Oaja, wiels wan doa kjeen Jesats es, es kjeen aewatraede.
16 Doaromm es daut derch Gloowe, dautet mucht ut Jnod kome; so daut daut Fespraeakje kunn secha senne to aulem, nich bloos fa daen, dee unja daut Jesats sent, oba uk fa daen, dee derch Gloowe Obraum siene Famielje sent; hee es en Foda fa onns aule,
17 [soo auset jeschraewe steit: "Ekj ha die en Foda jemoakt aewa fael Felkja";] fer Gott, daem hee jleewd, dee de Doodes oppwakjt, en roopt daut waut nich es, soo dautet es.
18 Hee haud noch Hopninj wan uk kjeene Hopninj wea, daut hee sull en Foda fonn fael Felkja senne, no daem waut am wea jesajcht worde: "Soo saul dien Some senne".
19 En hee twieweld nich em Gloowe, docht uk nich doaraun daut sien Kjarpa nu meist doot wea aus hee bie hundat yoa oolt wea, docht uk nich doaraun daut Sara aea Muttalief kjeen Laewe meeha haud;
20 Hee deed sikj nich entschiede tom Onngloowe jaejen Gott sien Fespraeakje, oba wea stoakj em Gloowe, en jeef Gott de Ea,
21 En wea sikj gauns aewaziecht daut waut Gott fesproake haud, kunn hee uk follbrinje.
22 Doaromm wea am daut uk toojeraeakjent fa Jerachtichkjeit.
23 Nu wea daut nich bloos weajen am jeschraewe daut am daut toojeraeakjent wea,
24 oba uk fa onns, wiel onns daut uk woat toojeraeakjent woare wan wie aun am jleewe dee Jesus onns Herr fom Doot oppwakjt,
25 dee fa onnse Sind hanjejaeft wort, en fom Doot oppjewakjt wort daut wie kunne jerachtfoadicht woare.
5 Wiel wie derch daem Gloowe nu sent Jeracht jeworde, ha wie Fraed met Gott derch onns Herr Jesus Christus,
2 derch waem wie uk Toogank habe derchem Gloowe no de Jnod enn dee wie stone, en freie onns enn dee Hopninj fa Gott siene Harlichkjeit.
3 Nich bloos daut, wie sent uk Froh enn Triebsaul, wiels wie weete daut Triebsaul brinjt Jedult;
4 en Jedult brinjt Erfoarunk; en Erfoarunk brinjt Hopninj;
5 en Hopninj lat nich to Schaunde woare; wiels Gott siene Leew es enn onns Hoat utjegote derch daen Heilje Jeist dee onns jejaeft es.
6 Dan aus wie noch Schwak weare, to rachte Tiet storf Christus fa de Gottloose.
7 Dan kaum wudd Irjentwaea stoawe fa en jerachte Maun: wan feleicht uk fa en gooda Maun waea sikj noch mucht woage to stoowe;
8 oba Gott bewiest siene Leew onns jaejenaewa, enn daem, daut wiel wie noch Sinda weare, storf Christus fa onns.
9 Woofael meeha dan, nu daut wie derch sien Bloot sent Jeracht jeworde, woa wie derch am fonn Gott sien Oaje jerat woare.
10 Wan wie derch sien Saen sien Doot met Gott feseent weare aus wie noch Fiend weare, woo fael meeha, nu daut wie feseent sent, woa wie jerat woare derch sien Laewe.
11 Nich bloos daut, wie freie onns enn Gott derch onns Herr Jesus Christus, derch waem wie nu dee Feseenunk jekjraeaje ha.
12 Doaromm soo aus derch een Mensch Sind enn dise Welt enenn jekome es, en dee Doot derch Sind; soo kjeem dee Doot opp aule Mensche, wiel see aule sindjde.
13 Sind wea enne Welt eeha daut Jesats jejaeft wort, oba Sind es nich toojeraekjent soo lang aus doa kjeen Jesats es.
14 Oba dee Doot harscht doch fonn Adam bott Mooses sogoa aewa daen dee nich krakjt soo jesindijcht haude aus Adam haud, dee en Faeabilt es fonn daem dee doa kome sull.
15 Oba nich soo aus daut Aewatraede, es uk dee Goow dee frie es; wiels wan derch een Maun sien aewatraede faele Doot sent, derch Gott siene fael jratre Jnod en dee Gow derch dee Jnod daut derch een Maun, Jesus Christus jekome es, es fa fael rikjlich to habe;
16 en nich so aus derch een Maun siene Sind, so es de Gow; wiels aun eena Haunt kjeem waeajen eene Sind daut Jerecht to Fedaumnes, oba aune aundre Haunt kjeem dee friee Gow derch faele Sind to Jerachtichkjeit.
17 Dan wan derch een Maun siene Sind de Doot harscht derch daem eena Maun, woo fael meeha woare dee, dee aewafluss de Jnod en de Gow to Jerachtichkjet kjriee, harsche emm Laewe derch eenem, Jesus Christus.
18 Doaromm soo aus derch een Maun siene Sind, Fedaumnes kjeem opp aule Mensche, jrod soo derch een Maun siene Jerachtichkjeit kjeem dee Rachtfoadjunk tom Laewe opp aule Mensche.
19 Dan so aus derch een Maun sien Onnjerhuarsaum faele to Sinda worde, soo derch eenem sien Jehuarsaum sele fael Jeracht jemoakt woare.
20 Oba daut Jesats kjeem daut de Sind mucht kjraftich woare; oba wua de Sind kjraftich wort, doa wea de Jnod noch fael kraftje:
21 daut, soo aus Sind derch daen Doot harscht, jrod soo de Jnod mucht harsche derch dee Jerachtichkjeit to daut eewjet laewe derch Jesus Christus, onns Herr.
6 Waut sel wie dan doato saje? sel wie enne Sind wieda laewe? Mucht daut nich senne!
2 Woo sel wie, dee wie to de Sind jestorwe sent, doa noch lenje benne laewe?
3 Weet jie nich daut waeaemma enn Jesus Christus jedeept es, es enn sien Doot jedeept?
4 Doaromm se wie met am derchem deepe emm Doot begroft, daut soo aus Christus fom Doot oppjewakjt wea derch daem Foda siene Harlichkjeit, so sull wie uk enn en niehet Laewe waundle.
5 Dan wan wie met am toop febunje sent enn dee Aenlichkjeit fonn sien Doot, so sel wie uk sennne enn sien oppstone fom Doot;
6 Wiel wie weete daut onns oola Mensch met am jekrietsicht es, daut dee Kajrpa fonn Sind mucht fenicht woare, daut wie nich meeha sulle de sind deene.
7 Dan waea de Sind jestorwe es, es fonn Sind Jeracht jemoakt.
8 Oba wan wie met Christus jestorwe sent, jleew wie daut wie uk met am laewe woare;
9 wiel wie weete daut Christus fomm Doot oppjestone es, niemols wada to stoawe; Doot haft kjeene macht aewa am.
10 Wiels enn daem daut hee storf, storf hee eemol fa Sind; en enn daem daut hee laeft, laeft hee fa Gott.
11 Jrod soo raeakjent jie junt selfst Doot to senne de Sind jaeajenaewa, oba laewendich daut goodet jaeajenaewa derch Jesus Christus.
12 Doaromm lot de Sind nich harsche enn jun fejenkliche Kjarpa, daut jie de Sind sulle Jehuarsaum senne enn dee Sinde Losst.
13 En aewajaeft uk nich june Jlieda aus Deena fa Onnjerachtichkjet; leewa jaeft junt selfst Gott han, so aus dee, dee fomm Doot tom Laewe sent jekome, en june Jlieda aus Deena fa Jerachtichkjeit Gott jaeajenaewa.
14 Dan de Sind saul nich aewa junt harsche; wiel jie sent nich unja daut Jesats, oba unja de Jnod.
15 Waut dan? sel wie sindje wiel wie nich unja daut Jesats sent, oba unja Jnod? Mucht daut nich senne!
16 Weet jie nich daut waem jie junt aewajaewe aus Sklowe tom Jehuarsaum, daem siene Sklowe sent jie tom Jehuarsaum; auf daut nu enn Sind es tom Doot, oda Jehuarsaum to Jerachtichkjeit?
17 Oba Gott sie Dank daut jie de Sind Sklowe weare, oba jie sent fonn Hoate jehuarsaum jewast to dee Leah dee junt jebrocht wort.
18 En jie sent nu fonn Sind friejemoakt, en sent aun dee Jerachtichkjeit feskloft.
19 Ekj raed menschlich waeajen june Schwakjheit aus Mensche. Soo aus jie june Jlieda hanjejaeft has aus Sklowe to Onnreinichkjeit, en enne Onnjerachtichkjeit to meeha Onnjerachtichkjeit; jrod soo jaeft june Jliede nu han aus Sklowe fa Jerachtichkjeit to de Heilichkjeit.
20 Dan aus jie Sklowe to de Sind weare, wea jie loos fonne Jerachtichkjeit.
21 Waut fonne Frucht haud jie donn enn dee Dinje? Aewa daut schaem jie junt nu; wiels daut Enj fonn soont es de Doot.
22 Oba nu daut jie fonn de Sind sent frie jemoakt, en aun Gott feskloft sent, ha jie de Frucht de Heilichkjeit, en ha uk daut Enj doafonn, daut eewjet Laewe.
23 Dan daut Loon daut de Sind tolt es de Doot, oba Gott siene Gow es daut eewjet Laewe derch Jesus Christus onns Herr.
7 Weet jie nich, Breeda - ekj raed to dee, dee daut Jesats weete- dautet Jesats harscht aewa en Maun so lang es hee laeft?
2 Dan ne befriede Fru es met aea Maun febunje derchet Jesats so lang aus hee laeft; oba wan aea Muan stoaft es see loos jemoakt fonn daut Jesats waut daem Maun aunbelangt.
3 Aulso wan see sikj met en aundra Maun befriet waearent aea Maun noch laeft, woat see en Eehebraeakjarin jenant, oba wan aea Maun stoaft, dan es see frie fonn daut Jesats, so daut see nich ne Eehebraeakjarin es wan see uk met en aundra Maun befriet es.
4 Jrod soo, miene Breeda, sent jie derch Jesus sien Lief doot jemoakt daut Jesats jaeajenaewa, daut jie sest waem aunjeheare sulle, daut heet daem, dee fom Doot oppjewakjt es, daut wie Frucht fa Gott droage sulle.
5 So lang aus wie em Fleesch weare, oabeide dee Sindliche Losste enn onnse Jlieda derch daut Jesats, Frucht to droage dee toom Doot fead.
6 Nu oba se wie fomm Jesats loss jelote, en sent jestorwe to daut waut onns faust hilt, daut wie deene kjenne enn en nieha Jeist, nich meeha enn daut oolet jeschraewnet Jesats.
7 Waut sel wie dan saje? Es daut Jesats Sind? Muchtet nich senne! Doch, ekj haud nich jewist waut Sind wea buta derchet Jesats, dan ekj haud nich jewist waut Losst wea wan daut Jesats nich haud jesajt, "Lot die nich jeleste".
8 Oba de Sind neem dee Jelaeajenheit derch daut Jesats en wirkjt enn mie aulahaunt Losst. Dan oone daut Jesats es dee Sind doot.
8 kapitel
9 Dan ekj wea to eene Tiet laewendich oone daut Jesats, oba aus daut Jesats kjeem, kjeem de Sind tom laewe, en ekj storf.
10 En daut Jesats, daut haud sullt Laewe brinje, brocht mie nu daen Doot.
11 Dan Sind neem Jelaeajenheit derch daut Jesats, en bedruach mie derch daut selwje Jesats en brocht mie omm.
12 Aulso, daut Jesats es Heilich, en daut Jeboot es Heilich en Jeracht en Goot.
13 Es dan daut waut Goot es, mie tom Doot jeworde? Muchtet nich senne! En doch, de Sind, dautet mucht oppenboa senne fa wautet es, haft mie derch daut goodet tom Doot jebrocht, dautet mucht oppenboa woare derch daut Jeboot woo seeha sindhauft de Sind es.
14 Dan wie weete daut daut Jesats jeistlich es, oba ekj sie fleeschlich, aune Sind fekofft.
15 Dan ekj weet nich waut ekj doo; dan waut ekj doone wel, daut doo ekj nich, en waut ekj haus, daut doo ekj.
16 Oba wan ekj daut doo waut ekj nich wel, doo ekj doamet met daut Jesats stemme dautet Jesats Goot es.
17 Dan sie ekj daut nich meeha dee daut deit, oba de Sind dee enn mie wont.
18 Dan ekj weet daut enn mie, daut heet enn mien Fleesch, wont nusscht goodet; dan daut wele es bie mie, oba daut Goodet to follbrinje brinj ekj nich foadich.
19 Dan daut goodet daut ekj doone wel, doo ekj nich; oba daut beeset daut ekj nich doone wel, daut doo ekj.
20 Wan ekj dan daut doo waut ekj nich wel, eset nich meeha ekj dee daut doo, oba dee Sind dee enn mie wont.
21 Ekj finj dan en mie en Jesats, daut goodet doone wel, oba daut beeset henjt mie aun;
22 Dan ennalich ha ekj en Fejneaje enn Gott sien Jesats,
23 oba ekj see enn miene Jliede en aundret Jesats daut jaejen daut Jesats enn mien Senn strit, en nemt mie jefanje derch daut sinde Jesats daut enn miene Jliede es.
24 Ekj aelendje Mensch! Waea woat mie rada fonn dit Lief daut mie Doot brinjt?
25 Gott sie jedankt! derch Jesus Christus onns Herr! Aulsoo aun eena haunt deen ekj Gott sien Jesats en mien Senn, ob aune aundre haunt metem Fleesch de Sind aea Jesats.
Copyright © 2001 by Elmer Reimer