Chronological
10 Ekj selfst, Paul, prache junt derch Christus siene Saunftmoot en Jedult, ekj, dee seeha Deemietich sie mank junt, oba Brow wan ekj wajch sie.
2 Nu bed ekj, wiel ekj nich bie junt sie, daut wan ekj bie ju woa senne, nich bruck Driest senne enn daut Toofetruehe daut ekj raeakejn to bruke jaeajen daen dee meene daut wie nom Fleesch waundle.
3 Dan wan wie em Fleesch sent, doo wie doch nich nom Fleesch kjamfe.
4 Dan dee Jewaeare met dee wie kjamfe sent nich fleeschlich, oba kjraftich enn Gott aules dol to braeakje daut faust steit, mensche Jedanke,
5 en aules daut sikj jaeajen dee Erkjantnes fonn Gott oppstalt, en naeme aule Jedanke jefange dee jaeajen Jehuarsaum to Christus sent,
6 en sent reed, aulet Onnjehuarsaum to strofe, wanemma jun Jehuarsaum woat erfelt senne.
7 Jie kjikje bloos no daut waut fonn bute es. Wan irjent waea sikj secha es daut hee Christus aunjeheat, lot am doamet raeakjne daut soo aus hee Christus aunjeheat, soo sent wie uk.
8 En wan ekj sull dolla puche aewa dee Macht dee de Herr mie jejaeft haft junt opptobuehe en nich dol to riete, schaem ekj mie dowaeajen nich;
9 dan ekj wel nich ha daut jie denkje sele daut ekj junt met miene Breew enjste wel.
10 Dee saje daut siene Breew sent Strenj en Schwoa, oba enn Peersoon es hee kjarpalich Schwak, en siene Raed es tom fe-achte.
11 Lot soone doamet raeakjne, daut soo aus wie en Wead sent enn onnse Breew wan wie wajch sent, soo woa wie uk senne enn Woakj wan wie bie junt sent.
12 Wie woage onns nich bie to talle, oda to fejlikje met soone dee sikj selfst lowe; dan dee fejlikje sikj selfst met sikj selfst, en maete sikj selfst met sikj selfst, oba sent nich festentlijch.
13 Oba wie woare nich butamote puche, oba no dee Mot no dee Raeajel dee Gott onns aunfetrut haft, daut Mot daut bott junt reakjt.
14 Dan wie aewestrakje onns nich wan wie no junt kome, dan wie kjeeme sogoa bott junt met Christus sien Evanjeelium,
15 en puche onns nich butremote enn aundre aeare Oabeit, oba ha Hopninj daut soo aus jun Gloowe waust, wie uk kjenne derch junt, onnse Oabeit femeare no onns Mot,
16 en daut Evanjeelium praedje enn Lenda bie junt febie, en nich puche enn waut en aundra reed jemoakt haft.
17 Oba wan waea puche wel, dan lot am sikj enn daem Herr puche.
18 Dan nich soona dee sikj selfst loft, es aunjenaem, oba soone daem de Herr loft.
11 Wudd daut jie mie enn miene Noarheit fa en Stoot kunne fedroage; aewens doo jie mie werklich fedroage.
2 Dan ekj sie iewrich aewa junt met en Gottes Iewa, dan ekj ha junt aun eenen fetrut, daut ekj junt Christus hanreakje kunn aus ne reine Junkfru.
3 Oba mie es angst, daut, soo aus dee Schlang Eewa derch siene Lest beduddeld, soo wudde feleicht june Jedanke feleit woare fonn dee Onnschult en Reinheit enn Christus.
4 Dan wan waea kjemt en praedicht en aundra Jesus daem wie nich jepraedicht ha, oda en aundra Jeist daem jie nich jekraeaje ha, oda en aundret Evanjeelium daut jie nich aunjenome ha, daem fedroag jie welich.
5 Dan ekj meen daut ekj nusscht weinja sie aus dee faeaschta Apostel.
6 Oba wan ekj emm raede nich je-eeft sie, enn Erkjantnes sie ekj, en wie sent enn aule Dinje junt jeoppenboat worde enn aule Waeaj.
7 Ha ekj jesindicht daut ekj mie jedeemieticht ha daut jie kunne nehecht jehowe woare, wiel ekj junt daut Evanjeelium emsonnst praedjd?
8 Ekj berowd aundre Jemeente en neem fonn ann Loon daut ekj junt deene kunn.
9 Aus ekj bie junt wea, en mie waut faeld, wea ekj kjeenem ne Laust, oba dee Breeda dee fonn Matsedoonian kjeeme muake daut opp; ekj hilt mie enn aulem junt nich ne Laust to senne, en woa mie soo hoole.
10 Soo aus dee Woarheit enn Christus es, kjeena enn dee Ommjaeajent fonn Achaja woat mie dit Puche wajch naeme.
11 Wuaromm? Wiel ekj junt nich leef ha? De Herr weet!
12 Waut ekj oba doo, woa ekj doone, daut ekj daen de Grunnt wajch naeme kaun dee no ne Uasoak seakje daut see puche kjenne, daut see muchte soo aus wie jefunge woare.
13 Dan soone sent faulsche Profeete, fefeararische Oabeide, dee Jestault aunaeme soo aus Christus siene Apostel.
14 En kjeen Wunnda; dan Soton selfst nemt Jestault aun soo en Lichtenjel.
15 Doaromm esset kjeen grootet Dinkj wan siene Deena jestault aunaeme soo aus Jerachtichkjeitsdeena; oba daen aea Enj woat doano senne aus aeare Woakje fedeent ha.
16 Ekj saj wada: Lot kjeena denkje daut ekj en Noa sie; wan aundasch, dan naemt wie waenst aun aus en Noa, daut ekj en baet puche kaun.
17 Waut ekj raed, raed ekj nich soo aus de Herr, oba soo aus eena dee en Noa es, enn daut Toofetruehe fom puche.
18 Sentamol doa fael sent dee nom Fleesch puche, wel ekj uk puche.
19 Jie fedroage Noare met Freid wiel jie soo kluak sent.
20 Jie fedroage daut wan junt waea fesklowe deit, wan waea junt oppfrat, wan waea junt oppnemt, wan waea sikj selfst oppdrenkjt, wan waea junt em Jesecht schleit.
21 To Schaund saj ekj dit, soo aus wan wie Schwak sent; oba waemma waut woagt, -ekj raed enn Noarheit - woag ekj uk.
22 Sent see Hebraea? ekj sie uk. Sent see Iesraliete? ekj sie uk. Sent see Obraum siene Nokome? ekj sie uk.
23 Sent see Christus siene Denna? ekj raed soo aus en Noa, ekj sie fael meeha; enn fael meeha Schwearichkjeite, fael meeha enn Jefenknesse, fael dolla jepriejelt worde, foaken enn Doodesjefoa.
24 Fonn dee Jude ha ekj fief mol naeajenendartich Heiw jekraeaje,
25 dree mol wort mie met Stange feheift, eemol wort mie jesteenicht, dree mol em Scheppbruch,
26 eene Nacht en Dach wea ekj em deepet Maea, ha fael jereist, enn Jefoa em Fluss, enn Jefoa fonn Reiba, enn Jefoa mank miene eajne, enn Jefoa bie de Heide, enn Jefoa enne Staut, enn Jefoa enne Wiltnes, enn Jefoa em See, enn Jefoa mank Faulsche Breeda,
27 enn Laust en Schwearichkjeit, foaken enn Woake, enn Hunga en Darscht, foaken met Fauste, enn Kolld oone Kjleeda.
28 Apoat fonn daut waut fonn bute es, woat jieda Dach jaeajen mie jeoabeit, en dan aule Dach dee sorj fa dee Jemeente.
29 Waea es Schwak, en ekj sie nich Schwak, waea deit Oajaness liede, en ekj brenn nich?
30 Wan ekj puche mott, dan woa ekj puche fonn daut waut miene Schwakheite aunbelangt.
31 Onns Her Jesus Christus sien Gott en Foda, dee enn Eewichkjeit jeloft woat, weet daut ekj nich leaj.
32 Enn Damaskus deed daem Kjeenich Areetus sien Kommendaunt dee Staut bewoare, wiel hee mie faust naeme wull;
33 oba mie wort enn en Korf derch en Fensta enne Waunt rauf jelote, enn ekj kjeem fonn siene Henj wajch.
12 Jepucht mott woare, wan daut manchmol uk nusscht halpt, aulsoo woa ekj bott Jesechte en Oppenboarunje fom Herr kome.
2 Ekj weet fonn en Maun enn Christus dee featean Yoa trig - auf emm Kjarpa, weet ekj nich, oda buterem Kjarpa, weet ekj nich, de Herr weet - dee emm dredde Himel oppjefangt wort.
3 En ekj kjan soon Maun - auf emm Kjarpa oda buterem Kjarpa weet ekj nich, de Herr weet -
4 daut am oppjefangt wort emm Paradies enenn, en head Wead dee nich utospraeakje sent, dee nich Erlaubt sent fa en Mensch to raede.
5 Aewa soonem woa ekj puche, oba fonn mie selfst woa ekj nich puche, bute enn miene Schwakheite.
6 Dan wan ekj uk noch puche wull, wea ekj doch nich en Noa, oba ekj woa Woarheit raede. Oba ekj hool mie trig, daut kjeena mie meeha raeakjne saul aus waut hee enn mie sit oda fonn mie heat,
7 uk waeajen dee groote Oppenboarunge. Doaromm, daut ekj mie nich sull to Stollt meene doamet, wort mie en Stachel em Fleesch jejaeft, daem Soton sien Enjel, daut dee mie schlone mucht, daut ekj nich bute mote stollt woare sull.
8 Dree mol prachad ekj daem Herr daut hee daut wudd wajch naeme.
9 Oba hee saed to mie: "Miene Jnod reakjt too fa die, dan miene Krauft es enn Schwakheit follkome". Seeha jearn wel ekj dan fonn miene Schwakheite raede, daut Christus siene Krauft kaun jeseene woare enn mie.
10 Doaromm ha ekj Wooljefaule enn Schawkheit, enn Beleidjunge, enn Noot, enn Fefoljunk en Schwearichkjeite omm Christus sien haulwe; dan wan ekj schwak sie, sie ekj stoakj.
11 Ekj sie en Noa jeworde, jie ha mie doatoo jedwunje. Jie haude mie sullt lowe. Ekj sie nusscht weinja aus dee hechste Apostel, wan ekj uk nusscht sie.
12 Dee Teakjens fonn en Apostel worde mank junt utjewirkjt met groote Jedult, beides derch Teakjens en Wunndawoakje.
13 En waut wea jie weinja aus dee aundre Jemeente, bute wanet doarenn wea daut ekj junt nich ne Laust wea? Fejaeft mie dit Onnrajcht!
14 Kjikjt! Dit es nu daut dredde mol daut ekj reed sie no junt to kome, en ekj woa junt nich ne Laust senne, dan ekj seakj nich daut waut junt es, oba junt selfst. Dan de Kjinje sulle nich Schats fa de Elre opplaje, oba de Elre fa de Kinje.
15 Ekj woa met Freid mien aules fa june Seele hanjaewe. Wan ekj fa junt meeha Leew ha, ha jie dan weinje fa mie?
16 Oba lotet soo senne. Ekj sie junt nich ne Laust jewast; oba wiel ekj hinjalestich wea, ha ekj junt derch Lest jenome.
17 Ha ekj junt derch irjentwaem daen ekj hanjeschekjt ha, utjenuttst?
18 Ekj befool Tietus, en schekjt en Brooda met am; deed Tietus junt utnuttse? waundeld wie nich enn daem naemlije Jeist? enn dee naemlije Footstaupe?
19 Jie sent aul lang unja dee Meeninj daut wie onns bie junt feteidje. Wie raede fer Gott enn Christus; oba wie doone aules, leefste Frind, junt opptobuhe.
20 Oba mie es angst, daut wan ekj han kom, ekj junt nich soo finje woa aus ekj mie wensch, en jie mie nich soo finje woare aus jie junt wensche; daut doa Striet, Aufgonnst, Oaja, jaeajenaun stone, aundre dolranne, Pludarie, Stollt, en Opprua woat senne.
21 En wan ekj wada kome woa, woat mien Gott mie deemietje mank junt, en ekj truare sull aewa fael fonn daen, dee jesindicht ha, en nich Buesse jedone ha aewa aea Onnreinet, Huararie, en weltichle Raed, met dee see rom jegone sent.
13 Dit es nu daut dreddet Mol daut ekj no ju kom. Enn twee oda dree Zeij saul aules bestaedicht woare.
2 Ekj haud eare jesajcht, en saj nu em ferut soo aus ekj bie junt wea, en nu nich bie junt sie, to dee, dee ferhaea jesindicht ha, uk to aul dee aundre, daut wan ekj wada kom woa ekj nich spoare,
3 wiel jie Bewies wele ha daut ekj enn Christus raed, dee nich Schwak, oba Kjraftich es enn junt.
4 Am wort werklijch jekjrietsicht enn Schwakheit, oba hee laeft derch Gott siene Krauft. Wie sent uk Schwak enn am, oba woare met am laewe derch Gott siene Krauft junt jaeajenaewa.
5 Prooft junt selfst, auf jie em Gloowe sent, unjaseakjt junt selfst. Oda weet jie nich selfst daut Christus enn ju es? Buta wan jie fefaulscht sent.
6 Ekj hop daut jie weete daut wie nich fefaulscht sent.
7 Wie baede nu to Gott daut jie kjeen Onnrajcht doone, nich daut wie sulle bewoat woare, oba daut jie daut Goodet doone.
8 Dan wie kjenne nusscht jaeajen de Woarheit doone, bloos doafaea.
9 Dan wie freihe onns wan wie Schwak sent, jie oba Stoakj; en fa dit doo wie baede, daut jie muchte follkome senne.
10 Doaromm schriew ekj dit eeha ekj hankom, daut wan ekj kom, ekj nich woa bruke Shoap senne no dee Krauft dee de Herr mie jejaeft haft tom Oppbuehe, nich tom dolriete.
11 Fa daut aewrije, Breeda, freit junt, lot junt trajchthalpe, femont junt, denkjt aewareen, siet fraedlich, en dee Gott, dee Fraed en Leew es, woat met junt senne.
12 Jreest junt unjarenaunda met en heilje Kuss.
13 Aul dee Heilje jreese junt.
14 Mucht daem Herr Jesus siene Jnod, en Gott siene Leew, en daem Heilje Jeist siene Jemeenschofft met junt aula senne
Copyright © 2001 by Elmer Reimer