Chronological
1 Paul, Jesus Christus sien beroopte Apostel derch Gott sien wele, en onns Brooda Sostenes,
2 aun Gott siene Jemeent dee enn Korint es, en aun daen dee jeheilicht sent enn Jesus Christus, Heilje jenant, met aul daen, dee aulewaeaje onnsen, en aearen Herr Jesus Christus sien Nome aunroope;
3 Mucht junt Jnod en Fraed fonn Gott onns Foda, en Jesus Christus onns Herr, jeschenkjt woare.
4 Ek dank mien Gott emma fa junt, fa Gott siene Jnod dee junt jejaeft es enn Christus Jesus,
5 dan jie sent enn aules enn am rikja jemoakt, enn jun raede uk enn aule erkajntnes,
6 so aus daut Zeichness fonn Christus enn junt bestaedicht wea,
7 soo daut ju daut aun kjeene Gowe faelt, enn jun wachte fa onns Herr Jesus Christus siene Oppenboarunk;
8 dee junt uk bestaedje woat bottem Enj, so daut jie oone Beschuldjunk woare senne enn Jesus Christus sien Dach.
9 Gott es tru, dee junt beroope haft Jemeenschofft to habe met sien Saen, Jesus Christus, onns Herr.
10 Nu pracha ekj ju, Breeda, derch onns Herr Jesus Christus sien Nome, daut jie enn eenichkjeit raede, daut doa nich Spoolunge unja ju sent, daut jie enn een Senn en eene Meeninj toop jebunge sent.
11 Dan, miene Breeda, mie es daut derch Kloe aeare Lied jesacht worde daut doa Striet mank ju es.
12 Ekj saj dit nu, wiel en jieda fonn junt sajcht: 'Ekj hool werklich met Paul', en aundra: "Oba ekj hool met Appollos"; en aundra: "Oba ekj hool met Seefas"; en aundra: "Oba ekj hool met Christus".
13 Es Christus fedeelt? Paul es nich fa junt jekjrietsicht, es hee? oda word jie enn Paul sien Nome jetauft?
14 Ekj sie dankboa daut ekj kjeenem fonn junt jetauft ha buta Krispus en Gajus;
15 daut kjeena saje kaun daut ekj enn mien Nome jetauft ha.
16 Oba ekj ha uk Stefanus siene Famielje jetauft; sest weet ekj fonn kjeene dee ekj jetauft ha.
17 Dan Christus haft mie nich jeschekjt to taufe, oba daut Evanjeelium to praedje, nich enn Weisheit em raede, daut Christus sien Kjriets nich sull fejaefs senne.
18 Dan fa daen dee feloare gone es daut praedje fom Kjriets ne Noarheit; oba fa onns dee wie seelich woare, es daut ne Gotteskrauft.
19 Dan daut steit jeschraewe: "Ekj woa dee Weise aeare Weisheit fenichte, en dee Festaendje aea Festaunt auntsied sate".
20 Wua es dee kluake Maun? Wua es dee Schreftjeleada? Wua es dee, dee enn dise Tiet striede deit? Haft Gott nich de Welt aeare Weisheit to Noarheit jemoakt?
21 Wiel dee Welt enn aeare Weisheit, Gott enn siene Weisheit nich kjand, jefoll Gott daut derch Praedje, waut de Welt docht ne Dommheit wea, daen to rade dee jleewde.
22 Dan de Jude seakje en Teakjen, enn de Jrieche seakje Weisheit,
23 oba wie praedje Jesus Christus jekjrietsicht, fa dee Jude en aunstoos, en fa dee Heide ne Noarheit,
24 oba fa daen dee beroope sent, beides Jude en Jrieche, Christus - Gott sien Krauft, en Gott siene Weisheit.
25 Dan Gott sien Onnsenn es weisa aus Mensche; en Gott siene Schwakheit es stoaka aus Mensche.
26 Dan, Breeda, jie seene jun Beroop, daut nich fael weise nom Fleesch, nich fael Jewaultje, nich fael huach je-achte beroope sent,
27 oba Gott haft daen jewaelt dee enne Welt fa onnsennich je-acht weare; omm dee Weise to schaund to moake; en Gott haft dee schwake enne Welt jewaelt omm dee Stoakje to schaund to moake;
28 en fe-achtet enne Welt, en daut jeringe haft Gott jewaelt, yo, en soont wuat nich es, omm daut to nusscht to bringe waut doa es:
29 daut kjeena sikj fer Gott sull puche.
30 En derch am sent jie enn Christus Jesus, dee fonn Gott wort fa onns jemoakt to Weisheit, en Jerachtichkjeit, en Heiljunk, en Seelichkjeit:
31 so daut so auset jeschraewe steit: "Waea sikj puche wel, lot am sikj puche em Herr".
2 En aus ekj nu junt kjeem, Breeda, kjeem ekj nich met huage Wead oda groote Weisheit, junt daut Zeichnes fonn Gott to jaewe.
2 Dan ekj haud mie faea jenome mank ju nusscht to weete buta Jesus Christus, dee jekjrietsicht wea.
3 En ekj wea bie junt enn Schwakheit en angst en fael tsetre.
4 En miene Raed en miene Praedicht wea nich met konnstfolle Weisheits Wead, oba enn Bewies emm Jeist en enn Krauft,
5 daut jun Gloowe nich sull enn Mensche Weisheit stone, oba enn Gott siene Krauft.
6 Oba wie raede Weisheit mank soone dee follkome sent; doch nich Weisheit dee ut dise Welt kjemt, uk nich fonn daen dee enn dise Welt Leida sent, dee to nusscht jebrocht woare:
7 Oba wie raede Gott siene Weisheit enn en Jeheemnes, daut festoake wea, daut Gott bestemt haud fa onnse Harlichkjeit eeha de Welt wea;
8 daut kjeene fonn dise Welt Leida wiste; dan, wan see daut jewist haude,
9 wudde see daem Herr de Harlichkjeit nich jekjrietsicht ha; oba so auset jeschraewe steit: "Waut daut Uag nich jeseene haft, en daut Ua nich jeheat haft, en nich enn en Mensche Hoat enenn jekome es, waut Gott reed jemoakt haft fa daen dee am leef habe."
10 Oba Gott haft onns daut jeoppenboat derch sien Jeist; dan dee Jeist forscht aules ut, sogoa daut deepste fonn Gott.
11 Dan waea weet waut enn en Mensch es buta dee Jeist dee enn am es? Jrod so weet kjeen Mensch waut enn Gott es, buta Gott sien Jeist.
12 En wie ha nich de Welt aea Jeist jekraeaje, oba dee Jeist dee fonn Gott kjemt, daut wie weete kjenne waut Gott onns soo rikjlich jejaeft haft.
13 Aulsoo dit es waut wie nu raede, nich met Wead dee weltliche Weisheit leat, oba met Wead dee de Heilje Jeist leat, en fejlikje jeistlichet met jeistlichet.
14 Oba dee natearliche Mensch fenemt nich daut waut fonn Gott sien Jeist kjemt: daut es fa am ne Dommheit, en hee kaun daut uk nich weete, wiels daut es emm jeistliche auntoerkjanne.
15 Oba aun eene haunt dee, dee jeistlich es, deit aules unjascheede, oba aune aundre Haunt woat hee fonn kjeenem be-uadeelt.
16 Dan waea haft daem Herr sien Senn jekjant, waea woat am unjarechte? Oba wie ha Christus sien Senn.
3 En ekj, Breeda, kunn nich to junt raede aus to jeistliche, oba aus to fleeschliche, soo aus to kjleene Kjinje.
2 Ekj ha ju met Malkj jefoodat, en nich met stoakjet Aete, dan jie kunne daut nich fedroage, en kjenne nu uk noch nich,
3 dan jie sent noch fleeschlich. Dan soo aus jie noch aufjenstich sent, en doa Striet es, se jie nich fleeschlich en waundle so aus Mensche?
4 Dan wan eena sajcht: "Ekj hool met Paul", en noch eena: "Ekj hool met Apollus", se jie nich fleeschlich?
5 Dan waut es Apollus, en waut es Paul? Wie sent Deena derch waem jie tom Gloowe jekome sent, jrod soo aus de Herr to en jiedrem jejaeft haft.
6 Ekj ha jeplaunt, Apollus haft jewotat, oba Gott muak daut wause;
7 Aulsoo es dee nich waut, dee plaunte deit, uk nich dee, dee wotre deit, oba Gott dee daut wause moakt.
8 Dee doa plaunte deit, en dee doa wotre deit, sent eent; en en jieda woat jeloont woare doano aus siene Oabeit es jewast.
9 Dan wie sent Gott siene Metoabeida; jie sent Gott sien Akawoakj, jie sent Gott sien Bu.
10 No Gott siene Jnod dee mie jejaeft es, ha ekj daen Grunt jelajcht soo aus en weisa Bumeista, oba en aundra but doanopp. Oba lot en jieda eena faeasechtich senne woo hee doa bowe but.
11 Dan en aundra Grunt kaun kjeena laje buta daen dee aul jelajcht es, en daut es Jesus Christus.
12 Nu, wan irjenwaea opp dis Grunt but met Gollt, Selwa, kjestliche Steena, Hollt, Hei, Stoppel;
13 en jiedrem siene Oabiet woat jeoppenboat woare; dan dee Dach woat daut derch Fia oppenboa moake, en daut Fia woat en jiedrem siene Oabeit bewiese, wautet es.
14 Wan daut waut hee opp daen Grunt jebut haft bestone woat, dan woat hee beloont woare.
15 Wan irjenwaem sien woakj febrenne woat, woat hee Schode liede, oba hee selfst woat seelich woare, doch soo aus derch Fia.
16 Weet jie nich daut jie Gott sien Tempel sent, en daut Gott en ju wont?
17 Wan waea Gott sien Tempel to schaunde moakt, daem woat Gott to schaunde moake, dan Gott sien Tempel es heilich, en daut sent jie.
18 Lot kjeenem sikj selfst aunschmaeare. Wan irjentwaea mank ju denkt daut hee weis es enn dise Welt, lot am to en Noa woare, so daut hee Weis woare kaun.
19 Dan dise Welt Weisheit es Noarheit bie Gott, dan daut steit jeschraewe: "Hee bejript dee Weise enn aeare eajne Polluckichkjeit".
20 En wada: "De Herr kjant dee Weise aeare Jedanke, daut dee fejaefs sent..
21 Aulsoo lot kjeena sikj enn Mensche puche. Dan aules jeheat junt;
22 Auf daut Paul es, oda Apollos, oda Seefas, oda de Welt, oda Laewe, oda de Doot, oda waut jaeajenwoat es, oda waut enne Tookunft es;
23 En jie jeheare Christus aun, en Christus jeheat Gott aun.
4 Aulamaun sull onns doafaea hoole daut wie Christus siene Deena sent, en Fewaulta fa Gott siene Jeheemnese.
2 En waut fonn Fewaulta felnagt woat, es daut dee Tru fefunge woare.
3 Oba bie mie eset en seeha kjleenet Dinkj daut ekj fonn junt sull jerecht woare, oda fonn en menschliche Jerechtsdach; ekj recht mie nich mol selfst.
4 Dan ekj weet nusscht jaeajen mie selfst, oba ekj sie nich doaderch jeracht jestalt; oba dee Herr es dee, dee mie rechte deit.
5 Doaromm doot nusscht fere Tiet rechte, bott de Herr kjemt, dee beidest, daut tom Licht brinje woat daut em Diestre festoake es, uk oppenboa moake woat daen Rot dee enn Hoate es; en dan woat en jieda eena fonn Gott jeloft woare.
6 Nu dise Dinje, Breeda, ha ekj aun mie en Apollos to Pauss jemoakt omm junet haulwe, daut jie aun onns leare kjenne nich hecha to denke aus waut jeschraewe es, daut jie nich eena jaeajen daem aundra stollt sele senne.
7 Dan waea haft die faeajetroke? en waut hast du daut die nich es jejaeft worde? Nu wan die daut es jejaeft worde, wuaromm puchst du die dan, aus wan die daut nich es jejaeft worde?
8 Jie sent nu follopp, jie sent rikj jeworde; jie ha oone onns jeharscht; en daut wudd werkjlich tom goode senne wan jie harschte, daut wie uk met junt toop kunne harsche.
9 Dan ekj denkj daut Gott haft onns aus Apostel tom latste jestalt, aus dee tom Doot fe-uadeelt sent, dan wie sent enn dise Welt tom Spiktoakel jeworde beides to Enjel uk to Mensche.
10 Wie sent Noare omm Christus sien haulwe, oba jie sent dee Faeasechtje enn Christus; wie sent Schwak, oba jie sent Stoakj; junt woat je-eat, oba onns woat fe-acht.
11 Bott nu, dise Stund, sent wie hungrich en onns darscht, wie sent oam aunjetroke, onns woat jeschloage, wie sent noanich tus
12 en schaufe, doone oabeide met onnse eajne Henj; onns woat uetjeschempt, oba wie saeajne; onns woat fefolgt oba wie hoole han;
13 wan onns jelastat woat, proow wie to treeste; wie sent bott nu soo aus dee Welt aea Drakjschum jeworde, aus daut oajchste Gruntsopp fonn aules.
14 Ekj schriew junt dit nich junt to beschaeme, oba aus miene leefste Kjinja junt to femone.
15 Dan wan jie uk tien Dusent Leare ha enn Christus, doch ha jie nich fael Fodasch; dan enn Christus Jesus sie ekj jun Foda jeworde derch daut Evanjeelium.
16 Doaromm pracha ekj junt, siet miene Nofolja.
17 Doaromm schekt ekj Timotaeaus no ju, dee fa mie en leefstet Kjint es, uk tru em Herr, dee junt woat denke halpe woo ekj enn Christus siene Waeaj waundel, so aus ekj uk enn aule Jemeente lea.
18 Nu aus ekj nich no junt kjeem, weare doa soone dee bilde sikj waut enn.
19 Oba ekj woa em korte no ju kome wan dee Herr daut soo wel, enn woa dan utfinje, nich daen aeare Raed dee sikj waut enbile, oba dee Krauft;
20 Dan Gott sien Rikj besteit nich enn Wead, oba enn Krauft.
21 Waut wel jie? saul ekj kome met en Stok, oda enn Leew, en enn en saunftmootje Jeist?
Copyright © 2001 by Elmer Reimer