Chronological
7 Mien Sän, hool miene Wead, un doo mien Aunkommendeare bewoare enn die.
2 Hool mien Aunkommendeare un Läw; un mien Jesats soo aus daut Med fonn en Uag.
3 Binj dee opp diene Fingasch; schriew dee dol opp diene Hoat Tofle.
4 Saj to Weisheit, Du best miene Sesta; un nan Festentnis dien Frintschoft;
5 soo daut dee die kjenne wajch hoole fonn dee framde Fru, fonn dee Framde met schmeijchel Wead.
6 Dan ekj kjikjt derjch mien Splätetun, no daut Fensta fonn mien Hus,
7 Un sach mank dee Eenfache; ekj bekjikjt mank dee Säns en junja Maun dee eenfeltijch wea,
8 dee derjch dee Gauss jinkj dijcht bie äare Akj; un hee jinkj dän Wajch no äa Hus;
9 bie Tweediesta, oppenowent; auset Schwoat un Nacht Diestanis wea.
10 Un see, ne Hua am to trafe, un en bewoadet Hoat;
11 See es lud en hoatnackijch; äare Feet bliewe nijch enn äa eajnet Hus;
12 nu es see bute, nu enn dee Gausse; un see luat bie jieda Akj;
13 un see jript am un kusst am; see moakt äa Jesejcht hoat un sajcht to am,
14 Opfa un Fräd Opfa sent bie mie, fonndoag ha ekj mien Fespräakje betolt;
15 un soo kjeem ekj rut die to trafe; earnstlijch dien Jesejcht to seakje; un ekj ha die jefunge;
16 Ekj ha miene Benkj bedakjt, met striepjet Zeijch fonn Iejiptischet Leiwent;
17 Ekj ha mien Bad met Mir, Aloe un Kerneel bespretst;
18 Komm, wel wie onns felle met Leew bott dän Morje; wel wie onns fejneaje met Hauje.
19 Dan mien Maun es nijch tus, hee es wajch jegone, wiet auf;
20 Hee haft ne Tausch met Selwa enn siene Haunt jenome; he woat trigj kome wan daut Follmon es.
21 Met äare fäl Wead muak see am toojäwe; see deed am bedwinje met daut Schmeijchle fonn äare Leppe.
22 Hee jeit ar fuats hinjaraun, soo aus en Oss no dee Schlachtbenkj jeit; oda soo aus eena dee enn Kjäde jeit no daut Febätrunj fonn en Noa;
23 bott en Boagefiel am traft derjch sien Läwe; soo aus en Foagel pienijch no dee Schlenj rant, un weet nijch dautet fa siene Seel es.
24 Nu dan, horjcht no mie, O Säns; un jäft Acht opp miene Wead.
25 Lot dien Hoat nijch auntsied dreihe no äare Wäaj; doo nijch erre enn äa Stijch.
26 Dan fäl sent dee, dee fewunt sent worde derjch ar; un fäl dee ommjekome sent.
27 Dee Scheol Wäaj sent enn äa Hus, dee rauf leide no dee Doodje äare Stowe.
8 Deit Weisheit nijch roope? Un deit Festentnis nijch räde?
2 See steit bowe opp dee huage Städe, bie de Sied fonn dän Wajch, tweschen dee Stijchs.
3 See schrijcht enn dee Paute; bie dee Enngank to dee Grootstaut; bie dee Enngank to dee Däare.
4 Ekj roop no junt, O Mensche, un miene Stemm no dee Menschesäns.
5 Doot Weisheit festone, jie eefeltje; un hat en festendjet Hoat, jie Noare!
6 Horjcht, dan ekj woa fonn wundaboare Dinje räde; un miene opne Leppe woare rajchte Dinje räde.
7 Dan mien Mul saul Woarheit räde, un miene Leppe hausse Beeset.
8 Aul dee Wead ut mien Mul sent enn Jerajchtijchkjeit; doa es kjeen fedreidet oda fekjeadet doarenn;
9 dee sent aule kloa to dän dee festone; un rajcht to dän dee Wissenschoft finje.
10 Nemm mien Ennleare aun, nijch Selwa; un Wissenschoft leewa aus reinet Golt.
11 Dan Weisheit es bäta aus deare Steena; un aulet Fejneaje kaun nijch fejlikjt woare doamet.
12 Ekj, Weisheit, won met Fenunft, un seakj Wissenschoft ut met Fäasejcht.
13 Däm Herr Gott siene Forjcht es Beeset to hausse; Ekj haus Stolltheit un selfst Leew, un dän Beesa Wajch, un daut fedreidet Mul.
14 Rot un jesunde Weisheit sent Miene; Ekj sie Festentnis; ekj ha Krauft.
15 Derjch Mie doone Kjeenijchs Jerajchtijchkjeit utjäwe.
16 Kjeenijch Säns un Helte doone derjch Mie rejeare, un aul dee Rejchta oppe Ead.
17 Ekj ha dän leef dee Mie leef ha, un dee Mie tiedijch seakje, finje Mie.
18 Rikjdom un Ea sent met Mie; aunhoolent Rikjdom un Jerajchtijchkjeit.
19 Miene Frucht es bäta aus Golt, jo, aus reinet Golt; un mien Toonäme es bäta aus daut bastet Selwa.
20 Ekj wank enn dän Stijch fonn Jerajchtijchkjeit, enne Med fonn dän Jerejcht Stijch;
21 Soo daut Ekj mucht feuasoake dän Rikjdom to oawe moake dee Mie leef ha; un ekj woa äare Schatskomasch oppfelle.
22 Dee Herr Gott haft mie aunjeeajent emm Aunfank fonn siene Wäaj, fer siene Woakje fonn dan.
23 Ekj wort fonn dee Eewijchkjeit oppjesat; fonn dee Aunfank, fer däm daut dee Ead wea.
24 Aus doa kjeen Deepet wea, wort ekj fäa jebrocht; aus doa kjeene Wota Kjwale foll Wota weare.
25 Fer däm daut dee Boaj ennjesunke weare, fer dee kjleene Boaj wort ekj fäa jebrocht.
26 Fer däm daut Hee dee Ead un dee Felda jemoakt haud, oda daut hejchste fonn daut Stoff fonn dee Ead.
27 Aus Hee dee Himmels reed muak, wea ekj doa; aus Hee dee Krauns sate deed opp daut Deepet;
28 aus Hee dee Wolkje bowe muak, aus Hee dee stoakje Sprinkjborms muak enn daut Deepe;
29 aus Hee dee Jrense sate deed fa dän See, soo daut daut Wota sien Aunkommendeare nijch äwaträde kunn aus Hee dee Gruntloag fonn dee Ead Befäl jeef;
30 donn wea ekj bie Siene Sied, soo aus en meista Oabeida; un ekj wea jieda Dach sien Fejneaje, un freid mie jiedast mol fer Am;
31 freid mie enne Welt; un mien Fejneaje wea met dee Mensche Kjinje.
32 Nu dan, horjcht no Mie, O jie Kjinje, dan jesäajent sent dee, dee miene Wäaj nofolje.
33 Hea Unjarejchte un sie Weis, un doo daut nijch aufsaje.
34 Jesäajent es dee Maun dee no mie horjcht, dee jieda Dach bie miene Puate luat, en wacht bie mien Däare Past.
35 Dan wäaemma Mie finjt, finjt Läwe; un dee woat Gonnst finje bie däm Herr Gott.
36 Oba wäa jäajen Mie sindijcht deit siene eajne Seel Onnheil, aule dee Mie hausse ha dän Doot leef.
9 Weisheit haft äa Hus jebut; see haft äare säwen Stendasch utjekjoaft;
2 see haft äa Schlachtfee jeschlacht; see haft äa Wien ennjereat; see haft dän Desch oppjesat.
3 See haft äare Deenstmäakjes rut jeschekjt; see schrijcht fonn dee hejchste Städe enne Staut;
4 Du Eenfeltja, lot am hia enenn dreihe; un see sajcht to däm dee oone Hoat es:
5 Komm un doo fonn mien Broot äte, un drink fonn mien Wien dee ekj ennjereat ha;
6 Felot dee Noare un läw; un go enn dän Festentnis Wajch.
7 Wäa en Spatta femone deit kjrijcht Schaund fa sikj selfst; un wäa en beesa Maun dodle deit, kjrijcht ne Plak opp sikj.
8 Doo en Spatta nijch dodle, sest woat hee die hausse, doo en weisa Maun dodle, un hee woat die leef ha.
9 Jeff to däm weisa Maun, un hee woat noch weisa senne; doo en jerajchta Maun unjarejchte, un hee woat toonäme enn leare.
10 Däm Herr Gott ferjchte es dee Aunfank fonn Weisheit, un däm Heilja kjane es Festentnis.
11 Dan derjch mie sent diene Doag femeat, un dee Joare fonn dien Läwe woare meeha senne.
12 Wan du Weis best, dan woascht fa die selfst Weis senne; oba wan du feachte deist, dan woascht du daut auleen droage.
13 Ne noarische Fru es lud; dee es oonbedocht un weet nuscht.
14 Dan see set bie dee Däa enn äa Hus, enn ne Set enn dee huage Städe enne Staut;
15 dän aun to roope dee doa febie gone; dee jlikj enn äare Wäaj gone;
16 dee Eefeltje, lot däm hia enenn dreihe; en dee, dee nich en Hoat haft, sajcht see to am:
17 Jestolne Wotasch sent seet, un Broot daut emm Jeheeme jeäte woat es auanjenäm.
18 Oba hee weet nijch daut dee Doodje doa sent; siene Jast sent enn daut Deepet fonne Hal.
Copyright © 2001 by Elmer Reimer