Chronological
Dee 108 Psalm
En Leet oda Psalm fonn Doft
1 O Gott, mien Hoat es bestendich; ekj woa sinje, jo ekj woa Leeda sinje soogoa met miene Harlichkjeit.
2 Wakj opp, O Hoap un Jittoa, ekj woa tiedijch oppwakje;
3 Ekj woa die danke, O Herr Gott, mank dee Felkja; ekj woa to die sinje mank dee Nazione.
4 Dan dien Erboarme es Groot äwa dee Himmels; un diene Woarheit reakjt bott dee Wolkje.
5 Sie oppjehowe, O Gott, bott äwa dee Himmels; un diene Harlichkjeit hecha aus dee gaunse Ead;
6 soo daut die Leefsta mucht jerat woare; rad derjch diene rajchte Haunt un doo mie auntwuate.
7 Gott haft enn siene Heilijchkjeit jerät; ekj woa mie freihe; ekj woa Sichem ut deele; un ekj woa dän Sukkot Tol ut mäte.
8 Gilead es mient un Manasse es mient; un Efraim es daut Loaga fa mien Kopp; Juda es mien Jesats Jäwa;
9 Moab es miene Wauschkomm; ekj woa miene Schoo äwa Edom schmiete; Ekj woa äwa Filista juble.
10 Wäa woat mie enn dee beloagade Staut enenn leide? Wäa woat mie äwa Edom leide?
11 O Gott, hast du onns nich wajch jeschmäte? Un, O Gott, woascht du nich met onns gone met onnse Armeehe?
12 Jeff ons Help enn onns Älend, dan Mensche Help es nuscht.
13 Enn Gott woa wie majchtja Dinje doone, dan Hee woat onnse Fiend dol traumple.
Dee 109 Psalm
To dän Haupt Musikaunt. En Psalm fonn Doft.
1 O Gott fonn mien Preis, sie nich stell;
2 dan dee Beese äa Mul, un daut hinjalestja Mul es op jäajen mie, dee räde jäajen mie met ne Tung dee jeloage haft.
3 Un dee deede mie omrinje met Haus Wead; un streede jäajen mie oone Uasoak.
4 Enne städ fonn miene Leew sent dee miene Fiend; oba ekj sie enn Jebäd.
5 Un dee laje Beeset opp nie fa goodet; un Haus fa miene Leew.
6 Stal en beesa Maun äwa am; un lot en Fient bie siene rajchte Haunt stone;
7 wan am jerecht woat, lot am Bees rut gone, un lot sien Jebäd Sind senne;
8 Lot siene Doag weinijch senne, un lot sest wäm sien Aumt näme;
9 un lot siene Säns Weisenkjinja senne, un siene Fru ne Wätfru;
10 Un lot siene Säns emma prachre un waundre, un Äte seakje ut äa Ferinjniedet;
11 lot däm dee Jelt utliehe deit ne Schlenj laje fa aules daut sient es; un lot Framde siene Oabeit plindre.
12 Lot doa kjeena senne dee am Erboarme wiest; un kjeena dee Metleet haft met siene Weisenkjinja;
13 Lot siene Nokome auf jeschnäde senne; lot äa Nome utjelascht woare enn dee foljende Jennerazionen.
14 Lot dee Fodasch äare Gottloosichkjeit behoole senne fer däm Herr Gott; un lot siene Mutta äare Sind nich utjelascht woare.
15 Lot dee emma fer däm Herr Gott senne, soo daut Hee dän äa Jedajchnis fonn dee Ead wajch jenome woat;
16 wiels hee nich behoole deed Erboarme to habe; un deed dee Oame un derftja Fefolje; un dee met en jebroaknet Hoat ombrinje.
17 Jo, am jefoll Fluche, un daut kjeem no am; un hee haud kjeen Fejneaje enn Säajen, daut wia fa am wiet auf.
18 Hee bekjleet sikj met Fluche soo aus met en Rock, un daut kjeem enn siene Dorm enenn soo aus Wota, un soo aus Eelj enn siene Knoakes.
19 Lot daut soo to am senne aus en Rock enn woont hee sikj ennwekjelt, un fa en Gort dän hee emma aun trakjt.
20 Dit es mien Loon fonn däm Herr Gott, un fonn dän dee Beeset räden jäajen miene Seel.
21 Oba Du, O Herr Gott, dee Herr, oabeid met mie omm dien Nome haulwe; rad mie wiels dien Erboarme es goot.
22 Dan ekj sie Oam un derftich, un mien Hoat enn mie es derch jespekjt.
23 Soo aus en Schaute wan daut ut rakjt sie ekj wajch; ekj sie auf jescheddat soo aus ne Heischrakj.
24 Miene Kjneehe stolpre fonn Fauste, un mien Fleesch woat moaga fonn Fatet.
25 Un ekj sie en Aufschu jeworde to an; see kjikje no mie un schedre äare Kjap.
26 O Herr Gott mien Gott, halp mie; rad mie enn dien Erboarme;
27 dan woare dee weete daut dit diene Haunt es, daut Du, O Herr Gott, daut jedone hast.
28 Dee woare fluche, oba Du woascht säajne; dee woare oppstone un sikj schäme; oba dien Deena woat sikj freihe.
29 Lot dän dee mie beschuldje met Schaund bedakjt senne; un sikj bedakje enn äare Schaund soo aus met en Rock.
30 Ekj woa däm Herr Gott seeha danke met mien Mul; Jo, ekj woa Am preise med mank dee groote Menj Mensche.
31 Dan Hee woat to dee Oamen to rajchte Haunt stone; to rade fonn dän dee siene Seel rejchte.
Dee 110 Psalm
En Psalm fonn Doft
1 En Berecht fonn däm Herr Gott to mien Herr, set bie miene rajchte Haunt bott ekj diene Fiend die to ne Footbenkj moak.
2 Dee Herr Gott woat dee Stang fonn siene Macht rut schekje ut Zion; doo med mank diene Fiend harsche.
3 Dien Folkj saul wellich senne enn dän Dach fonn diene Macht; un dee Madastichkjeit fonn Heilichkjeit fonn daut daut Muttalief fonn Morjenroot, to die es daut Deiw fonn diene Jugent.
4 Dee Herr Gott haft jeschwuare un woat nich Busse doone; du best fa emma en Priesta no Melchisedek siene Ordninj.
5 Dee Herr bie diene rajchte Haunt deit Kjennichs schmatre enn dän Dach fonn sien Oaja.
6 Hee woat rejchte mank dee Nazionen; Hee woat daut felle met doodje Kjarpa; Hee woat Ferschte schmatre äwa fäl Launt.
7 Hee saul drinkje ut dän Bach enn dän Wajch; doarom woat Hee dän Kopp opp häwe.
Copyright © 2001 by Elmer Reimer