Chronological
1 Gott, dee to feschiedenste Tiede, en enn fael Waeaj, yoare trig to onnse Fodasch jeraet haft derch dee Profeete,
2 haft nu enn dise latste Doag to onns jeraet derch sien Saen, daem hee bestemt haft aules to oawe, derch daem hee de Welt jemoakt haft;
3 dee daut Aufglauns es fonn siene Harlichkjeit, en jeneiwet Faeastalinj fonn siene Werkjlichkjeit, dee aules derch sien kjraftjet Wuat drajcht; en aus hee ne Reinjunk fonn Sinde jemoakt haud, sad sikj dol aune rachte Haunt fonne Majestaet em Himel,
4 en es so fael hecha jestalt aus dee Enjel aus hee en fael fetraflije Nome je-orwe haft aus dee.
5 Dan to woone Enjel saed hee jemols: "Du best mien Saen, fonndoag sie ekj dien Foda jeworde?" en wada: "Ekj woa fa am en Foda senne, en hee saul fa mie en Saen senne?"
6 En uk wada, aus hee daen Easchtjebuarne Saen enne Welt enenn brinjt, sajcht hee: "Lot aule Enjel am aunbaede."
7 En fonn dee Enjel sajcht hee: "Hee moakt siene Enjel Jeista, en siene Deena to ne Fiaflaum."
8 Oba fonn daem Saen: "Dien Troon, Gott, es fa emma en emma, en daut Zepta fonn dien Kjeenichrikj es en Zepta fonn Jerachtichkjeit.
9 Du hast Jerachtichkjeit leef jehaut, en Jesatsloosichkjeit hast du jehaust; doaromm haft dien Gott die met Freid-eelj jesaulft, Gott, meeha aus diene Poatna.
10 En, du Herr, deetst em Aunfank de Ead jrinde, en de Himel bestone derch diene Henj aeara Oabeit;
11 Dee woare fegone, oba du woascht bliewe; dee woare aule soo aus en Auntsuch oolt woare, en so aus en Mauntel woascht du daen opprolle, en dee woare je-endat woare; oba du blifst soo aus du best, en diene Yoare woare nich en Enj habe."
13 Oba to woone fonn dee Enjel haft hee jemols jesajcht: "Set hia bie meine rachte Haunt bott ekj diene Fiend die to ne Footbenkj moake woa?"
14 Sent dee nich aula deenende Jeista dee jeschekjt sent to deene waeajen daen dee boolt Seelichkjeit oawe woare?
2 Doaromm mott wie so fael meeha doaropp acht jaewe waut wie jeheat ha, daut wie nich bie daut Ziel febie jleppe.
2 Dan wan daut Wuat daut de Enjel jeraet ha, staunthauft wea, en jiedat aewatraede en onnjehuarsaum jerachte Fejeltunk kjreach;
3 Woo woa wie doafonn kome wan wie soone groote Seelichkjeit fesieme? dee onns emm Aunfank fom Herr selfst jepraedicht wort, en donn unjastet wort derch daen dee am heade,
4 en Gott uk Zeichness jeef, beides derch Teakjens en Wunnda, en feschiedenste majchtje Woakje, en deeld daem Heilje Jeist ut no sien Wele.
5 Dan hee haft nich dee komende Welt, fonn dee wie raede, de Enjel unjadon jemoakt.
6 Oba doa haft eena opp ne Staed opp earnst jezeicht: "Waut es dee Mensch, daut du aun am denkjst? oda en Menschesaen daut du am be-oobachde sust?
7 Du hast am en bestkje laeaja jemoakt aus Enjel, en hast am met Harlichkjet en Ea jekroont;
8 Du hast aules unja siene Feet unjadon jemoakt." Dan en daem daut hee am aules unja de Feet jedone haft, haft hee nusscht jelote daut nich unja siene Feet unjadon es. Oba, nu see wie noch nich aules am unjadon.
9 Oba wie seene Jesus, dee fa en stootje laeaja jemoakt wea aus dee Enjel, fa daut Liede derchem Doot, nu met Harlichkjeit en Ea jekroont, daut hee derch Gott siene Jnod daen Doot schmakje sull fa aula Maun.
10 Dan daut jeziemd daem, waeajen waem aules es, en derch waem aules es, enn daem hee fael Saens to Harlichkjet feat, daut hee daen Seelichkjeitshaeafeara derch liede follkome moake sull.
11 Dan dee, dee heilich moakt; en dee, dee heilich jemoakt woare, sent aula fonn eent; doawaeajen schaemt hee sikj nich an Breeda to nane,
12 en sajcht: "Ekj woa dien Nome to miene Breeda bekaunt moake, med enne Jemeent woa ekj sinje;"
13 en wada: "Ekj woa mien fetruhe enn die sate;" en wada: "Kjikj! ekj en dee Kjinje dee Gott mie jejaeft haft".
14 Wiel nu dee Kjinje aun Fleesch en Bloot aundeel ha, neem hee uk aundeel aun daut selwje, so daut hee derch daen Doot daem fenichte kunn dee Jewault haud aewa daen Doot, daut heet, de Diewel;
15 en daen loos moake dee derch Angst fa daen Doot, laeweslank feschkloft weare.
16 Dan werklich nemt hee nich Enjel aun, oba Obraum siene Nokome nemt hee aun.
17 Doaromm musst hee opp aule waeaj so woare aus siene Breeda, daut hee kunn en erboarmenda en Truehe huage Priesta woare enn daem waut Gott aunbelangt, daut hee de Mensche aeare sind betole kunn.
18 Dan so aus hee selfst jelaede haft enn Feseakjunk, kaun hee daen halpe dee nu fesocht woare.
3 Doaromm, heilje Breeda, dee jie en Aundeel ha aun daen himlische Beroop, betracht daen Apostel en Huagapriesta daen wie bekjanne, Jesus,
2 dee daem tru wea dee am bestemt haud, so aus uk Mooses tru wea enn sien gaunset Hus.
3 Oba disem traft meeha Ea aus Mooses, soo aus dee, dee en Hus but jratre Ea haft aus daut Hus selfst.
4 Dan en jiedat Hus es fon waem jebut, oba Gott esset dee aules jebut haft.
5 Aun eene Haunt, Mooses wea tru enn sien gaunset Hus, aus en Deena, fa en Zeichnes fa daut waut noch enne Tookunft sull jesajcht woare;
6 Oba aune aundre Haunt, Christus aus en Saen aewa sien eajnet Hus, en wie sent daut Hus, wan wie Fetruehe en dee Freid enn onnse Hopninj faust hoole bottem Enj.
7 Doaromm - soo aus dee Heilje Jeist sajcht: "Fonndoag, wan jie siene Stem heare,
8 dan fehoat june Hoate nich soo aus enn dee Febettrunk enn daen dach aus jie fesocht worde enne Wiltness,
9 aus june Fodasch mie fesochte en oppe Proow stalde, en Featich Yoa miene Woakje sage.
10 Doaromm wea ekj aewa daut Jeschlajcht oajalich, en saed: 'Emma gone see enn aeare Hoate em Erwajch, en ha miene Waeaj nich jekjant,
11 en soo schwua ekj enn mien Oaja, see woare nich enn miene Ru ennen kome.'"
12 Seet junt faea, Breeda, daut kjeena fonn ju en beeset, onnjleewendet Hoat haft, daen laewendje Gott to felote.
13 Oba ermont junt unjarenaunda Dach fa Dach, so lang auset noch fonndoag heet, daut nich irjentwaea fehoat woat derch de Sind aeare Lest.
14 Dan wie sent met Christus eent jeworde, wan wie daut Toofetruehe daut wie em aunfank haude, faust hoole bottem Enj;
15 Wiel et noch jesajcht es: "Fonndoag, wan jie siene Stem heare, dan fehoat june Hoate nich, soo aus enn dee Febettrunk.
16 Weare doa soone dee sikj febetteda aus see heade? Doch nich aule dee ut Ejipte kjeeme derch Mooses.
17 Oba met waem wea hee oajalich dee featich Yoa? wearet nich met daen, dee sindjde, daen aeare Kjarpa enne Wiltness folle?
18 En to waem deed Gott schweare daut see nich enn siene Ru wudde enenn kome, buta dee, dee nich jeuarsaum weare?
19 Aulso see wie daut see nich kunne enenn kome wiel see nich jleewde.
4 Doarom wel wie onns ferchte, wiel daut Fespraeakje noch doa es enn siene Ru enenn to kome, daut nich jemaunt sull too kort kome doaraun.
2 Dan werklich, onns es daut Evanjeelium uk fekjindicht worde, jrod so aus jane; oba daut Wuat daut jane fekjindicht wort holp an nusscht wiel daut nich met Gloowe febunge wea enn daen dee daut heade.
3 Dan wie, dee wie jleewe, gone enn dee Ru enenn, so aus hee saed: "Soo aus ekj schwua enn mien Oaja, wan see enn miene Ru sulle enenn kome", wan uk dee Woakje fonn de Welt Grunt foadich weare.
4 Dan hee saed opp ne jewesse Staed fonn daem saewende Dach soo aus dit: "En Gott rued aum saewende Dach fonn aul siene Oabeit."
5 en enn dise Staed: "Auf see woare enn miene Ru enenn kome".
6 Wiel daut nu soo blift daut eenje doa enenn gone woare, en jane daen daut Evanjeelium eascht jepreadicht wort, nich enenn kjeeme waeajen Onnjehuarsaum,
7 Wada, stalt hee en jewesse Dach: "Fonndoag", sajcht hee enn Doft, no soone lange Tiet, soo aus hee ferhaea saed: "Fonndoag, wan jie siene Stem heare, fehoat june Hoate nich."
8 Dan wan Joosua an haud Ru jejaeft, wudd hee nich fonn noch en aundra Dach jeraet ha.
9 Aulso blift doa noch en Saubatru fa Gott sien Follkj.
10 Dan waea enn Gott siene Ru enenn jekome es, rut uk fonn siene eajne Woakje, soo aus Gott selfst fonn siene.
11 Dan wel wie iewrich senne enn dee Ru enenn to kome, daut nich waea enn daem selwje Biespel fonn Onnjehuarsaum enenn felt.
12 Dan Gott sien Wuat es en laewendjet en kjraftjet Wuat, shoapa aus en tweeschniedjet Schweat, en schnit derch bott Seel en Jeist utaneen, en Jliet en Moakjt, en kaun Jedanke en Hoat Faeanaeme rechte;
13 en doa es kjeene Kjreatua daut am nich oppenboa es: oba aules es Noakt en opjedakjt fer siene Uage - fer daem met waem wie to doone habe.
14 Wiel wie nu en groota Huagapriesta ha dee derch dee Himels jegone es, Jesus, Gott sien Saen, wel wie dan onns Bekjantnes faust hoole.
15 Dan wie ha nich en Huagapriesta dee nich metliede kaun met onnse Schwakjheite, sentamol hee enn aulem krakjt soo es fesocht worde aus wie sent, bloos oone Sind.
16 Doaromm wel wie dan emm folle Fetruehe nom Jnodestool kome, daut wie Erboarmunk kjriehe kjenne, en Jnod finje to dee Tiet wan onns daut faelt.
5 Dan en jieda Huagapriesta dee fonn mank dee Mensche jewaelt es, es aunjestalt fa Mensche fer Gott enntostone, daut hee beides Gow en Opfa brinjt fa Sind,
2 dee metfeele kaun to en Jewesset met daen dee nich baete weete, en dee feleit woare, wiel hee selfst uk met Schwakjheite besat es.
3 En doawaeajen mott hee, so aus fa dee Mensche, soo uk fa sikj selfst opfa brinje fa Sind.
4 En kjeena nemt dee Ea opp sikj selfst, oba hee mott fonn Gott beroope senne, soo aus Oant wea.
5 So neem Christus uk nich selfst dise Ea opp sikj en Huagapriesta to woare, oba dee to am saed: "Du best mien Saen, fonndoag sie ekj dien Foda jeworde";
6 soo aus hee uk opp ne aundre Staed sajcht: "Du best fa Eewich en Priesta enn Melchiseedekj siene Ordninj".
7 Dee haft enn dee Doag aus hee opp Ead wea jebaet en jeprachat met Trone en schriehe to daem dee am rade kunn fom Doot, en wort erheat wiel hee Gottesferchtich wea,
8 en wan hee uk en Saen wea, lead hee doch derch liede jehuarsaum to senne;
9 en wort follkome jemoakt, en wea de Uasoak fa dee Eewje Radunk fa aul daen dee am jehuarsaum sent;
10 fonn Gott bestemt en Huagapriesta no Melchiseedek siene Ordninj to senne.
11 Fonn daem ha wie fael to saje, oba daut es schwoa kloa to moake, wiel jie stomp sent metem heare.
12 Dan wan jie no dee Tiet no aul sulle Leara senne, ha jie daut noch needich daut Maun junt noch leat waut dee Gruntloag sent fonn dee Aunfank fonn Gott siene Raed; en sent soone jeworde daen Malkj faelt, en nich stoakjet Aete.
13 Dan waea noch aun Malkj laewe mott es oone Erfoarunk enn daut Jerachtichkjeits Wuat, dan hee es noch en junget Kjint.
14 Oba stoakjet Aete es fa soone dee follkome sent, soone dee sikj emm Senn je-eeft ha tweschen Goot en Schlacht to unjascheede.
6 Doaromm wel wie nu daut Aunfank fonn dee Lea fonn Christus lote, en wel wie ferwauts gone, en nich wada en Grunt laje fonn Buesse fonn doodje Woakje, en fonn Gloowe Gott jaeajenaewa,
2 fonn dee Lea fonn dee Taufe, en fonn Henj opplaje, en daut dee Doodes oppstone, en fonn daut eewjet Jerecht.
3 En dit woa wie doone, wan Gott daut werklich toolat.
4 Dan daut es nich maeajlich daen, dee tom Licht jekome sent en ha de himlische Gow jeschmakjt, en ha aundeel jehaut aun daem Heilje Jeist,
5 en ha daut goodet Gotteswuat jeschmakjt, en dee Krauft fonn dee komende Welt,
6 wan see wajch faule, an wada to Buesse to brinje, wiel see daem Gottes Saen fa sikj sellfst fom fresche kjrietsje, en am toom opnet Spott moake.
7 Dan dee Ead, dee so foaken daen Raeajen drinkjt dee doanopp felt, en goodet Fooda brinkjt fa daen dee daut be-oabeide, woat fonn Gott jesaeajent.
8 oba daut waut Dorne en Distle brinjt, woat auntsied jesat, en es bottem fefluche, en aum Enj woatet febrennt.
9 Oba wie sent baetret aewazeicht fonn junt, Breeda, wan wie uk soo raede, en soont daut Seelichkjei aunjeheat.
10 Dan Gott es nich Onnjerajcht june goode Oabeit to fejaete, en dee Leew dee jie fa sien Nome jewaese ha, en daem daut jie dee Heilje jedeent ha, uk noch deene.
11 En wie welle jearen seene daut en jieda eena de naemlije Earnst bewiese woat omm dee folle Hopninj Sechaheit to ha bottem Enj,
12 daut jie nich Stomp woare, oba daen nofolje dee derch Gloowe en Jedult daut oawe waut fesproake es.
13 Dan aus Gott Obraum en Fespraeakje jeef, wiel hee bie kjeenem schweare kunn dee jrata wea, schwua hee bie sikj selfst,
14 en saed: "Enn saeajne woa ekj die saeajne, en enn femeara woa ekj die femeare".
15 En so enn Jedult kjreach hee daut waut fesproake wea.
16 Dan Mensche schweare bie daut waut jrata es, en dee Schwua es bie an ne Bestaedjunk fa en Enj fonn aulet Striet.
17 Enn daem Gott sikj faeaneem dee Oaw fonn daut Fespraeakje noch kloara to bewiese daut sien Faeanaeme nich endre wudd, jeef hee en Schwua,
18 daut derch dee twee Dinje dee nich endre kjenne, enn daem dautet ommaeajlich es fa Gott to leaje, wie kjenne en stoaka Trost ha, dee wie jerant ha dee Hopninj tohoole to kjriehe dee onns doajestalt es.
19 dee wie ha aus en sechra, fauste Anka fa onnse Seel, dee aun dee benne Sied fonn dee Gerdien es,
20 wua dee Faearanna fa onns jegone es, Jesus, dee opp emma en Huagapriesta jeworde es no Melchiseedek siene Ordninj.
Copyright © 2001 by Elmer Reimer