Chronological
1 Paul, en Apostel, nich fonn Mensche, uk nich derch Mensche, oba derch Jesus Christus, en Gott daem Foda dee am fomm Doot oppjewakjt haft,
2 en aul dee Breeda dee met mie sent, aun dee Jemeente en Galatsean:
3 Mucht Jnod en Fraed met junt senne fonn Gott onns Foda, en onns Herr Jesus Christus;
4 dee sikj hanjeef omm onnse Sinde haulwe, daut hee onns erut rade mucht fonn dise beese, jaeajenwoatje Welt, no Gott onns Foda sien Wele,
5 am jeheat aule Harlichkjeit enn aule Eewichkjeit! Amen.
6 Ekj wunnda mie daut jie so schwind daem felote ha dee junt beroope haft derch Christus siene Jnod, no en aundret Evanjeelium,
7 daut nich en aundret es; oba doa sent walkje dee junt trubble, en Christus sien Evanjeelium fedreihe.
8 Oba sogoa wan wie, oda en Enjel fomm Himel, en aundret Evanjeelium praedje sulle, bute daut waut wie junt jepraedicht ha, lot am feflucht senne.
9 So aus ekj ferhaea jesajcht ha, en nu wada saj, wan irjend waea junt en Evanjeelium praedicht bute daut waut jie jekraeaje ha, lot am feflucht senne.
10 Proow ekj nu Mensche oda Gott to beraede, oda feseakj ekj Mensche to jefaule? Wan ekj Mensche tom jefaule laewd, wudd ekj nich Gott sien Sklow senne.
11 Dan ekj moak junt bekaunt, Breeda, daut daut Evanjeelium daut ekj jepraedicht ha, nich no Mensche Oat es;
12 dan ekj ha daut nich fonn Mensche jekraeaje, ekj ha daut uk nich fonn Mensche jeleat, oba derch ne Oppenboarinj fonn Jesus Christus.
13 Dan jie ha fonn mien faeaja Waundel em Judentum jeheat, woo ekj bute Mote Gott siene Jemeente fefoljd, en proowd dee to fenichte,
14 en jinkj ferwauts emm Judentum meeha aus faele fonn miene Metjlieda enn mien Jeschlacht, en wea seeha iewrich enn miene Fodasch aeare Sitte.
15 Oba aus Gott daut jefoll, dee mie fonn miene Mutta aea Lief uterwaelt haud, en mie beroope haud derch siene Jnod,
16 sien Saen enn mie to oppenboare, daut ekj am to dee Heide praedje sull, unjahilt ekj mie nich met Fleesch en Bloot,
17 jinkj uk nich no Jerusalem no daen dee fer mie Apostel weare. Ekj jinkj wajch no Arabean, en kjeem donn trig no Damaskus.
18 Dree Yoa lota jinkj ekj no Jerusalem omm mie met Seephas to unjahoole, en bleef doa met am fa feftean Doag;
19 oba sach kjeene fonn dee aundre Apostel, buta Joakopp, daem Herr sien Brooda.
20 Nu waut ekj hia schriew, kjikjt! fer Gott, ekj leaj nich.
21 Donn kjeem ekj enn dee Ommjaeajent fonn Sierean en Tsilietsean.
22 Ekj wea oba enn dee Jemeente enn Judaea dee enn Christus sent, onnbekaunt.
23 See haude bloos jeheat daut dee, dee donn dee Jemeente fefolcht haud, nu daen Gloowe praedjd daen hee donn proowd to fenichte.
24 En see feharlichte Gott enn mie.
2 Donn featean Yoa lota reisd ekj wada no Jerusalm met Barnabas, en neem Tietus uk met;
2 en ekj jinkj han derch ne Oppenboarinj; en laed an daut Evanjeelium faea daut ekj mank dee Heide praedj; oba enn Priewaut met daen dee Aunjeseene weare, daut ekj nich fejaefs rand, oda jerant haud.
3 Oba see felangde nich emol daut Tietus, dee met mie wea, sul beschnaede woare wan hee uk Jriechesh wea;
4 Oba dee faulsche Breeda dee emm Jeheeme enenn jebrocht weare, en sikj enenn jeschlikjt haude omm onnse Frieheit dee wie enn Christus ha, utospione, omm daut see onns wada fesklowe muchte,
5 ha wie onns opp kjeen Wajch hanjejaeft, nae, nich mol fa ne Stund, daut dee Woarheit fom Evanjeelium bie ju bliewe kunn.
6 Oba dise, dee schiende waut to senne - [fonn waut fonne Sort see weare moakt mie kjeen unjasheet, Gott sit kjeene Persoon aun], dee, dee schiende waut to senne, leade mie nusscht niehet,
7 oba emm jaeajendeel, aus see sage daut mie daut Evanjeelium to dee onnbeschnaedne aunfetrut wea, so aus Peeta daut aunfetrut wea to dee Beschnaedne;
8 dan dee, dee derch Peeta wirkjt to daut Apostelaumt to dee Beschnaedne, oabeid uk enn mie to dee Heide.
9 En aus Joakopp, en Peeta, en Jehaun, dee aunjeseene weare aus Stenda enne Jemeent, dee Jnod sage dee mie jejaeft wea, jeewe see mie en Barnabas de rajchte Haunt enn Jemeenschoft, daut wie sulle no dee Heide gone, oba see wudde no dee Beschnaedne gone;
10 see wulle bloos ha daut wie aun dee Oame denkje sulle, en daut wull ekj uk jearen doone.
11 Oba aus Peeta no Antiochean kjeem, wadastunnt ekj am to Jesecht, wiel hee schuldich wea.
12 Dan fer daem daut walkje fonn Joakopp kjeeme, aut hee met dee Heide; oba aus dee jekome weare, trok hee sikj trig en hilt sikj appoat, wiel hee sikj fa dee Beschnaedne engste deed;
13 en dee aewrije Jude heichelde met am met, so daut sogoa Barnabas met aea Heichle wajch jeleit wea.
14 Aus ekj oba sach daut see nich daen jerode Wajch jinje no dee Woarheit fomm Evanjeelium, saed ekj to Peeta fer an aula: "Wan du, dee du en Jud best, so laefst aus dee Heide, en nich so aus en Jud, woo bedwingst du dan dee Heide so to laewe aus dee Jude?
15 Wie sent fonn Natua Jude, en nich Sinda fonn mank dee Heide;
16 en weete daut en Mensch nich derch dee Jesatseswoakje jeracht jemoakt woat, oba derch daen Gloowe enn Jesus Christus. Wie ha selfst aun Jesus Christus jejleeft, daut wie derch daen Gloowe enn Christus kjenne Jeracht jemoakt woare, en nich derch dee Jesatseswoakje, dan derch dee Jesatseswoakje kaun kjeen Mensch Jeracht jemoakt woare."
17 Oba wan wie feseakje enn Christus Jeracht to woare, en aus Sinda jefunge worde, es Christus dan en Deena fa de Sind? Muchtet nich senne!
18 Dan wan ekj daut wada oppbu waut ekj fenicht ha, dan hab ekj mie selfst to en Aewatraede jemoakt.
19 Dan ekj sie derch daut Jesats, to daut Jesats jestorwe, so daut ekj fa Gott laewe kaun.
20 Ekj sie met Christus jekjrietsicht, nu laew ekj nich meeha, oba Christus laeft enn mie; en daut Laewe daut ekj nu em Fleesch laew, laew ekj em Gloowe enn Gott sien Saen, dee mie jeleeft haft, en haft sikj selfst fa mie hanjejaeft.
21 Ekj doo Gott siene Jnod nich auntsied sate; dan wan Jerachtichkjeit derch daut Jesats kjemt, dan es Christus emsonst jestorwe.
3 Jie onnfestendje Galata, waea haft junt betsaubat? fer june Uage es Jesus Christus faeajemolt worde aus dee Jekjrietsichta.
2 Dit wel ekj jearen fonn junt weete: Ha jie daen Jeist jekraeaje derch dee Jesatseswoakje, oda derch dee Praedicht fomm Gloowe?
3 Se jie noch soo domm? Em Jeist funj jie aun, woa jie nu dan derch daut Fleesch follkome woare?
4 Ha jie soo fael fejaefs jelaede? Wanet werklich fejaefs es!
5 Dee, dee junt daen Jeist hanreakjt, en kjraftje Wunnda mank junt deit, deit hee daut derch de Jesatses Woakje? oda derch dee Praedicht fomm Gloowe?
6 So aus Obraum Gott jleewd, en am wea daut too jeraeakjent aus Jerachtichkjeit.
7 Weet dan, daut dee, dee fomm Gloowe sent, sent Obraum siene Kjinja.
8 Dee Schreft sach ferut daut Gott dee Heide derch daem Gloowe jeracht moake wudd, en praedjd to Obraum dee goode Norecht daut: "Enn die woare aule Heide jesaeajent woare".
9 Aulso dee, dee jleewe, sent met Obraum jesaeajent, dee Gloowe haud.
10 Dan dee, dee sikj opp Woakje felote, sent unja daem Fluch; dan daut steit jeschraewe: "Feflucht es jieda eena dee nich aules helt, daut em jesats jeschraewe es, daut to doone."
11 Nu daut kjeena fer Gott jeracht jemoakt woat derch daut Jesats es kloa, dan "dee Jerachte woat laewe derch Gloowe";
12 en daut Jesats es nich fomm Gloowe, oba: "waea daut deit, woat doaderch laewe".
13 Christus haft onns loosjekofft fonn daem Fluch dautet Jesats brocht, enn daem daut hee en Fluch wort fa oons; dan daut steit jeschraewe: "Feflucht es en jieda dee oppem Kjriets hengt";
14 daut Obraum sien saeajen kunn enn Jesus Christus opp dee Heide kome, so daut wie daen Jeist, dee fesproake wea, kjriehe kunne derch daen Gloowe.
15 Breeda, ekj raed so aus en Maun. Doch wan en Mensch en Tastement jemoakt haft, en daut unjaschraewe es, woat nusscht doafonn auntsied jesat, uk nich waut meeha too jelacht.
16 Nu dee Fespraeakjunje worde to Obraum en sien Nokome jejaeft. Daut sajcht nich: "En to Nokome," aus wan daut fael weare, oba bloos to eenem: "En to dien Nokome", en daut es Christus.
17 En dit saj ekj: daut daut Jesats daut feehahundat en featich Yoa lota kjeem, deit daut Bunt nich auntsied sate daut Gott ferhaea bestaedicht haud, so daut daut Fespraeakje nich jelte sull.
18 Dan wan daut Oawgoot derchem Jesats kjemt, dan esset nich meeha derch Fespraeakje. Oba Gott haft Obraum daut jejaeft derch en Fespraeakje.
19 Wuaromm dan daut Jesats? Daut wort toojelajcht waeajen daut Aewatraede, bott dee kome wudd daem daut fesproake wea. En daut Jesats wort bestaedicht derch Enjel, derch en Femdla siene Haunt.
20 Nu en Femedla es nich fonn eenem auleen, oba Gott es mau Eena.
21 Es daut Jesats dan doaromm jaeajen Gott sien Fespraeakje? Muchtet nich senne! Dan wan doa en Jesats jejaeft wea daut laewe bringe kunn, dan wudd Jerachtichkjet werkjlich derch Jesats jekome senne.
22 Oba nu haft dee Schreft aule Mensche unja Sind enjeschlote, so daut daut Fespraeakje derch Gloowe enn Jesus Christus daen kunn jejaeft woare dee Jleewe.
23 Oba fer daem daut Gloowe kjeem, wea wie aula bewoat, enjeschlote enn daut Jesats fa daen Gloowe dee em korte jeoppenboat sull woare.
24 Aulso es daut Jesats onns Leara jeworde, no Christus han, daut wie kunne jerachtfoadicht woare derch daen Gloowe.
25 Oba nu daut dee Gloowe jekome es, se wie nich meeha unja daem Leara.
26 Dan wie sent aula Gott siene Kjinja derch daen Gloowe enn Christus Jesus.
27 Dan waea emma enn Jesus Christus enenn jetauft es, haft Christus aunjetrokke.
28 Nu kaun doa nich meeha en Jud oda en Jrieche senne, nich meeha en Sklow oda eena dee frie es, doa kaun nich meeha Maun oda Fru senne, dan jie sent aula eent enn Christus Jesus.
29 En wan jie Christus aunjeheare, dan sent jie uk Obraum sien Some, en Oaw no daut Fespraeakje.
Copyright © 2001 by Elmer Reimer