Print Page Options
Previous Prev Day Next DayNext

Bible in 90 Days

An intensive Bible reading plan that walks through the entire Bible in 90 days.
Duration: 88 days
Ang Pulong Sa Dios (APSD-CEB)
Version
Isaias 41:19-52:12

19 Patubuon ko sa disyerto ang mga kahoyng sedro, akasya, mirto, olibo, pino, enebro, ug sipres, 20 aron makita, mahibaloan, ug masabtan sa katawhan nga ako, ang Ginoo, ang Balaan nga Dios sa Israel, mao ang naghimo niini.”

Walay Kapuslanan ang mga dios-dios

21 Miingon ang Ginoo, ang Hari sa Israel,[a] ngadto sa mga dios-dios, “Sige, ipahayag ang inyong reklamo ug pangatarungan kamo! 22 Duol kamo ug ingna kami kon unsa ang mahitabo sa umaabot. Isulti kanamo kon unsa ang mga butang nga nahitabo kaniadto aron matimbang-timbang namo ug mahibaloan kon unsay ilang sangpotan. 23 Isulti kanamo kon unsay mahitabo sa umaabot aron mahibaloan namo nga mga dios kamo. Paghimo kamog maayo o daotan aron matingala ug mahadlok kami kaninyo. 24 Apan ang tinuod, wala kamoy pulos, ug wala gayod kamoy mahimo. Ang mga nagpili sa pagsimba kaninyo angay kasilagan. 25 Gipili ko nga modumala ang usa ka tawo nga gikan sa sidlakan. Modangop siya kanako; ug karon moabot siya gikan sa amihan. Laglagon niya ang mga tigdumala sama sa pagtamak sa magkukolon sa lapok nga himuon niyang kolon. 26 Kinsa kaninyo ang nagpadayag kaniadto nga mahitabo kini aron mahibalo kami ug makaingon nga husto siya? Wala gayoy usa kaninyo nga nagpadayag niini, ug walay nakadungog nga may gisulti kamo. 27 Ako, ang Ginoo, mao ang unang nagsulti niini sa Jerusalem.[b] Nagpadala ako sa Jerusalem ug usa ka mensahero aron sa pagsulti sa maayong balita nga anaa na ang motabang kanila. 28 Gitan-aw ko kon may dios-dios ba nga makatambag, apan wala gayod akoy nakita. Wala gayoy usa kanila nga makatubag sa akong mga pangutana. 29 Tanan sila walay pulos, ug wala gayod silay kapuslanan. Sama sila sa hangin nga lumalabay lang.”

Ang Alagad sa Ginoo

42 Miingon ang Ginoo, “Ania ang akong alagad nga akong gilig-on. Ako siyang gipili ug nalipay ako kaniya. Gamhan ko siya sa akong Espiritu, ug magdala siyag katarungan ug kaangayan sa mga nasod. Dili siya mosinggit o mosulti ug kusog diha sa mga kadalanan. Dili niya pasagdan ang mga maluya sa pagtuo,[c] kay tabangan niya ang tanan bisan ang gamay lang gayod ug pagtuo. Sa iyang pagkamatinumanon ipatuman gayod niya ang hustisya. Dili gayod siya moundang o mawad-ag paglaom hangtod nga mapatunhay niya ang hustisya ug kaangayan sa kalibotan. Ang mga tawo sa mga isla nagahulat sa iyang mga pagtulon-an.” Mao kini ang giingon sa Dios, ang Ginoo nga nagbuhat sa kalangitan nga iyang gibukhad nga daw tela. Gibuhat niya ang kalibotan ug ang tanang anaa niini. Siya usab ang naghatag ug gininhawa sa mga tawo ug sa tanang mga binuhat nga anaa sa kalibotan. Miingon siya sa iyang alagad, “Ako, ang Ginoo, mao ang nagtawag kanimo sa pagpakita sa akong pagkamatarong. Tabangan ug panalipdan ko ikaw, ug pinaagi kanimo mohimo akog kasabotan uban sa mga tawo. Himuon ko ikaw nga suga ngadto sa mga nasod, aron mobuka ang mga mata sa mga buta ug mahatagag kagawasan ang mga binihag nga nabilanggo sa mangiob nga bilanggoan. Ako mao ang Ginoo, mao kana ang akong ngalan! Dili ko ihatag ang akong pasidungog kang bisan kinsa o ang pagdayeg nga alang kanako ngadto sa mga dios-dios. Ang akong mga giingon kaniadto natuman na, ug karon ipadayag ko ang mga bag-ong mga panghitabo sa dili pa kini moabot.”

Awit sa Pagdayeg sa Ginoo

10 Pag-awit kamo ug bag-ong awit ngadto sa Ginoo! Pag-awit kamo ug mga pagdayeg kaniya, bisan kamo nga anaa sa pinakalayong bahin sa kalibotan. Dayga ninyo siya, kamo nga nagalawig sa dagat ug tanan kamong mga binuhat nga anaa niini, ug kamong nagapuyo sa mga isla. 11 Dayga ninyo siya, kamong anaa sa mga lungsod sa kamingawan ug kamong mga lumulupyo sa Kedar. Pag-awit kamo sa kalipay, kamong mga katawhan sa Shela. Panghugyaw kamo gikan sa tumoy sa mga bukid. 12 Pasidunggi ug dayga ang Ginoo, kamong anaa sa mga isla. 13 Makig-away ang Ginoo sama sa usa ka sundalong kusgan ug isog. Mosinggit siya sa pagsulong, ug modaog siya batok sa iyang mga kaaway. 14 Moingon siya, “Sa taas nga panahon naghilom lang ako ug gipugngan ko ang akong kaugalingon. Apan karon mosinggit ako sama sa usa ka babayeng gapanganak. 15 Tumpagon ko ang mga bukid ug mga bungtod, ug palayaon ko ang mga tanom niini. Himuon ko ang mga suba nga malang yuta,[d] ug pahubsan ko ang mga katubigan. 16 Agakon ko ang akong katawhan nga mga buta sa kamatuoran ngadto sa dalan nga wala nila masinati ug maagii. Himuon kong kahayag ang kangitngit sa ilang agianan, ug patagon ko ang mga libaong nga mga dapit nga ilang pagalaktan. Himuon ko kini ug dili ko sila isalikway. 17 Apan kadtong nagsalig sa mga dios-dios ug nagaila sa tinunaw nga mga rebulto nga ilang dios-dios, mangikyas sa kaulaw.”

Ang Israel sama sa Bungol ug Buta

18 Miingon ang Ginoo sa iyang katawhan, “Kamong sama sa mga bungol ug buta, pamati kamo ug tan-aw! 19 Alagad ug pinili ko kamo. Mga mensahero ko kamo, apan walay makalabaw sa inyong pagkabuta ug pagkabungol. 20 Daghan na kamog nakita, apan wala ninyo tagda. Makadungog kamo, apan dili kamo mamati.”

21 Buot gayod sa Ginoo nga mapakita ang iyang pagkamatarong,[e] aron ang iyang kasugoan mapasidunggan. 22 Apan karon ang iyang katawhan gikawatan, giilogan sa ilang mga kabtangan, gipriso sa mga bangag o sa mga bilanggoan, ug wala gayoy nakatabang kanila. 23 Kinsa kaninyoy buot mamati o mohatag ug pagtagad niining inyong nadunggan gikan karon? 24 Kinsa ba ang nagtugot nga kawatan ug ilogan sa ilang kabtangan ang Israel? Dili ba ang Ginoo nga atong nasad-an? Kay wala nato sunda ang iyang mga pamaagi ug wala nato tumana ang iyang kasugoan. 25 Busa gipakita sa Ginoo ang iyang hilabihan nga kasuko kanato pinaagi sa pagpaantos kanato sa kapait sa gira. Ang iyang kasuko sama sa kalayo nga milukop ug misunog kanato, apan wala nato kini gihunahuna ug gitagad.

Nagsaad ang Dios sa Pagluwas sa Israel

43 Apan karon mao kini ang giingon sa Ginoo nga nagbuhat kanimo, O Israel, “Ayaw kahadlok kay luwason ko gayod ikaw.[f] Gitawag ko ikaw sa imong ngalan, ug akoa ka. Kon moagi ka sa tubig, mouban ako kanimo. Kon motabok ka sa mga suba dili ka malumos. Kon moagi ka sa kalayo, dili ka mapaso; ang dilaab niini dili makalamoy kanimo. Kay ako ang Ginoo nga imong Dios, ang Balaang Dios sa Israel, nga imong Manluluwas. Itugyan ko sa ubang nasod ang Ehipto, Etiopia,[g] ug Seba puli kanimo. Itugyan ko ang ubang katawhan puli kanimo, tungod kay bililhon ug dungganon ka alang kanako, ug tungod kay gihigugma ko ikaw. Ayaw kahadlok kay kauban mo ako. Tigomon ko ang imong mga kaliwat gikan sa sidlakan ug kasadpan. Ingnan ko ang mga nasod sa amihan ug habagatan nga pasagdan ang imong mga kaliwat nga mobalik sa ilang yuta, nga papaulion sila gikan sa layong mga dapit. Sila ang mga katawhan nga akong gitawag; gibuhat ko sila alang sa akong kadungganan.”

Miingon usab ang Ginoo, “Tawga ang akong katawhan nga may mga mata apan dili makakita, may mga dalunggan apan dili makadungog! Papundoka ang tanang katawhan sa nasod. Kinsa sa ilang mga dios-dios ang makatagna sa umaabot? Kinsa kanila ang nagpadayag kaniadto sa mga panghitabo karon? Padad-a silag mga saksi sa pagpamatuod nga husto sila aron makadungog niini ang uban ug moingon nga tinuod gayod. 10 Mga katawhan sa Israel, kamo akong mga saksi. Gipili ko kamo nga akong alagad aron makaila kamo ug motuo kanako, ug masabtan ninyo nga ako lang ang Dios. Wala gayoy laing Dios nga una kanako o mosunod pa kanako. 11 Ako lang gayod ang Ginoo. Gawas kanako, wala nay lain pa nga Manluluwas. 12 Nagpahibalo ako nga luwason ko kamo, ug gituman ko kini. Walay lain nga dios nga naghimo niini kaninyo; kamo ang akong mga saksi.”

Miingon pa ang Ginoo, “Ako mao ang Dios. 13 Sukad pa kaniadto ako na ang Dios. Walay makalingkawas sa akong mga kamot. Walay makausab sa akong mga binuhatan.”

Nagsaad ang Dios nga Tabangan Niya ang Iyang Katawhan

14 Mao kini ang giingon sa Ginoo, ang inyong Manluluwas, ang Balaan nga Dios sa Israel, “Aron maluwas kamo, ipasulong ko ang Babilonia sa mga sundalo sa usa ka nasod, ug mangikyas ang mga taga-Babilonia[h] ngadto sa mga barko nga ilang gipasigarbo. 15 Ako mao ang Ginoo, ang inyong Balaang Dios, ang magbubuhat sa Israel, ang inyong Hari. 16 Ako ang Ginoo nga naghimo ug agianan taliwala sa dagat. 17 Gitigom ko ang mga karwahe, mga kabayo, ug mga sundalo sa Ehipto, ug gilaglag sila didto sa dagat, ug dili na gayod sila makabangon pa. Sama sila sa suga nga napalong. 18 Apan ayaw na ninyo sigehag hunahuna ang nangagi, 19 kay maghimo akog bag-ong butang. Nagakahitabo na gani kini. Wala ba ninyo nakita? Maghimo akog dalan ug mga tuboran diha sa disyerto. 20 Bisan ang ihalas nga mga mananap magapasidungog kanako, apil ang ihalas nga mga iro[i] ug ang mga kuwago, kay magahatag akog mga tuboran diha sa disyerto, aron may mainom ang akong piniling katawhan. 21 Sila ang katawhan nga akong gibuhat aron mahimong ako, ug aron modayeg kanako.

22 “Apan wala ka mangayo ug tabang gikan kanako, Israel, kondili, gipul-an ka na hinuon kanako! 23 Wala ka mohalad kanakog mga karnero ingon nga halad nga sinunog. Wala mo ako pasidunggi sa imong mga halad nga wala ko man unta ikaw lisod-lisora ug hasola pinaagi sa pagpangayo kanimog mga halad sa pagpasidungog ug mga insenso. 24 Wala mo gayod ako palitig insenso, ni tagbawa sa tambok sa imong mga halad. Apan gipabug-atan mo hinuon ako ug gisamok sa imong mga sala.

25 “Ako mismo mao ang nagpala sa imong sala alang sa akong kadungganan, ug dili ko na kini hinumdoman pa. 26 Hisgotan ta pagbalik ang mga nanglabay; maghusay kita. Ipahayag ang imong katarungan sa pagpamatuod nga ikaw inosente. 27 Nakasala ang imong unang katigulangan, ug misupak kanako ang imong mga pangulo. 28 Busa gipakaulawan ko ang imong mga pari ug gitugyan ko ikaw, Israel, ngadto sa kalaglagan ug kaulawan.

Ang Saad sa Dios ngadto sa Israel

44 “Apan karon, pamati, O Israel nga akong alagad, ang katawhan nga akong pinili, nga mga kaliwat ni Jacob. Ako, ang Ginoo, mao ang naghimo ug nagtabang kanimo. Ayaw kahadlok, ikaw nga akong alagad ug pinili nga katawhan. Kay hatagan ko ikaw ug tubig nga mohupay sa imong kauhaw ug mobasa sa imong malang yuta. Gamhan ko sa akong Espiritu ang imong mga kaliwat ug panalanginan ko sila. Mouswag sila sama sa labong nga mga sagbot nga abunda sa tubig o sa mga kahoy sa daplin sa sapa. May moingon, ‘Iya ako sa Ginoo,’ ug may ubang moingon, ‘Kaliwat ako ni Jacob.’ May mosulat usab diha sa ilang kamot sa ngalan sa Ginoo, ug maghunahuna sa ilang kaugalingon nga sakop sa katawhan sa Israel.

Walay Kapuslanan ang mga dios-dios

“Mao kini ang giingon sa Ginoo, ang Hari ug Manluluwas sa Israel, ang Makagagahom nga Ginoo: Ako ang una ug ang kataposan. Wala nay laing Dios gawas kanako. Kinsa ang sama kanako? Ipasulti siya sa akong atubangan kon unsay nahitabo sukad sa panahon nga gitukod ang usa ka nasod, ang akong katawhan, ug kon unsa ang mahitabo sa umaabot. Ayaw kamo kahadlok o kalisang. Dili ba nga gipadayag ko na man kaninyo kaniadto pa ang akong katuyoan? Ug kamo mismo ang akong mga saksi. May lain pa bang Dios gawas kanako? Wala gayod! Wala na akoy nahibaloan pa nga dakong bato nga salipdanan.[j] Walay pulos ang tanang naghimog mga dios-dios. Ug kining mga dios-dios nga ilang gipakamahal walay bili. Sila mismo makapamatuod nga wala kini bili. Kay dili kini makakita ug walay nahibaloan. Mao gani nga maulawan ang mga nagasimba niini. 10 Buang-buang ang tawo nga naghimo ug mga dios-dios nga dili man lang niya mapuslan. 11 Pamati! Maulawan ang tanang nagasimba sa mga dios-dios, kay ang naghimo niini mga tawo lang usab. Tigoma silang tanan aron sa pagpanalipod sa ilang kaugalingon, kay malisang sila kanako ug maulawan.

12 Ang panday sa puthaw mobutang ug puthaw sa baga. Masohon niya kini ug kusog aron pormahon nga dios-dios. Maluya siya sa kagutom ug malipong sa kauhaw. 13 Ang panday sa kahoy mosukod ug usa ka putol sa kahoy. Markahan niya kini ug pormahong tawo pinaagi sa iyang mga gamit. Unya kuliton niya kini sa matahom nga dagway sa tawo aron ibutang sa usa ka templo. 14 Aron may gamiton siyang kahoy, magputol siyag sedro, o sipres, o terebinto nga iyang gipatubo sa kakahoyan. Magtanom usab siyag kahoyng pino, ug pinaagi sa ulan motubo kini. 15 Gamiton niyang sugnod ang ubang mga kahoy, aron makapainit siya ug makaluto ug pan. Ug ang uban himuon niyang dios-dios, ug unya ludhan niya kini ug simbahon. 16 Ihaling niya ang ubang mga kahoy ug magsugba siyag karne diha sa baga niini. Unya mokaon siya sa sinugba ug mabusog. Magpainit-init usab siya sa kalayo ug moingon, “Maayo kay nainitan ako.” 17 Ug ang ubang kahoy, himuon niyang dios-dios. Moluhod siya ug mosimba niining mga dios-dios, ug mag-ampo nga nagaingon, “Luwasa ako, kay ikaw ang akong dios.”

18 Kining mga tawhana wala masayod o makasabot sa ilang gihimo. Ang ilang mga mata nataptapan, mao nga dili sila makakita. Ang ilang mga hunahuna natak-opan, busa dili sila makasabot. 19 Wala gayod kanilay makapamalandong ug makahunahuna aron sa pag-ingon, “Gisugnod ko ang ubang kahoy ug nagluto akog pan. Nagsugba akog karne diha sa baga niini, ug mikaon ako. Ug karon himuon ko bang usa ka ngil-ad nga butang ang nahibiling kahoy? Mosimba ba ako sa usa ka putol sa kahoy?”

20 Sama lang siya sa nagkaon ug abo. Ang nalimbongan niyang hunahuna nagpahisalaag kaniya. Ug dili niya maluwas ang iyang kaugalingon, ni makaamgo ug makapangutana sa iyang kaugalingon. Dili niya madawat nga ang dios-dios sa iyang mga kamot dili tinuod nga dios.

21 Miingon ang Ginoo, “Hinumdomi kining mga butanga, O Israel, kay ikaw akong alagad. Gihimo ko ikaw, aron moalagad kanako, ug dili ko gayod ikaw kalimtan. 22 Wad-on ko na ang imong mga sala sama sa dag-om o gabon. Balik kanako, O Israel, kay luwason ko gayod ikaw.”

23 Pag-awit sa kalipay, O kalangitan! Singgit ug kusog, O kalibotan! Pag-awit kamong mga bukid ug mga kakahoyan, kay giluwas na sa Ginoo ang mga kaliwat ni Jacob; gipakita niya ang iyang pagkagamhanan sa Israel.

24 Mao kini ang giingon sa Ginoo nga inyong Manluluwas, nga nagbuhat kaninyo: Ako ang Ginoo nga naghimo sa tanang butang. Ako lang gayod ang nagbukhad sa kalangitan, ug nagmugna sa kalibotan. 25 Gisanta ko ang mga tagna sa bakakong mga propeta. Ug gihimo kong mga buang-buang ang mga manalagna. Gituis ko ang kahibalo sa mga maalamon, ug gihimong kawang ang ilang kahibalo. 26 Gituman ko ang mga panagna sa akong alagad[k] ug mga mensahero. Miingon ako nga ang Jerusalem pagapuy-an pag-usab, ug ang uban pang mga lungsod sa Juda tukoron pag-usab. 27 Kon momando ako nga momala ang mga suba, momala kini. 28 Moingon ako kang Cyrus, “Ikaw ang magbalantay sa akong katawhan, ug himuon mo ang tanan kong gusto. Magmando siya nga tukoron pag-usab ang Jerusalem ug ang templo niini.”

Gipili sa Ginoo si Cyrus

45 Mao kini ang giingon sa Ginoo kang Cyrus nga iyang pinili, kansang gahom iyang gipalig-on. “Sakopon mo ang mga nasod ug pildihon mo ang mga hari. Ablihan mo ang mga pultahan sa ilang mga siyudad ug dili na kini sirad-an. Mouna ako aron sa pag-andam sa imong agianan, ug patagon ko ang mga bukid. Gub-on ko ang mga pultahan nga bronsi ug ang mga trangka niini nga puthaw. Ihatag ko kanimo ang mga tinipig nga mga bahandi, aron mahibaloan mo nga ako mao ang Ginoo, ang Dios sa Israel nga nagtawag kanimo. Gitawag ko ikaw aron tabangan mo ang Israel nga akong alagad, ang katawhan nga akong pinili. Gipasidunggan ko ikaw bisan wala ka makaila kanako. Ako mao ang Ginoo, ug wala nay lain; wala nay laing Dios gawas kanako. Hatagan ko ikaw ug kusog bisan wala ka makaila kanako, aron ang mga katawhan sa tibuok kalibotan mahibalo nga wala nay laing Dios gawas kanako. Ako mao ang Ginoo, ug wala nay lain. Ako ang naghimo sa kahayag ug sa kangitngit. Ako ang nagadala sa kaayohan ug sa katalagman. Ako, ang Ginoo, mao ang naghimo niining tanan. Maghatag akog kadaogan[l] sama sa paghatag sa kalangitan ug ulan. Ug dawaton kini sa mga tawo sa kalibotan. Molungtad ang kaluwasan, ug ang pagkamatarong sama sa tanom nga nanubo. Ako, ang Ginoo, ang naghimo niini. Alaot ang makiglalis sa Dios nga iyang Magbubuhat. Sama lang siya sa kolon. Makareklamo ba ang yuta sa magkukolon kon unsay iyang himuon? O makareklamo ba siya nga kulang sa kahanas ang magkukolon? 10 Alaot ang anak nga moingon sa iyang ginikanan, ‘Nganong gipanganak ninyo akong sama niini?’ ”

11 Mao kini ang giingon sa Ginoo, ang Balaang Dios sa Israel ug ang iyang Magbubuhat, “Nagareklamo ba kamo sa akong gihimo? But-an ba ninyo ako sa angay nakong buhaton? 12 Ako ang naghimo sa kalibotan, ug nagbuhat sa tawo nga nagapuyo niini. Ang akong mga kamot mao ang nagbukhad sa langit ug ako ang nagmando nga mosidlak ang adlaw, bulan, ug mga bitoon. 13 Ako mismo ang modasig kang Cyrus sa pagtuman sa akong matarong nga katuyoan. Himuon ko nga husto ang tanan niyang mga pamaagi. Pabarogon niya pag-usab ang akong siyudad, ug hatagan niyag kagawasan ang akong katawhan nga binihag. Ug himuon niya kini dili tungod kay gisuholan o gigantihan siya. Ako, ang Ginoo nga Makagagahom, ang nagaingon niini.”

14 Miingon ang Ginoo sa Israel, “Mahimo mong sakop ang mga taga-Ehipto ug taga-Etiopia,[m] apil na ang mga taga-Seba kansang kalalakin-an tag-as ug barog. Moanha sila kanimo dala ang ilang mga bahandi ug mga produkto. Mahimo mo silang mga bihag. Moluhod sila kanimo ug magpakilooy nga magaingon, ‘Tinuod nga ang Dios nagauban kanimo, ug siya lang ang Dios!’ ”

15 O Dios ug Manluluwas sa Israel, tinuod nga ikaw Dios nga dili magpakita sa imong kaugalingon. 16 Maulawan gayod ug tamayon ang tanang naghimo ug mga dios-dios. 17 Apan luwason mo, Ginoo, ang Israel, ug ang ilang kaluwasan walay kataposan. Dili na gayod sila maulawan ug tamayon hangtod sa hangtod.

18 Ikaw, Ginoo, mao ang Dios. Gimugna mo ang kalangitan ug kalibotan. Wala mo himoa ang kalibotan nga haw-ang, kondili gihimo mo kini aron puy-an. Kay ikaw miingon, “Ako mao ang Ginoo, ug wala nay lain. 19 Wala ako magsulti diha sa tago, diin walay makahibalo. Wala ako moingon sa mga kaliwat ni Jacob nga modangop sila kanako kon wala man lang silay madawat. Ako, ang Ginoo, nagasulti sa kamatuoran. Gipadayag ko kon unsa ang husto.”

20 Miingon usab ang Ginoo, “Pagpundok kamo ug duol kanako, kamong mga nakalingkawas gikan sa pagsakop sa mga nasod. Wala gayoy kahibalo ang mga nagdala-dala sa ilang mga dios-dios nga kahoy. Nagapangamuyo sila niining mga dios-dios nga dili makaluwas kanila. 21 Pagsabot kamo, ug ipadayag ninyo ang inyong katarungan. Kinsa ang nagtagna kaniadto sa mga butang nga mahitabo? Dili ba ako, ang Ginoo? Wala nay lain nga Dios ug Manluluwas gawas kanako.

22 “Dangop kamo kanako aron kamo maluwas, tanang katawhan sa tibuok kalibotan,[n] kay ako mao ang Dios, ug wala nay lain. 23 Nanumpa ako sa akong kaugalingon, ug ang akong gipanulti dili na mausab: Moluhod ang tanan kanako ug manumpa sila nga mounong kanako. 24 Moingon sila, ‘Pinaagi lang gayod sa Ginoo makaangkon ang tawo sa kusog ug kadaogan.’ ” Ang tanang nagdumot sa Ginoo moduol kaniya ug maulawan. 25 Sa tabang sa Ginoo ang tanang mga kaliwat ni Israel modaog ug magadayeg sila kaniya.

Ang mga dios-dios sa Babilonia

46 Ang mga dios-dios sa Babilonia nga sila si Bel ug Nebo nagyuko samtang gikarga sa karwahe nga giguyod sa mga asno. Bug-at sila nga karga alang sa gikapoy nga mga asno. Managsama sila nga nagayuko, ug dili nila mahimong luwason ang nagdala kanila. Sila mismo apil sa pagkabihag.

Pamati kamo kanako, kamong mga kaliwat ni Jacob, kamong tanang nahibilin sa katawhan sa Israel. Giatiman ko kamo sukad pa sa inyong pagkatawo. Bisag matigulang na kamo ug ubanon, ako ang moatiman kaninyo. Gihimo ko kamo ug bantayan ko gayod kamo. Tabangan ko kamo ug luwason. Kang kinsa ba ninyo ako ikatandi? Aduna bay sama kanako? Ang ubang mga tawo mopagawas sa ilang bulawan ug plata ug mosuhol ug platero aron himuon kining dios-dios, ug unya, ila kining yukboan ug simbahon. Pas-anon nila kini, ug unya itungtong sa iyang butanganan, ug magpabilin kini didto. Dili na kini makapahawa didto. Kon may mag-ampo niini, dili kini motubag; dili kini makaluwas kanila gikan sa ilang mga kalisod. Timan-i ninyo kini, kamong mga masinupakon, ug itanom gayod kini sa inyong alimpatakan. Hinumdomi usab ninyo ang akong gipanghimo sa unang panahon. Kay ako lamang ang Dios, ug wala nay lain nga sama nako. 10 Sa sinugdan pa lang gipadayag ko na ang umaabot. Sukad pa kaniadto, giplano ko na kon unsa ang mahitabo. Matuman gayod ang akong mga plano; himuon ko ang tanan kong gustong buhaton. 11 Magtawag akog usa ka tawo gikan sa usa ka layong dapit sa sidlakan, ug tumanon niya ang akong mga plano. Mosakdap siya sama sa langgam nga nagapangdagit. Kon unsa ang akong gisulti ug giplano tumanon ko kini. 12 Pamati kamo kanako, kamong mga gahig ulo. Dili gayod kamo makaangkon ug kadaogan.[o] 13 Sa dili madugay, hatagan kog kadaogan ug kaluwasan ang Jerusalem,[p] ug pasidunggan ko ang Israel.

Ang Paglaglag sa Babilonia

47 Miingon ang Ginoo, “Maglingkod ka sa yuta, Babilonia. Maglingkod ka nga walay trono. Ikaw nga sama sa putli nga babaye, dili ka na tawgong maloloy-on ug hinhin. Ulipon ka na karon, busa pagkuhag galingan ug paggaling ug trigo. Hukasa ang imong belo, ug isaha ang imong bisti aron makita ang imong mga paa samtang nagatabok ka sa suba. Makita ang imong pagkahubo ug maulawan ka. Manimalos ako kanimo ug dili ko ikaw kaloy-an.”

Ang atong Manluluwas, kansang ngalan Ginoo nga Makagagahom, mao ang Balaang Dios sa Israel.

Miingon pa gayod ang Ginoo, “Babilonia, lingkod nga malinawon sa ngitngit nga dapit. Kay dili ka na tawgong rayna sa mga gingharian. Nasuko ako sa katawhan nga akong gipanag-iyahan, ug gisalikway ko sila. Busa gitugyan ko sila sa imong mga kamot, ug wala mo sila kaloy-i. Bisan gani ang mga tigulang kanila imong gidaog-daog. Miingon ka pa nga ang imong pagka-rayna walay kataposan! Busa wala mo hunahunaa kining imong gihimo ug kon unsa ang mahimong sangpotan niini. Busa karon pamatia kini, ikaw nga mahigugmaon sa kalipay ug nagahunahuna nga dili matarog. Nagaingon ka sa imong kaugalingon nga ikaw ang Dios, ug wala nay lain gawas kanimo. Nagahunahuna ka nga dili ka gayod mabalo o mawad-ag mga anak.[q] Apan sa kalit lang, mahitabo kini kanimo. Mabalo ka ug mawad-ag mga anak. Mahitabo gayod kining tanan kanimo bisag daghan ka pag nahibaloang pagpamarang ug gamhanang mga lamat. 10 Nagsalig ka sa imong pagkadaotan, kay nagahunahuna ka nga walay nakakita kanimo. Ang imong kaalam ug kahibalo nagpahisalaag kanimo, ug nagtukmod kanimo sa pag-ingon, ‘Ako ang Dios, ug wala nay lain gawas kanako.’ 11 Busa moabot kanimo ang katalagman ug dili ka mahibalo kon unsaon mo kini pag-abog pinaagi sa imong salamangka. Moabot kanimo ang kalamidad nga dili mo mabayran aron moundang. Sa kalit lang moabot kanimo ang kalaglagan nga wala mo damha. 12 Sige, padayon sa imong pagpamarang ug mga lamat-lamat nga imong gihagoan sukad sa bata ka pa. Basin pag magmadaogon ka, o malisang ang imong mga kaaway. 13 Gipul-an ka na sa imong daghang plano. Patabanga kanimo ang imong mga tawo nga nagtuon mahitungod sa mga bitoon, ug nagatagna matag bulan sa mga butang nga mahitabo kanimo. 14 Sa pagkatinuod, sama lang sila sa dagami nga dali rang masunog. Dili gani sila makaluwas sa ilang kaugalingon gikan sa kalayo. Dili kini kalayo nga makahatag ra ug igong kainit sa ilang lawas, kay labihan kini kainit. 15 Ingon ra niana ang mga tawong gipangayoan mo ug tambag sukad sa imong pagkabata. Ang matag usa kanila nahisalaag ug dili sila makaluwas kanimo.

Gahig Ulo ang mga Israelinhon

48 “Pamati kamong mga kaliwat ni Jacob, kamong gitawag ug Israel, ug naggikan sa tribo ni Juda. Nanumpa kamo sa ngalan sa Ginoo, ug nagtawag kamo sa Dios sa Israel. Apan dili kini kinasingkasing, kay dili matarong ang inyong kinabuhi. Gitawag pa ninyo ang inyong kaugalingon nga mga lumulupyo sa balaang siyudad ug nagaingon nga nagsalig kamo sa Dios sa Israel, nga ang ngalan Ginoo nga Makagagahom.” Nagaingon siya kaninyo, “Giingon ko na kaniadto kon unsa ang mahitabo sa umaabot. Ug sa kalit lang gituman ko kini. Nahibalo ako kon unsa kamo kagahig ulo. Ang inyong liog sama kagahi sa puthaw, ug ang inyong agtang sama kagahi sa bronsi. Busa gisulti ko nang daan kaninyo ang akong buhaton. Sa wala pa kini mahitabo gipahibalo ko na kini kaninyo, aron dili kamo makaingon nga ang inyong mga dios-dios nga hinimo gikan sa kahoy ug metal mao ang nagbuhat ug nagtuman niini. Nadungog ninyo ang akong gipangbuhat ug nakita ninyo ang katumanan niini, apan dili kamo modawat nga ako ang nagbuhat niini. Sukad karon sultihan ko kamo sa bag-ong mga butang nga wala ko pa ipadayag kaninyo, ug wala pa ninyo masayri. Karon ko pa lang kini himoa, ug wala pa ninyo kini madunggi kaniadto, aron dili kamo makaingon nga, ‘Ah! Nasayod na kami niana!’ Wala kamo makadungog o makasabot niining mga butanga kay sukad pa kaniadto nagpabungol-bungol na kamo. Nasayod ako kon unsa kamo kamaluibon. Kay sukad pa sa inyong pagkatawo, mga masupilon na kamo. Alang sa akong kadungganan, pugngan ko ang akong kasuko kaninyo, aron dili kamo malaglag. 10 Pamati! Gihinloan ko kamo apan dili sama sa pagputli sa plata. Gihinloan ko kamo pinaagi sa pagpaantos. 11 Himuon ko kini alang sa akong kadungganan. Dili gayod ako motugot nga maulawan ako ug ang mga dios-dios ang mapasidunggan.

12 “Pamati kamo kanako, kamong taga-Israel nga akong pinili. Ako ang Dios; ako ang sinugdanan ug ang kataposan sa tanan. 13 Ako mismo ang nagbutang sa pundasyon sa kalibotan ug nagbukhad sa kalangitan. Kon magmando ako kanila, motuman sila.

14 “Duol kamong tanan ug pamati. Kinsang dios-dios ang nagtagna nga sulongon sa akong higala[r] ang Babilonia aron sa pagtuman sa akong plano batok niini nga nasod? Wala gayod! 15 Ako mismo ang nagsulti ug nagtawag kaniya. Sugoon ko siya ug magmadaogon siya sa iyang himuon. 16 Duol kamo kanako ug pamatia kini: Sukad sa sinugdanan wala ako magsulti diha sa tago, ug sa panahon nga nahitabo ang akong mga gisulti, anaa ako.”

Ug karon ang Ginoong Dios ug ang iyang Espiritu nagpadala kanako aron sa pagsulti niini nga mensahe, 17 “Miingon ang Ginoo nga inyong Manluluwas, ang Balaang Dios sa Israel: Ako ang Ginoo nga inyong Dios nga nagtudlo kaninyo kon unsa ang maayo alang kaninyo ug nagtultol kaninyo sa hustong dalan. 18 Kon nagtuman lang unta kamo sa akong mga sugo, sama unta sa suba nga modagayday ang mga kaayohan diha kaninyo, ug magsunod-sunod lang unta ang inyong mga kadaogan[s] sama sa mga balod nga nagalapya sa baybayon. 19 Ang inyong mga kaliwat mahisama unta kadaghan sa balas nga dili maihap, ug dili gayod unta sila malaglag o mahanaw sa akong atubangan.”

20 Biya kamo sa Babilonia! Imantala ninyo nga malipayon sa tibuok kalibotan[t] nga giluwas sa Ginoo ang iyang alagad, ang katawhan sa Israel.[u] 21 Wala sila uhawa sa dihang gipangulohan sila sa Dios didto sa mga kamingawan, kay gipatubod niya ang tubig alang kanila gikan sa bato. Gisiak niya ang bato ug mibuhagay ang tubig. 22 Apan ang mga daotan dili makaangkon ug kalinaw sumala sa Ginoo.

Ang Israel sama sa Suga sa Kanasoran

49 Pamati kamo kanako, kamong anaa sa mga isla. Sa wala pa ako matawo gitawag na ako sa Ginoo nga moalagad kaniya. Gihimo niya ang akong mga pulong nga sama kahait sa espada. Gipanalipdan niya ako sa iyang gahom. Gihimo niya ako nga sama sa sinaw nga pana nga andam nang gamiton. Miingon siya kanako, “Israel, ikaw ang akong alagad. Pinaagi kanimo, pasidunggan ako sa mga tawo.” Apan miingon ako, “Ang akong paghago nakawang; giusikan ko ang akong kusog sa mga butang nga walay hinungdan.” Apan gitugyan ko lang kini sa Ginoo nga akong Dios; siya na ang mahibalong moganti kanako.

Ang Ginoo naghimo kanako diha sa sabakan sa akong inahan nga mahimong iyang alagad aron magtigom ug dad-on pagbalik ang mga Israelinhon ngadto kaniya. Gipasidunggan ako sa Ginoo ug siya nga akong Dios mao ang naghatag kanakog kusog. Miingon siya, “Ikaw nga akong alagad, may dako pa akong buluhaton nga ipabuhat kanimo, gawas sa pagpabalik sa mga Israelinhon nga akong gipanalipdan. Himuon ko ikaw nga sama sa suga ngadto sa mga kanasoran aron maluwas ang tibuok kalibotan.[v]

Miingon ang Ginoo, ang Manluluwas ug Balaang Dios sa Israel, ngadto sa tawo nga gikalagotan ug gitamay sa mga nasod, ug alagad sa mga pangulo, “Makita sa mga hari kon kinsa gayod ikaw ug manindog sila sa pagtahod kanimo. Ang mga pangulo moyukbo sa pagpasidungog kanimo. Mahitabo kini tungod kanako, ang Ginoo nga matinumanon, ang Balaan nga Dios sa Israel. Ako ang nagpili kanimo.”

Tukoron Pag-usab ang Jerusalem

Mao kini ang giingon sa Ginoo, “Sa hustong panahon nga luwason ko ikaw, tubagon ug tabangan ko ikaw. Panalipdan ko ikaw ug pinaagi kanimo maghimo akog kasabotan tali sa mga tawo. Tukoron mo pag-usab ang yuta sa Israel nga naguba, ug ihatag mo kini pagbalik sa akong katawhan. Moingon ka sa mga Israelinhon nga binihag ug binilanggo diha sa mangitngit nga dapit, ‘Gawas kamo! May kagawasan na kamo!’

“Mahisama sila sa mga karnero nga manibsib sa daplin sa mga agianan o sa taas nga mga dapit. 10 Dili sila gutomon o uhawon. Dili sila maunsa sa kainit sa adlaw o sa mainit nga hangin sa disyerto. Kay ako nga may kalooy kanila motultol kanila ngadto sa tuboran. 11 Himuon kong dalan ang akong mga bukid nga ilang agianan. 12 Moabot ang akong katawhan gikan sa layo, ang uban gikan sa amihan, ang uban sa kasadpan, ug ang uban gikan sa yuta sa Sinim.[w]

13 Pag-awit sa kalipay, O kalangitan! Paglipay, O kalibotan! Pag-awit kamong mga bukid! Kay lipayon ug kaloy-an sa Ginoo ang iyang katawhan nga nagaantos. 14 Apan miingon ang katawhan sa Jerusalem,[x] “Gisalikway na kami sa Ginoo. Gikalimtan na niya kami.”

15 Apan mitubag ang Ginoo, “Makalimot ba ang usa ka inahan sa iyang anak nga masuso? Dili ba niya kaloy-an ang bata nga iyang gipanganak? Bisan malimot siya, ako dili gayod malimot kaninyo!

16 “O Jerusalem, dili ko gayod ikaw kalimtan. Gisulat ko ang imong ngalan sa akong mga palad. Gihunahuna ko kanunay nga pabarogon ko pag-usab ang imong mga paril. 17 Hapit na moabot ang mopabarog kanimo pag-usab,[y] ug ang mga naglaglag kanimo mobiya na kanimo. 18 Tan-awa ang imong palibot; ang imong katawhan nagatigom na ug nagaduol kanimo. Ako, ang buhi nga Ginoo, manumpa nga ipasigarbo mo sila sama sa pagpasigarbo sa babayeng kaslonon sa mga alahas nga iyang gisul-ob. 19 Nalaglag ka ug nahimong awaaw. Apan karon, ang imong yuta halos dili na paigo nga puy-an sa imong katawhan. Ug kadtong mga naglaglag kanimo mahilayo na. 20 Ang imong katawhan nga natawo sa panahon sa imong pagsubo[z] moingon kanimo, ‘Gamay ra kaayo kining dapita alang kanamo. Hatagi kamig mas dako pang dapit nga kapuy-an.’ 21 Unya moingon ka sa imong kaugalingon, ‘Kinsa bay nanganak niini kanila alang kanako? Nangamatay ang daghan kong katawhan,[aa] ug tungod niini nasubo ako. Ang uban kanila gibihag ngadto sa ubang dapit, ug nahibilin akong nagainusara. Busa diin kini sila gikan? Kinsa ang nagsagop kanila?’ ”

22 Mao kini ang giingon sa Ginoong Dios, “Pamati! Sinyasan ko ang mga nasod, ug ibalik nila kanimo ang imong katawhan nga daw sa mga bata nga ginakugos.[ab] 23 Magaalagad kanimo ang mga hari ug mga rayna. Sila ang moatiman kanimo. Moluhod sila agig pagtahod kanimo, ug magpasakop gayod sila kanimo.[ac] Unya mahibaloan mo nga ako mao ang Ginoo, ug ang mga nagsalig kanako dili gayod mapakyas.”

24 Makuha ba pagbalik ang gipang-ilog sa mapintas[ad] nga mga sundalo? Maluwas pa ba ang ilang gipangbihag?

25 Apan mao kini ang giingon sa Ginoo, “Oo, maluwas mo ang gipangbihag sa mapintas nga mga sundalo ug makuha mo pagbalik ang ilang gipang-ilog. Kay makig-away ako sa mga nakig-away kanimo ug luwason ko ang imong katawhan. 26 Ipakaon ko sa mga nagdaog-daog kanimo ang ilang kaugalingong lawas. Ug sama sa bino, mahubog sila sa ilang kaugalingong dugo. Unya masayod ang tanang mga tawo nga ako mao ang Ginoo, ang imong Manluluwas ug Manunubos, ang Makagagahom nga Dios ni Jacob.”

50 Miingon ang Ginoo, “Gisalikway ko ba ang Jerusalem[ae] sama sa usa ka bana nga mibulag sa iyang asawa? Pamatud-i ninyo![af] Gibaligya ko ba kamo ingon nga ulipon ngadto sa akong giutangan isip bayad? Gibihag kamo tungod sa inyong mga sala. Gisalikway ang Jerusalem tungod sa inyong mga kalapasan. Nganong wala man kamo sa akong pag-abot? Nganong wala may mitubag sa akong pagpanawag? Dili ba ako makahimo pagluwas kaninyo? Mahimo ko ganing pamad-an ang dagat sa usa lang ka pagmando ug himuon nga disyerto ang mga suba, nga mahimong hinungdan sa pagkamatay sa mga isda! Mahimo ko usab nga pangitngiton ang kalangitan sama kaitom sa bisting isul-ob sa pagbangotan.”

Ang Matinumanon nga Alagad sa Dios

Gitudloan ako sa Ginoong Dios kon unsa ang akong isulti aron madasig ko ang gipangkapoy. Pukawon niya ako matag buntag sa pagpamati sa iyang itudlo kanako. Nagsulti ang Ginoong Dios kanako ug namati ako. Wala ako mosupak ni magpahilayo kaniya. Gitahan ko ang akong likod ngadto sa mga nagbunal kanako, ug ang akong nawong ngadto sa nangibot sa akong bangas. Wala ako molikay sa ilang pagpakaulaw kanako ug pagluwa sa akong nawong. Apan wala ako mobati ug kaulaw kay gitabangan ako sa Ginoong Dios. Busa nagmalig-on ako sama sa bato nga bantilis kay nasayod ako nga dili ako maulawan. Ania duol kanako ang Dios nga nagapadayag nga inosente ako. Kinsay nagaakusar kanako? Mag-atubang kami! Pamati! Ang Ginoong Dios mao ang nagatabang kanako. Kinsa ang makapamatuod nga nakasala ako? Magabok sila sama sa panapton. Kutkoton sila sa mga gagmayng mananap.

10 Kinsa kaninyo ang nagatahod sa Ginoo ug nagatuman sa gitudlo sa iyang alagad? Angay siyang mosalig sa Ginoo nga iyang Dios bisan nagalakaw siya sa kangitngit ug wala gayoy kahayag. 11 Apan pagbantay kamong nagaplano sa paglaglag sa uban; maunay kamo sa inyong kaugalingong plano! Ang Ginoo mismo mao ang mosilot kaninyo; mangamatay kamo sa hilabihan nga pagsilot.

Ang Panawagan sa Pagsalig sa Ginoo

51 1-2 Miingon ang Ginoo, “Pamati kamo kanako, kamong gustong maluwas[ag] ug modangop kanako. Hinumdomi ninyo si Abraham ug si Sara nga inyong katigulangan. Sama sila sa bato diin kamo gitipak o sa bangag diin kamo gikubkub. Sa dihang gitawag ko si Abraham, nagainusara lang siya. Apan gipanalanginan ko siya ug gihatagan ug daghang mga kaliwat.

“Kaloy-an ko gayod ang Jerusalem[ah] ug ang tanang mga dapit niini nga nangaguba. Ang mga disyerto niini himuon kong sama sa Eden—ang akong hardin. Maanaa ang kalipay ug kasadya sa Jerusalem ug may pagpasalamat ug mga pag-awit usab.

“Pamati kamo kanako, O katawhan ko! Patalinghogi ninyo ako, O nasod ko! Ipadayag ko ang akong kasugoan. Ug ang akong katarong ug kaangayan mohatag ug kahayag sa mga nasod. Hapit ko na kamo hatagan ug kadaogan.[ai] Sa dili madugay luwason ko kamo. Pagadumalahan ko ang mga nasod. Ang anaa sa mga isla magahulat kanako ug magalaom sa akong gahom. Tan-awa ninyo ang kalangitan ug ang kalibotan. Mawala ang kalangitan sama sa aso. Mogabok ang kalibotan sama sa panapton. Mangamatay ang mga lumulupyo niini sama sa gagmayng mananap nga nagalupad. Apan ang kaluwasan ug kadaogan nga ihatag ko magapadayon sa walay kataposan. Pamatia ninyo ako, kamo nga nasayod kon unsa ang husto ug nagatuman sa akong kasugoan! Ayaw kamo kahadlok sa mga pagsaway ug pagpakaulaw sa mga tawo kaninyo. Kay mahisama sila sa panapton nga kutkoton sa mga gagmayng mananap. Apan ang kadaogan ug kaluwasan nga akong ihatag magapadayon sa walay kataposan.”

Sige na, Ginoo, tabangi kami. Gamita ang imong gahom sa pagluwas kanamo. Tabangi kami sama sa imong gihimo kaniadto. Dili ba ikaw man ang nagtagodtagod sa dragon nga si Rahab?[aj] 10 Dili ba ikaw man ang nagpamala sa dagat aron sa paghimog agianan diha sa taliwala niini aron makatabok ang katawhan nga imong giluwas? 11 Mobalik sa Zion ang imong mga linuwas nga nagaawit sa walay hunong nga kalipay. Mawala na ang ilang kasubo, ug mag-awas-awas ang ilang kalipay.

12 Mitubag ang Ginoo, “Ako mao ang nagdasig kaninyo. Busa nganong mahadlok man kamo sa mga tawong mamatay ra sama sa sagbot? 13 Nalimot na ba kamo nga ako ang naghimo kaninyo? Ako ang nagbukhad sa kalangitan ug nagbutang sa mga patukoranan sa kalibotan. Nganong nagakinabuhi kamo nga kanunayng may kahadlok sa kasuko sa mga nagalutos ug buot molaglag kaninyo? Ang ilang kasuko dili na makaunsa kaninyo. 14 Sa dili madugay buhian ang mga binihag. Dili sila mamatay sa gibilanggoan kanila, ni mawad-an ug pagkaon. 15 Kay ako, ang Ginoo nga inyong Dios, ang nagakutaw sa dagat aron modahunog ang mga balod. Makagagahom nga Ginoo ang akong ngalan. 16 Gitudlo ko kaninyo ang angay ninyong isulti, ug gipanalipdan ko kamo pinaagi sa akong gahom. Ako ang nagpahimutang sa kalangitan ug ang nagbutang sa mga patukoranan sa kalibotan. Ug ako ang nagaingon sa Zion, ‘Ikaw ang akong katawhan.’ ”

17 Bangon na, Jerusalem! Ang kasuko sa Ginoo sama sa ilimnon nga gihurot mog inom hangtod nga nagsusapinday ka sa kahubog. 18 Walay usa sa imong katawhan[ak] nga makaagak kanimo; walay usa kanila nga makatabang kanimo. 19 Nahitabo kanimo kining duha ka kalamidad: naguba ikaw tungod sa gubat ug nagaantos sa kagutom ang imong katawhan. Walay nahibilin sa imong katawhan nga modasig ug molipay kanimo. 20 Gipangkuyapan sila ug nagbuy-od sa eskina sa matag dalan sama sa usa nga nalit-agan. Nahiagom sila sa labihan nga kasuko sa Ginoo; gibadlong sila sa imong Dios.

21 Busa pamatia ninyo kini, kamong nagaantos ug nangahubog apan dili tungod sa bino. 22 Mao kini ang giingon sa Ginoo nga inyong Dios nga nagalaban kaninyo, “Pamati! Gikuha ko na gikan kaninyo ang akong kasuko nga daw ilimnon nga makahubog. Dili ko na kamo paimnon niini pag-usab. 23 Ihatag ko kini sa mga nagpaantos kaninyo, ug sa nagsugo kaninyo nga mohapa aron ilang tumban ug himuong daw yuta ug dalan ang inyong mga likod.”

Luwason sa Dios ang Jerusalem

52 Bangon na, O Zion, ug lig-ona ang imong kaugalingon! Ipakita ang imong pagkagamhanan, O balaan nga siyudad sa Jerusalem. Kay ang imong mga kaaway nga mga dili Israelinhon,[al] nga giila nga mahugaw ug dili diosnon, dili na makasulod kanimo pag-usab. Ayaw na pagsubo nga daw sama sa tawong masub-anon nga nagyaka sa yuta. Tindog hinuon ug pangandam sa pagdumala. Ug kamong mga lumulupyo sa Jerusalem, badbari ninyo ang inyong kaugalingon sa mga kadena sa pagkabinihag. 3-4 Kay mao kini ang giingon sa Ginoong Dios, “Gibihag kamo nga daw ulipon nga gibaligya nga walay bayad, busa tuboson ko usab kamo nga walay bayad. Kaniadto miadto kamo sa Ehipto aron manimuyo didto, apan gidaog-daog kamo didto. Unya ang Asiria na usab ang midaog-daog kaninyo. Ug karon, unsa na man ang nahitabo kaninyo? Gibihag kamo sa Babilonia sa walay igong hinungdan. Gitamay kamo sa mga nagadumala kaninyo. Kanunay pa nila akong gipasipalahan. Apan moabot ang panahon nga masayod kamo kon kinsa gayod ako, kay ako mismo ang nagasulti kaninyo. Oo, ako gayod mismo.”

Pagkaanindot tan-awon sa mga mensahero nga nagalatas sa kabukiran aron sa pagdala sa maayong balita nga may kalinaw na ang Jerusalem ug mahimong maayo na ang kahimtang niini tungod kay luwason kini sa Dios. Nagaingon sila sa mga taga-Jerusalem, “Nagahari ang inyong Dios!”

Mosinggit sa kalipay ang mga guwardya sa siyudad kay makita gayod nila ang pagbalik sa Ginoo didto sa Jerusalem. Mosinggit sa kalipay ang mga nangagubang dapit sa Jerusalem, kay lig-onon sa Ginoo ang iyang katawhan. Luwason niya ang Jerusalem! 10 Ipakita sa Ginoo ang iyang balaang gahom sa tanang nasod. Ug makita sa tibuok kalibotan[am] ang pagluwas sa atong Dios kanato.

11 Kamong nagadala sa mga kagamitan sa templo sa Ginoo, biya na kamo sa Babilonia! Gawas na kamo diha! Ayaw kamo paghikap sa mga butang nga giisip nga hugaw. Panggawas na kamo sa Babilonia, ug magpakabalaan. 12 Apan niining higayona dili na kinahanglan nga magdali-dali kamo sa pagbiya, nga daw sa nangikyas kamo, kay mag-una ang Ginoo kaninyo. Ang Dios sa Israel mao ang manalipod kaninyo.

Ang Pulong Sa Dios (APSD-CEB)

Ang Pulong Sa Dios (Cebuano New Testament) Copyright © 1988, 2001 by International Bible Society® Used by Permission. All rights reserved worldwide.