Bible in 90 Days
Tukoron Pag-usab ang Israel
11 Mipadayon pa pag-ingon ang Ginoo, “Nianang adlawa tukoron ko pag-usab ang gingharian ni David nga sa pagkakaron daw usa ka payag nga nalumpag. Ayohon ko ang mga bahin niini nga naguba. Tukoron ko kini pag-usab ug ibalik ko kini sama kaniadto, 12 aron masakop sa mga Israelinhon ang nahibilin nga yuta sa Edom ug ang uban pang mga nasod nga akong gipanag-iya. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini ug buhaton ko gayod kini.”
13 Miingon pa gayod ang Ginoo mahitungod sa mga Israelinhon, “Moabot ang adlaw nga mahimong abunda ang ilang mga abot. Dili pa gani sila makahuman ug ani, panahon na usab sa pagdaro. Ug dili pa gani nila mahurot ug himo ug bino ang ilang abot nga ubas, panahon na usab sa pagtanom ug ubas.[a] Tungod sa labihan kadaghan sa mga ubas sa mga bukid ug sa mga bungtod, daw sa mag-agas ang bag-ong bino gikan niini. 14 Pabalikon ko sa ilang yuta ang akong mga katawhan nga mga Israelinhon nga gipangbihag. Tukoron nila pag-usab ug puy-an ang naguba nila nga mga siyudad. Magtanom sila ug mga ubas ug moinom sa bino niini. Magtanom sila sa ilang mga tanaman ug mokaon sa mga bunga niini. 15 Ipahimutang ko sila sa ilang kaugalingong yuta, ug dili ko na sila papahawaon pag-usab sa yuta nga gihatag ko kanila.” Mao kini ang giingon sa Ginoo nga inyong Dios.
1 Mao kini ang gipadayag sa Ginoong Dios kang Obadia mahitungod sa nasod sa Edom.
Silotan sa Ginoo ang Edom
Nadungog nato nga mga Israelinhon ang balita gikan sa Ginoo, nga nagpadala siya ug mensahero ngadto sa mga nasod sa pag-aghat kanila sa pakig-gubat batok sa nasod sa Edom. 2 Kay miingon ang Ginoo ngadto sa mga taga-Edom, “Paminaw! Himuon ko kamong pinakaubos sa mga nasod, ug tamayon gayod nila kamo. 3 Nagaingon kamo nga walay makalaglag kaninyo tungod kay nagapuyo kamo sa batoon ug habog nga pangpang. Apan nianang inyong pagpasigarbo gilimbongan ninyo ang inyong kaugalingon. 4 Kay bisan pag sama sa salag sa agila kahabog ang inyong gipuy-an, o ibutang pa ninyo kini taliwala sa mga bitoon,[b] laglagon ko gihapon kamo. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.
5 “Dili ba nga kon mangawat ang mga kawatan sa panahon sa kagabhion, kuhaon ra man nila ang ilang magustohan? Ug dili ba nga ang mga tigpamupo ug ubas magbilin man ug mahagdaw sa uban?[c] Apan kamo, hutdon gayod ug laglag sa inyong mga kaaway! 6 Pangitaon nila ug kuhaon ang mga bahandi ninyong mga kaliwat ni Esau. 7 Limbongan kamo sa inyong kaabin nga mga nasod, ug abugon gikan sa inyong dapit. Sila nga nakig-uban kaninyo sa pagpangaon maoy magbutang ug laang alang kaninyo, ug dili kamo makamatikod niini. 8 Ako, ang Ginoo, nagaingon nga sa panahon nga silotan ko na kamo, laglagon ko ang inyong maalamon nga mga tawo, ug wagtangon ko ang mga maalamon sa Bukid ni Esau.[d] 9 Mangurog sa kahadlok ang inyong mga sundalo sa lungsod sa Teman, busa mangamatay kamong tanan nga anaa sa Bukid ni Esau.”
Ang Sala sa mga Taga-Edom
10 “Tungod sa inyong kabangis ngadto sa mga kaliwat ni Jacob, nga inyong kadugo, maulawan kamo ug laglagon sa hingpit. 11 Wala lang kamo magtagad sa dihang gisulong ang Jerusalem sa mga langyaw. Gipasagdan lang ninyo nga kuhaon nila ang mga bahandi sa Jerusalem ug bahin-bahinon pinaagi sa pagripa. Nahisama lang kamo kanila nga mga kaaway sa Israel. 12 Wala unta ninyo ikalipay ang katalagman nga nahiagoman sa katawhan sa Juda, nga inyong kadugo. Wala unta kamo magmaya sa panahon sa ilang kalaglagan. Ug wala unta kamo manghambog sa panahon sa ilang kalisod. 13 Wala unta kamo mosulod sa siyudad sa akong katawhan sa panahon sa ilang kalaglagan, ug manguha sa ilang bahandi. Ug wala unta kamo maglipay sa panahon sa ilang pag-antos. 14 Wala unta kamo mag-atang sa gisang-an sa mga dalan sa pagpamatay sa mga nangikyas gikan sa Jerusalem. Ug wala unta ninyo sila itugyan sa mga kaaway sa panahon sa ilang kalisod.”
Pagasilotan sa Dios ang mga Nasod
15 “Wala unta ninyo kadto himoa sa Jerusalem tungod kay hapit na ang adlaw nga hukman ko ang tanang nasod. Ug kon unsa ang inyong gibuhat sa uban, mao usab kana ang pagabuhaton kaninyo. Kon unsa ang inyong pagtagad sa uban, mao usab kana ang ibalos kaninyo. 16 Maingon nga gisilotan ang akong mga katawhan[e] didto sa akong balaan nga bukid,[f] silotan usab ang tanang nasod. Silotan ko gayod sila sa hilabihan hangtod nga mangahanaw sila.”
Magmadaogon ang Israel
17 “Apan may makaikyas nga mga Israelinhon ngadto sa Bukid sa Zion, ug mahimo na usab kining balaan nga dapit. Maangkon pag-usab sa mga kaliwat ni Jacob ang mga yuta nga ilang gipanag-iyahan kaniadto. 18 Ang mga kaliwat ni Jacob ug Jose[g] mahisama sa kalayo. Maingon nga lamyon sa kalayo ang dagami, laglagon usab sa hingpit sa kaliwat ni Jacob ug ni Jose ang kaliwat ni Esau ug wala gayoy mahibilin niini. Mahitabo gayod kini, kay ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.
19 “Sakopon sa mga Israelinhon nga taga-Negev[h] ang Bukid ni Esau, ug sakopon sa mga Israelinhon nga nagapuyo sa kabungtoran sa kasadpan[i] ang yuta sa mga Filistihanon. Sakopon sa mga Israelinhon ang yuta sa Efraim ug Samaria. Ug sakopon sa tribo ni Benjamin ang Gilead. 20 Sakopon sa daghang mga Israelinhon nga gikan sa pagkabihag ang yuta sa mga Canaanhon hangtod sa Zarefat, ug sakopon sa mga taga-Jerusalem nga gikan sa pagkabihag sa Sepharad ang mga lungsod sa Negev. 21 Motungas ang mga tigpanalipod sa Israel sa Bukid sa Zion, sa pagdumala sa mga katawhan sa Bukid ni Esau. Ug ako, ang Ginoo, mao ang magahari.”
Wala Motuman si Jonas sa Ginoo
1 Usa ka higayon niana, miingon ang Ginoo kang Jonas nga anak ni Amitai, 2 “Adto sa dakong siyudad sa Nineve, ug ipadayag ang silot alang sa mga katawhan didto tungod kay midangat na kanako ang ilang kadaotan.” 3 Apan miadto hinuon si Jonas sa Tarshish aron sa pag-ikyas sa Ginoo.[j] Milugsong siya sa Jopa ug nakakita siya didto ug barko nga mobiyahe paingon sa Tarshish. Busa mibayad siya sa plite ug misakay aron mahilayo sa Ginoo.
4 Sa dihang naglawig na sila, nagpadala ang Ginoo ug kusog nga hangin sa dagat. Miunos ug kusog hangtod nga murag maguba na ang barko. 5 Busa nangahadlok ang mga tripulante, ug ang matag usa kanila nagpakitabang sa ilang mga dios. Gipanglabay nila ang mga karga sa dagat aron mogaan ang barko.
Nakanaog na kaniadto si Jonas sa ubos nga bahin sa barko ug naghigda didto hangtod nga nahinanok siya pag-ayo. 6 Unya miadto kaniya ang kapitan sa barko ug miingon, “Nakahimo ka pa sa pagtulog? Bangon, ug pangayo ug tabang sa imong dios! Basin pa ug malooy siya kanato, ug tabangan niya kita nga dili kita mangamatay.”
7 Unya nagaingnanay ang mga tripulante, “Dali magripa kita aron mahibaloan nato kon kinsa ang hinungdan niining katalagman nga midangat kanato.” Busa nagripa sila, ug si Jonas ang natungnan. 8 Unya miingon sila kaniya, “Palihog, sultihi kami kon nganong midangat kining katalagman kanato, ug unsa ang imong trabaho ug taga-asa ka. Sultihi kami kon unsa ang imong nasod ug kaliwat.” 9 Mitubag si Jonas, “Usa ako ka Hebreohanon ug nagsimba ako sa Ginoo, ang Dios sa langit[k] nga naghimo sa dagat ug sa yuta.” 10 Gisultihan sila ni Jonas nga miikyas siya sa Ginoo. Busa nangahadlok pag-ayo ang mga tripulante. Miingon sila kaniya, “Unsa kining imong gibuhat?”
11 Sa dihang midagko ang mga balod, miingon ang mga tripulante kang Jonas, “Unsay among buhaton kanimo aron mokalma ang dagat ug dili na makaperwisyo kanamo?” 12 Mitubag siya kanila, “Alsaha ninyo ako ug itambog sa dagat aron molinaw kini. Nasayod ako nga ako ang hinungdan kon nganong midangat kaninyo kining kusog nga bagyo.” 13 Apan wala nila gisunod si Jonas; naningkamot hinuon sila pagbugsay aron makaabot sa baybayon. Apan wala nila kini mahimo kay misamot pa gayod paghapak kanila ang kusog nga mga balod. 14 Busa nanawag sila sa Ginoo. “O Ginoo, nagapakilooy kami kanimo, ayaw kami siloti tungod sa among pagahimuon kang Jonas. Ayaw kami paningli sa pagpatay sa usa ka inosenteng tawo tungod kay nasayod kami nga kining nahitabo imong pagbuot.” 15 Busa gialsa nila si Jonas ug gitambog sa dagat, ug diha-diha milinaw ang dagat. 16 Tungod niini, nahadlok gayod pag-ayo sa Ginoo ang mga tawo. Busa naghatag sila ug mga halad ug naghimo ug panaad kaniya.
17 Nagpadala ang Ginoo ug dako nga isda sa paglamoy kang Jonas, ug didto siya sa tiyan sa isda sulod sa tulo ka adlaw ug tulo ka gabii.
Ang Pag-ampo ni Jonas
2 Nagaampo si Jonas sa Ginoo nga iyang Dios didto sa sulod sa tiyan sa isda. 2 Miingon siya:
“Sa akong kalisdanan, mitawag ako kanimo Ginoo, ug gitubag mo ako.
Nangayo ako ug tabang kanimo sa dihang nagaungaw ako sa kamatayon,[l]
ug gidungog mo ako.
3 Gitambog mo ako sa kinahiladman sa dagat.
Gilibotan ako sa tubig ug gibanlas sa mga balod nga imong gipadala.
4 Gipahilayo mo ako sa imong presensya,
Apan maglantaw gehapun ako sa imong balaan nga templo.
5 Gilapawan ako sa tubig ug daw sa malumos na gayod ako.
Naputos sa sagbot ang akong ulo.
6 Miunlod ako ngadto sa kinahiladman sa dagat,
nabilanggo ako sa kinahiladman sa yuta sa walay kataposan.
Apan gihaw-as mo ako gikan sa kahiladman, O Ginoo nga akong Dios.
7 Sa dihang hapit na mahugno ang akong kinabuhi, misangpit ako kanimo, Ginoo,
ug gidungog mo ang akong pag-ampo didto sa imong balaan nga templo.
8 Kadtong mga tawo nga nagsimba sa mga walay pulos nga mga dios-dios nagsalikway sa imong grasya nga ila untang mahiagumankanila.
9 Apan, ako, inubanan sa mga awit sa pagpasalamat, maghalad kanimo.
Tumanon ko ang akong mga panaad.
Ang kaluwasan gekan sa Ginoo.”
10 Unya, gimandoan sa Ginoo ang isda, ug gisuka niini si Jonas sa baybayon.
Miadto si Jonas sa Nineve
3 Misulti na usab ang Ginoo kang Jonas. 2 Miingon siya, “Adto sa dakong siyudad sa Nineve, ug isangyaw sa mga tawo didto ang mensahe nga gihatag ko kanimo.” 3 Mituman na si Jonas sa giingon sa Ginoo. Dako kaayo nga siyudad ang Nineve; mga tulo ka adlaw kini kon lakawon.
4 Misulod si Jonas sa Nineve. Ug human sa usa ka adlaw nga pagbaktas, miingon siya sa mga katawhan sa Nineve, “40 na lang ka adlaw ang nahibilin ug laglagon na ang Nineve!”
5 Sa pagkadungog sa mga taga-Nineve niini, mituo sila sa Dios. Tanan sila, gikan sa pinakainila hangtod sa pinakaubos, nagbistig sako ug nagpuasa sa pagpaila nga nagahinulsol sila. 6 Sa pagkadungog sa hari niini, mitindog siya sa iyang trono, gihubo niya ang iyang kupo, ug nagbistig sako. Unya milingkod siya sa abo sa pagpaila nga nagahinulsol siya. 7 Nagpadala siya ug mensahe sa mga taga-Nineve nga nagaingon, “Sumala sa mando sa hari ug sa iyang mga opisyal, walay bisan kinsa kaninyo nga mokaon o moinom, bisan ang inyong mga baka, karnero, o kanding. 8 Pagbisti kamo ug sako, apil ang mga mananap. Pag-ampo kamo sa Dios sa kinasingkasing gayod, ug biyai na ninyo ang inyong daotang pagkinabuhi ug ang inyong kabangis. 9 Basin pa ug mausab ang hunahuna sa Dios ug mahupay ang iyang dakong kasuko kanato ug dili kita mangamatay.”
10 Sa dihang nakita sa Dios ang ilang gihimo ug giunsa nila pagbiya sa ilang daotan nga kinabuhi, Gebati siya ug kaluoy busa nausab ang iyang hunahuna ug wala na niya sila laglaga sumala sa iyang giingon nga buhaton.
Nasuko si Jonas nga Gikaloy-an sa Ginoo ang mga taga-Nineve
4 Apan wala malipay si Jonas ug naglagot siya pag-ayo. 2 Nagaampo siya sa “Ginoo, wala gayod ako masayop sa akong gisulti sa didto pa ako sa among dapit! Mao man gani nga nagpahilayo ako ug miadto sa Tarshish tungod kay nasayod ako nga maloloy-on ka nga Dios ug may kahingawa. Mahigugmaon ka, daling malukmay, ug dili dali nga masuko. 3 Busa Ginoo, kuhaa na lang ang akong kinabuhi, kay mas maayo pa nga mamatay ako kaysa mabuhi.” 4 Mitubag ang Ginoo, “Angay mo ba kining ikasuko pag-ayo?”
5 Nigawas si Jonas ug nilingkod sa sidlakang bahin sa siyudad. Naghimo siya ug kapasilongan didto samtang naghulat kon unsa ang mahitabo sa siyudad. 6 Apan nainitan gihapon si Jonas, busa gipatubo sa Ginoong Dios ang usa ka tanom ug gipalapaw kini kang Jonas aron malandongan siya. Nalipay pag-ayo si Jonas sa tanom. 7 Apan pagkasunod adlaw, sa mobanagbanag pa lang, gipakaon sa Dios ngadto sa ulod[m] ang tanom ug namatay kini.
8 Sa dihang misidlak na ang adlaw, nagpadala ang Dios ug init nga hangin gikan sa sidlakan. Nainitan ang ulo ni Jonas ug daw malipong siya. Busa nangandoy na lang siya nga mamatay. Miingon siya, “Mas maayo pa nga mamatay ako kaysa mabuhi.” 9 Miingon ang Dios kaniya, “Angay mo bang ikasuko pag-ayo ang nahitabo sa tanom?” Mitubag siya, “Oo, angay gayod ako nga masuko. Busa mas maayo pa nga mamatay na lang ako.” 10 Miingon ang Ginoo, “Naanugnan ka man gani nianang tanom nga mitubo lang nga wala nimo hagoi, ug namatay lang dayon pagkasunod adlaw. 11 Ako pa kaha ang dili malooy sa Nineve, ang dakong siyudad nga may kapin sa 120,000 ka mga tawo nga wala makahibalo bahin sa akong mga balaod,[n] ug may daghan pa nga mga mananap?”
1 Mao kini ang mensahe sa Ginoo bahin sa Samaria ug sa Jerusalem.[o] Gipadayag niya kini kang Micas nga taga-Moreshet sa panahon nga naghari sa Juda si Jotam, si Ahaz, ug si Hezekia.
Miingon si Micas: 2 Kamong tanan nga anaa sa kalibotan, pamati kamo pag-ayo[p] kay magasaksi ang Ginoong Dios batok kaninyo gikan sa iyang balaan nga templo.[q]
Silotan ang Israel ug ang Juda
3 Lantawa! Mogawas ang Ginoo gikan sa iyang puloy-anan. Mokanaog siya ug molakaw sa tag-as nga mga dapit sa kalibotan. 4 Mangatunaw ang mga bukid nga iyahang matumban sama sa kandila nga nainitan sa kalayo, ug matunga ang mga kapatagan nga iyahang matumban sama sa yuta nga gibanlasan sa tubig nga gikan sa bakilid. 5 Mahitabo kining tanan tungod kay nagpakasala ang mga katawhan sa Israel ug sa Juda.[r] Ang mga taga-Samaria mao ang nagtulod sa ubang mga lumulupyo sa Israel sa pagpakasala. Ang mga taga-Jerusalem mao ang nagtukmod sa ubang mga lumulupyo sa Juda sa pagsimba sa mga dios-dios. 6 “Laglagon ko ang Samaria ug mahimo na lang kining tamnanan sa ubas. Padahilion ko ang mga bato niini paingon sa kapatagan hangtod nga makita ang mga pundasyon niini. 7 Mangadugmok ang tanang mga imahen sa mga dios-dios sa Samaria, ug mangasunog ang tanang pilak ug bulawan nga gibayad ngadto sa mga babaye nga nagabaligya sa ilang dungog diha sa templo.[s] Nakatigom ang Samaria ug mga imahen pinaagi sa mga gibayad ngadto sa mga babaye nga nagabaligya sa ilang dungog diha sa templo, busa karon kuhaon sa iyang mga kaaway ang mga pilak ug mga bulawan nga gihaklap diha sa iyang mga imahen aron nga gamiton usab nga pangbayad sa mga babaye nga nagabaligya sa ilang dungog.”
8 Miingon pa si Micas: Tungod sa pagkalaglag sa Samaria, magsubo ako ug magbangotan. Molakaw ako nga magtiniil ug walay bisti sa pagpakita sa akong pagsubo. Magminatay akog hilak nga daw sa nagauwang nga ihalas nga iro,[t] ug mohilak nga daw nagahoni nga kuwago. 9 Kay ang kalaglagan sa Samaria sama sa samad nga dili na maayo, ug kini mahitabo usab sa Juda. Makaabot kini sa Jerusalem, ang kapital nga siyudad[u] sa akong mga katagilungsod.
10 Mga taga-Juda, ayaw ninyo sultihi ang atong mga kaaway nga taga-Gat bahin sa kalaglagan nga moabot kanato. Ayaw sila pakit-a nga nagahilak kamo. Ipakita ninyo ang inyong kasubo sa Bet Leafra[v] pinaagi sa pagligid diha sa yuta.
11 Mga lumulupyo sa Shafir, pagabihagon kamo nga hubo ug maulawan kamo. Ang mga lumulupyo sa Zaanan mahadlok nga mogawas sa ilang dapit sa pagtabang kaninyo. Ang mga taga-Bet-Ezel nga magbangotan sa ilang pagkalaglag dili usab makatabang kaninyo. 12 Sa pagkatinuod, ang mga lumulupyo sa Marot mabalak-on nga nagahulat sa pag-undang sa gira. Apan ipaduol hinuon sa Ginoo ang mga kaaway ngadto sa pultahan sa Jerusalem.
13 Mga lumulupyo sa Lakish, taori na ninyo ug mga karwahe ang inyong mga kabayo ug ikyas. Gisunod ninyo ang sala sa mga taga-Israel, ug tungod kaninyo nagpakasala usab ang mga taga-Zion.[w]
14 Ug karon, mga taga-Juda, panamilit na kamo[x] sa lungsod sa Moreset Gat kay ilogon na kini sa kaaway. Pagailogon usab ang lungsod[y] sa Aczib, busa walay mapaabot nga tabang ang mga hari sa Israel nga nagahulat nga tabangan sila niini nga lungsod.
15 Mga lumulupyo sa Maresha, magpadala ang Ginoo[z] ug kaaway nga moilog sa inyong lungsod.
Mga taga-Juda,[aa] ang inyong mga pangulo manago sa langub sa Adulam. 16 Ang inyong hinigugma nga mga kabataan[ab] kuhaon gikan kaninyo ug dad-on sa laing dapit, busa pagsubo kamo alang kanila ug ipakita ninyo kini pinaagi sa pagkiskis sa inyong ulo.
Silotan sa Ginoo ang mga Nagadaog-daog sa mga Kabos
2 Alaot kamong nagplano ug daotan bisan sa inyong paghigda. Pagkabuntag buhaton ninyo ang inyong giplano nga daotan tungod kay may gahom kamo sa paghimo niini. 2 Giilog ninyo ang mga uma ug mga balay nga inyong magustohan. Gilimbongan ninyo ang mga tawo aron makuha ninyo ang ilang balay ug ang ilang napanunod nga yuta. 3 Busa mao kini ang giingon sa Ginoo kaninyo, “Pamati kamo! Nagplano ako ug kalaglagan batok kaninyo ug dili gayod kamo makalingkawas niini. Dili na kamo makapanghambog kay panahon kini sa katalagman. 4 Nianang adlawa bugalbugalan kamo sa mga tawo pinaagi sa awit sa pagminatay nga nagaingon, ‘Gilaglag kami sa hingpit! Gikuha sa Ginoo ang among yuta ug gihatag sa mga maluibon.’ ”
5 Busa wala unya usa kaninyo nga makadawat sa yuta sa dihang iuli na kini sa mga katawhan sa Ginoo. 6 Ang mga tawo nagaingon kanako, Nagaingon kamo, “Ayaw na kami walihi mahitungod nianang katalagman nga imong giingon, kay dili gayod kami maulawan. 7 Ngano, gitunglo ba sa Ginoo ang mga kaliwat ni Jacob? Nahurot na ba ang iyang pasensya? Buluhaton ba niya ang pagpanglaglag?”
Mao kini ang tubag sa Ginoo kaninyo: “Kon maayo lang ang inyong ginahimo madawat gayod ninyo ang akong mga saad. 8 Apan gikontra ninyo nga daw mga kaaway ang akong katawhan. Naghunahuna sila nga sa pagpauli nila sa ilang dapit gikan sa gira wala nay mohilabot kanila, apan anaa diay kamo nga moilog sa ilang mga kupo. 9 Giabog ninyo ang ilang mga babaye sa ilang gimahal pag-ayo nga mga pinuy-anan. Ug gikuha ninyo ang akong panalangin gikan sa ilang mga kabataan, busa dili na nila kini madawat hangtod sa kahangtoran. 10 Pahawa kamo dinhi sa Israel kay kini nga dapit dili na makahatag kaninyo ug kapahulayan, tungod kay gihugawan ninyo kini sa inyong mga sala. Malaglag gayod kini nga dapit ug dili na mapuslan.[ac] 11 Ang gusto ninyo nga magwawali mao kadtong limbongan ug bakakon, ug magwali ug ingon niini: ‘Moabunda ang inyong bino ug ang uban pang mga ilimnon.’ ”
Ang Gisaad nga Kagawasan sa mga Katawhan sa Israel ug Juda
12 Miingon ang Ginoo, “Kamong mga katawhan sa Israel ug sa Juda[ad] nga nangahibiling buhi, pagatigomon ko gayod kamo sama sa mga karnero balik ngadto sa toril o sama sa panon sa kahayopan sa sabsabanan. Mapuno ang inyong yuta sa mga katawhan. 13 Pagaablihan ko ang pultahan sa siyudad diin kamo gibihag, ug pangulohan ko kamo sa paggawas. Ako, ang Ginoo nga inyong hari, maoy mangulo kaninyo.”
Gibadlong ni Micas ang mga Pangulo ug ang mga Propeta sa Israel ug sa Juda
3 Miingon si Micas:[ae] Pamati kamong mga pangulo sa Israel ug Juda,[af] pamati kamo! Wala ba kamo kahibalo sa hustisya? 2-3 Ug gidumtan ang maayo; inyong gipikas-pikas ug gipanitan ang akong mga katawhan ug gipanguha ang mga unod gikan sa ilang mga bukog; 4 Mangayo kamo ug tabang sa Ginoo, apan dili niya kamo tabangan. Talikdan niya kamo tungod sa inyong mga daotang binuhatan.
5 Mao kini ang giingon sa Ginoo ngadto sa mga propeta nga nagpahisalaag sa iyang katawhan, nga nagasaad ug maayo nga kahimtang sa mga mopakaon kanila, apan manghulga ug kalaglagan sa mga dili mopakaon kanila, 6 “Tungod sa inyong pagsaag sa akong katawhan, dili na kamo makakita ug panan-awon ug dili na usab kamo makapanagna. Daw sama lang nga anaa kamo sa kangitngit o kagabhion nga wala kamoy makita. 7 Maulawan gayod kamong mga propeta ug mga manalagna. Tabonan ninyo ang inyong dagway sa kaulaw, tungod kay wala kamoy nadawat nga tubag gikan sa Dios.”
8 Apan ako, puno sa Espiritu sa Ginoo nga mao ang naghatag kanako ug gahom sa pagpatunhay sa hustisya ug sa kaisog sa pagsulti ngadto sa mga katawhan sa Israel ug sa Juda nga nakasala sila.
9 Kamong mga pangulo sa Israel ug sa Juda, pamati kamo! Gipungtan ninyo ang hustisya ug ginatuis ninyo ang matarong. 10 Gitukod ninyo ang Jerusalem[ag] pinaagi sa pagpatay ug panglupig. 11 Naghukom kamo pabor sa naghatag kaninyo ug suborno. Ang inyong mga pari nagtudlo tungod lang kay gibayran sila. Mao usab ang inyong mga propeta, nagpanagna sila tungod lang sa kuwarta. Nagsalig pa kamo nga tabangan kamo sa Ginoo ug nagkanayon, “Kauban namo ang Ginoo. Busa walay daotang mahitabo kanamo.” 12 Busa tungod kaninyo laglagon ang Jerusalem.[ah] Mahisama kini sa gidarong uma, ug mahimong tinapok sa mga ginuba. Ug mahimong lasang ang bukid nga gibarogan sa templo.
Ang Kasugoan sa Ginoo Magahatag ug Kalinaw
(Isa. 2:2-4)
4 Sa umaabot nga mga adlaw, ang bukid nga gitukoran sa templo sa Ginoo mahimong pinakaimportante[ai] sa mga bukid ug mga bungtod. Ug modagsa niini nga bukid ang mga tawo nga naggikan sa nagkalain-laing nasod. 2 Daghang kanasoran and muduol ug moingon, “Dali, motungas kita sa bukid sa Ginoo, didto sa templo sa Dios ni Jacob. Kay tudloan kita niya sa iyang mga pamaagi aron matuman nato kini.”
Busa mopauli ang mga tawo gikan sa Jerusalem[aj] dala ang mga kasugoan sa Ginoo. 3 Ug pinaagi sa iyang kasugoan, husayon niya ang mga panagbingkil sa daghang mga nasod, bisan kadtong gamhanan nga mga nasod sa layo. Busa dili na mag-away ang mga nasod, ug dili na usab sila mobansay ug mga tawo alang sa pagpakiggira. Himuon na lang nilang punta sa mga daro ang ilang mga espada ug himuon na lang nilang mga sundang ang ilang mga bangkaw. 4 Ang matag tawo magalingkod sa ilalom sa iyang tanom nga ubas ug kahoy nga igos nga walay gikahadlokan. Mahitabo gayod kini, kay ang Ginoo nga Makagagahom mao ang nagaingon niini. 5 Apan bisan musunod pa ang ubang mga katawhan sa ilang mga dios-dios, kami musunod sa Ginoo nga among Dios hangtod sa kahangtoran.
Mobalik ang mga Israelinhon sa Ilang Dapit gikan sa Pagkabihag
6-7 Miingon ang Ginoo, “Sa umaabot nga mga adlaw, tigomon ko ang akong mga katawhan nga akong gisilotan—ang nangapiang ug nagkatibulaag. Himuon ko nga usa ka gamhanan nga nasod ang mga nangahibilin kanila. Ug maghari ako kanila sa Jerusalem[ak] gikan niana nga panahon hangtod sa kahangtoran. 8 Ang Jerusalem,[al] nga sama sa usa ka tore nga lantawanan, diin ang Dios magbantay sa iyang katawhan[am] mahimo pag-usab nga nagaunang siyudad sa Israel sama kaniadto.
9-10 “Karon, ngano kamong mga lumulupyo sa Zion nagaagulo man sama sa babaye nga nagbati? Naa pa man ang inyong hari ug ang iyang mga magtatambag wala man nangamatay. Sige, paglimbag-limbag kamo sa kasakit sama sa babayeng nagbati. Kay sa dili madugay mobiya kamo sa inyong siyudad ug magpuyo sa kaumahan, ug unya dad-on kamo ngadto sa Babilonia. Apan luwason ko kamo didto gikan sa kamot sa inyong mga kaaway. 11 Karon daghang mga nasod ang nagtigom sa pakiggira kaninyo. Nagaingon sila, ‘Atong pasipad-an ang Jerusalem! Ug unya atong tan-awon ang makauulaw nga kahimtang niini.’ 12 Apan kini nga mga nasod wala makahibalo sa akong hunahuna. Wala sila makasabot sa akong plano, nga tigomon sila aron silotan, sama nga ang uhay tigomon aron giokon.
13 “Mga lumulupyo sa Zion, lakaw kamo ug laglaga ninyo sa hingpit[an] ang inyong mga kaaway nga daw sa nagagiok kamo ug mga uhay. Kay himuon ko kamong sama sa torong baka nga may puthaw nga mga sungay ug may bronsi nga mga kuko. Dugmokon ninyo ang daghang mga nasod, ug ang ilang mga bahandi nga nakuha nila pinaagi sa kabangis ihalad ninyo kanako, ang Ginoo nga magagahom sa tibuok kalibotan.”
5 Karon, mga taga-Jerusalem, andama ninyo ang inyong mga sundalo[ao] kay gilibotan kamo sa kaaway. Hampakon nila ug baston ang nawong sa pangulo sa Israel.
Ang Gisaad nga Pangulo gikan sa Betlehem
2 Miingon ang Ginoo, “Ikaw, Betlehem Efrata, dili kaayo importante nga lungsod sa Juda. Apan mag-gikan kanimo ang usa ka tawo nga mag-alagad kanako isip pangulo sa Israel, kansang mga katigulangan inila nga mga tawo sa unang panahon.”
3 Busa itugyan sa Ginoo ngadto sa mga kaaway ang katawhan sa Israel hangtod sa panahon nga manganak ug batang lalaki nga maoy mangulo sa Israel ang babayeng nagabati.[ap] Ug ang iyang mga kadugo nga nabihag sa ubang dapit magbalik ngadto sa ilang isigka-Israelinhon. 4 Magdumala kining maong pangulo ug atimanon niya ang katawhan sa Israel sama sa usa ka magbalantay sa mga karnero. Himuon niya kini pinaagi sa kusog ug gahom sa Ginoo nga iyang Dios. Ug magakinabuhi ang iyang katawhan nga walay gikahadlokan tungod kay ilhon sa mga tawo sa tibuok kalibotan[aq] ang iyang pagkagamhanan. 5 Hatagan usab niya ug maayo nga kahimtang[ar] ang iyang katawhan.
Kagawasan ug Kalaglagan
Kon sulongon sa mga taga-Asiria ang atong yuta ug sudlon nila ang lig-ong mga bahin sa atong lungsod, makiggira kita kanila nga pinangulohan sa maisog nato nga mga pangulo. 6 Pildihon nila ug dumalahan ang Asiria, ang yuta ni Nimrod, pinaagi sa ilang mga hinagiban. Luwason nila[as] kita kon sulongon sa mga taga-Asiria ang atong yuta.
7 “Ang nangahibiling mga Israelinhon magadala ug panalangin sa daghang mga nasod. Mahimo silang sama sa tun-og ug ulan nga gipadala sa Ginoo sa pagpatubo sa mga tanom. Magsalig sila sa Dios ug dili sa tawo. 8 Apan magdala usab sila ug kalaglagan sa mga nasod. Mahisama sila sa liyon—taliwala sa mga mananap sa kalasangan ug sa panon sa mga karnero sa sabsabanan—nga moyatak-yatak ug mokunis-kunis kanila, ug wala gayoy makalingkawas. 9 Magmadaogon ang mga Israelinhon batok sa ilang mga kaaway. Laglagon gayod nila silang tanan.”
Pagalaglagon sa Ginoo ang mga Ginasaligan sa mga Israelinhon
10 Miingon ang Ginoo ngadto sa mga Israelinhon, “Sa umaabot nga mga adlaw, ipapatay ko ang inyong mga kabayo ug gub-on ko ang inyong mga karwahe. 11 Gub-on ko usab ang inyong mga lungsod apil na ang pinarilan. 12 Wagtangon ko ang inyong mga anting-anting ug ang inyong mga manalagna. 13 Dili na kamo makasimba sa mga imahen ug sa sagrado nga mga bato nga inyong gihimo, kay gub-on ko kini. 14 Pang-ibton ko ang mga poste nga simbolo sa diosa nga si Ashera. Ug gun-ubon ko ang inyong mga lungsod. 15 Sa akong labihan nga kasuko, manimalos ako sa mga nasod nga wala motuman kanako.”
Ang Akusasyon sa Ginoo Batok sa mga Israelinhon
6 Miingon si Micas: Kamong mga Israelinhon, pamatia ninyo ang isulti sa Ginoo kaninyo:
“Sige na, ipresentar ninyo ang inyong kaso; padungga ninyo ang mga bukid ug ang mga bungtod[at] sa inyong isulti. 2 Ug kamong mga bukid nga mao ang malig-on nga mga pundasyon sa kalibotan, pamatia ninyo ang akusasyon sa Ginoo batok sa mga Israelinhon nga iyang katawhan.”
3 Miingon ang Ginoo, “Mga katawhan ko, unsa bay sala nga nahimo ko kaninyo? Gilisod-lisod ko ba kamo? Tubaga ninyo ako! 4 Gipagawas ko kamo gikan sa Ehipto diin giulipon kamo. Ug gipadala ko si Moises, Aaron, ug si Miriam sa pagpangulo kaninyo. 5 Mga katawhan ko, hinumdomi ninyo nga gisugo ni Balak nga hari sa Moab si Balaam nga anak ni Beor nga tunglohon kamo. Apan gisugo ko si Balaam sa pagpanalangin kaninyo. Hinumdomi usab ninyo kon giunsa ko kamo pagtabang sa pagtabok sa Suba sa Jordan sa dihang naglakaw kamo gikan sa Shitim hangtod sa Gilgal, aron maamgohan ninyo ang gibuhat ko sa pagluwas kaninyo.”
6 Mitubag ang usa sa mga Israelinhon, “Unsay ihalad ko sa Ginoo, ang Dios nga anaa sa langit, kon mosimba ako kaniya? Mohalad ba ako ug baka nga usa ka tuig ang panuigon isip halad nga sinunog? 7 Malipay kaha ang Ginoo kon halaran ko siya ug linibo ka mga karnero ug daghan kaayong lana? Ihalad ko ba kaniya ang akong kamagulangang anak isip bayad sa akong mga sala?”
8 Mitubag si Micas: Gitudloan na kita sa Ginoo kon unsa ang maayo. Ug mao kini ang iyang gusto nga ipatuman kanato: Himuon nato kon unsa ang matarong, palabihon nato ang pagkamaluloy-on ngadto sa uban, ug mapainubsanon kitang mosunod sa Dios.
Silotan sa Ginoo ang mga Israelinhon
9 Pamati kamo sa gisulti sa Ginoo ngadto sa siyudad sa Jerusalem, kay ang nagtahod kaniya mao ang may husto nga kaalam:
“Kamong mga miyembro sa tribo sa Juda, pagtigom kamo sa siyudad sa Jerusalem ug pamati. 10 Daotan kamong mga katawhan! Dili ko kalimtan ang mga bahandi nga natigom ninyo sa daotang paagi. Naggamit kamo sa dili hustong taksanan—ang buhat nga akong gipanghimaraot. 11 Dili mahimong pasagdan ko lang kamo nga manglimbong sa inyong timbangan. 12 Ang mga adunahan diha kaninyo mga bangis ug tanan kamo limbongan ug bakakon. 13 Busa tungod sa inyong mga sala silotan ko kamo sa hilabihan aron malaglag kamo. 14 Tinuod nga makakaon kamo, apan dili kamo mabusog; kanunay gihapon kamong gutomon. Magtipig kamo ug mga abot, apan dili ninyo kini mapuslan, kay ipakuha ko kini sa inyong mga kaaway sa panahon sa gira. 15 Magpugas kamo, apan dili kamo ang mag-ani niini. Magpuga kamo ug mga olibo, apan dili kamo ang makapahimulos sa lana niini. Magpuga kamo ug mga ubas, apan dili kamo ang moinom sa bino niini. 16 Mahitabo kini kaninyo tungod kay gisunod ninyo ang daotang mga binuhatan, mga tulumanon, ug mga tambag ni Haring Omri ug sa panimalay ni Haring Ahab. Busa laglagon ko kamo, ug biay-biayon kamo ug bugalbugalan sa ubang mga nasod.”
Ang Kadaotan sa mga Israelinhon
7 Miingon si Micas: Alaot ako! Sama ako sa tawo nga gapanghagdaw nga wala gayoy makitang bunga[au] sa igos o sa ubas nga ako gayong gitinguha. 2 Ang buot kong ipasabot, wala na akoy nakitang tawo sa Israel nga matinud-anon sa Dios. Wala nay nahibiling matarong nga tawo. Ang matag usa naghulat ug higayon sa pagpatay sa iyang katagilungsod; giandaman nila ug lit-ag ang ilang isigka-tawo. 3 Hanas sila sa paghimo ug daotan. Ang mga pangulo ug mga huwes nagdawat ug suborno, ug nagsunod lang sila sa gusto sa mga inila ug gamhanan nga mga tawo. Nagkahiusa sila sa pagplano sa pagtuis sa hustisya. 4 Ang labing matarong kanila sama sa tunokong mga sagbot nga walay kapuslanan. Miabot na ang panahon nga silotan sa Dios kining mga tawhana sama sa iyang gipahimangno kanila pinaagi sa mga tigbantay nga mga propeta. Busa karon magkaguliyang sila.
5 Tungod kay mikuyanap na ang kadaotan, ayaw kamo pagsalig sa inyong mga silingan, bisan pa sa suod nga mga higala. Pagbantay usab kamo sa inyong ginasugilon bisan sa inyong mahal nga asawa. 6 Kay ang anak nga lalaki dili na motahod sa iyang amahan, ang anak nga babaye mosukol sa iyang inahan, ug ang umagad nga babaye mosukol sa iyang ugangan nga babaye. Ang miyembro mismo sa pamilya sa usa ka tawo mao ang iyang kaaway.
7 Apan ako mosalig gayod sa Ginoo nga akong Dios. Maghulat ako kaniya nga moluwas kanako. Pamation gayod niya ang akong pag-ampo.
Luwason sa Ginoo ang mga Israelinhon
8 Miingon ang mga Israelinhon, “Dili angayng biay-biayon lang kita sa atong mga kaaway. Kay bisan ug nalaglag kita mobangon kita pag-usab. Ug bisan anaa kita sa kangitngit ang Ginoo mao ang atong kahayag. 9 Tungod kay nakasala kita batok sa Ginoo, angay lang nga antuson nato ang iyang silot kanato hangtod nga labanan niya kita ug hatagan ug hustisya. Gikan sa kangitngit, dad-on niya kita sa kahayag ug makita nato siya nga moluwas kanato.[av] 10 Makita kini sa atong mga kaaway ug maulawan sila. Kay gibiaybiay nila kita kaniadto nga nagaingon, ‘Asa na ang Ginoo nga inyong Dios?’ Sa dili madugay makita nato ang ilang pagkalaglag. Mahisama sila sa lapok nga gitunob-tunoban diha sa mga karsada.”
11 Miingon si Micas sa mga taga-Jerusalem: Moabot ang panahon nga tukoron ninyo pag-usab ang inyong mga paril ug nianang panahona molapad pa gayod ang inyong teritoryo. 12 Niana usab nga panahon moanha kaninyo ang mga tawo gikan sa Asiria, sa mga siyudad sa Ehipto, sa mga dapit paingon sa Suba sa Eufrates, ug sa layong mga dapit.[aw] 13 Maawaaw ang mga nasod sa kalibotan tungod sa kadaotan sa mga lumulupyo niini.
Nagaampo ang mga Israelinhon nga Kaloy-an Sila sa Dios
14 Nagaampo ang mga Israelinhon, “Ginoo, bantayi kaming imong katawhan nga imong gipanag-iyahan, sama sa pagbantay sa magbalantay sa mga karnero. Ang mga yuta sa palibot namo abunda ug sabsabanan, apan kami nagkinabuhi nga kami-kami lang sa kamingawan. Ipalapad ang among teritoryo hangtod sa Basan ug sa Gilead sama kaniadto. 15 Pakit-a kami ug mga milagro sama sa imong gihimo kaniadto sa dihang gipagawas mo kami gikan sa Ehipto. 16 Makita kini sa ubang mga nasod ug maulawan sila bisan sa ilang pagkagamhanan. Ug dili na sila magsulti ug mamati sa mga pagbiaybiay kanamo. 17 Magkamang sila sa yuta sama sa bitin tungod sa kaulaw. Manggawas sila sa ilang mga tagoanan nga nagakurog sa kahadlok kanimo, Ginoo nga among Dios. 18 Ginoo, wala nay laing Dios nga sama kanimo. Gipasaylo mo ang mga sala sa nangahibiling katawhan nga imong gipanag-iya. Dili ka maghambin ug kasuko hangtod sa hangtod tungod kay gikalipay mo ang paghigugma kanamo. 19 Kaloy-i kami pag-usab ug kuhaa ang among mga sala ug ayaw na kini hinumdomi pa.[ax] 20 Ipakita mo ang imong pagkamatinumanon ug paghigugma kanamo nga mga kaliwat ni Abraham ug ni Jacob, sama sa imong gisaad kanila kaniadto sa unang panahon.”
1 Ang panag-na mahitungod sa Nineve.[ay] Ang libro sa panan-awon ni Nahum nga taga-Elkos.
Ang Kasuko sa Ginoo sa Nineve
2 Ang Ginoo abobhuan ug nagapani-malos nga Dios; Ang Ginoo mohimo sa pagpanimalos ug puno sa kapungot. Ang Ginoo magapanimalos sa iyang mga kontra ug nagapahungaw sa iyang kasuko sa iyang mga kaaway. 3 Ang Ginoo dili daling masuko apan hilabihan ang iyang gahum; Ang Ginoo dili mobiya sa mga sad-an nga dili paga-silotan. Ang iyang pama-agi anaa sa alimpulos ug sa unos, ug ang mga panganod mga abog sa iyang tiil. 4 Gibadlong niya ang kadagatan ug nauga kini; Gihimo niya ang mgakasapaan nga mahimong uga. Ang Basan ug Carmel nangalaya ug ang pagpamulak sa Lebanon nahanaw. 5 Ang mga kabukiran nauyog sa iyang atubangan ug ang kabungtoran natunaw pahilayo kaniya. Ang kayutaan mikurog sa iyang presensya; ang kalibotan ug ang tanan nga nagpuyo niini. 6 Kinsay makabarug sa iyang kayugot? Kinsay makabarug sa iyang hilabihang kasuko? Ang iyang kapungot iyang gibubo sama sa kalayo. Ang mga bato nadugmok sa iyang atubangan.
7 Maayo ang Ginoo; lig-on siya nga dalangpanan sa panahon sa kasamok, siya moatiman kaniya nga mosalig kaniya. 8 Apan uban sa dili mapiog nga baha iyang hatagan ug katapusan ang Nineve; iyang gukdon ang iyang mg kontra ngadto sa gingharian sa kangitngit. 9 Bisan unsa man ang ilang gilaraw batok sa Ginoo iya kining hatagan ug katapusan; ang kasamok dili kini moabut sa makaduha ka higayon. 10 Sila mangasangit sa mga sampinit ug mangahubog sa ilang mga bino; ut-oton sila sa kalayo sama sa ugang dagami. 11 Gikan kanimo Nineve, mitungha ang usa nga naglaraw ug dautan batok sa Ginoo ug nagplano ug dautang pamaagi.
12 Mao kini ang giingon sa Ginoo; Bisan tuod naa silay kaabag ug daghan sila kaayo; malaglag sila ug mahanaw. Bisan tuod ug gidagmalan ko ikaw o Juda dili ko na ikaw dagmalan. 13 Karon bugtuon ko ang ilang yugo sa inyong mga abaga ug gisi-on ko ang ilang mga gapos pahilayo kaninyo.
14 Ang Ginoo naghatag ug sugo mahitungod kaninyo, Nineve: Dili kamo makabaton ug kaliwatan nga magdala sa inyong pangalan. Gun-obon ko ang mga imahin ug ang mga idolo ninyo diha sa templo sa inyong dios-dios. Andamon ko ang inyong lubnganan kay wala kamoy bili.
15 Tan-awa, didto sa mga kabukiran ang mga tiil nga nagdala ug maayong balita, nga nagmantala sa kalinaw! Sauloga ang inyong kapistahan, Juda, ug tumana ang inyong mga panaad. Dili na mosulong ang mga dautan kaninyo; laglagon na gayud sila sa hingpit.
Ang Pagkalaglag sa Nineve
2 Ang manunulong nagaabante na padulong kanimo Nineve. Guwardyahi ang kota, bantayi ang dalan, andama ang imong kaugalingon, tigoma ang tanan mong kusog! 2 Ang Ginoo mopahiuli sa katahom ni Jacob sama sa katahom sa Israel. Bisan tuod ang maglalag-lag naghimo niini nga walay kapuslanan ug nagguba sa ilang kaparasan.
3 Ang mga taming sa mga kasundalohan mga pula; ug ang mga manggugubat naputos sa dagtong pula. Ang puthaw sa mga karwahe migilak sa adlaw nga sila giandam; ang bangkaw ng gikan sa Juniper giwara-wara na. 4 Ang mga karwahi mihaguros sa mga kadalanan, nagdali sa pagbalik-balik sa plasa. Nahisama sila sa mga nagdilaab nga sulo. Mikilab sila sama sa kilat. 5 Nineve mipatawag sa iyang pinili nga kasundalohan, apan nanga-pandol sila sa ilang agianan, nagdali sila sa paril sa siyudad, ang taming sa panalipod gipahimutang na. 6 Ang pultahan sa kasapaan nalabay sa pag-abli ug ang palasyo nangatumpag. 7 Gimbut-an na nga ang Nineve himoong binihag ug dad-on sa halayo. Ang iyang ulipong babaye miagulo sama sa salampati ug nagapukpok sa iyang dughan. 8 Nineve sama ka sa napundo nga tubig nga nagakahubas. Hunong! Hunong! Sila misinggit apan walay usa nga mibalik.
9 Kawata ang plata! Kawata ang bulawan! Ang tinubdan walay katapusan. Ang kabtangan sa tanang niyang bahandi! 10 Gikuha na ang tanan! Gikawatan, gihukasan! Mga kasing-kasing natunaw, mga tuhod nangalusno, mga lawas nangu-rog, mga panagway nangluspad. 11-12 Asa na ang lungga sa mga liyon ang dapit diin gipakaon nila ang mga gagmay nga liyon. Diin ang mga bayi ug laki nga liyon miadto lakip ang gagmay nga liyon nga walay kahadlukan. Ang liyon mipatay igo sa gagmay niyang liwat ug milouok sa iyang biktima alang sa iyang pares. Gipuno niya ang iyang puloy-anan sa iyang napatay ug ang lungga sa iyang biktima. 13 Ako batok kanimo, nagaingon ang Ginoong Gamhanan. Akong sunogon ang imong karwahi inogn nga aso. Ug ang espada molamoy sa imong gagmay nga mga liyon. Dili ko ikaw binlan ug biktima sa yuta. Ang tingog sa imong mga mensahero dili na gayud mabati.
Alaot ang Nineve
3 Alaot ang siyudad sa dugo, puno sa bakak, puno sa kawat, walay higayon nga walay biktima. 2 Ang liki sa witik, ang kagay sa mga ligid, nagdagan nga mga kabayo ug makakurat nga mga karwahi. 3 Mihasmag nga mga kabalyero, misilaw nga mga espada, nagpangidlap nga mga bangkaw Daghan ang mga angol, nagbuy-od nga mga patayng lawas, lawas nga dili na maihap, katawhan nangapandol sa mga minatay. 4 Tanan tungod sa pagpatuyang sa kaulag, sa buring, nga makadani, kerida sa mubarang. Nagaulipon sa kanasuran ang iyang prostitusyon ug mga tawo sa iyang pangabat.
5 Ako batok kanimo, nagaingon ang Ginoo nga Makagagahum. Akong ipataas ang imong saya sa imong nawong. Ako ipakita sa kanasuran ang imong pagkahubo ug ang mga gingharian sa imong kaulawan. 6 Ako kang labayon ug hugaw, itrato ko ikaw nga talamayon ug talan-awon sa kaulawan. 7 Ang tanan nga makakita kanimo mopahilayo ug moingon; Ang Nineve nalumpag na kinsa man ang magbangutan alang kaniya? Asa man ko mangita ug usa nga mohupay kanimo?
8 Mas maayo pa ba ikaw sa Tebes, nahimutang Nil, uban sa tubig nga nagpalibut kaniya? Ang sapa maoy iyang panalipod, ug ang tubig maoy iyang paril. 9 Kusi ug ang Ehipto mao ang iyang walay Kinutobang kusog; Ang Put ug ang Libya mao ang mga kaanib. 10 Apan gidala siya nga binilanggo, ug mibiya sila nga binihag; ang iyang mga masuso gidugmok nga pino sa matag eskinita. Giripahan ang iyang mga tinamod, ug ang tanan niyang bantugan gipang-kadinahan. 11 Ikaw usab mahimong hubog; motago ikaw ug mangita ug dalangpanan batok sa kaaway. 12 Ang tanan nimong kota mahisama sa kahoyng igera uban sa ilang nahaunang hinog nga mga bunga; kon kini paga-uyogon, nga mangahulog sa baba sa makaon niini. 13 Lantawa ang imong mga tropa sila puros walay kusog. Ang ganghaan sa imong kayutaan bukas alang sa imong mga kaaway; ang kalayo milamoy sa mga rehas sa imong ganghaan.
14 Pagkuhag tubig ug pangandam sa paglikos; lig-ona ang imong depensa! Trabahoa ang kolonon, igiok ang hulmahan, ayoha ang batong tisa. 15 Didto ang kalayo mout-ot nimo; ug ang espada moputol kanimo. Sila molamoy sama sa duot sa mga dulon. Mosanay sama sa mga apan-apan, mosanay sama sa mga dulon.
Midaghan kamo sama sa mga dulon! 16 Imong gipasanay ang gidaghanon sa mga tigpatigayon hangtud nga midaghan sila labaw pa sa mga kabituonan sa kalangitan, apan sama sa mga dulon, huboan nila ang yuta ug molupad sila pahilayo. 17 Ang imong mga gwardiya sama sa dulon, ang imong mga opisyales sama sa panon sa dulon nga nagpahiluna sa mga paril sa mabugnaw nga adlaw apan sa dihang mipakita ang adlaw manglupad sila, ug walay usa ang nasayud hain sila.
18 Hari sa Asiria, ang imong mga magbalantay nangatulog lang; ang imong mga halangdon mihigda sa pagpahulay, ang imong katawhan nagkatibulaag sa kabukiran ng walay usa nga motigom kanila. 19 Walay makatambal kanimo; kay ang imong samad makamatay. Ang tanan nga makadungog sa balita mopakpak sailang mgakamot sa imong pagtumba; kay kinsa man ang wala makabati sa imong walay kinutoban nga kabangis.
Ang Pulong Sa Dios (Cebuano New Testament) Copyright © 1988, 2001 by International Bible Society® Used by Permission. All rights reserved worldwide.