Print Page Options
Previous Prev Day Next DayNext

Bible in 90 Days

An intensive Bible reading plan that walks through the entire Bible in 90 days.
Duration: 88 days
Ang Pulong Sa Dios (APSD-CEB)
Version
Isaias 66:19 - Jeremias 10:13

19 Magpakita akog ilhanan kanila. Ug ang makalingkawas kanila ipadala ko ingon nga mga mensahero ngadto sa kanasoran sa Tarshish, Pul, Lud (kansang katawhan nabantog nga mga mamamana), Tubal, Grecia,[a] ug sa mga isla nga layo, nga wala makadungog sa akong kabantog ug wala makakita sa akong gahom. Imantala nila ang akong gahom ngadto sa mga nasod. 20 Ug dad-on nila pagbalik gikan niining mga nasod ang tanan ninyong mga katagilungsod nga sakay sa mga kabayo, mga mula, mga kamelyo, ug sa mga karwahe ug karomata. Dad-on nila sila sa akong balaan nga bukid, sa Jerusalem isip halad alang kanako. Sama sila sa mga Israelinhon nga nagahalad sa akong templo ug mga halad sa pagpasidungog nga gisulod sa hinlo nga sudlanan. 21 Ug himuon kong mga pari ug mga Levita ang uban kanila. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.”

22 Miingon pa gayod ang Ginoo, “Maingon nga ang bag-ong langit ug ang bag-ong yuta nga akong himuon magapabilin hangtod sa hangtod, ang inyong mga kaliwat magapadayon usab hangtod sa hangtod, ug dili gayod kamo hikalimtan. 23 Sa matag subang sa bag-ong bulan ug sa matag Adlaw nga Igpapahulay mosimba ang tanang mga katawhan kanako. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini. 24 Ug iniggawas nila sa Jerusalem, makita nila ang mga patayng lawas sa mga tawong nagmasinupakon kanako. Ang mga ulod nga mokaon kanila dili mamatay, ug ang kalayo nga mosunog kanila dili mapalong. Ug kangil-aran sila sa tanang katawhan.”

Mao kini ang mga mensahe ni Jeremias nga anak ni Hilkia, nga usa sa mga pari sa Anatot, sa yuta ni Benjamin. Mihatag ang Ginoo ug mensahe kang Jeremias sa ika-13 nga tuig sa paghari ni Josia sa Juda, nga anak ni Amon. Padayon nga naghatag ang Ginoo ug mensahe kang Jeremias sa panahon sa paghari ni Jehoyakim, nga anak ni Josia, hangtod sa ika-11 nga tuig sa paghari ni Zedekia nga anak usab ni Josia. Sa ikalima nga bulan sa maong tuig, gibihag ang katawhan sa Jerusalem.

Ang Pagtawag kang Jeremias

Miingon ang Ginoo kanako, “Sa wala ko pa ikaw pormaha sa tagoangkan sa imong inahan gipili[b] ko na ikaw. Sa wala ka pa matawo, gilain ko na ikaw. Gipili ko ikaw nga mahimong propeta sa mga nasod.”

Mitubag ako, “O Ginoong Dios, dili ako maayong manulti; batan-on pa ako.” Apan miingon ang Ginoo kanako, “Ayaw pag-ingon nga batan-on ka pa. Kinahanglan nga moadto ka bisan asa ko ikaw ipadala, ug isulti mo ang bisan unsa nga ipasulti ko kanimo. Ayaw kahadlok sa mga tawo kay kauban mo ako ug tabangan ko ikaw. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.”

Unya gihikap sa Ginoo ang akong baba ug miingon, “Gibutang ko karon sa imong baba ang akong mga pulong nga imong isulti. 10 Karong adlawa hatagan ko ikaw ug awtoridad sa pagsulti sa mga nasod ug mga gingharian. Sultihi sila nga ang uban kanila malaglag gayod, ug ang uban kanila mobangon ug motindog pag-usab.”

11 Unya miingon ang Ginoo kanako, “Jeremias, unsay nakita mo?” Mitubag ako, “Sanga sa kahoyng almendras.” 12 Miingon ang Ginoo, “Husto ang imong nakita, ug nagkahulogan kana nga nagabantay[c] ako aron pagsiguro nga matuman ang akong pulong.” 13 Nangutana pag-usab ang Ginoo kanako, “Unsa pay nakita mo?” Mitubag ako, “Usa ka kolon nga nagbukal; nagatakilid kini nga nagaatubang sa habagatan.” 14 Unya miingon ang Ginoo, “Adunay katalagman gikan sa amihan nga moabot sa tanang nagapuyo niining yutaa. 15 Pamati! Ipadala ko ang mga sundalo sa mga gingharian sa amihan sa pagsulong sa Jerusalem. Ibutang sa ilang mga hari ang ilang mga trono diha sa mga pultahan sa Jerusalem. Gub-on nila ang mga paril sa Jerusalem ug sulongon ang mga lungsod sa Juda. 16 Silotan ko ang akong katawhan tungod sa ilang pagkadaotan. Gisalikway nila ako ug naghalad silag insenso ngadto sa ubang mga dios. Gisimba nila ang ilang hinimo nga mga dios. 17 Karon, andama ang imong kaugalingon. Lakaw ug isulti kanila ang tanan nga isugo ko kanimo. Ayaw kahadlok kanila. Kay kon mahadlok ka, hadlokon ko pa gayod hinuon ikaw atubangan nila. 18 Pamati! Karong adlawa, lig-onon ko ikaw sama sa usa ka pinarilan nga lungsod o puthaw nga haligi o bronsi nga paril. Walay mga hari, mga opisyal, mga pari, o katawhan sa Juda nga makapildi kanimo. 19 Makiggira sila kanimo, apan dili ka nila mapildi, kay kauban mo ako ug tabangan ko ikaw. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.”

Gisalikway sa Israel ang Ginoo

Miingon ang Ginoo kanako, “Lakaw ug isulti kini ngadto sa mga taga-Jerusalem, ‘Nahinumdoman ko pa ang inyong pagkamatinud-anon sa batan-on pa kamo, ug ang inyong paghigugma kanako nga daw sama sa babayeng bag-ong gikasal. Misunod kamo kanako bisan ngadto sa kamingawan nga walay mga tanom. Gilain ko kamong mga Israelinhon alang kanako. Sama kamo sa unang abot sa ani alang kanako. Gisilotan ko ang mga nagdaog-daog kaninyo, ug nalaglag sila. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.’ ”

Pamatia ninyo ang gisulti sa Ginoo, kamong mga katawhan sa Israel nga kaliwat ni Jacob. Mao kini ang iyang gisulti, “Unsa bay sayop nga nakita sa inyong mga katigulangan kanako nga nagpalayo man gayod sila kanako? Misunod sila sa mga dios-dios nga walay pulos, ug tungod niini nahimo usab silang walay pulos. Wala sila mangita kanako bisan pag akoy nagpagawas kanila gikan sa Ehipto ug naggiya kanila sa kamingawan nga walay mga tanom—sa yuta nga disyerto nga may mga bangag, nga kanunayng may hulaw ug delikado, ug walay nagapuyo ni nagaagi. Gidala ko kamo sa tabunok nga yuta aron makapahimulos sa maayong abot niini. Apan pag-abot ninyo didto, gipasipalahan ninyo ang yuta nga akong gipanag-iyahan, ug gihimo ninyo kining makalilisang. Bisan ang mga pari wala mangita kanako. Ang mga magtutudlo sa balaod wala makaila[d] kanako. Ang mga pangulo nagrebelde kanako. Ang mga propeta nagsulti ug mga mensahe sa ngalan ni Baal, ug nagsunod sa mga dios-dios nga walay pulos. Busa akusahan ko kamo pag-usab, apil ang inyong umaabot nga mga kaliwat. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.

10 “Pangadto kamo sa kasadpan, sa mga isla sa Cyprus, ug pangadto usab kamo sa sidlakan, sa yuta sa Cedar. Susiha ninyo pag-ayo kon may nahitabo bang sama niini: 11 May nasod ba nga nagailis sa ilang mga dios, bisan pag dili kini tinuod nga mga dios? Apan ako nga halangdong Dios giilisdan sa akong katawhan sa mga dios nga walay pulos. 12 Nakurat ang kalangitan sa ilang gihimo; daw sa nangurog kini sa hilabihang kahadlok. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.

13 “Nakahimo ug duha ka sala ang akong katawhan, Gisalikway nila ako, ang tuboran nga nagahatag ug kinabuhi, ug gisimba nila ang ubang mga dios, nga daw pareho lang nga nagkalot silag bangag nga pundohanan ug tubig nga mohubas. 14 Ang Israel wala matawo nga ulipon. Nganong gibihag man siya? 15 Ang iyang mga kaaway daw liyon nga nagangulob ngadto kaniya. Gilaglag nila ang iyang yuta; gipangguba ang iyang mga lungsod, ug nahimo kining awaaw. 16 Dugang niini, gilaglag siya[e] sa mga taga-Memphis ug taga-Tahpanhes.

17 “Kamo ra mismong mga Israelinhon ang nagdala niini nga kalaglagan sa inyong kaugalingon. Kay gisalikway ninyo ako, ang Ginoo nga inyong Dios, sa dihang gigiyahan ko kamo sa dalan. 18 Karon, unsa may inyong nakuha sa inyong pagdangop sa Ehipto ug sa Asiria? Nganong nangadto pa man kamo sa Suba sa Nilo[f] ug sa Suba sa Eufrates? 19 Tungod sa inyong kadaotan ug pagsalikway kanako, badlongon ug silotan ko kamo. Karon, hunahunaa ninyo pag-ayo kon unsa kadaotan ug kapait alang kaninyo ang pagsalikway ug dili pagtahod sa Ginoo nga inyong Dios. Ako, ang Ginoo nga Makagagahom, ang nagaingon niini.

20 “Kaniadto, sa giulipon pa kamo, daw gibutangan kamog yugo ug gikadenahan. Apan sa dihang giluwas ko kamo, nagdumili kamo sa pag-alagad kanako. Misimba hinuon kamo sa mga dios-dios didto sa matag taas nga mga bungtod ug sa ilalom sa matag labong nga kahoy, nga daw mga babayeng nagbaligya sa ilang dungog. 21 Sama kamo sa usa ka maayong klase sa ubas nga akong gitanom. Apan nganong nahimo man kamong daw usa ka ihalas nga ubas nga mamungag dunot ug walay pulos? 22 Bisan maligo ug manabon pa kamog maayo makita ko gihapon ang lama sa inyong sala. Ako, ang Ginoong Dios, ang nagaingon niini.

23 “Nganong moingon man kamo nga wala kamo mahugawi ug wala kamo magsimba sa mga imahen ni Baal? Tan-awa kon unsa nga mga pagpakasala ang gihimo ninyo didto sa kapatagan sa Hinnom. Hunahunaa ang sala nga inyong nahimo. Sama kamo sa usa ka dumalagang kamelyo nga dili mahimutang sa panahon sa pagpanguwag. 24 Sama usab kamo sa usa ka bayeng asno nga naanad sa kamingawan. Kon moabot ang panahon sa pagpanguwag, magpanimhot kini sa hangin ug walay makapugong niini sa pagpangitag laki. Dili na mahago sa pagpangita kaniya ang laking asno. Sayon siyang pangitaon sa panahon sa iyang pagpanguwag.

25 Mga Israelinhon, nagakahilis na ang inyong mga sandalyas, ug nagmala na ang inyong mga tutunlan sa pagsunod-sunod sa ubang mga dios. Apan nagaingon gihapon kamo, ‘Dili mahimong motalikod kami sa ubang mga dios. Gihigugma namo sila ug mosunod kami kanila.’

26 “Maingon nga maulawan ang kawatan kon kini madakpan, maulawan usab kamong mga katawhan sa Israel. Oo, maulawan kamo ug ang inyong mga hari, mga opisyal, mga pari ug mga propeta. 27 Miingon kamo nga ang kahoy inyong amahan ug ang bato inyong inahan. Mitalikod kamo kanako, apan kon anaa kamo sa kalisod mangayo kamog tabang kanako. 28 Hain na ang mga dios nga inyong gihimo alang sa inyong kaugalingon? Paduola sila kon tinuod nga maluwas nila kamo sa inyong kalisod. Pagkadaghan sa inyong mga dios, sama kadaghan sa mga lungsod sa Juda. 29 Nganong moreklamo man kamo batok kanako? Dili ba kamo man ang nagrebelde kanako? 30 Gisilotan ko ang inyong mga anak, apan wala gihapon sila nagabag-o. Dili sila magpadisiplina. Kamo mismo ang mipatay sa inyong mga propeta, daw sama kamo sa gutom nga liyon nga mipatay sa iyang biktima.

31 “Kamong mga katawhan niini nga henerasyon, paminawa kining akong isulti. Sama ba ako sa usa ka disyerto alang kaninyong mga Israelinhon, o kaha sa usa ka dapit nga labihan kangitngit? Nganong moingon man kamo, ‘Gawasnon kaming mohimo sa among gusto. Dili na kami moduol sa Dios.’

32 “Malimtan ba sa usa ka putli nga babaye ang iyang alahas o ang iyang bisti nga pangkasal? Apan kamong akong katawhan, nalimot kanako sulod na sa dugayng panahon. 33 Maayo gayod kamong mangita ug hinigugma nga mga dios-dios. Bisan ang mga babayeng nagbaligya sa ilang dungog makakat-on pa gikan kaninyo. 34 Anaa sa inyong mga bisti ang mantsa sa dugo sa mga inosente ug kabos. Gipamatay ninyo sila bisan ug wala ninyo sila masakpi nga misulod sa inyong balay sa pagpangawat. Apan bisan pa niining tanan ninyong gihimo, 35 moingon pa gihapon kamo, ‘Wala kamiy nahimong sala. Busa dili masuko ang Ginoo kanamo.’ Apan silotan ko kamo tungod sa inyong pag-ingon nga wala kamoy sala.

36 “Sayon-sayonon ra ninyo ang pag-usab sa inyong hunahuna ug pag-ilis-ilis ug mga kaabin nga mga nasod. Apan pakaulawan kamo pag-ayo sa Ehipto nga inyong gikaabin sama sa pagpakaulaw nga gihimo kaninyo sa Asiria. 37 Mobiya kamo sa Ehipto nga nakatabon ang inyong mga kamot sa inyong nawong timaan sa inyong kaulaw. Kay gisalikway ko ang mga nasod nga inyong gisaligan. Dili gayod kamo matabangan niini nga mga nasod.”

“Kon bulagan sa bana ang iyang asawa ug magminyo ang asawa pag-usab, kinahanglan dili na siya bawion sa iyang bana, kay makapahugaw gayod kini sa tibuok ninyong yuta. Apan kamong mga Israelinhon nagkinabuhi nga sama sa babayeng nagbaligya sa iyang dungog. Daghan kamog mga hinigugma nga mga dios-dios. Apan luyo niining tanan, ginatawag ko gihapon kamo nga mobalik kamo kanako? Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.

“Tan-awa ang taas nga mga dapit. Aduna pa ba didtoy dapit diin wala ninyo mahugawi? Gihugawan ninyo ang yuta tungod sa inyong pagsimba sa mga dios-dios ug sa inyong pagkadaotan. Sama kamo sa usa ka babayeng nagbaligya sa iyang dungog, nga naglingkod daplin sa dalan aron sa paghulat ug lalaki. Sama usab kamo sa tulisan[g] nga nagaatang sa iyang mabiktima. Mao kana ang hinungdan nga wala mag-ulan sa panahon sa ting-ulan. Apan bisan pa niana, gahi gihapon kamog ulo. Sama sa babayeng nagbaligya sa iyang dungog, wala gayod kamoy ulaw. Unya karon moingon kamo kanako, ‘Amahan ko, kauban[h] ko ikaw sukad pa sa akong pagkabata. Kanunay ka na lang bang masuko kanako? Magpadayon ba ang imong kasuko hangtod sa kahangtoran?’ Mao kini kanunay ang inyong gisulti, apan ginahimo gihapon ninyo ang tanang kadaotan nga gusto ninyong himuon.”

Gisunod sa Juda ang Israel

Sa panahon sa paghari ni Josia, miingon ang Ginoo kanako, “Nakita mo ba ang gihimo sa maluibon nga Israel? Misimba siya sa mga dios-dios ibabaw sa matag taas nga bukid ug ilalom sa matag labong nga kahoy. Nahisama siya sa usa ka babayeng nagbaligya sa iyang dungog. Abi nakog mobalik na siya kanako human niya mahimo kining tanan, apan wala siya mobalik. Ug nakita kini sa iyang maluibon nga igsoon nga mao ang Juda. Gibulagan ko ang Israel ug gipapahawa tungod sa iyang pagpanapaw.[i] Apan bisan pa niini, wala mahadlok ang iyang maluibon nga igsoon nga mao ang Juda nga nanapaw usab. Ug tungod kay wala ra may bale kaniya ang pagpanapaw, gihugawan niya ang yuta pinaagi sa pagsimba sa mga dios-dios nga bato ug kahoy. 10 Bisan pa niining tanan, wala gayod mobalik kanako sa kinasingkasing ang maluibon nga Juda. Nagpakaaron-ingnon lang kini nga mibalik kanako. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.”

11 Unya miingon ang Ginoo kanako, “Bisan ug dili matinud-anon ang Israel kanako, mas maayo pa sila kaysa maluibon nga Juda. 12 Karon, lakaw ug isulti kini nga mensahe ngadto sa Israel,[j] Ako, ang Ginoo, nagaingon: Balik kanako, maluibon nga Israel, kay maloloy-on ako. Dili na ako masuko kanimo hangtod sa kahangtoran. 13 Angkona lang ang imong sala. Angkona nga nagrebelde ka kanako, ang Ginoo nga imong Dios, ug misimba ka sa mga dios-dios ilalom sa matag labong nga kahoy, ug wala ka motuman kanako. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.”

14 Miingon pa ang Ginoo, “Balik kamo, masupilon ko nga mga anak, kay akoa kamo.[k] Magkuha akog usa o duha kaninyo gikan sa kada lungsod o tribo ug dad-on ko kamo sa Israel.[l] 15 Unya hatagan ko kamog mga pangulong masinugtanon kanako. Mangulo sila kaninyo nga may kaalam ug panabot. 16 Inig-abot sa panahon nga modaghan na kamo pag-ayo niana nga yuta, dili na ninyo hisgotan pa ang sudlanan sa Kasabotan. Dili na ninyo kini handomon o hinumdoman pa, ug dili na kamo maghimo ug laing sudlanan sa Kasabotan. 17 Nianang higayona, pagatawgon ninyo ang Jerusalem nga, ‘Trono sa Ginoo.’ Ug ang tanang nasod magatigom sa Jerusalem sa pagpasidungog sa ngalan sa Ginoo. Dili na sila magbuhat sumala sa sugo sa ilang gahi ug daotan nga kasingkasing. 18 Nianang higayona, ang katawhan sa Juda ug sa Israel nga gikan sa pagkabihag sa amihan mag-uban sa pagbalik ngadto sa yuta nga gihatag ko sa ilang mga katigulangan ingon nga ilang panulondon. 19 Miingon ako sa akong kaugalingon, ‘Malipay gayod ako nga moila kaninyo nga akong mga anak, ug hatagan ko kamog maayong yuta, ang labing maanindot nga panulondon sa tibuok kalibotan.’ Abi kog tawgon ninyo akog ‘Amahan,’ ug dili na kamo mobiya kanako. 20 Apan sama kamo sa usa ka maluibon nga asawa nga mibiya sa iyang bana. Nagluib kamo kanako, o katawhan sa Israel. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.

21 “Madungog ang kasaba ibabaw sa taas nga mga dapit. Nagtiyabaw ug nagpakilooy ang katawhan sa Israel tungod sa daotan nila nga binuhatan, ug tungod kay gikalimtan nila ako, ang Ginoo nga ilang Dios. 22 Kamong maluibon nga katawhan, balik kamo kanako kay tul-iron ko ang inyong pagkamaluibon.”

Mitubag sila, “Oo, moduol kami kanimo kay ikaw ang Ginoo nga among Dios. 23 Tinuod gayod nga dakong sayop ang among pagsimba sa mga dios-dios didto sa mga bungtod ug mga bukid. Kanimo lamang gayod ang kaluwasan sa Israel, O Ginoo nga among Dios. 24 Gikan pa sa among pagkabata, gihurot sa makauulaw nga mga dios-dios ang bunga sa hinagoan sa among mga katigulangan—ang ilang mga kahayopan ug mga kabataan. 25 Angay kaming motago sa kaulaw kay kami ug ang among mga katigulangan nakasala batok kanimo, O Ginoo nga among Dios. Sukad sa among pagkabata hangtod karon wala kami motuman kanimo.”

Miingon ang Ginoo, “O Israel, kon gusto mo gayod nga mobalik, balik na kanako. Kon isalikway mo ang imong mangil-ad nga mga dios-dios ug dili ka na mobiya kanako, ug kon manumpa ka sa ako lang gayod nga ngalan ug magkinabuhi nga kasaligan, husto ug matarong, mahimo ikaw nga panalangin ngadto sa mga nasod, ug ila akong pasidunggan.”

Mao kini ang gisulti sa Ginoo ngadto sa mga katawhan sa Juda ug sa Jerusalem, “Maingon nga ginadaro ang bantok nga yuta, bag-oha usab ninyo ang inyong gahi nga mga kasingkasing. Ayaw isabwag ang inyong maayong binhi sa sampinitan. Hinloi ninyo ang inyong mga kasingkasing atubangan sa Ginoo, kamong mga katawhan sa Juda ug sa Jerusalem, kay kon dili, matagamtaman ninyo ang akong kasuko nga sama sa kalayo nga wala gayoy makapalong. Mahitabo kini tungod sa kadaotan nga inyong gihimo.

Ang Silot nga Modangat sa Juda

“Ingna ang Juda ug Jerusalem: ‘Patingoga ang budyong sa tibuok yuta. Isinggit ug kusog nga magtapok sila ug managan ngadto sa pinarilan nga mga lungsod. Ipataas ang bandera sa pagpahibalo sa katawhan nga mangadto sila sa Jerusalem. Lihok na ug panago kamo dayon, kay magpadala akog dakong katalagman gikan sa amihan.’ ”

Daw sa liyon nga migula sa iyang tagoanan ang tiglaglag sa mga nasod. Mibiya na siya sa iyang dapit sa paglaglag sa inyong yuta. Ang inyong mga lungsod panggub-on hangtod dili na kini kapuy-an. Busa pagbisti kamog sako sa pagpakita sa inyong pagsubo. Pagminatay kamog hilak kay anaa pa gihapon ang hilabihan nga kasuko sa Ginoo kanato. Miingon ang Ginoo, “Nianang adlawa, ang hari ug ang iyang mga opisyal mawad-an ug kaisog, ug ang mga pari ug mga propeta makurat.” 10 Unya miingon ako, “O Ginoong Dios, gilimbongan mo gayod ang mga tawo tungod kay misaad ka nga moabot ang kalinaw sa Jerusalem. Apan diay ang espada andam na sa pagpatay kanila.”

11 Moabot ang higayon nga moingon ang Ginoo sa katawhan sa Jerusalem, “Mohuyop ang init nga hangin gikan sa taas nga mga dapit sa kamingawan paingon sa akong katawhan. Apan dili kini hangin nga mopalid sa tahop sa ilang trigo. 12 Labihan kini kakusog nga hangin nga magagikan kanako. Ipadayag ko karon kanila ang akong silot.”

13 Tan-awa! Ang atong kaaway nagapadulong nga daw sa mga panganod. Ang iyang mga karwahe daw buhawi, ug ang iyang mga kabayo tulin pa sa mga agila. Alaot kita! Malaglag gayod kita.

14 “Mga taga-Jerusalem, hinloi sa kadaotan ang inyong kasingkasing aron maluwas kamo. Hangtod kanus-a magpabilin ang pagkadaotan sa inyong hunahuna? 15 Ang inyong kalaglagan gipamalita na sa mga mensahero gikan sa Dan ug sa mga kabungtoran sa Efraim. 16 Gisugo sila nga pasidan-an ang mga nasod ug ang Jerusalem nga adunay mosulong nga mga sundalo gikan sa layong dapit. Gapanghagit sila ug away batok sa mga lungsod sa Juda. 17 Gipalibotan nila ang Jerusalem nga daw mga tawong nagabantay ug uma, tungod kay nagrebelde ang Jerusalem kanako. 18 Ang inyo mismong mga gawi ug binuhatan maoy naghatod kaninyo niini. Mao kini ang inyong silot. Pait kini kaayo, ug midulot kini sa inyong kasingkasing!”

Naghilak si Jeremias alang sa Iyang Katagilungsod

19 Dili ko na maagwanta ang akong kaguol. Labihan gayod ang akong pag-agulo. Gikumot ang kasingkasing ug dili ako mahimutang. Kay nadungog ko ang tingog sa budyong ug ang singgit sa pakiggubat. 20 Nagasunod-sunod ang mga katalagman. Nalukop sa kadaot ang tibuok nasod. Bisan ang akong mga tolda kalit lang nga naguba, ug ang mga kurtina niini nangagisi. 21 Hangtod kanus-a ko pa padayon nga makita ang bandera sa pagpakiggira ug madungog ang tingog sa budyong?

22 Miingon ang Ginoo, “Buang-buang ang akong katawhan. Wala sila makaila kanako. Sama sila sa mga batang walay panabot. Hanas silang mohimo ug daotan; dili sila mahibalong mobuhat ug maayo.”

Ang Panan-awon ni Jeremias bahin sa Umaabot nga Kalaglagan

23 Nakita ko ang kalibotan. Hawan kini ug walay porma. Nakita ko usab ang kalangitan ug wala kini kahayag. 24 Nakita ko ang mga bukid ug mga bungtod ug nangatay-og kini. 25 Nakita ko usab nga wala nay mga tawo, ug ang tanang langgam nanglupad na. 26 Nakita ko nga ang tabunok nga yuta nahimong disyerto. Ang tanang lungsod nalaglag tungod sa labihan nga kasuko sa Ginoo. 27 Mao kini ang giingon sa Ginoo, “Ang tibuok kayutaan mangaguba, apan dili ko kini laglagon sa hingpit. 28 Ang kalibotan magsubo ug ang kalangitan mongitngit, kay nasulti ko na ang silot, ug dili ko na kini bakwion pa. Nakahukom na ako ug dili na mausab ang akong hunahuna.”

29 Sa pagkadungog nila sa kabanha sa nagpadulong nga mga tigkabayo ug mga tigpana, nangikyas sa kahadlok ang mga lumulupyo sa matag lungsod. Ang uban nanagan ngadto sa kakahoyan, ug ang uban nanaka sa mga kabatoan. Gipamiyaan ang tanang lungsod ug wala nay namuyo niini. 30 Unsay gibuhat mo, Jerusalem, nga laglagonon? Nganong nagasul-ob ka pa ug nindot nga bisti ug alahas? Nganong nangarte ka sa imong mga mata? Ang imong pagpatahom wala nay pulos. Ang imong mga hinigugma[m] misalikway na kanimo ug gusto ka na nilang patyon.

31 Nakadungog akog tiyabaw ug agulo, sama sa usa ka babayeng nanganak nga primerisa. Tiyabaw kini sa mga lumulupyo sa Jerusalem[n] nga daw makabsan sa ginhawa. Giisa nila ang ilang mga kamot ug nagkanayon, “Pagkamakalulooy namo; daw mawad-an na kamig panimuot. Kay miabot na ang mopatay kanamo.”

Ang mga Sala sa Jerusalem

Miingon ang Ginoo, “Mga lumulupyo sa Jerusalem, pangadto kamo sa mga kadalanan! Tan-awa ang mga plasa! Kon may makita kamong bisan usa lang ka tawong matarong ug kasaligan, pasayloon ko ang inyong siyudad. Bisan ug manumpa kamo sa akong ngalan, gabakak lang gihapon kamo.”

Unya miingon ako, “O Ginoo, dili ba nga nangita ka ug tawong kasaligan? Gisakit mo ang imong katawhan, apan wala sila masakiti niini. Gisilotan mo sila, apan dili sila gustong magpadisiplina. Gahi na kaayo silag ulo, ug nagdumili sila sa paghinulsol.”

“Gipakaingon kog kulang lang silag kinaadman, apan mga buang-buang diay sila. Kay wala sila masayod sa pamaagi sa Ginoo nga ilang Dios nga gipatuman kanila. Busa moadto ako sa ilang mga pangulo aron sa pagpakigsulti kanila. Sigurado gayod nga nasayod sila sa mga pamaagi sa Ginoo nga ilang Dios nga gipatuman kanila.” Apan bisan ang mga pangulo mismo nagsalikway diay usab sa pamalaod sa Dios.[o] Busa sulongon sila sa ilang mga kaaway nga daw liyon nga gikan sa kalasangan o daw bangis nga iro[p] nga gikan sa disyerto o daw mananap nga leopardo nga mag-atang duol sa ilang mga lungsod ug mokunis-kunis ni bisan kinsa nga mogawas. Mahitabo kini kanila kay nanobra na ang ilang pagkamasinupakon sa Dios, ug makadaghan na sila nga mitalikod kaniya.

Miingon ang Ginoo, “Nganong pasayloon ko man kamo? Bisan ang inyong mga kabataan nagsalikway kanako ug nanumpa sa ngalan sa mga dios nga dili tinuod. Gihatag ko ang tanan nilang mga kinahanglanon apan daw babayeng mananapaw sila nga miluib kanako. Nagpanon pa sila didto sa mga balay sa mga babayeng nagbaligya sa ilang dungog. Sama sila sa mga inatiman nga laking kabayo nga labihan ka higal. Matag usa kanila nangibog sa asawa sa uban. Dili ko ba sila angayng silotan tungod niini? Dili ko ba angayng balosan ang nasod nga sama niini? Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.

10 Kamong mga kaaway sa mga Israelinhon, daota ninyo ang ilang ubasan, apan ayaw lang daota sa hingpit. Pamutla ang mga sanga niini, kay kining mga tawhana dili na ako. 11 Ang katawhan sa Israel ug sa Juda dili na gayod matinud-anon kanako. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini. 12 Wala sila magsulti sa tinuod mahitungod kanako. Miingon sila, ‘Dili kita unsaon sa Ginoo! Walay katalagman nga moabot kanato; walay gira o kagutom.’ 13 Ang mga propeta walay pulos ug ang ilang mga mensahe wala maggikan sa Dios. Hinaut pa nga mahitabo kanila ang mga kalaglagan nga ilang gipangtagna.”

14 Busa mao kini ang giingon sa Ginoong Dios nga Makagagahom kanako, “Tungod kay mao man kini ang gisulti niining mga tawhana, hatagan ko ikaw ug mensahe nga sama sa kalayo ug himuon ko silang daw kahoy nga lamyon niini.”

15 Miingon ang Ginoo, “Mga katawhan sa Israel, magpadala akog mga tawo gikan sa layo nga nasod sa pagsulong kaninyo. Kini usa ka karaan na kaayo nga nasod, nga ang ilang sinultihan dili ninyo masabtan. 16 Ang ilang mga armas makamatay, ug silang tanan isog nga mga sundalo. 17 Hutdon nila ang inyong mga abot, mga pagkaon, ug ang mga bunga sa inyong ubas ug igera. Pamatyon nila ang inyong mga kahayopan ug kabataan. Panggub-on nila ang inyong pinarilan nga mga lungsod nga inyong gisaligan nga makadepensa kaninyo. 18 Apan bisan pa niadtong mga adlawa, dili ko kamo laglagon sa hingpit. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini. 19 Ug kon mangutana ang mga tawo, ‘Nganong gibuhat man kining tanan sa Ginoo nga atong Dios kanato?’ Ingna sila, ‘Kay gisalikway ninyo ang Ginoo ug nagaalagad kamo sa ubang mga dios diha mismo sa inyong kaugalingong yuta. Busa karon mag-alagad kamo sa mga langyaw, sa yuta nga dili inyo.’

20 “Ipahibalo kini sa mga katawhan sa Israel[q] ug sa Juda: 21 Patalinghogi ninyo kini, kamong mga buang-buang ug walay buot nga mga katawhan. Aduna kamoy mga mata, apan dili makakita, adunay mga dalunggan, apan dili makadungog. 22 Ako, ang Ginoo, nagaingon: Wala ba kamo mahadlok kanako? Nganong wala kamo magkurog sa akong atubangan? Ako ang naghimo sa baybayon nga utlanan sa dagat. Kini permanente nga utlanan ug dili malapas. Hampakon kini sa mga balod apan dili kini makalapas niini. 23 Apan gahig ulo ug mga rebelde kining mga tawhana. Mitalikod sila ug mipalayo kanako. 24 Dili kinasingkasing ang ilang pag-ingon, ‘Tahoron nato ang Ginoo nga atong Dios nga nagahatag ug ulan sa hustong panahon, ug nagahatag kanatog maayong abot sa panahon sa ting-ani.’ 25 Ang inyong pagkadaotan maoy nagpahilayo niining mga kaayohan gikan kaninyo. Ang inyong mga sala maoy nakapugong nga madawat ninyo kini nga mga pagpanalangin.

26 “May daotang mga tawo diha sa akong katawhan nga nagaatang sa ilang mabiktima, nga daw sama sa tawong nagapanglit-ag ug langgam. Nagbutang silag lit-ag alang sa ubang mga tawo. 27 Sama sa hawla nga puno sa mga langgam, ang balay niining mga tawhana puno sa bahandi gikan sa ilang pagpanunto. Nadato sila ug nahimong gamhanan niining paagiha. 28 Nanambok sila ug nabaskog ang ilang mga lawas. Walay kinutoban ang ilang mga daotang binuhatan. Wala nila hatagig hustisya ang mga ilo, ug wala nila dapigi ang katungod sa mga kabos. 29 Ako, ang Ginoo, nagaingon: Dili ba angay ko silang silotan tungod niini? Dili ba angay kong panimaslan ang nasod nga sama niini? 30 Makahahadlok ug makalilisang ang mga butang nga nahitabo niini nga yuta. 31 Ang mga propeta nagapanagna ug bakak. Ang mga pari nagadumala sumala sa ilang kaugalingon nga katungod. Ug nakaangay niini ang akong katawhan. Apan unsay ilang buhaton inig-abot sa kataposang panahon?”

Gisulong ang Jerusalem sa Iyang mga Kaaway

“Palayo kamo ug panago mga kaliwat ni Benjamin! Biya kamo sa Jerusalem! Patingoga ang budyong sa Tekoa ug paghatag ug senyas didto sa Bet Hakkeram. Kay moabot ang grabing kadaot gikan sa amihan. Gub-on ko ang maanindot nga siyudad sa Jerusalem.[r] Libotan kini sa ilang mga sundalo.[s] Magpatindog sila sa ilang mga tolda libot niini, ug magkampo sila[t] sa bisan asang bahin nga ilang magustohan. Moingon ang mga komander, ‘Pangandam kamo sa pagsulong sa Jerusalem. Sulongon nato sila sa udto.’ Apan sa dihang hapon na, moingon ang mga komander, ‘Hala! Gasalop na man ang adlaw ug hapit nang mongitngit. Karon na lang kitang gabii mosulong ug gub-on nato ang lig-ong mga bahin niining siyudara.’ ”

Mao kini ang giingon sa Ginoo nga Makagagahom, “Pagputol kamog mga kahoy nga gamiton sa pagguba sa mga paril sa Jerusalem, ug pagtapok kamog yuta sa kilid sa paril aron makatkat ninyo kini. Kinahanglan nang silotan kining siyudara, kay midagsang na niining dapita ang pagpangdaog-daog. Sama sa usa ka tuboran nga padayon ang pagdagayday sa tubig, padayon usab ang iyang paghimog daotan. Madungog kanunay dinhi niini nga siyudad ang pagpasakit ug pagpanglaglag. Ang balatian ug mga samad niini maoy kanunay kong makita. Pasidaan kini kanimo, Jerusalem! Kon dili ka pa mamati, motalikod gayod ako kanimo ug himuon kong awaaw ang imong yuta aron wala nay magpuyo pa niini.”

Mao pa gayod kini ang giingon sa Ginoo nga Makagagahom, “Ang mahibiling buhi sa Israel ipatilok ko pag-ayo sa mga kaaway, sama sa pagtilok sa mga tigpamupo ug ubas sa nahibiling mga bunga diha sa mga sanga.”

10 Mitubag ako, “Apan kinsa may akong pasidan-an? Kinsa may maminaw kanako? Gitabonan nila ang ilang mga dalunggan aron dili sila makadungog. Ngil-ad alang kanila ang pulong sa Ginoo, busa dili sila gusto nga maminaw niini. 11 Gibati ko usab ang labihan nga kasuko sama sa kasuko sa Ginoo, ug dili ko gayod kini mapugngan.”

Miingon ang Ginoo, “Ipatagamtam ko ang akong kasuko sa mga kabataan nga nagadula sa dalan, sa mga batan-ong lalaki nga nagatigom, sa mga bana ug mga asawa, ug sa mga tigulang. 12 Ang ilang mga balay ihatag ngadto sa uban, lakip na ang ilang mga uma ug mga asawa. Mahitabo kini kon ako nang silotan ang mga katawhan nga nagapuyo niini nga yuta. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.

13 “Gikan sa labing ubos hangtod sa labing dungganon, nanikas sila aron makakuwarta. Bisan mga propeta ug mga pari nagpangilad usab. 14 Gipakawalay-bili nila ang samad sa akong mga katawhan, bisan grabe na kini. Nagaingon sila nga maayo ang tanan bisan ang tinuod dili kini maayo. 15 Naulaw ba sila sa ilang daotang mga binuhatan? Wala, kay wala na silay ulaw! Dili man lang gani sila mahilaw. Busa mangamatay sila sama sa uban. Malaglag sila sa panahon nga silotan ko na sila. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.”

16 Mao pa gayod kini ang giingon sa Ginoo, “Tindog kamo diha sa gisang-an sa mga dalan ug pagpakisusi pag-ayo. Pangutana kamo kon hain ang karaan ug maayo nga dalan, ug didto kamo agi. Kon buhaton ninyo kini, maangkon ninyo ang kalinaw. Apan miingon kamo, ‘Dili kami moagi diha!’ 17 Nagpili akog tigbantay sa pagsulti kaninyo, ‘Patalinghogi ninyo ang tingog sa budyong ingon nga pagpasidaan kaninyo.’ Apan miingon kamo, ‘Dili kami mamati.’

18 “Busa pamati kamong mga kanasoran. Saksihi ninyo kon unsay mahitabo sa akong katawhan. 19 Pamati, O kalibotan! Magpadala akog kalaglagan niini nga mga tawo ingon nga silot sa ilang daotang mga plano. Kay wala nila hatagig pagtagad ang akong mga pulong ug gisalikway nila ang akong kasugoan. 20 Walay bili kanako ang gihalad nila nga insenso nga gikan pa sa Sheba, o ang mga pahumot nga gikan pa sa layong dapit. Dili ko dawaton ang ilang mga halad nga sinunog. Ang ilang mga halad dili makapalipay kanako. 21 Busa ako, ang Ginoo, nagaingon nga magbutang ako ug kapandolanan niining mga tawhana. Tungod niini, malaglag ang mga amahan ug mga anak nga lalaki, apil ang managhigala ug managsilingan.”

22 Midugang pa gayod ang Ginoo sa pag-ingon, “Tan-awa, may mga sundalong nagpadulong gikan sa yuta sa amihan, usa ka gamhanan nga nasod gikan sa layong dapit nga andam na sa pagsulong. 23 Armado sila sa mga pana ug bangkaw. Bangis sila ug walay kalooy. Nagasakay sila sa ilang mga kabayo, ug ang ilang kabanha sama sa dahunog sa makusog nga balod. Moabot sila aron sa pagsulong kaninyo, O mga taga-Jerusalem.[u]

24 Daghan ang among nadungog nga balita mahitungod kanila, ug namuypoy ang among mga bukton sa kahadlok. Sama sa babayeng nagabati, nagaantos kami sa kaguol ug kasakit. 25 Ayaw kamo pag-adto sa mga uma o paglakaw sa mga dalan, kay adunay mga kaaway nga andam nga mopatay. Anaa ang kakuyaw sa palibot. 26 O mga katagilungsod ko, pagbisti kamog sako ug ligid sa abo sa pagpakita sa inyong pagsubo. Pagbangotan kamo nga daw namatyan kamog bugtong anak nga lalaki. Kay sa kalit lang mosulong kanato ang kaaway.

27 Miingon ang Ginoo kanako, “Gihimo ko ikaw nga sama sa tigsulay sa metal aron masulayan mo ang kinaiya sa akong katawhan. 28 Tanan sila mga masinupakon ug mga gahig ulo, sama kagahi sa bronsi ug puthaw. Wala silay laing gihimo kondili ang pagbutang-butang ug pagtunto sa uban. 29 Painiton pag-ayo ang hurnohan aron mapuro ang pilak. Apan walay kapuslanan ang pagpaputli sa akong katawhan kay ang mga daotan wala gihapon mawagtang. 30 Pagatawgon sila nga, ‘Sinalikway nga Pilak’ kay gisalikway ko na sila.”

Nagwali si Jeremias

Miingon pa gayod ang Ginoo kang Jeremias: “Tindog sa pultahan sa akong templo ug isulti kini nga mensahe: ‘Paminaw kamo nga katawhan sa Juda nga nagasulod dinhi sa pagsimba sa Ginoo. Mao kini ang gisulti sa Ginoo nga Makagagahom, ang Dios sa Israel: Usba na ninyo ang inyong mga gawi ug binuhatan, aron padayon ko kamong papuy-on niining dapita. Ayaw kamo pagtuo sa pagpanglingla sa mga tawong nagsigeg ingon nga dili kamo maunsa tungod kay ania kanato ang templo sa Ginoo.

“ ‘Usba na gayod ninyo ang inyong mga gawi ug binuhatan. Hatagi ninyog makiangayon nga pagtagad ang matag usa, ug ayaw na ninyo daog-daoga ang mga ilo, mga biyuda, ug ang mga langyaw nga nagapuyo uban kaninyo. Undangi na ninyo ang pagpamatay sa mga inosenteng tawo, ug ayaw na kamo pagsimba sa ubang mga dios nga makadaot lang kaninyo. Kon buhaton ninyo kini, padayon ko kamong papuy-on niining yuta nga gihatag ko sa inyong mga katigulangan hangtod sa hangtod.

“ ‘Apan tan-awa kon unsay inyong gihimo! Nagasalig kamo sa bakak nga mga pulong nga dili makatabang kaninyo. Mangawat kamo, mopatay, manapaw, manumpa ug bakak, mosunog ug insenso kang Baal, ug mosimba sa ubang mga dios nga wala gani ninyo mailhi. 10 Unya, moduol kamo ug mobarog sa akong presensya dinhi niini nga templo diin ginapasidunggan ang akong ngalan, ug moingon kamo, “Dili kita maunsa.” Nagahunahuna ba kamo nga dili kamo maunsa sa padayon ninyo nga paghimo sa tanang mangil-ad nga mga butang? 11 Nagahunahuna ba kamo nga kining templo diin ginapasidunggan ang akong ngalan tagoanan sa mga tulisan? Nakita ko ang tanang ginahimo diha. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.

12 “ ‘Pangadto kamo sa Shiloh, ang unang dapit diin gipasidunggan ang akong ngalan, ug tan-awa ninyo kon unsay akong gihimo niadto nga dapit tungod sa kadaotan sa akong katawhan nga mga Israelinhon. 13 Samtang ginahimo ninyo kining daotang mga buhat, gibalik-balik ko ang pagpasidaan kaninyo, apan wala kamo maminaw. Gitawag ko kamo, apan wala kamo motubag. 14 Busa ang gihimo ko sa Shiloh himuon ko usab sa templo diin ginapasidunggan ang akong ngalan, ang templo nga inyong gisaligan, nga gihatag ko kaninyo ug sa inyong mga katigulangan. 15 Abugon ko kamo gikan sa akong presensya sama sa gihimo ko sa inyong mga paryente, ang katawhan sa Israel.[v]

16 “Busa ikaw, Jeremias, ayaw pag-ampo alang niining mga tawhana. Ayaw gayod pagpakilooy ug paghangyo kanako alang kanila, kay dili ko ikaw paminawon. 17 Wala mo ba makita ang ilang gipanghimo diha sa mga lungsod sa Juda ug sa mga kadalanan sa Jerusalem? 18 Ang mga kabataan nagapangahoy, ang mga amahan nagahaling sa kalayo, ug ang mga babaye nagamasa ug harina, aron maghimog pan alang sa Rayna sa Langit.[w] Nagahalad usab silag ilimnon ngadto sa ubang mga dios sa pagpalagot kanako. 19 Apan ako bay madaot? Dili! Sila mismo ang madaot ug maulawan niini. 20 Busa ako, ang Ginoong Dios nagaingon: Ipatagamtam ko ang labihan kong kasuko niining dapita—sa mga tawo, sa mga kahayopan, sa mga kahoy, ug sa mga abot sa yuta. Ang akong kasuko sama sa kalayo nga dili mapalong.”

21 Nagpadayon sa pagsulti ang Ginoo nga Makagagahom, ang Dios sa Israel, “Kuhaa ninyo ang inyong mga halad nga sinunog uban sa lain pa ninyong mga halad, ug kan-a nalang ninyo ang karne niini. 22 Sa dihang gipagawas ko ang inyong mga katigulangan gikan sa Ehipto dili lang ang paghalad ug mga halad nga sinunog ug uban pang halad ang akong gisugo kanila, 23 gihatag ko usab kanila kining maong sugo: ‘Tumana ninyo ako, ug ako mahimong inyong Dios ug kamo mahimong akong katawhan. Pagkinabuhi kamo sumala sa mga pamaagi nga gisugo ko kaninyo aron mamaayo ang inyong kahimtang!’

24 “Apan wala sila mamati o motuman sa akong gisulti. Gisunod hinuon nila ang gahi ug daotan nilang kasingkasing. Imbes nga moduol sila kanako, nagpahilayo pa hinuon sila. 25 Gikan pa sa panahon sa pagbiya sa inyong mga katigulangan gikan sa Ehipto hangtod karon, padayon akong nagapadala kaninyo sa akong mga alagad nga propeta. 26 Apan wala kamo maminaw o motuo kanila. Mas gahi pa gani kamog ulo ug mas daotan pa kamog binuhatan kaysa inyong mga katigulangan.

27 Jeremias, kon isulti mo kining tanan kanila, dili sila maminaw kanimo. Kon tawgon mo sila, dili sila motubag. 28 Busa isulti kini kanila: Mao kini ang nasod nga ang mga katawhan dili motuman sa Ginoo nga ilang Dios, ug dili magpadisiplina. Wala na kanila ang kamatuoran; dili na gani sila mosulti sa tinuod. 29 O mga taga-Jerusalem, pagpakiskis kamo sa inyong ulo ug ilabay ang inyong buhok sa pagpakita sa inyong pagsubo. Pagbangotan kamo didto sa taas nga mga dapit, kay gisalikway ug gipasagdan na sa Ginoo ang inyong henerasyon nga nagpalagot kaniya.”

Ang Kapatagan nga Ihawanan

30 Miingon ang Ginoo, “Naghimog daotan ang katawhan sa Juda. Gipamutang nila ang ilang mangil-ad nga mga dios-dios didto sa templo diin ginapasidunggan ang akong ngalan, ug tungod niini nahugawan kini. 31 Nagpatindog usab silag simbahanan diha sa habog nga mga dapit sa Tofet, sa Kapatagan sa Ben Hinnom, aron didto nila sunogon ang ilang mga anak ingon nga ilang halad. Wala gayod ako magsugo niini kanila. Wala gani kini moabot sa akong hunahuna. 32 Busa pangandam kamo, kay ako, ang Ginoo, nagaingon nga moabot ang panahon nga ang mga tawo dili na motawag niining lugara ug Tofet o Kapatagan sa Ben Hinnom kondili Kapatagan nga Ihawanan. Kay ipanglubong nila didto ang daghan kaayong mga patay hangtod nga wala nay dapit nga malubngan. 33 Ang mga patayng lawas niini nga katawhan pagakan-on sa mga langgam ug mga mananap, ug walay moabog kanila. 34 Undangon ko ang kamaya ug kasadya diha sa kadalanan sa Jerusalem. Ang malipayon nga tingog sa bag-ong kasal dili na madunggan diha sa mga lungsod sa Juda. Kay mahimong awaaw kining yutaa.”

Nagpadayon sa pagsulti ang Ginoo, “Nianang adlawa, panghabwaon gikan sa mga lubnganan ang mga bukog sa mga hari ug sa mga opisyal sa Juda, apil ang mga bukog sa mga pari, sa mga propeta, ug sa katawhan sa Jerusalem. Ikatag kini diha sa yuta, ilalom sa kahayag sa adlaw, bulan, ug mga bitoon nga ilang gihigugma, gialagaran gisunod, gidangpan, ug gisimba. Dili na tigomon ang ilang mga bukog ug ilubong. Magkatag nalang kini diha sa yuta nga daw tae. Ang mabilin nga buhi niining daotan nga nasod katagon ko ngadto sa ubang mga nasod. Ug didto palabihon pa nilang mamatay kaysa mabuhi. Ako, ang Ginoo nga Makagagahom, ang nagaingon niini.”

Ang Sala ug ang Silot

Miingon ang Ginoo kanako nga isulti ko kini nga mensahe ngadto sa mga tawo, “Kon matumba ang tawo, dili ba motindog man siya pagbalik? Kon nasaag siya, dili ba mobalik man siya sa iyang agi? Apan ngano man nga kamong mga taga-Jerusalem padayon nga mitalikod kanako? Nganong dili man ninyo mahimong biyaan ang mga dios-dios nga nagatunto kaninyo ug mobalik kanako? Gipaminaw kog maayo ang inyong gipanulti ug wala kamoy gisulti nga husto. Walay bisan usa kaninyo nga naghinulsol sa iyang kadaotan. Wala gayoy nakaingon, ‘Unsa kining akong nahimo?’ Tanan kaninyo abtik kaayong magpakasala, daw mga kabayo kamo nga mipaturatoy ug dagan ngadto sa gira. Ang talabon, ang salampati, ang sayaw, ug ang lapay nahibalo kon kanus-a mobalhin ngadto sa ubang mga dapit ug kanus-a sila mobalik, apan kamong akong mga katawhan wala mahibalo sa akong lagda. Nganong moingon man kamo nga maalamon kamo tungod kay anaa kaninyo ang kasugoan sa Ginoo, nga ang tinuod, gituis man kini sa inyong mga magtutudlo? Maulawan gayod ang mga nagaingon nga maalamon. Malisang gayod sila kay bihagon man sila, tungod sa ilang pagsalikway sa akong mga pulong. Nan, unsa mang matanga sa kaalam ang anaa kanila? 10 Busa ihatag ko sa ubang mga tawo ang ilang mga asawa ug mga uma. Tungod kay silang tanan, gikan sa labing ubos hangtod sa labing dungganon, nanglimbong aron makasapi. Bisan mga propeta ug mga pari nanglimbong usab. 11 Wala nila tagda ang samad sa akong mga katawhan, bisan ug grabe na kini. Nagaingon sila nga maayo ra ang tanan bisan ang tinuod dili kini maayo. 12 Naulaw ba sila sa ilang mangil-ad nga mga batasan? Wala! Kay wala na silay ulaw! Dili man lang gani mahilaw ang ilang mga dagway. Busa ipaubos sila sa panahon nga sila silotan. Ako, ang Ginoo, nagaingon nga mangalaglag sila sama sa uban. 13 Laglagon ko gayod sila, apil ang ilang mga abot nga mga ubas ug mga igera. Bisan ang mga dahon niini mangalaya. Ang gipanghatag ko kanila mawala na.

14 Unya moingon sila, ‘Unsa pa may atong gihulat? Dali, mangadto kita sa pinarilan nga mga lungsod ug didto kita magpakamatay, kay gihukman na kita nga patyon sa Ginoo nga atong Dios. Daw sama lang nga gihatagan niya kita ug tubig nga may hilo aron atong imnon, tungod kay nakasala kita kaniya. 15 Nangandoy kitag kalinaw, apan walay kalinaw nga miabot. Nangandoy kitag kaayohan, apan kalisang ang miabot. 16 Gikan sa Dan mabatian ang pagpangusmo sa mga kabayo sa mga kaaway. Sa tingog lang sa ilang mga kabayo mangurog na sa kahadlok ang tibuok kayutaan. Mianhi sila aron sa paglaglag niini nga yuta ug sa tanan nga anaa niini—ang mga lungsod ug ang tanang mga lumulupyo niini.’ ”

17 Miingon ang Ginoo, “Pamati! Ipadala ko diha kaninyo kining mga kaaway nga daw sa malala nga mga bitin nga dili mapaamo, unya pamaakon nila kamo.”

18 Unya miingon si Jeremias, Dili gyud mahupay ang akong kasubo. Sakit gayod ang akong kasingkasing. 19 Paminawa ang pagpakitabang sa akong mga katagilungsod; madungog kini sa tibuok kayutaan. Nagaingon sila, “Wala na ba sa Jerusalem[x] ang Ginoo? Wala na ba dinhi ang Dios nga Hari sa Jerusalem?” Mitubag ang Ginoo, “Nganong gipalagot ninyo ako pinaagi sa pagsimba sa mga dios-dios nga walay pulos?” 20 Mireklamo ang mga tawo, “Human na man unta ang ting-init, ug nahuman na usab ang ting-ani, apan wala gihapon kami maluwas!”

21 Hilabihan ang akong kasakit tungod sa kasakit nga nahiagoman sa akong mga katagilungsod. Nagbangotan ako ug hilabihan ang akong kaguol. 22 Wala bay tambal sa Gilead? Wala bay mananambal didto? Nganong wala man maayo ang samad sa akong mga katagilungsod?

Kon ang akong ulo tinubdan pa sa tubig, ug ang akong mga mata tuboran sa mga luha, mohilak ako adlaw ug gabii alang sa akong mga katagilungsod nga gipamatay. Kon aduna lang unta akoy kadayonan didto sa disyerto aron makapalayo ako sa akong mga katagilungsod. Kay maluibon silang tanan sa Ginoo. Sama sila sa mga babayeng mananapaw.

Miingon ang Ginoo, “Mga bakak ang nagagawas gikan sa mga baba sa akong katawhan, daw mga udyong kini gikan sa pana. Bakak ug dili kamatuoran ang nagapatigbabaw dinhi niini nga yuta. Migrabe na gayod ang ilang pagpakasala, ug wala nila ako ilha.

“Pagbantay kamo sa inyong isigka-tawo, ug ayaw kamo pagsalig sa inyong paryente, kay ang matag usa limbongan ug tigbutang-butang. Ang matag usa manglimbong sa iyang isigka-tawo, ug walay usa nga nagasulti sa tinuod. Naanad na ang ilang dila sa pagpamakak, ug nahago sila sa pagpakasala. Pulos pagpanglimbong ang ilang ginahimo, ug nagdumili sila sa pag-ila kanako. Busa ako, ang Ginoo nga Makagagahom nagaingon nga putlion ko ang akong katawhan ug sulayan ko sila. Kay unsa pa may mahimo ko kanila? Ang ilang mga dila daw makamatay nga mga pana. Pulos bakak ang ilang gisulti. Mosulti silag maayo ngadto sa ilang isigka-tawo, apan sulod sa ilang kasingkasing nagaplano sila sa pagdaot kanila. Dili ko ba diay sila silotan tungod niini? Dili ko ba diay panimaslan ang nasod nga sama niini? Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.”

10 Miingon si Jeremias: Magminatay ako alang sa mga bukid. Magbangotan ako alang sa mga sabsabanan sa kamingawan. Kay naawaaw na kini ug wala nay nangagi niini. Dili na madungog ang pag-inga sa mga baka, ug mipalayo na ang mga langgam ug ang ihalas nga mga iro.[y] 11 Kay miingon ang Ginoo, “Laglagon ko ang Jerusalem, ug mahimo na lang kining puloy-anan sa ihalas nga mga iro. Himuon kong awaaw ang mga lungsod sa Juda ug wala nay magpuyo didto.”

12 Nangutana ako sa Ginoo, “Kinsang tawhana nga maalamon ang makasabot niini nga mga hitabo? Kinsay gisaysayan mo bahin niini aron iyang ipasabot kon nganong nalaglag kining yutaa ug nahimong daw disyerto nga wala nay gaagi?”

13 Mitubag ang Ginoo, “Nahitabo kini kay wala nila tumana ang balaod nga akong gihatag kanila. Wala sila mamati kanako o motuman sa akong balaod. 14 Gisunod hinuon nila ang mga tinguha sa gahi nila nga mga kasingkasing, ug misimba sa mga imahen ni Baal sumala sa gitudlo kanila sa ilang mga katigulangan. 15 Busa ako, ang Ginoo nga Makagagahom, ang Dios sa Israel, nagaingon nga pakan-on ko kining mga tawhana ug pait nga mga pagkaon ug paimnon ug tubig nga may hilo. 16 Katagon ko sila ngadto sa ubang mga nasod nga sila ug ang ilang mga katigulangan wala masuheto. Ipagukod ko sila sa ilang mga kaaway hangtod mahurot silag pamatay.”

17 Nagpadayon sa pag-ingon ang Ginoo nga Makagagahom, “Pamalandongi ninyo ang mga panghitabo! Panawga ninyo ang mga babaye nga tigbangotan, labi na gayod kadtong hanas niini. 18 Padalia sila sa pag-anhi sa pagminatay alang sa akong katawhan hangtod nga motulo ang ilang mga luha. 19 Paminawa ang pagminatay didto sa Jerusalem.[z] Nagaingon ang mga tawo, ‘Nalaglag kita! Makauulaw kining nahitabo kanato! Kinahanglang biyaan ta ang atong yuta kay gipangguba ang atong mga balay!’ ”

20 Karon, kamong mga babaye, paminawa ninyo ang giingon sa Ginoo. Paminawa gayod ninyo kini pag-ayo. Tudloi ninyo ang inyong mga anak nga babaye ug ang inyong silingan sa pagbangotan ug sa pag-awit ug mga awit alang sa patay. 21 Miabot ang kamatayon sa atong panimalay ug sa lig-ong mga bahin sa atong lungsod. Gipamatay ang mga kabataan nga nagadula sa kadalanan ug ang mga batan-ong lalaki diha sa mga plasa. 22 Ug miingon ang Ginoo, “Magkatag ang mga patayng lawas nga daw sa mga tae diha sa kaumahan, o daw sa mga uhay nga gigalab sa mga mag-aani, apan wala nay mohipos niini.” 23 Miingon pa gayod ang Ginoo, “Dili angayng magpasigarbo sa iyang kaalam ang maalamon, o ang kusgan sa iyang kusog, ni ang adunahan sa iyang bahandi. 24 Kon buot siyang magpasigarbo, mao kini ang angay niyang ipasigarbo: Nga nakasabot siya ug nakaila kanako nga mao ang Ginoo nga mahigugmaon, nga nagabuhat sa husto ug matarong dinhi sa kalibotan, kay mao kini ang makapalipay kanako.”

25 Miingon pa ang Ginoo, “Moabot ang panahon nga silotan ko ang tanan nga tinuli kansang kinabuhi wala mausab[aa] 26 ang mga taga-Ehipto, Juda, Edom, Ammon, Moab, ug ang tanan nga nagpuyo sa layong dapit.[ab] Ang tinuod, ang mga lumulupyo sa tanang mga nasod apil ang tanang katawhan sa Israel daw dili mga tinuli kay hugaw ang ilang mga kasingkasing.”

Nagadala ug Kalaglagan ang Pagsimba sa mga dios-dios

10 Kamo nga katawhan sa Israel, paminawa ninyo ang gisulti sa Ginoo. Miingon siya, “Ayaw kamo pagsunod sa binuhatan sa ubang mga nasod, ug ayaw kamo kahadlok sa mga timailhan sa langit, bisan pag ang uban nga mga nasod nahadlok niini. Wala gayoy pulos ang tinuohan nianang mga tawhana. Nagaputol silag kahoy sa kalasangan, unya kuliton kini sa usa ka magkukulit. Panindoton dayon kini ginamit ang plata ug bulawan, ug lansangan pag-ayo aron dili matumba. Kini nga mga dios-dios sama sa tawo-tawo sa uma nga dili makasulti. Kinahanglan pa gayong sakwaton kay dili makalakaw. Ayaw kamo kahadlok niini nga mga dios-dios kay dili sila makahimog kadaot ni makahimog maayo.”

O Ginoo, wala gayoy sama kanimo. Gamhanan ka ug halangdon ang imong ngalan. Kinsay dili motahod kanimo, O Hari sa mga nasod? Takos ka nga tahoron. Wala gayoy sama kanimo sa tanang mga tawong maalamon sa nagkalain-laing mga nasod, ug sa tanan nilang mga hari. Mga hungog silang tanan ug mga buang-buang. Ang mga pagtulon-an sa ilang mga dios-dios nga kahoy walay pulos. Nagpahimo sila sa mga panday ug dios-dios, ug gipahaklapan nila kini sa mga platero ug plata nga gikan sa Tarshish ug bulawan nga gikan sa Ufas. Unya gisul-oban nila kinig bisti nga kolor asul ug kolor ube nga tinahi sa mga hanas nga mananahi. 10 Apan ang Ginoo mao ang tinuod nga Dios. Siya ang buhi nga Dios ug Hari hangtod sa kahangtoran. Kon masuko siya, matay-og ang kalibotan ug walay nasod nga makaharong sa iyang kasuko. 11 Sultihi kanang nagasimba sa ubang mga dios niini: “Mahanaw sa kalibotan ang inyong mga dios nga dili maoy nagmugna sa kalibotan ug kalangitan.”

12 Apan ang Dios maoy naghimo sa langit ug sa kalibotan pinaagi sa iyang gahom ug kaalam. 13 Sa iyang pagmando, nagagawas ang mga panganod ug mga kilat sa kalangitan, ug nagaulan ug kusog. Nagapadala siya ug hangin gikan sa iyang mga tipiganan.

Ang Pulong Sa Dios (APSD-CEB)

Ang Pulong Sa Dios (Cebuano New Testament) Copyright © 1988, 2001 by International Bible Society® Used by Permission. All rights reserved worldwide.