Bible in 90 Days
Ang Nagaantos nga Alagad sa Ginoo
13 Miingon ang Ginoo, “Pamati! Magmauswagon ang akong alagad. Mahimo siyang inila ug pinasidunggan. 14 Daghan ang mahibulong kaniya. Kay mausab ang iyang panagway ug morag dili na kini hitsurag tawo. 15 Hangtod ang mga nasod mahibulong usab kaniya. Dili makasulti ang mga hari tungod kaniya, kay makita man nila ug masabtan ang mga butang nga wala sukad masugilon.”
53 Kinsa ang makatuo sa among mensahe? Kang kinsa gipadayag sa Ginoo ang iyang gahom? 2 Kabubut-on sa Ginoo nga mouswag ang iyang alagad. Sama kini sa tanom nga nagtubo, nga nagpanggamot diha sa malang yuta. Wala siyay kaambong o pamarog nga mahimong makadani kanato ngadto kaniya. 3 Gibiaybiay siya ug gisalikway sa mga tawo. Daghan ang iyang nasinati nga mga kasakit ug pag-antos. Ato siyang gitalikdan, gitamay, ug gipakawalay-bili. 4 Sa pagkatinuod, giantos niya ang mga kasakit ug mga pag-antos nga alang unta kanato. Apan abi natog gisilotan siya sa Dios tungod sa iyang mga sala. 5 Ang tinuod, gisamaran siya tungod sa atong mga kalapasan. Nabun-og siya tungod sa atong pagkadaotan. Ang silot nga iyang giantos mao ang nakahatag kanatog maayong kahimtang. Ug pinaagi sa iyang mga samad kita nangaayo. 6 Kitang tanan sama sa mga karnero nga nasaag; matag usa kanato nagpatuyang lang sa pagbuhat sa atong gusto. Apan siya ang gipaantos sa Ginoo sa silot nga alang unta kanatong tanan. 7 Gidaog-daog siya ug gisakit, apan wala gayod siya moreklamo. Sama siya sa karnero nga gidala sa ihawanan. Ug sama sa karnero nga walay timik samtang gialotan, nagpakahilom lang siya. 8 Gidakop siya, gihukman, ug gipatay. Wala gayoy nakaamgo sa iyang mga katagilungsod nga siya gipatay tungod sa ilang mga sala, ug giantos niya ang silot nga alang unta kanila. 9 Bisag wala siyay sala nga nahimo ug wala siya nanglimbong, gilubong siya nga daw usa ka kriminal; gilubong siya uban sa mga adunahan. 10 Pagbuot sa Ginoo nga sakiton ug paantuson siya. Bisan tuod ug gihimo sa Ginoo ang iyang kinabuhi nga halad aron mabayran ang sala sa mga tawo, makita gihapon niya ang iyang mga kaliwat ug makaangkon siya ug taas nga kinabuhi. Ug pinaagi kaniya, matuman ang kabubut-on sa Ginoo. 11 Kon makita niya ang mga bunga sa iyang mga pag-antos, malipay siya. Miingon ang Ginoo, “Pinaagi sa iyang kaalam daghan ang pakamatarungon sa akong matarong nga alagad; mag-antos siya alang sa ilang mga sala. 12 Busa ihatag ko kaniya ang pasidungog nga alang sa tawong bantogan ug gamhanan, kay gihatag niya ang iyang kinabuhi. Giisip siya nga usa sa mga makasasala. Nagaantos siya alang sa daghang mga makasasala ug nagaampo siya nga pasayloon sila.”
Ang Gugma sa Ginoo alang sa Jerusalem
54 Miingon ang Ginoo, “Pag-awit, O Jerusalem, ikaw nga sama sa usa ka babayeng baog. Pag-awit ug paghugyaw sa kalipay, ikaw nga wala gayod makasinati sa kasakit sa pagpanganak. Tungod kay bisan biniyaan ka, mas daghan pa unya ang imong mahimong anak kay sa babayeng nagapuyo uban sa iyang bana. 2 Padak-i ug lig-ona[a] ang imong puloy-anan.[b] Ayaw pugngi ang pagpalapad niini. 3 Kay padak-an ang imong mga utlanan, sakopon sa imong mga katawhan ang ubang mga nasod, ug puy-an nila ang mga giabandonang siyudad niini. 4 Ayaw kahadlok, kay dili ka maulawan. Malimtan mo na gayod ang kaulawan sa imong pagkabatan-on ug ingon man sa imong pagkabalo. 5 Kay ako nga imong Magbubuhat mahimong ingon sa usa ka bana kanimo. Makagagahom nga Ginoo ang akong ngalan. Ako, ang Balaan nga Dios sa Israel mao ang imong Manluluwas. Gitawag ako nga ‘Dios sa tibuok kalibotan.’
6 “Jerusalem, sama ka sa batan-ong asawa nga naguol tungod kay gibiyaan sa iyang bana. Apan karon tawgon ko ikaw nga mobalik kanako. 7 Sa mubong panahon gibiyaan ko ikaw, apan sa dakong kalooy kuhaon ko ikaw pag-usab. 8 Tungod sa labihan kong kapungot kanimo, gitalikdan ko ikaw sulod sa mubong panahon. Apan tungod sa akong walay kataposang gugma, kaloy-an ko ikaw. Ako, ang Ginoo nga imong Manluluwas, ang nagaingon niini.
9 “Alang kanako, sama kini sa panahon[c] ni Noah diin nanumpa ako nga dili na gayod molunop dinhi sa kalibotan. Ug karon, nanumpa usab ako nga dili na gayod ako masuko o mosilot kanimo. 10 Bisag mangatumpag pa ang mga bukid ug mga bungtod, ang akong gugma magpabilin, ingon man ang akong kasabotan uban kaninyo nga panalanginan ko kamo. Ako, ang Ginoo nga nalooy kanimo, ang nagaingon niini.
11 “O Jerusalem, daw gikuso-kuso ka sa bagyo. Nagaantos ka ug wala gayoy midasig kanimo. Apan tukoron ko ikaw pag-usab sa mga patukoranan nga hinimo gikan sa mga batong safiro ug gamiton ko ang mahalong mga bato sa paghimo sa mga bongbong sa imong balay. 12 Gamiton ko ang mga batong rubi alang sa imong tore, ug ang matahom nga mga bato sa paghimo sa imong mga pultahan ug mga paril. 13 Ako mismo ang motudlo sa imong katawhan,[d] ug magmauswagon gayod sila pag-ayo. 14 Molig-on ka tungod kay magkinabuhi nga matarong ang imong katawhan. Mahilayo ka na sa modaog-daog kanimo, busa wala ka nay kahadlokan. Dili na moduol kanimo ang imong mga kaaway, busa dili ka na malisang. 15 Kon may mosulong kanimo, dili kini akong kagustohan. Moampo kanimo ang mosulong kanimo. 16 Pamati! Ako mismo ang naghimo sa mga panday nga maoy nagahuyop sa gabagang uling ug naghimog armas. Ug ako usab ang naghimo sa mga sundalo nga nagagamit niining mga armas sa pagpanglaglag. 17 Walay hinagiban nga gihimo sa pagpakigbatok kanimo ang makaunsa kanimo. Matubag mo ang mga sumbong batok kanimo. Mao kini ang panulondon sa akong mga alagad; molaban ako kanila. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.”
Ang Kalooy nga Gitanyag sa Dios
55 Miingon ang Ginoo, “Duol kamo, kamong tanan nga giuhaw, ania ang tubig! Bisan wala kamoy kuwarta, duol kamo ug kaon! Dali kamo, kuha kamog bino ug gatas nga walay bayad! 2 Nganong mogasto man kamo sa inyong kuwarta sa dili makaon? Ug nganong maghago man kamo sa mga butang nga dili makatagbaw? Pamati kamo kanako ug makakaon kamo sa lamiang pagkaon ug mabusog gayod kamo. 3 Duol kamo ug pamati kanako aron mabuhi kamo. Mohimo akog walay kataposang kasabotan uban kaninyo. Ipakita ko kaninyo ang akong dakong gugma ug pagkamatinumanon nga gisaad ko kang David. 4 Gihimo ko siyang pangulo sa mga nasod, ug pinaagi kaniya gipakita ko kanila ang akong gahom. 5 Tawgon ninyo ang mga nasod nga wala ninyo mailhi, ug magdali-dali sila pag-anha kaninyo. Kay ako, ang Ginoo nga inyong Dios, ang Balaan nga Dios sa Israel, nagpasidungog kaninyo.”
6 Dangop kamo sa Ginoo ug tawag kamo kaniya samtang anaa pa siya nga motabang kaninyo. 7 Pabiyaa na ang mga daotan sa ilang daotang binuhatan ug ipasalikway ang ilang daotang panghunahuna. Pabalika na sila sa Ginoo nga atong Dios kay kaloy-an niya sila ug pasayloon.
8 Miingon ang Ginoo, “Ang akong panghunahuna dili sama sa inyong panghunahuna. Ang akong kinaiya dili sama sa inyong kinaiya. 9 Maingon nga mas habog ang langit kaysa yuta, layo ra usab kaayo ang inyong kinaiya ug panghunahuna kay kanako. 10 Ang ulan ug ang snow gikan sa langit ug dili na kini mobalik didto; nagahatag kinig tubig sa kalibotan, ug nagapatubo sa mga tanom nga mohatag ug binhi sa mga magpupugas ug pagkaon sa mga tawo. 11 Mao usab ang mga pulong nga akong gisulti, dili kini makawang, kondili tumanon niini ang akong tumong; ug molampos kini sa katuyoan sa akong pagpadala niini.
12 “Mga Israelinhon, pamiya kamo sa Babilonia nga malipayon ug malinawon. Daw sa mag-awit sa tumang kalipay ang mga bukid ug mga bungtod, ug daw sa mamakpak ang tanang kakahoyan. 13 Manurok ang kahoyng sipres ug mirto ilis sa mga sampinit. Kining hitaboa magahatag ug pasidungog kanako; mahimo kining timailhan sa akong pagkagamhanan hangtod sa kahangtoran.”
Panalangin alang sa Tanang Kanasoran
56 Mao kini ang giingon sa Ginoo, “Patunhaya ninyo ang hustisya ug buhata ninyo ang matarong, kay sa dili madugay luwason ko na kamo ug hatagan ug kadaogan. 2 Bulahan ang tawo nga naghimo ug nagatuman niini ug wala magpasipala sa Adlaw nga Igpapahulay. Ug bulahan usab ang tawo nga wala maghimog daotan.”
3 Ang mga dili Israelinhon nga nagtugyan sa ilang kinabuhi sa Ginoo dili angay maghunahuna nga dili gayod sila isipon sa Ginoo nga iyang mga tawo. Ug ang mga kinapon dili angay maghunahuna nga dili sila mahimong bahin sa katawhan sa Dios tungod kay dili sila makaanak.[e] 4 Kay mao kini ang giingon sa Ginoo, “Panalanginan ko ang mga tawong kinapon nga nagatuman sa akong mga ginapahimo sa Adlaw nga Igpapahulay, ug naghimo sa mga butang nga makapalipay kanako ug nagatuman sa akong kasabotan. 5 Tugotan ko sila nga mosulod sa akong templo ug hatagan ko sila sa pasidungog nga labaw kay sa pasidungog nga madawat nila kon may mga anak sila. Dili gayod sila malimtan sa mga tawo hangtod sa hangtod.
6 “Panalanginan ko usab ang mga dili Israelinhon nga nagatugyan sa ilang kinabuhi kanako aron alagaran ako, higugmaon, ug simbahon, ug nagatuman sa akong mga ginapahimo sa Adlaw nga Igpapahulay ug nagatuman sa akong kasabotan. 7 Dad-on ko sila sa akong balaan nga bukid, ug lipayon ko sila didto sa akong balay nga alampoanan. Dawaton ko sa akong halaran ang ilang mga halad nga sinunog ug uban pang mga halad, kay ang akong balay tawgon nga balay nga alampoanan sa mga tawo sa tanang nasod.” 8 Miingon usab ang Ginoong Dios nga nagtigom sa mga binihag nga mga Israelinhon, “Tigomon ko pa gayod ang uban, gawas niadtong natigom ko nang daan.”
Ang Sulti sa Dios Batok sa mga Pangulo sa Israel
9 Duol kamo, tanang nasod nga sama sa mabangis nga mga mananap, ug laglaga ninyo ang katawhan sa Israel. 10 Kay ang ilang mga pangulo nga mga magbalantay unta niining nasora morag mga buta ug walay kahibalo. Sama sila sa mga iro nga amang; dili sila makapaghot. Buot lang nilang moluko, matulog, ug magdamgo. 11 Sama sila sa mga hakog nga iro nga walay pagkatagbaw. Mga magbalantay sila sa Israel nga walay panabot. Ang matag usa kanila nagpatuyang sa iyang gustong buhaton ug nagtinguha lang sa iyang kaugalingong kaayohan. 12 Miingon sila, “Dali, magkuha kitag ilimnon ug maghubog! Ingon gihapon niini ugma, ug mas labaw pa gani!”
Walay Pulos ang mga dios-dios sa Israel
57 Kon mamatay ang usa ka tawong matarong, walay mangutana kon ngano. Walay makasabot nga gikuha sa Dios ang mga tawong diosnon aron makalikay sa kadaotan. 2 Kon mamatay ang usa ka tawong matarong, makapahulay na siya ug magmalinawon.
3 Apan kamong mga anak sa babayeng mamamarang, sa mananapaw, ug sa babayeng nagabaligya sa iyang dungog, duol kamo. 4 Gibiaybiay ninyo ang mga matarong. Inyo silang gihiwian ug gidiwaldiwalan. Mga kaliwat kamo sa mga masinupakon ug mga bakakon. 5 Gisimba ninyo ang inyong mga dios-dios pinaagi sa pagpakighilawas ilalom sa punoan sa mga kahoy nga gipakabalaan ninyo. Gihalad pa ninyo ang inyong mga anak diha sa mga lugut, diha sa mga bangag sa dagkong mga bato. 6 Ang hamis nga mga bato sa mga lugut mao ang inyong mga dios. Gisimba ninyo kini pinaagi sa paghalad ug mga halad nga ilimnon ug mga halad sa pagpasidungog. Malipay ba ako niining inyong gihimo? 7 Motungas kamo sa tag-as nga bukid ug maghalad didto ug makighilawas. 8 Gibutang pa gayod ninyo ang mga imahen sa inyong mga dios-dios luyo sa pultahan sa inyong mga balay. Inyo akong gisalikway. Sama kamo sa babayeng mananapaw nga misaka sa iyang lapad nga katre ug nakigsabot sa iyang mga lalaki. Malipay gayod siyang nakighilawas sa iyang mga laki.
9 Miadto kamo sa inyong dios-dios nga si Molec nga may dalang lana ug daghang mga pahumot. Nagsugo pa kamog mga tawo nga mangitag mga dios-dios sa layong mga dapit aron inyong simbahon. Bisan ang dapit sa mga patay daw sa paadtoan pa ninyo. 10 Bisag gikapoyan na kamo sa pagpangita sa mga dios-dios, wala gihapon kamo mawad-ig paglaom. Gipalig-on ninyo ang inyong kaugalingon, busa wala gayod kamo maluya.
11 Miingon ang Ginoo, “Kinsa ba kining mga dios-dios nga inyong gikalisangan nga namakak man kamo kanako? Gikalimtan ninyo ako ug wala kamo magtagad kanako. Unsa bay hinungdan nga wala na man kamo motahod kanako? Tungod ba kay nagpakahilom lang ako sulod sa taas nga panahon? 12 Naghunahuna kamo nga matarong na gayod ang inyong gihimo, apan ipakita ko kon unsa gayod kamong matanga sa tawo. Ug dili makatabang kaninyo ang inyong mga dios-dios. 13 Oo, dili gayod makatabang ang mga dios-dios kon mangayo kamog tabang kanila. Paliron silang tanan sa hangin; mapalid sila sa usa lang ka huyop. Apan ang nagsalig kanako magapuyo sa yuta[f] ug mosimba didto sa akong balaan nga bukid. 14 Ako moingon, ‘Ayoha ang dalan. Kuhaa ang mga babag sa agianan sa akong katawhan.’ ”
15 Mao usab kini ang giingon sa Labing Halangdong Dios, ang Balaang Dios nga nagakinabuhi sa walay kataposan, “Nagapuyo ako sa habog ug balaang dapit. Apan nagapuyo usab ako uban sa mga tawo nga mapainubsanon ug mahinulsulon aron mapalig-on ko sila. 16 Sa pagkatinuod, dili ako makigbatok o masuko hangtod sa hangtod, kay kon himuon ko kini, mangamatay ang mga tawo nga akong gihimo. 17 Nasuko ako tungod sa sala ug pagkahakog sa Israel, busa gisilotan ko sila ug gitalikdan. Apan nagpadayon gihapon sila sa pagpakasala. 18 Nakita ko ang ilang pagkinabuhi, apan ayohon ko sila. Giyahan ko sila, ug lipayon ko ang mga nagsubo uban kanila. 19 Ug unya modayeg sila kanako. Hatagan ko silag maayong kahimtang—atua man sila sa layo o sa duol. Ayohon ko gayod sila. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini. 20 Apan ang mga daotan walay kalinaw. Sama sila sa baloron nga dagat nga nagatulod sa mga sagbot ug hugaw sa daplin. 21 Dili gayod makaangkon ang mga daotan ug maayo nga kahimtang.” Mao kini ang giingon sa akong Dios.
Ang Tinuoray nga Pagpuasa
58 Miingon ang Ginoo, “Singgit kamog kusog, sama kakusog sa budyong! Ayaw ninyo kinig pugngi! Ipahibalo sa akong katawhan nga mga kaliwat ni Jacob ang ilang mga sala ug mga kalapasan. 2 Nagadangop sila kanako adlaw-adlaw, ug nagpakita nga gusto gayod silang masayod sa akong mga pamaagi. Kon tan-awon morag matarong sila nga nasod ug wala mosalikway sa akong mga sugo. Gipakita nila nga gusto gayod nilang moduol kanako ug mangayog matarong nga paghukom. 3 Miingon pa sila, ‘Nagpuasa kami, apan wala ka magtagad. Nagpenitensya kami, apan wala ka magpakabana.’
“Mitubag ako: Ang tinuod, samtang nagapuasa kamo, ang inyong kaugalingon lang nga kalipay ang inyong gihunahuna, ug ang inyong mga trabahante inyong gidaog-daog. 4 Nagapuasa tuod kamo, apan nanggiaway ug nanggilalis kamo, ug nagsinumbagay pa. Ayaw kamo paghunahuna nga ang pagpuasa nga gihimo ninyo karon makatabang aron paminawon ko ang inyong mga pag-ampo. 5 Kon magpuasa kamo, nagapenitensya kunohay kamo. Nagaduko ang inyong mga ulo nga daw kugon, ug nagahigda kamo sa abo nga nagabistig sako. Mao ba kana ang gitawag ninyong puasa? Nagahunahuna ba kamo nga makapalipay na kana kanako? 6 Ang matang sa puasa nga gusto ko mao ang puasa nga inubanan sa matarong ug husto nga kinaiya. Hunonga ninyo ang pagpangdaog-daog ug ang pagpabilanggo sa mga inosente, ug hatagi ninyo ug kagawasan ang mga dinaog-daog. 7 Hatagi ninyog pagkaon ang mga gigutom. Papuy-a ninyo sa inyong balay ang mga walay puloy-anan. Bistihi ninyo ang mga walay bisti. Tabangi ang inyong mga paryente nga nanginahanglan. 8 Kon himuon ninyo kini, moabot kaninyo ang kaluwasan[g] sama sa nagasidlak nga adlaw, ug ayohon ko kamo diha-diha. Ako, nga inyong matarong nga Dios, magauna kaninyo ug panalipdan ko kamo sa akong gahom. 9 Kon manawag kamo kanako sa pagpangayo ug tabang, tubagon ko kamo.
“Kon undangan na ninyo ang pagpangdaog-daog, ang pagpamasangil nga tinumotumo, ug ang pagsultig daotan, 10 ug kon pakan-on ninyo ang mga gigutom ug hatagan ang mga kabos sa ilang mga gikinahanglan, moabot kaninyo ang kaluwasan nga magasidlak sa kangitngit, ug ang gabii kaninyo morag udtong tutok. 11 Giyahan ko kamo kanunay. Hatagan ko kamog katagbawan bisag lisod ang inyong kahimtang.[h] Himuon ko kamong himsog. Mahisama kamo sa usa ka hardin nga abunda sa tubig, o sama sa tuboran nga walay pagkahubas. 12 Tukoron pag-usab sa inyong mga kaliwat ang inyong mga lungsod nga dugay nang nangaguba, ug pabarogon nila ang karaan nga mga patukoranan. Tawgon kamong katawhan nga tig-ayo sa nangagubang mga paril ug kabalayan.
13 “Tumana ninyo ang akong mga ginapahimo sa Adlaw nga Igpapahulay. Ayaw ninyo buhata ang mga butang nga alang lang sa inyong kaugalingon nga kalipay nianang pinasahi nga adlaw. Ikalipay ninyo ang Adlaw nga Igpapahulay, ug pasidunggi ninyo kini pinaagi sa dili pagpatuyang sa inyong gusto ug kalipay, ug dili pagsultig mga walay pulos. 14 Kon himuon ninyo kini, magmalipayon kamo sa inyong pagpangalagad kanako. Pasidunggan ko pa kamo sa tibuok kalibotan, ug tagbawon ko kamo sa mga ani sa yuta nga gipanunod sa inyong katigulangan nga si Jacob. Mahitabo gayod ini, kay ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.”
Ang mga Pahimangno Batok sa mga Makasasala
59 Pamati! Dili huyang ang Ginoo nga dili siya makaluwas kaninyo o dili siya bungol nga dili siya makadungog kon manawag kamo kaniya. 2 Ang inyong mga sala mao ang nagapahimulag kaninyo gikan sa Dios. Mao kini ang hinungdan nga mitalikod siya kaninyo ug dili na mamati sa inyong mga pag-ampo. 3 Kay natina sa dugo ang inyong kamot, ug naghimog daotan. Bakakon kamo ug nagsultig daotan. 4 Wala kamoy hustisya. Ang inyong mga akusasyon batok sa inyong isigka-tawo walay kamatuoran. Nagaplano kamog daotan, ug inyo kining tumanon. 5-6 Ang inyong daotang mga plano sama sa itlog sa halas nga malala; ang mokaon niini mamatay. Sama usab kini sa balay sa lawalawa nga dili mahimong bisti, busa walay makatabon kaninyo sa inyong daotang mga binuhatan. Daotan ang inyong mga binuhatan ug bangis kamo. 7 Alisto kamong mohimog sala, ug abtik kamong mopatay. Daotan ang inyong gihunahuna, ug bisan asa kamo moadto maghimo kamog kadaot. 8 Wala ninyo masinati ang maayong kahimtang kay gipakawalay-bili ninyo ang hustisya; gituis pa hinuon ninyo kini. Ang nagasunod niining inyong gihimo dili usab makasinatig maayong kahimtang.
9 Tungod niini layo kanato ang hustisya ug dili nato masinati ang katarungan. Naghulat kita sa kahayag apan kangitngit ang miabot. Mao nga nagalakaw kita sa kangitngit. 10 Nagpangapkap kita sa bongbong sama sa buta, ug nagakadagma kita bisag udtong tutok. Daw sa nagalakaw kita sa kangitngit. Daw sama usab kita sa mga patay kon itandi sa kusgang mga tawo. 11 Nagaagulo kita sa kasubo nga daw sa nagangulob nga oso ug sa tingog sa salampati. Nagpaabot kita nga silotan sa Dios ang atong mga kaaway ug luwason kita niya, apan wala kini mahitabo. 12 Kay daghan na ang atong mga sala atubangan sa Dios, ug mao kini ang nagpamatuod nga angay kitang silotan. Oo, nasayod kita nga kanunay kitang nagpakasala. 13 Misupak kita ug nagluib sa Ginoo. Mitalikod kita sa atong Dios. Gidaog-daog ug gilupigan nato ang uban. Nagasulti kita sa mga bakak nga giplano na natong daan. 14 Gisalikway na ang hustisya ug mipahilayo sa katarong. Wala nay makitang kamatuoran bisan asa. Ug ang kaligdong wala na tagda. 15 Oo, nawala na ang kamatuoran, ug ang mga nagalikay sa paghimog daotan ginalutos.
Nakita kini sa Ginoo, ug wala niya ikalipay ang pagkawalay hustisya. 16 Natingala siya sa dihang iyang nakita nga wala gayoy bisan usa nga mitabang sa mga dinaog-daog, busa gigamit niya ang iyang gahom sa pagluwas kanila. Sa iyang pagkamatarong, tabangan niya sila. 17 Gamiton niya ingon nga taming sa dughan ang pagkamatarong ug ingon nga helmet ang kaluwasan. Ug ang pagpanimalos ug kasuko iyang isul-ob daw sama sa bisti. 18 Baslan niya ang iyang mga kaaway sumala sa ilang binuhatan; mahiagoman nila ang iyang kasuko. Panimaslan usab niya ang atua sa mga isla. 19 Bisan asa tahoron ug pasidunggan siya sa mga tawo, kay moabot siya sama sa nagahaguros nga tubig nga gihuyop sa makusog nga hangin sa Ginoo.[i]
20 Miingon ang Ginoo, “Moabot sa Zion[j] ang manluluwas ninyong mga kaliwat ni Jacob, ug luwason niya ang nagahinulsol sa ilang mga sala. 21 Ug mao kini ang akong kasabotan uban kaninyo: Dili gayod mawala ang akong Espiritu nga anaa kaninyo ug ang mga pulong nga gisulti ko kaninyo. Isugilon ninyo kini sa inyong mga kabataan, ug isugilon usab nila kini sa ilang kabataan, ug magapadayon kini sukad karon ug hangtod sa kahangtoran. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.”
Ang Bag-ong Jerusalem
60 Bangon, O Jerusalem, ug sidlak sama sa adlaw! Kay miabot na ang imong kaluwasan[k] ug misidlak na kanimo ang gahom sa Ginoo. 2 Tabonan sa bagang kangitngit ang mga nasod sa kalibotan, apan kamo dan-agan sa gahom sa Ginoo. 3 Moduol ang mga nasod ug ang ilang mga hari sa imong kahayag. 4 Tan-aw sa imong palibot! Nagkatigom na ang imong katawhan. Mamauli na sila kanimo gikan sa layong mga dapit—mora silag mga bata nga gikugos.[l] 5 Malipay ka gayod inigkakita mo niini. Mag-awas gayod sa kalipay ang imong kasingkasing kay ang mga bahandi sa mga nasod ug sa kadagatan pagadad-on diha kanimo. 6 Mapuno ang imong kayutaan sa mga kamelyo sa mga taga-Midian ug mga taga-Efa. Kadtong gikan sa Sheba moabot nga may dalang mga bulawan ug mga insenso aron mosimba sa Ginoo. 7 Dad-on kanimo sa mga taga-Kedar ug sa taga-Nebayot ang daghan nilang mga karnero, ug dawaton kini ingon nga halad sa halaran sa Ginoo. Himuon sa Ginoo nga halangdon ang iyang templo. 8-9 Molayag ang mga barko nga daw sa mga panganod nga nagalupad, ug daw sa mga salampati nga nagapadulong sa ilang mga salag. Kini nga mga barko alang sa mga nagapuyo sa mga isla nga nagalaom sa Ginoo.[m] Pangunahan sila sa mga barko gikan sa Tarshish sa pagdala sa imong katawhan pabalik kanimo gikan sa layong mga dapit. Magadala usab silag mga bulawan ug mga pilak alang sa Ginoo nga imong Dios, ang Balaang Dios sa Israel, kay gipasidunggan ka niya. 10 Nagaingon ang Ginoo sa Jerusalem, “Pabarogon sa mga langyaw ang imong mga paril, ug ang ilang mga hari moalagad kanimo. Bisan gisilotan ko ikaw tungod sa akong kasuko, kaloy-an ko ikaw tungod sa akong kaayo. 11 Kanunay na unyang abli ang imong pultahan adlaw ug gabii, sa pagdawat sa mga bahandi sa mga kanasoran. Moparada ang mga hari sa pagsulod sa imong gingharian. 12 Kay malaglag gayod sa hingpit ang mga nasod o gingharian nga dili moalagad kanimo. 13 Ang bahandi sa Lebanon maimo—ang ilang mga kahoy nga pino, enebro, ug sipres—aron sa pagpatahom sa templo nga akong puloy-anan. 14 Ang mga kaliwat sa mga nagdaog-daog kanimo moduol kanimo nga magyukbo. Moluhod sa imong tiilan ang tanang mitamay kanimo, ug tawgon ka nila nga ‘Siyudad sa Ginoo,’ o ‘Zion, ang Siyudad sa Balaang Dios sa Israel.’ 15 Bisag gisalikway ka ug gidumtan, ug walay nagtagad kanimo kaniadto, himuon ko ikaw nga halangdon hangtod sa kahangtoran, ug ikalipay ka sa tanang henerasyon. 16 Atimanon ka sa mga nasod ug sa ilang mga hari sama sa usa ka bata nga gipasuso sa iyang inahan. Unya masayran mo nga ako mao ang Ginoo, ang imong Manluluwas ug Manunubos, ang Makagagahom nga Dios ni Jacob. 17 Ilisdan ko ang mga materyales sa imong templo—ang mga bronsi ilisdan kog bulawan, ang mga puthaw ilisdan kog plata, ang mga kahoy ilisdan kog bronsi, ug ang mga bato ilisdan kog puthaw. Ug molungtad diha kanimo ang kalinaw ug pagkamatarong. 18 Wala nay kagubot nga mahitabo diha sa imong yuta. Wala nay kalaglagan nga moabot kanimo. Magpalibot kanimo ang kaluwasan nga daw sa paril, ug magadayeg kanako ang mosulod sa imong mga pultahan.
19 “Dili mo na kinahanglan ang kahayag sa adlaw ug sa bulan, kay ako, ang Ginoo, mao na ang mahimo nimong kahayag hangtod sa kahangtoran. Ako nga imong Dios mao na ang imong himaya. 20 Ako ang mahimo nimong adlaw ug bulan nga dili mosalop; ang imong kahayag hangtod sa kahangtoran. Ug matapos na ang imong mga pag-antos. 21 Ang tanan mong katawhan mahimong matarong, ug panag-iyahan nila ang yuta sa Israel hangtod sa hangtod. Gihimo ko sila; sama sila sa tanom nga akong gitanom alang sa akong kadungganan. 22 Gamay lang sila, apan modaghan gayod sila. Wala silay katakos, apan mahimo silang gamhanan nga nasod. Ako, ang Ginoo, ang mohimo niini sa madali, sa gitakda nga panahon.”
Luwason sa Ginoo ang Iyang Katawhan
61 Ang Espiritu sa Ginoong Dios ania kanako. Kay gipili niya ako nga mowali sa maayong balita ngadto sa mga kabos. Gipadala niya ako aron sa paglipay sa mga nagmasulob-on ug sa pagmantala ngadto sa mga binihag nga may kagawasan na sila. 2-3 Gipadala usab niya ako aron sa pagmantala nga miabot na ang panahon nga luwason sa Ginoo ang iyang katawhan, ug silotan ang ilang mga kaaway. Gipadala usab niya ako aron sa paglipay sa mga nagsubo sa Jerusalem,[n] aron imbis nga abo ang ibutang nila sa ilang ulo sa pagpaila nga nagsubo sila, korona nga bulak ang ilang ibutang, ug haplasan nilag lana ang ilang ulo sa pagpaila nga malipayon sila. Imbes nga maguol, magadayeg sila. Mahisama sila sa lig-on nga kahoyng terebinto (tugas) nga gitanom sa Ginoo. Tawgon silang mga matarong alang sa kadungganan sa Ginoo. 4 Pabarogon nila pag-usab ang ilang mga siyudad nga dugay nang nangaguba. 5 Mga katawhan sa Dios, moalagad kaninyo ang mga langyaw. Bantayan nila ang inyong mga kahayopan, ug motrabaho sila sa inyong mga kaumahan ug mga ubasan. 6 Tawgon kamong mga pari sa Ginoo, mga alagad sa atong Dios. Busgon kamo sa bahandi sa mga kanasoran, ug ipasigarbo ninyo kini. 7 Imbes nga maulawan kamo, madoble pa hinuon ang panalangin nga inyong madawat gikan sa inyong yuta, ug malipay gayod kamo sa inyong madawat. Ang inyong kalipay magapadayon hangtod sa hangtod.
8 “Kay ako, ang Ginoo, mahigugmaon sa hustisya. Gikapungtan ko ang pagpangawat ug ang uban pang kadaotan. Tungod sa akong pagkamatinumanon, hatagan kog ganti ang akong katawhan, ug maghimo akog walay kataposan nga kasabotan uban kanila. 9 Ang ilang mga kaliwat mahimong inila sa mga kanasoran. Ang tanang makakita kanila moila nga sila katawhan nga akong gipanalanginan.”
10 Malipayon gayod ako sa Ginoo nga akong Dios, kay sama ra nga gipabistihan niya ako sa kaluwasan ug kadaogan.[o] Sama ako sa pamanhonon nga may matahom nga turban, ug pangasaw-onon nga nagsul-ob ug mga alahas. 11 Kay ingon nga ang yuta nagapatubo ug binhi, ang Ginoong Dios nagapatunhay usab sa pagkamatarong, ug dayegon siya sa tanang mga nasod.
62 Tungod kay gimahal ko ang Zion, ang Jerusalem, dili ako magpakahilom, hangtod nga moabot ang iyang kadaogan sama sa nagasidlak nga adlaw, ug hangtod nga maangkon niya ang iyang kaluwasan nga sama sa nagasigang sulo. 2 O Jerusalem, makita sa mga nasod ug sa ilang mga hari ang imong kadaogan ug pagkagamhanan. Hatagan ka sa Ginoo ug bag-ong ngalan. 3 Mahisama ka sa usa ka matahom nga korona diha sa kamot sa Ginoo nga imong Dios. 4 Dili ka na tawgong “Sinalikway nga Siyudad” o “Awaaw nga yuta,” kondili tawgon ka na nga “Kalipay sa Dios” o “Gikasal ngadto sa Dios,” kay nalipay ang Ginoo kanimo ug sama ra nga gikasal ka ngadto kaniya. 5 Siya nga naghimo kanimo[p] mangasawa kanimo sama sa usa ka batan-ong lalaki nga nangasawa sa usa ka putli. Ug ingon nga nalipay ang pamanhonon sa iyang pangasaw-onon, ang imong Dios malipay usab kanimo.
6 Nagbutang akog mga guwardya diha sa imong mga paril, O Jerusalem. Dili gayod sila mohunong adlaw ug gabii sa pagpahinumdom sa imong katawhan nga magtukaw sila.
Kamo nga nagapangamuyo sa Ginoo, ayaw gayod kamo paghunong sa pag-ampo. 7 Ayaw ninyo siya hunongi sa paghangyo nga pabarogon niya pag-usab ang Jerusalem ug dayegon kini sa kalibotan. 8 Nanumpa ang Ginoo nga buhaton niya kini pinaagi sa iyang gahom. Miingon siya, “Dili ko na gayod ipakaon ang inyong mga trigo sa inyong mga kaaway, ug dili na makainom sa bino nga inyong gihagoan ang mga langyaw. 9 Kamong nangani sa trigo mao ang mokaon niini, ug modayeg kamo kanako. Ug kamong namupo sa mga ubas mao ang moinom sa bino niini didto sa akong templo.”
10 Katawhan sa Jerusalem, gawas kamo sa mga pultahan sa inyong siyudad, ug andama ninyo ang agianan alang sa uban pa ninyong katawhan. Hawani ninyo kinig mga bato, ug ipataas ang bandera nga ilhanan sa mga kanasoran nga gipabalik na sa Ginoo ang iyang katawhan. 11 Pamati! Nagpadala ang Ginoo niining mensahe alang sa tibuok kalibotan,[q] “Ingna ang mga lumulupyo sa Zion nga ang ilang Manluluwas moabot na, ug may dala siyang ganti. 12 Tawgon sila nga, ‘Balaan[r] nga Katawhan’ ug ‘Mga Linuwas sa Ginoo.’ Ug ang Jerusalem pagatawgon nga, ‘Gitinguha nga Siyudad,’ ug ang ‘Siyudad nga Wala na Isalikway.’ ”
Ang Panimalos sa Ginoo
63 Kinsa kining nagaabot gikan sa Bozra nga sakop sa Edom nga nagbistig pula? Kinsa kining may harianong bisti, ug nagmartsa uban sa iyang gamhanang kusog?
Ako kini ang Ginoo nga nagmantala sa kadaogan sa iyang katawhan ug may gahom sa pagluwas. 2 Nganong labihan man ka pula ang iyang bisti sama sa bisti sa tawong magpupuga ug ubas? 3 Mitubag ang Ginoo, “Sa akong kasuko gipuga ko ang mga nasod sama sa ubas. Ako lang ang nagpuga; walay miuban kanako. Ang ilang dugo nanglagsik sa akong bisti; mao nga namansahan kini. 4 Kay miabot na ang adlaw nga panimaslan ko ang akong mga kaaway ug luwason ko ang akong katawhan. 5 Nahingangha ako sa dihang nakita ko nga wala gayoy bisan usa nga mitabang kanako. Busa ako lang ang nagluwas sa akong katawhan pinaagi sa akong gahom. Ang akong kasuko mao ang nagtukmod kanako sa pagsilot sa akong mga kaaway. 6 Sa akong kasuko, gitunob-tunoban ko ang mga katawhan, ug gipasusapinday ko sila sama sa hubog. Gipabanaw ko ang ilang dugo sa yuta.”
Ang Kaayo sa Ginoo
7 Isugilon ko ang gugma sa Ginoo. Daygon ko siya tungod sa tanan niyang gihimo kanato. Daghang mga maayong butang ang iyang gihimo kanatong katawhan sa Israel tungod sa iyang dakong kalooy ug gugma.
8 Miingon ang Ginoo, “Tinuod gayod nga sila ang akong katawhan; mga anak ko sila nga dili moluib kanako.” Busa giluwas niya sila. 9 Sa tanan nilang mga pag-antos, nagaantos usab siya, ug giluwas niya sila pinaagi sa anghel nga nagpadayag sa iyang presensya. Tungod sa iyang gugma ug kalooy giluwas niya sila; giatiman niya sila sa tanang adlaw niadtong unang panahon. 10 Apan nagmasinupakon sila ug gipasubo nila ang iyang Balaang Espiritu. Busa gikontra sila sa Ginoo, ug nahimo siyang ilang kaaway. 11 Unya, sa kaulahian nahinumdom sila sa mga nangaging panahon diin gipagawas ni Moises ang iyang katawhan gikan sa Ehipto. Nangutana sila, “Hain na ang Ginoo nga nagpatabok kanato sa dagat uban sa atong pangulo nga si Moises nga sama sa usa ka magbalantay sa mga karnero? Hain na siya nga nagpadala sa iyang Balaang Espiritu kang Moises? 12 Hain na ang Ginoo nga naghatag ug gahom kang Moises, ug mipikas sa dagat diha sa atong atubangan, aron mainila siya sa walay kataposan? 13 Hain na siya nga nangulo kanato sa pagtabok sa dagat? Sama sa kabayo nga nagaagi sa hawan nga dapit, wala gayod kita madagma. 14 Sama sa mga baka nga naglugsong ngadto sa sibsiban diha sa kapatagan, gihatagan kita sa Espiritu sa Ginoo ug kapahulayan.”
Ginoo, giagak mo kami nga imong katawhan aron ikaw mapasidunggan. 15 Tan-awa kami gikan sa langit, ang balaan ug dungganon mong puloy-anan. Hain na ang imong kahangawa kanamo ug ang imong gahom nga gipakita mo kaniadto kanamo? Hain na ang imong gugma ug kalooy? 16 Kay ikaw ang among Amahan bisan tuod ug wala kami mailhi sa among mga katigulangan nga si Abraham ug si Jacob.[s] Oo, ikaw, Ginoo, ang among Amahan, ang among Manluluwas sukad pa kaniadto.
17 Ginoo, nganong gitugot mo man nga makalapas kami sa imong mga pamaagi? Nganong gipagahi mo man ang among mga kasingkasing, ug tungod niini nawala ang among pagtahod kanimo? Tagda kami pag-usab kay mga alagad mo kami, ug imo kaming gipanag-iyahan. 18 Sulod sa mubo nga panahon gipanag-iya sa imong balaang katawhan[t] ang imong templo; apan giguba kini sa among mga kaaway. 19 Imo kami sukad pa kaniadto. Apan daw sa giisip mo nga kami dili imo, ug daw sa wala mo kami madumalahi.
64 Ginoo, pikasa ang langit ug kanaog aron mangatay-og ang mga bukid sa imong presensya. 2 Maingon nga ang kalayo mosunog sa mga laya nga sanga ug mopabukal sa tubig, ang imong pag-abot mopakurog sa mga nasod nga imong mga kaaway, ug maila nila kon kinsa ka. 3 Sa dihang nanaog ka kaniadto ug naghimog katingalahang mga butang nga wala namo paabota, nangurog ang mga bukid sa imong presensya. 4 Sukad masukad wala pa gayoy nakadungog o nakakita ug Dios nga sama kanimo nga motabang sa mga mosalig kaniya. 5 Ginadawat mo ang mga nagakalipay sa pagbuhat ug matarong, ug nagasunod sa imong mga pamaagi. Apan nasuko ka kanamo kay nagpadayon kami sa pagsupak sa imong pamaagi. Busa unsaon pa man namo pagkaluwas? 6 Nahisama kaming tanan sa usa ka hugawng butang, ug ang tanan namong mga maayong binuhatan sama lang sa hugawng trapo. Sama kaming tanan sa dahon nga nalaya, ug ang among kadaotan sama sa hangin nga mipalid kanamo. 7 Wala gayoy bisan usa kanamo nga midangop kanimo ug naninguha sa pagkupot kanimo. Mao kana ang hinungdan kon nganong mitalikod ka kanamo, ug gipasagdan mo kami nga mangamatay[u] tungod sa among mga sala. 8 Apan sa gihapon ikaw ang among Amahan, Ginoo. Sama ikaw sa magkukolon, ug kami sama sa lapok. Ikaw ang naghimo kanamong tanan. 9 Ginoo, ayaw palabihi ang imong kasuko kanamo; ayawg hinumdomi hangtod sa hangtod ang among mga sala. Nagahangyo kami kanimo nga tagdon mo kami, kay kaming tanan imong katawhan. 10 Ang imong balaan nga mga siyudad, apil ang Jerusalem, nahisama sa disyerto nga walay nagpuyo. 11 Nasunog ang among balaan ug matahom nga templo, diin gisimba ka sa among mga katigulangan. Naguba ang tanang mga butang nga among gipakamahal. 12 Bisan ba niining tanan, dili mo pa gihapon kami tabangan, Ginoo? Magpakahilom ka na lang ba, ug silotan mo kami sa hilabihan?
Silot ug Kaluwasan
65 Miingon ang Ginoo, “Nagpaila ako sa mga tawo nga wala mangutana bahin kanako. Nagpakita ako niadtong wala mangita kanako. Gipadayag ko ang akong kaugalingon ngadto sa nasod nga wala manawag kanako.
2 “Nagsige akog paabot sa akong katawhan nga mga gahig ulo, nga wala mosubay sa hustong dalan, ug nagsunod lang sa ilang gusto. 3 Gipalagot nila ako; gipakita gayod nila sa akong atubangan ang ilang walay hunong nga pagsimba sa ilang dios-dios pinaagi sa paghalad diha sa mga hardin ug pagsunog ug insenso sa atop sa ilang mga balay. 4 Kon gabii manglingkod sila sa mga lubnganan ug sa mga tagong dapit aron pagsimba sa mga dios-dios sa mga patay. Mokaon pa silag karne sa baboy ug sa uban pang pagkaon nga gidili kanila. 5 Moingon sila sa uban, ‘Ayaw pagduol kanako kay tingalig mahugawan mo ako. Mas balaan ako kay kanimo!’ Kining mga tawhana nagapalagot kanunay kanako. Ang akong kasuko kanila sama sa kalayong nagadilaab tibuok adlaw.”
6-7 Miingon pa ang Ginoo, “Pamati! Ania na sa akong atubangan ang sinulat ko nga hukom batok sa akong katawhan. Dili ako magpakahilom, hinuon manimalos ako. Panimaslan ko gayod sila. Pabayron ko sila sa tanan nilang mga sala ug sa mga sala sa ilang mga katigulangan. Kay nagsunog man silag insenso ug nagpasipala kanako didto sa mga bukid ug mga bungtod, panimaslan ko sila tugbang sa ilang gipanghimo.” 8 Miingon usab ang Ginoo, “Maingon nga ang usa ka daot nga pungpong sa ubas dili ilabay tungod kay may mapuslan pa ang mga ubas diha niini, dili ko usab laglagon ang tanan kong katawhan; luwason ko ang mga nagaalagad kanako. 9 May ibilin akong buhi sa mga kaliwat ni Jacob apil sa tribo ni Juda, ug sila ang manunod sa akong yuta nga may daghang mga bukid. Sila nga akong mga pinili ug mga alagad magapuyo niining yutaa. 10 Panalanginan ko sila nga modangop kanako. Ang kapatagan sa Sharon ug Akor mahimong sabsabanan sa ilang mga kahayopan.
11 “Apan silotan ko kamo nga nagsalikway kanako ug wala mohatag ug pagtagad sa akong balaan nga bukid, ug nagasimba hinuon sa mga dios-dios nga gituohan ninyo nga mohatag kaninyog swerte ug maayong kapalaran. 12 Ang inyong kapalaran mao ang kamatayon, ug mahurot kamog kamatay. Kay sa dihang nanawag ako, wala kamo motubag; sa dihang nagsulti ako, wala kamo mamati. Naghimo kamog daotan sa akong atubangan. Ug kon unsa ang dili ko gusto, mao ang inyong ginahimo. 13 Busa ako, ang Ginoong Dios, nagaingon nga ang akong mga alagad mokaon ug moinom, apan kamo gutomon ug uhawon. Maglipay sila, apan kamo pakaulawan. 14 Mag-awit sila sa kalipay, apan kamo manghilak sa kasubo ug kasakit. 15 Gamiton sa akong mga pinili ang inyong ngalan sa pagpanunglo, ug ako, ang Ginoong Dios, mopatay kaninyo. Apan ang akong mga alagad hatagan kog bag-ong ngalan. 16 Ug kini nga ngalan gamiton sa mga tawo sa yuta sa Israel kon mangayo silag panalangin gikan kanako o manumpa sila kanako, nga mao ang Dios nga kasaligan.[v] Kay kalimtan ko na ang nangaging mga kalisod; wad-on ko na kini sa akong hunahuna.
17 “Pamati! Maghimo akog bag-ong langit ug bag-ong yuta. Ang daang langit ug yuta dili na hinumdoman pa. 18 Busa paglipay kamo ug pagsadya sa walay kataposan tungod sa akong gibuhat. Kay himuon ko ang Jerusalem nga kalipay sa mga tawo, ug ang iyang katawhan magahatag usab ug kalipay. 19 Malipay ako tungod sa Jerusalem ug sa iyang katawhan. Dili na madunggan ang panaghilak o ang pagpakitabang didto. 20 Wala na didtoy mamatay nga masuso pa ug walay hamtong nga mamatay nga wala makapahimulos pag-ayo sa iyang kinabuhi. Ang mamatay nga nagpanuigon ug 100 isipon pa nga batan-on, ug ang mamatay nga dili makaabot ug 100 isipon nga akong tinunglo. 21 Nianang panahona magtukod ang akong katawhan ug mga balay ug puy-an nila kini. Magtanom silag mga ubas ug kan-on nila ang mga bunga niini. 22 Dili na ang ilang mga kaaway ang magpahimulos sa ilang mga balay ug mga tanom. Kay maingon nga mabuhi sa taas nga panahon ang kahoy, mabuhi usab sa samang gidugayon ang akong katawhan, ug makapahimulos gayod sila sa ilang mga hinagoan. 23 Dili mausik ang ilang paghago ni ang ilang mga anak madaldal sa kaalaotan. Kay sila katawhan nga gipanalanginan sa Ginoo apil ang ilang mga kaliwat. 24 Sa dili pa sila makapangayo o samtang nagapangayo pa lang sila, tubagon ko na sila. 25 Magsalo sa pagpangaon ang bangis nga iro[w] ug karnero. Ang liyon mokaon ug dagami sama sa baka. Ug abog na ang kaonon sa halas.[x] Dili sila manghilabot o magpasakit didto sa akong balaan nga bukid. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.”
Hukman sa Ginoo ang Kanasoran
66 Mao kini ang giingon sa Ginoo, “Ang langit mao ang akong trono, ug ang yuta mao ang tungtonganan sa akong mga tiil. Busa unsang matanga sa balay ang inyong tukoron alang kanako? Unsang matanga sa dapit ang inyong papahulayan kanako? 2 Dili ba ako man ang naghimo sa tanang mga butang?
“Gihatagan kog pagtagad ang mga tawo nga mapainubsanon, mahinulsulon, ug may dakong pagtahod sa akong pulong. 3 Apan ingon niini ang akong pagtagad sa mga tawong nagasunod sa ila lamang kaugalingong gusto ug nagakalipay sa ginahimo nila nga mangil-ad: Kon magpatay silag baka aron ihalad, isipon ko kini nga daw sa nagpatay silag tawo. Kon maghalad silag karnero, isipon ko kini nga daw sa nagpatay silag iro. Kon maghalad sila ug halad sa pagpasidungog, isipon ko nga daw naghalad silag dugo sa baboy. Ug kon magsunog silag insenso isip paghinumdom sa Ginoo, akong isipon nga daw sa nagaampo sila sa dios-dios. 4 Padad-an ko usab silag silot nga makapalisang gayod kanila. Kay sa dihang nanawag ako, wala sila motubag; sa dihang nagsulti ako, wala sila mamati. Naghimo silag kadaotan sa akong atubangan, ug gipili nila ang pagbuhat sa mga butang nga wala makalipay kanako.”
5 Kamong mga mahinadlokon sa pulong sa Ginoo, pamatia ninyo ang iyang pulong, “Tungod kay matinumanon kamo kanako, ang uban ninyong mga katagilungsod modumot ug mosalikway kaninyo. Biay-biayon nila kamo nga nagaingon, ‘Pasidunggi ang Ginoo aron makita namo ang inyong kalipay!’ ” Apan maulawan sila. 6 Nadungog ba ninyo ang kaguliyang didto sa siyudad ug sa templo? Tingog kana sa Ginoo nga nanimalos sa iyang mga kaaway.
7 Miingon ang Ginoo, “Ang Jerusalem sama sa usa ka babayeng umaanak nga wala pa gani magbati nahimugsoan na. 8 Kinsa ang nakadungog ug nakakita ug sama niini? Mamugna ba ang usa ka lungsod o nasod diha-diha dayon sulod lang sa usa ka adlaw? Apan ayha pa gani nagbati ang Jerusalem,[y] nahimugso na dayon ang iyang katawhan.[z] 9 Pagbuot ko nga hapit na silang matawo. Ug karon, mopugong ba ako nga sila matawo? Siyempre tugotan ko gayod sila! Dili ko gayod pugngan nga matawo sila. Ako, ang inyong Dios, ang nagaingon niini.”
10 Kamong tanang nahigugma sa Jerusalem ug nagasubo tungod kaniya, paglipay ug pagsadya kamo uban kaniya, 11 aron matagbaw usab kamo sa iyang kauswagan sama sa bata nga nagsuso sa iyang inahan ug nabusog. 12 Kay nagaingon ang Ginoo, “Pauswagon ko ang Jerusalem! Sama sa suba nga nagabaha, dad-on kaniya ang mga bahandi sa mga nasod. Sagupon ug atimanon kamo sa Jerusalem sama sa bata nga kugoson, patutoyon, ug sabakon. 13 Lipayon ko kamo sa Jerusalem sama sa inahan nga nagalipay sa iyang anak.”
14 Inigkakita ninyo niini, malipay gayod kamo, ug mobaskog kamo sama sa nagalambo nga tanom. Ipakita sa Ginoo ang iyang gahom ngadto sa iyang mga alagad, apan ipakita niya ang iyang kapungot ngadto sa iyang mga kaaway. 15 Pamati! Moabot ang Ginoo inubanan sa kalayo, ug ang iyang mga karwahe morag alimpulos. Ipahamtang niya ang iyang kapungot ngadto sa iyang mga kaaway, ug silotan niya sila sa nagadilaab nga kalayo. 16 Kay pinaagi sa kalayo ug sa iyang espada, silotan sa Ginoo ang tanang mga tawong makasasala, ug daghan ang iyang mapatay.
17 Miingon ang Ginoo, “Magdungan ug pangamatay ang mga nagapakabalaan ug nagapakahinlo sa ilang kaugalingon sa ilang pagsimba sa ilang mga dios-dios didto sa hardin. Mangamatay sila samtang nagakaon ug baboy, ilaga, ug sa uban pang pagkaon nga giisip nga hugaw. 18 Nasayod ako sa ilang binuhatan ug hunahuna. Busa moanha ako ug tigomon ko ang mga katawhan sa tanang nasod, ug makita nila ang akong gahom.
Ang Pulong Sa Dios (Cebuano New Testament) Copyright © 1988, 2001 by International Bible Society® Used by Permission. All rights reserved worldwide.