Beginning

Pozdrowienie

1 Piotr, apostoł Jezusa Chrystusa, do uchodźców rozproszonych po Poncie, Galacji, Kapadocji, Azji i Bitynii, wybranych ² według uprzedniej^[a] wiedzy Boga Ojca, przez uświęcenie, którego sprawcą jest Duch, do posłuszeństwa, oraz do pokropienia krwią Jezusa Chrystusa: Niech łaska i pokój będą waszym udziałem w jeszcze większej mierze.

Odrodzeni do nadziei

³ Błogosławiony niech będzie Bóg, Ojciec naszego Pana, Jezusa Chrystusa! On odrodził nas do żywej nadziei. Uczynił to w swym wielkim miłosierdziu, dzięki zmartwychwstaniu Jezusa Chrystusa. ⁴ W ten sposób dał nam dostęp do dziedzictwa, które nie ulegnie zniszczeniu, skażeniu ani nie utraci świeżości. Czeka ono odłożone w niebie. Należeć będzie do was, ⁵ których Bóg strzeże swą mocą przez wiarę, by obdarzyć was zbawieniem, gotowym do objawienia w ostatecznym czasie.

⁶ Cieszcie się nim!^[b] To nic, że teraz — gdy trzeba — bywacie po trosze zasmucani różnorodnymi próbami. ⁷ Spotykają was one po to, aby wasza szczera wiara, cenniejsza niż zniszczalne przecież złoto ogniem uszlachetniane, mogła tym bardziej wywyższyć, zaznaczyć chwałę i uwypuklić cześć Jezusa Chrystusa, kiedy się objawi.

⁸ Jego kochacie, choć nie mieliście sposobności Go zobaczyć. W Niego wierzycie, choć pozostaje dla was niewidzialny, i przepełnia was radość niewysłowiona, pełna chwały, ⁹ was, otrzymujących to, co jest skutkiem waszej wiary — zbawienie dusz.

¹⁰ Tego zbawienia poszukiwali prorocy. Dowiadywali się o nie ci, którzy sami zapowiadali, że Bóg okaże wam łaskę. ¹¹ Pragnęli dociec, na który to moment i na jakie okoliczności wskazuje obecny w nich Duch Chrystusa, zapowiadający Jego cierpienia i następującą po nich chwałę.

¹² Im też zostało objawione, że sprawy, o których mówią, odnoszą się nie do nich samych, ale do was. Te sprawy są wam obecnie głoszone przez ludzi przemawiających w Duchu Świętym posłanym z nieba. I w te sprawy pragną wejrzeć sami aniołowie.

Wezwanie do ufności i miłości

¹³ Dlatego uporządkujcie swe myśli!^[c] Jako ludzie trzeźwi całą swą nadzieję ulokujcie w łasce, której czas nastał dla was wraz z objawieniem się Jezusa Chrystusa. ¹⁴ Wzorem posłusznych dzieci skończcie z zaspokajaniem swoich dawnych żądz. Należą one do okresu waszej nieświadomości. ¹⁵ Bierzcie za przykład Świętego, Tego, który was powołał. Bądźcie święci jak On — do czegokolwiek przyłożycie rękę. ¹⁶ Czytamy przecież: Będziecie święci,^[d] gdyż Ja jestem święty.

¹⁷ On — bez względu na osobę — sądzi każdego według jego uczynków. Skoro nazywacie Go Ojcem, pielgrzymujcie przez życie jako ludzie świadomi odpowiedzialności wobec Niego. ¹⁸ Pamiętajcie, za jaką cenę wykupiono was z marnej codzienności, która przeszła na was po ojcach. Tą ceną nie były rzeczy zniszczalne, srebro albo złoto, ¹⁹ lecz droga krew Chrystusa, Baranka nieskazitelnego i nieskalanego. ²⁰ Był On na to przeznaczony już przed założeniem świata. Jednak został objawiony dopiero w ostatecznych czasach — ze względu na was.

²¹ Dzięki Niemu wierzycie w Boga, który Go wzbudził z martwych i obdarzył chwałą, tak, że wasza wiara i nadzieja są w Bogu.

²² A skoro już oczyściliście swoje dusze w posłuszeństwie prawdzie, aby nieobłudnie darzyć się braterską miłością, to pokochajcie jedni drugich czystym sercem, serdecznie.

²³ Uczyńcie to jako ludzie odrodzeni nie z nasienia zniszczalnego, ale niezniszczalnego, przez Słowo Boga, żywe, nieprzemijające, ²⁴ gdyż:

Takie właśnie słowo zostało wam ogłoszone.

Zasady nowego życia

2 Odrzućcie zatem każdy przejaw złości, najmniejszy choćby podstęp, obłudę, zazdrość i wszelką obmowę. ² Jako nowonarodzone niemowlęta zapragnijcie niesfałszowanego, potrzebnego wam mleka. Dzięki niemu będziecie mogli rozwijać się dla zbawienia. ³ Bo przecież już posmakowaliście dobroci Pana.

⁴ Gdy zbliżacie się do Niego, Żywego Kamienia, przez ludzi wprawdzie odrzuconego, lecz przez Boga uznanego za wybrany i kosztowny, ⁵ wówczas wy sami, niczym żywe kamienie, jesteście wbudowywani w duchowy dom, by być świętym kapłaństwem i składać duchowe ofiary, miłe Bogu ze względu na Jezusa Chrystusa. ⁶ Dlatego czytamy w Piśmie:

⁷ Dla was zatem, wierzących, jest on cenny. Natomiast dla niewierzących,

Potykają się o nią ci, którzy nie wierzą Słowu, na co zresztą są przeznaczeni.

⁹ Ale wy jesteście rodem wybranym, królewskim kapłaństwem, narodem świętym, ludem nabytym, by rozgłaszać wspaniałość^[e] Tego, który was wyrwał z ciemności i wprowadził w swoje zachwycające światło.

¹¹ Kochani, zachęcam was, abyście jako uchodźcy, jako ludzie nietutejsi, rezygnowali z żądz ciała, które walczą przeciwko duszy. ¹² Wszelkie sprawy wśród pogan prowadźcie w sposób szlachetny, tak, by ci, którzy pomawiają was jako złoczyńców, przyglądając się pięknu waszych czynów, mogli uwielbić Boga, gdy przyjdzie dzień nawiedzenia.

Stosunek do władzy

¹³ Respektujcie wszelki ludzki porządek ze względu na Pana. Poważajcie króla jako sprawującego władzę. ¹⁴ Nie lekceważcie namiestników jako posłanych przez niego, aby karać przestępców i nagradzać uczciwych.

¹⁵ Bożą wolą jest bowiem, abyście dobrym postępowaniem odbierali nierozumnym ludziom mowę wynikającą z ich niewiedzy. ¹⁶ Zachowujcie się przy tym jak wolni, nie jak ci, którzy z wolności robią przykrywkę dla zła. Postępujcie jak słudzy Boga. ¹⁷ Wszystkich poważajcie, darzcie miłością braci i siostry, żyjcie jako ludzie odpowiedzialni wobec Boga, mający szacunek dla króla.

Stosunek niewolników do panów

¹⁸ Niewolnicy, z całą odpowiedzialnością podporządkowujcie się woli panów, nie tylko dobrych i łagodnych, ale także przykrych. ¹⁹ Kto bowiem, posłuszny sumieniu oświeconemu przez Boga, napotyka trudności i cierpi niewinnie, ten właściwie dostępuje łaski. ²⁰ Bo cóż to za zaszczyt, kiedy się cierpi z powodu własnych grzechów? Ale właśnie wtedy, gdy znosicie cierpienia za swoje dobre czyny, spotyka was łaska ze strony Boga. ²¹ Na to was powołano. Chrystus również cierpiał — za was — zostawiając wam przykład do naśladowania.

Stosunki małżeńskie

3 Podobnie żony, bądźcie uległe swoim mężom. Niech przez to nawet ci, którzy są nieposłuszni Słowu, bez słowa zostaną pozyskani, widząc wasze postępowanie na co dzień — ² życie czyste, naznaczone odpowiedzialnością wobec Boga.

³ Waszą ozdobą niech nie będzie to, co zewnętrzne: wymyślne uczesanie, złote klejnoty czy okazałe szaty, ⁴ lecz osobowość wielkiego serca, niezniszczalnej łagodności i pokoju ducha, który jest tak cenny przed obliczem Boga. ⁵ W ten sposób niegdyś zdobiły się święte kobiety, pokładające nadzieję w Bogu i uległe swoim mężom. ⁶ W ten sposób Sara była posłuszna Abrahamowi, nazywając go panem. Jesteście jej córkami, jeśli czynicie dobrze i nie dajecie się niczym zastraszyć.

⁷ Podobnie mężowie, we współżyciu bądźcie wyrozumiali. Bierzcie pod uwagę, że kobiety są od was słabsze.^[g] Odnoście się do nich z szacunkiem. One przecież wraz z wami dziedziczą łaskę życia. Lekceważąc je, moglibyście w swych modlitwach natrafić na przeszkody.

Stosunki we wspólnocie

⁸ W końcu, bądźcie wszyscy jednomyślni, pełni współczucia, braterstwa, litości i pokory. ⁹ Nie oddawajcie złem za zło ani obelgą za obelgę. Przeciwnie, każdemu życzcie dobrze, gdyż zostaliście powołani, aby odziedziczyć to, co najlepsze.^[h]

Cierpieć dla sprawiedliwości

¹³ Zresztą, kto was będzie krzywdził, jeśli będziecie gorliwymi rzecznikami dobra? ¹⁴ Ale nawet gdybyście mieli cierpieć dla sprawiedliwości, to i tak jest to szczęście. Ich gróźb się nie bójcie, niech nie burzą waszego spokoju. ¹⁵ Na Panu — na Chrystusie — skupcie się raczej w swoich sercach. Dzięki temu będziecie zawsze gotowi do obrony przed każdym, kto zechce, byście mu wyjaśnili, dlaczego żyjecie nadzieją. ¹⁶ Czyńcie to jednak łagodnie, odpowiedzialnie, z zachowaniem czystego sumienia. Niech się okaże, że to, za co was oczerniają, jest bezpodstawne. I niech się zawstydzą ci, którzy zniesławiają wasze codzienne dobre życie w Chrystusie. ¹⁷ Lepiej bowiem — jeśli taka jest wola Boga — cierpieć za to, że się czyni dobro, a nie zło.

¹⁸ Gdyż i Chrystus raz za grzechy cierpiał, sprawiedliwy za niesprawiedliwych, aby was przyprowadzić do Boga. Choć zabito Jego ciało, został On ożywiony w Duchu.

¹⁹ W tym też Duchu poszedł i głosił dobrą nowinę uwięzionym duchom, ²⁰ które niegdyś były nieposłuszne, gdy — za dni Noego — Bóg cierpliwie czekał. Budowano wówczas arkę, w której tylko nieliczni, to jest osiem osób, zostało — dla ocalenia —przeprowadzonych przez wodę. ²¹ Odpowiednikiem tej wody jest chrzest, który teraz was zbawia. Nie jest on obmyciem brudu ciała, lecz wyrażonym Bogu pragnieniem dobrego sumienia, odwołującym się do zmartwychwstania Jezusa Chrystusa, ²² który wstąpił do nieba. Zajął On tam miejsce po prawej stronie Boga. Podlegają Mu aniołowie, władze oraz moce.

Zapowiedź cierpień

4 Ponieważ Chrystus cierpiał w ciele, wy też przygotujcie się na to. Kto przeszedł przez cielesne cierpienia, ma już dosyć grzechu ² i pragnie dalsze życie w ciele poświęcać nie zaspokajaniu ludzkich żądz, ale woli Boga. ³ Wystarczy, że w minionym czasie robiliście to, co lubią poganie. Żyliście w rozwiązłości, rozpuście, rozpasaniu, biesiadach, pijatykach i obrzydliwym bałwochwalstwie.

⁴ Teraz dziwi ich, że wam nieśpieszno nurzać się z nimi w tym bagnie nierządu — i bluźnią wam. ⁵ Zdadzą oni jednak sprawę przed Tym, który jest gotów sądzić żywych i umarłych. ⁶ Po to bowiem również umarłym głoszono dobrą nowinę, aby wprawdzie osądzeni na sposób ludzki w ciele, żyli w duchu na sposób Boży.^[i]

⁷ Przybliżył się jednak koniec wszystkiego. Bądźcie zatem rozsądni i trzeźwi — gotowi do modlitwy. ⁸ Przede wszystkim pielęgnujcie żarliwą miłość względem siebie nawzajem, gdyż miłość zakrywa mnóstwo grzechów. ⁹ Okazujcie jedni drugim gościnność, bez szemrania.

¹⁰ Każdy niech usługuje pozostałym tym darem łaski, który otrzymał, jako dobry powiernik różnorodnej w swych przejawach łaski Boga. ¹¹ Kto przemawia, niech mówi tak, jakby przekazywał słowa Boga. Kto usługuje, niech to czyni w sile, której On udziela, aby we wszystkim uwielbiony był Bóg przez Jezusa Chrystusa. Do Niego należy chwała i moc — na wieki. Amen.

¹² Kochani! Przestańcie się dziwić, że spadają na was bolesne doświadczenia. Nie spotyka was nic niezwykłego. Dzieje się to, aby poddać was próbie. ¹³ Ale cieszcie się, i to w takiej mierze, w jakiej jesteście uczestnikami cierpień podobnych Chrystusowym, abyście, w pełni szczęśliwi, mogli przeżywać radość w czasie objawienia się Jego chwały.

¹⁴ Uważajcie się za szczęśliwych, gdy was znieważają ze względu na imię Chrystusa, bo spoczywa na was Duch Boga i chwały. ¹⁵ Niech nikt z was już nie cierpi jako zabójca albo złodziej, jako złoczyńca lub ten, kto się miesza w cudze sprawy. ¹⁶ Jeśli natomiast ktoś cierpi jako chrześcijanin, niech przestanie się wstydzić! Niech raczej tym imieniem przynosi chwałę Bogu. ¹⁷ Bo nadszedł czas, by rozpoczął się sąd, i to od domu Bożego. A skoro najpierw od nas, to jaki będzie koniec tych, którzy są nieposłuszni Bożej dobrej nowinie?

¹⁹ Dlatego niech również ci, którzy cierpią zgodnie z Bożą wolą, powierzają swoje dusze wiernemu Stwórcy i nie ustają w czynieniu dobra.

Słowa zachęty

5 Tych zatem pośród was, którzy pełnią funkcję starszych, zachęcam również jako starszy, świadek cierpień Chrystusa oraz uczestnik mającej się objawić chwały: ² Paście stado Boże, powierzone wam w opiekę, nie z przymusu, lecz chętnie, po Bożemu. Nie dla brudnego zysku, lecz z oddaniem. ³ Nie jak udzielni władcy gnębiący poddanych, lecz jako wzór dla stada. ⁴ A gdy się ukaże Arcypasterz, otrzymacie wiecznie świeży wieniec chwały.

⁵ Podobnie młodsi, bądźcie ulegli starszym. Wszyscy zaś przyjmijcie postawę pokory względem siebie nawzajem,^[j] gdyż

⁶ Uniżcie się więc pod mocną ręką Boga, aby was wywyższył w swoim czasie. ⁷ Wszelką swoją troskę zrzućcie na Niego, gdyż On się o was troszczy.

⁸ Bądźcie trzeźwi! Czuwajcie! Wasz Przeciwnik, diabeł, krąży dookoła niczym ryczący lew, wypatrujący łupu. ⁹ Przeciwstawcie mu się, mocni w wierze świadomi, że te same cierpienia są udziałem waszych braci na całym świecie.

¹⁰ A Bóg wszelkiej łaski, Ten, który was powołał do swej wiecznej chwały w Chrystusie Jezusie, po krótkotrwałych cierpieniach sam was odnowi, utwierdzi, umocni i ugruntuje. ¹¹ On sam niech panuje na wieki. Amen!

Zakończenie

¹² Napisałem do was pokrótce za pośrednictwem Sylwanusa, którego uważam za wiernego wam brata. Pragnąłem dodać wam otuchy i upewnić was, że trwacie w prawdziwej łasce Bożej.

¹³ Pozdrawia was wspólnota z Babilonu, podobnie jak wy wybrana, oraz Marek, mój syn. ¹⁴ Pozdrówcie się nawzajem pocałunkiem miłości.

Niech pokój napełnia was wszystkich żyjących w Chrystusie.