Beginning

Powitanie

1 Paweł, apostoł Chrystusa Jezusa z rozkazu Boga, naszego Zbawcy i Chrystusa Jezusa, naszej nadziei, ² do Tymoteusza, prawowitego syna w wierze: Niech łaska, miłosierdzie i pokój, których źródłem jest Bóg Ojciec oraz nasz Pan, Chrystus Jezus, będą twoim udziałem.

Przypomnienie o zadaniu

³ Gdy wybierałem się do Macedonii, prosiłem cię, abyś pozostał w Efezie i polecił niektórym odstąpić od głoszenia innej nauki. ⁴ Miałeś im nakazać, aby przestali zajmować się baśniami i nie kończącymi się rodowodami, które częściej wywołują niepotrzebne dyskusje, niż służą Bożemu porządkowi zbawienia. Ten bowiem opiera się na wierze.

⁵ Natomiast celem tego nakazu jest miłość płynąca z czystego serca, dobrego sumienia i nieobłudnej wiary. ⁶ Niektórzy rozminęli się z tym i skończyli na czczej paplaninie. ⁷ Chcą być nauczycielami Prawa, a nie rozumieją ani tego, co mówią, ani tego, przy czym tak stanowczo obstają.

⁸ Prawo jest oczywiście dobre, jeśli ktoś je właściwie stosuje, ⁹ wiedząc, że jest ono ustanowione nie dla sprawiedliwego, lecz dla nieprawych i nieposłusznych, bezbożnych i grzesznych, lekceważących świętość i żyjących po świecku, dla ojcobójców i matkobójców, dla morderców, ¹⁰ nierządników, homoseksualistów, handlarzy ludźmi, dla kłamców, krzywoprzysięzców i wszystkiego, co się sprzeciwia zdrowej nauce, ¹¹ zgodnej z pełną chwały dobrą nowiną cudownego Boga, która została mi powierzona.

Wdzięczność za miłosierdzie

¹² Dziękuję Temu, który mnie wzmocnił, Chrystusowi Jezusowi, naszemu Panu, za to, że mnie uznał za godnego zaufania. Bo przyjął mnie do służby — ¹³ mnie, kiedyś bluźniercę, prześladowcę i gnębiciela. A jednak dostąpiłem miłosierdzia! Działałem bowiem bez zrozumienia. Postępowałem w niewierze. ¹⁴ Ale rzeczywiście, łaska naszego Pana, wraz z wiarą i miłością, która jest w Chrystusie Jezusie, zostały mi udzielone niezwykle hojnie.

¹⁵ Wiarygodne to Słowo, warte przyjęcia z całą otwartością, że Chrystus Jezus przyszedł na świat, aby zbawić grzeszników — z których ja jestem pierwszy. ¹⁶ Dostąpiłem jednak miłosierdzia, aby we mnie pierwszym Chrystus Jezus okazał całą cierpliwość, jako przykład dla tych, którzy mają w Niego uwierzyć, aby otrzymać życie wieczne.

¹⁷ A Królowi wieków, nieśmiertelnemu, niewidzialnemu, jedynemu Bogu, niech będzie cześć i chwała na wieki wieków. Amen.

Zadanie i sposób działania

¹⁸ Nakaz ten powierzam tobie, synu, Tymoteuszu, według wcześniej wygłoszonych o tobie proroctw. Staczaj, zgodnie z nimi, dobry bój. ¹⁹ Zachowuj wiarę i dobre sumienie. Niektórzy je odrzucili i stali się rozbitkami w wierze. ²⁰ Do nich należą Hymeneusz i Aleksander, których wydałem szatanowi, aby ich oduczono bluźnić.

Wskazania dla mężczyzn i kobiet

2 Przede wszystkim więc zachęcam, aby zanosić błagania, modlitwy, prośby wstawiennicze i podziękowania za wszystkich ludzi, ² za królów oraz wszystkich na wysokich stanowiskach, abyśmy wiedli życie ciche i spokojne, z całą pobożnością i godnością. ³ To jest wspaniałe i miłe Bogu, naszemu Zbawcy, ⁴ który chce, aby wszyscy ludzie byli zbawieni i doszli do poznania prawdy. ⁵ Gdyż jeden jest Bóg, jeden też pośrednik między Bogiem a ludźmi, człowiek Chrystus Jezus. ⁶ On siebie samego złożył na okup za wszystkich, na świadectwo swoim czasom. ⁷ Właśnie w tym celu zostałem ustanowiony heroldem i apostołem — mówię prawdę, nie kłamię — nauczycielem pogan co do wiary i prawdy.

⁸ Chcę więc, aby mężczyźni modlili się przy każdej okazji, wznosząc ręce niesplamione złym postępowaniem,^[a] bez gniewu i sporów.

⁹ Kobiety — podobnie. Niech się zdobią skromnie i ze smakiem, bez przesady w uczesaniu, złocie, perłach, drogich strojach. ¹⁰ Jak przystało na kobiety przyznające się do pobożności, niech się zdobią w dobre czyny.

¹¹ Kobieta niech się uczy w ciszy i z całą uległością. ¹² Natomiast nie pozwalam kobiecie uczyć ani kierować mężem. Niech raczej zachowa wewnętrzny spokój i ciszę.^{[b] 13} Bo najpierw został ukształtowany Adam, potem Ewa. ¹⁴ I nie Adam został zwiedziony, lecz kobieta, gdy została zwiedziona, dopuściła się przestępstwa. ¹⁵ Zbawienie swoje natomiast spełni przez macierzyństwo, jeśli pozostanie w wierze, miłości, w poświęceniu i równowadze.

Wskazania dla starszych i opiekunów

3 Słuszne jest stwierdzenie, że kto ubiega się o starszeństwo,^[c] pragnie pięknej pracy. ² Starszy zatem ma być nienaganny. Powinien być mężem jednej żony,^[d] człowiekiem trzeźwo myślącym, umiarkowanym, przyzwoitym, gościnnym, zdolnym do nauczania, ³ wolnym od nałogów, niewybuchowym, lecz łagodnym, niekłótliwym, nie nastawionym na pieniądz, ⁴ dobrze kierującym własnym domem, dzieci trzymającym w posłuszeństwie, z wszelką godnością. ⁵ Bo skoro ktoś nie potrafi kierować własnym domem, jak może troszczyć się o kościół Boży?

⁶ Starszy nie powinien być człowiekiem świeżo nawróconym, aby nie popadł w pychę i nie ściągnął na siebie wyroku podobnego jak diabeł. ⁷ Powinien natomiast cieszyć się dobrą opinią u ludzi spoza kościoła, aby nie spotkał się z lekceważeniem i nie wpadł w sidła diabła.

⁸ To samo odnosi się do opiekunów.^[e] Powinni być ludźmi szanowanymi, nie dwulicowymi, nie nadużywającymi wina, nie chciwymi brudnego zysku, ⁹ zachowującymi z czystym sumieniem tajemnicę wiary. ¹⁰ Niech oni najpierw przejdą okres próbny, a potem — jeśli okażą się nienaganni — rozpoczną posługę.

¹¹ Podobnie kobiety: Powinny budzić szacunek, nie mieć skłonności do obmawiania, zachowywać trzeźwość i wierność pod każdym względem.

¹² Opiekunowie powinni być mężami jednej żony, dobrze kierującymi dziećmi oraz własnymi domami. ¹³ Ci bowiem, którzy mogą się wykazać wspaniałą służbą, zyskują sobie piękną pozycję i wiele śmiałości w wierze, której źródłem jest Chrystus Jezus.

Prawdy wiary

¹⁴ Te rzeczy przekazuję ci w nadziei, że wkrótce do ciebie przyjdę. ¹⁵ Gdybym jednak opóźniał przybycie, to masz wiedzieć, jak trzeba sobie radzić w domu Bożym, który jest kościołem żywego Boga, filarem i podporą prawdy. ¹⁶ A niezaprzeczalnie wielka jest tajemnica pobożności:

O czasach ostatecznych

4 A Duch wyraźnie mówi, że w czasach ostatecznych niektórzy odstąpią od wiary, a uchwycą się zwodniczych duchów i demonicznych nauk. ² Uwikłają się w obłudę kłamców, ludzi z napiętnowanym sumieniem, ³ takich, którzy zabraniają zawierania związków małżeńskich, spożywania pokarmów, które Bóg stworzył, aby z dziękczynieniem przyjmowali je wierzący oraz ci, którzy poznali prawdę. ⁴ Gdyż wszystko, co Bóg stworzył, jest dobre. Nie należy odrzucać niczego, co się przyjmuje z dziękczynieniem. ⁵ Słowo Boże i modlitwa poświęcają bowiem to wszystko.

Rady dla duszpasterza

⁶ Wykładając braciom te rzeczy, będziesz wspaniałym przedstawicielem Chrystusa Jezusa, karmionym słowami wiary i dobrej nauki, za którą poszedłeś. ⁷ A pospolitych i niedorzecznych^[f] rozmów unikaj. Ćwicz się natomiast w pobożności. ⁸ Ćwiczenie ciała przynosi mniejszy pożytek, ale pobożność przydatna jest do wszystkiego, ponieważ łączy się z obietnicą życia teraźniejszego i przyszłego. ⁹ Słuszna to nauka, godna przyjęcia z całą otwartością. ¹⁰ Trudzimy się bowiem i walczymy dlatego, że złożyliśmy nadzieję w żywym Bogu, który jest Zbawcą wszystkich ludzi, a zwłaszcza wierzących.

¹¹ Na tym opieraj swoje polecenia i tego nauczaj. ¹² Nie pozwól się lekceważyć z powodu młodego wieku, ale bądź dla wierzących wzorem w Słowie, w postępowaniu, w miłości, w wierze i czystości. ¹³ Dopóki nie przyjdę, pilnuj czytania,^[g] zachęty i nauki.

¹⁴ Nie zaniedbuj swego daru łaski, który został ci dany na podstawie proroctwa przez włożenie rąk grona starszych. ¹⁵ O to zabiegaj i temu się poświęcaj, aby twoje postępy były widoczne dla wszystkich. ¹⁶ Pilnuj siebie samego i nauki. Trwaj przy tych sprawach, gdyż czyniąc to, samego siebie zbawisz oraz tych, którzy cię słuchają.

Relacje we wspólnocie wierzących

5 Względem starszego mężczyzny nie bądź zbyt surowy. Zachęcaj go jak ojca, młodszych jak braci, ² starsze kobiety jak matki, młodsze jak siostry, zachowując przy tym całkowitą czystość.

³ Otocz opieką te wdowy, które już raczej pozostaną we wdowieństwie. ⁴ Jeśli któraś wdowa ma dzieci lub wnuki, to niech one najpierw uczą się troski o własny dom i wspierania rodziców, bo to jest miłe Bogu.

⁵ Wdowa, której wdowieństwo jest trwałe i która jest przy tym samotna, pokłada nadzieję w Bogu. Potrafi ona dzień i noc trwać w błaganiach i modlitwach. ⁶ Ta natomiast, której w głowie przyjemnostki, żyje wprawdzie, lecz jest martwa. ⁷ Zwracaj im też uwagę, aby były nienaganne.

⁸ A kto nie troszczy się o swoich, zwłaszcza o domowników, ten wyparł się wiary i jest gorszy od niewierzącego.

⁹ Na listę wdów można wpisać kobietę, która liczy co najmniej sześćdziesiąt lat, żonę jednego męża,^{[h] 10} taką, której można wystawić piękne świadectwo: że wychowała dzieci, że udzielała gościny, umiała umyć świętym nogi, niosła ulgę prześladowanym i podejmowała się wszystkich innych, dobrych dzieł.

¹¹ Młodszych wdów nie wpisuj, bo gdy ich pragnienie mężczyzny okaże się większe od poświęcenia Chrystusowi, chcą wyjść za mąż. ¹² Wtedy też obciąża je zarzut, że nie dochowały przyrzeczonej wierności. ¹³ Ponadto nie mając co robić, uczą się chodzić po domach, i mało, że bezczynne, potrafią być również gadatliwe, wścibskie, a przy tym mówić, czego nie trzeba. ¹⁴ Chcę zatem, aby młodsze wychodziły za mąż, rodziły dzieci, zarządzały domem i nie dawały przeciwnikowi powodu do obmowy. ¹⁵ Bo już niektóre zboczyły i poszły za szatanem.

¹⁶ Jeśli jakaś wierząca osoba ma wokół siebie wdowy, niech je wspomaga, aby kościół nie był obciążony i mógł wesprzeć te, których wdowieństwo jest trwałe.

¹⁷ Starsi, którzy są wspaniałymi przywódcami, godni są podwójnego uznania, zwłaszcza ci, którzy trudnią się głoszeniem Słowa i nauczaniem. ¹⁸ Gdyż Pismo mówi: Młócącemu wołowi nie zawiązuj pyska, oraz: Robotnik jest godny swojej zapłaty.

¹⁹ Przeciw starszemu nie przyjmuj oskarżeń, chyba że są oparte na zeznaniach dwóch lub trzech świadków. ²⁰ Tych, którzy grzeszą, upominaj wobec wszystkich, aby i pozostali się bali.

²¹ Zobowiązuję cię w obliczu Boga, Chrystusa Jezusa i wybranych aniołów, abyś się tego trzymał bez zastrzeżeń, niczego nie czyniąc stronniczo.

²² Na nikogo nie nakładaj pochopnie rąk i nie miej udziału w cudzych grzechach — zachowaj siebie samego czystym.

²³ Nie pij już samej wody, ale ze względu na twój żołądek i częste niedomagania używaj trochę wina.

²⁴ Grzechy niektórych osób są tak oczywiste, że trafiają na sąd, zanim jeszcze dotrą oni sami. Natomiast grzechy innych ciągną się za nimi. ²⁵ Podobnie ze szlachetnymi czynami. Niektóre są wyraźne. Ale i te, z którymi jest inaczej, nie pozostaną ukryte.

6 Wszyscy, którzy służą pod jarzmem jako niewolnicy, niech uważają swoich panów za godnych najwyższego szacunku. Chodzi o to, aby nie znieważano imienia Boga ani nauczanych przez nas zasad. ² Ci zaś, którzy mają wierzących panów, niech ich nie lekceważą dlatego, że są braćmi, lecz niech im tym bardziej służą, bo przecież ci, którzy z tej dobrej służby korzystają, są ludźmi wierzącymi i ukochanymi.

Fałszywa nauka i prawdziwy zysk

Tego nauczaj i do tego zachęcaj. ³ Kto natomiast uczy inaczej i nie przyjmuje zdrowych rad naszego Pana, Jezusa Chrystusa, ani nauk zgodnych z pobożnością, ⁴ ten jest nadęty, niczego nie rozumie, choruje na wszczynanie sporów oraz walk o słowa. Rodzi się z tego zawiść, kłótnia, bluźnierstwa, złośliwe podejrzenia, ⁵ ciągłe ścieranie się ludzi spaczonych na umyśle i wyzutych z prawdy, sądzących, że z pobożności można ciągnąć zyski.

⁶ Pobożność jest prawdziwym zyskiem, jeżeli łączy się z umiarem. ⁷ Bo nic na świat nie przynieśliśmy i nic nie dadzą na rozstanie. ⁸ Jeśli więc mamy strawę i odzienie, przyjmijmy to
z zadowoleniem.

⁹ Ci bowiem, którzy chcą być bogaci, wystawiają się na pokusy i zasadzki, mogą paść ofiarą bezsensownych i szkodliwych pragnień, które pogrążają ludzi w zgubę i zatracenie. ¹⁰ Korzeniem wszelkiego zła jest miłość pieniędzy. Niektórzy jej ulegli, odeszli od wiary i przysporzyli sobie wielu zgryzot.

Końcowe polecenia

¹¹ Ty natomiast, Boży człowieku, od tego wszystkiego uciekaj! Zabiegaj o sprawiedliwość, pobożność, wiarę i miłość, łagodność i cierpliwość. ¹² Staczaj dobry bój wiary. Uchwyć się życia wiecznego; do niego masz powołanie, a potwierdziłeś to pięknym wyznaniem wobec wielu świadków. ¹³ Nakazuję ci w obliczu Boga, który wszystko ożywia, i w obliczu Chrystusa Jezusa, który przed Poncjuszem Piłatem złożył wspaniałe wyznanie, ¹⁴ abyś zachował przykazanie bez skazy i zarzutu, aż do przyjścia naszego Pana, Jezusa Chrystusa, ¹⁵ które we właściwym czasie objawi Cudowny, jedyny Władca, Król królów i Pan panów, ¹⁶ Jedyny nieśmiertelny, żyjący w świetle niedostępnym, Ten, którego nikt z ludzi nie widział i zobaczyć nie jest w stanie. Jemu niech będzie cześć i potęga — na wieki.
Amen.

¹⁷ Bogatym obecnego wieku nakazuj, aby się nie wynosili i nie pokładali nadziei w niepewnym bogactwie, lecz w Bogu, który nas obficie zaopatruje we wszystko, co przynosi radość. ¹⁸ Niech czynią dobro, bogacą się w szlachetne czyny, będą hojni i gotowi do dzielenia się. ¹⁹ Niech odkładają sobie skarb jako dobry fundament na przyszłość, aby się w ten sposób uchwycić prawdziwego życia.

²⁰ Tymoteuszu! Strzeż tego, co ci powierzono, unikaj pospolitej, pustej mowy oraz sprzecznych twierdzeń rzekomej nauki, ²¹ którą niektórzy przyjęli i odeszli od wiary.

Niech łaska towarzyszy wam we wszystkich poczynaniach.